Orzecznictwo dla art. 624 Kodeks Postępowania Karnego

II K 839/12 Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 11 stycznia 2013 r. w sprawie o przestępstwo z art. 177 § 1 kk.
#Nieumyślność #Odszkodowanie i zadośćuczynienie za szkodę związaną z wypadkiem komunikacyjnym

Teza Stosownie do art. 177 § 1 kk, kto, naruszając choćby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, […], powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Wobec sprawcy przestępstwa z art. 177 § 2 kk sąd może zastosować warunkowe umorzenie postępowania w rygorach określonych przepisem art. 66 § 1 i § 2 kk. Zgodnie z art. 66 § 1 kk, sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa. Według natomiast art. 66 § 2 kk, zastosowanie tego środka probacyjnego może nastąpić wtedy, jeżeli zagrożenie karą za zarzucane sprawcy przestępstwo nie przekracza 3 lat pozbawienia wolności. czytaj dalej

II K 788/12 Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 26 lutego 2013 r. w sprawie o przestępstwo z art. 233 § 1 kk.
#Fałszywe zeznania

Teza Zgodnie z art. 85 k.k., który stanowi, że „ jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, albo inne podlegające łączeniu sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa”. czytaj dalej

II K 234/12 Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 9 stycznia 2013 r. w sprawie o przestępstwo z art. 190 § 1 kk i przestępstwo z art. 157 § 2 kk.
#Naruszenie nietykalności cielesnej

Teza Art. 91 § 1 kk, stanowi, iż jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw, Sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Dlatego też karę za groźby karalne należało wymierzyć stosując przepis art. 91 § 1 kk. czytaj dalej

II W 1171/12 Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 19 lutego 2013 r. w sprawie o wykroczenie z art. 119 § 1kw.
#Kradzież

Teza Wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. popełnia ten kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą. Wykroczenie to ma charakter kierunkowy to jest sprawca musi działać w ściśle określonym celu, którym jest przywłaszczenie cudzej rzeczy, czyli postąpienie z nią przez sprawcę tak, jakby był jej właścicielem. Z wykroczeniem mamy do czynienia, jeżeli wartość zabranych przedmiotów nie przekracza 250 złotych. czytaj dalej

II K 233/17 Wyrok SR w Prudniku z 19 września 2017 r. w sprawie o przestępstwo z art. 62 ust.
#Przestępstwo przeciwko mieniu #Narkomania

Teza Zgodnie z art.279 §1 kk, kto kradnie z włamaniem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. W realiach sprawy oskarżony po wyłamaniu drzwi do lokalu dokonał z jego wnętrza kradzieży znajdujących się tam przedmiotów. czytaj dalej

II K 273/13 Wyrok SR w Prudniku z 15 lipca 2014 r. w sprawie o przestępstwa z art. 62 pkt.
#Narkomania

Teza Art.62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w ust.1 stanowi, że, „kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”, a ust.3 tegoż artykułu, że „w wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”. Zgodnie z orzecznictwem przy przyjęciu wypadku mniejszej wagi decydują o tym przedmiotowe i podmiotowe znamiona czynu, ze szczególnym uwzględnieniem tych elementów, które są charakterystyczne dla danego rodzaju przestępstw. Wśród znamion strony przedmiotowej istotne znaczenie mają w szczególności: rodzaj dobra, w które godzi przestępstwo; zachowanie się i sposób działania sprawcy; użyte środki; charakter i rozmiar szkody wyrządzonej lub grożącej dobru chronionemu prawem; czas, miejsce i inne okoliczności popełnienia czynu oraz odczucie szkody przez pokrzywdzonego. Wśród elementów strony podmiotowej istotne są: stopień zawinienia oraz motywacja i cel działania sprawcy. Jak podkreśla Sąd Najwyższy, uwzględniać także należy odcienie umyślności, premedytację, dokładność w przygotowaniu przestępstwa, upór w dążeniu do osiągnięcia przestępnego celu, przypadkowość, wpływ innej osoby, obawę przed skutkami działania. czytaj dalej

II K 391/15 Wyrok SR w Prudniku z 19 listopada 2015 r. w sprawie o kradzież.
#Przestępstwo przeciwko mieniu #Kradzież

Teza Brzmienie art.69 §1 kk w dniu wyrokowania wyklucza bowiem zawieszenie kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego ze względu na jego uprzednie skazanie na karę pozbawienia wolności. W związku z tym Sąd zastosował instytucję z art.4 §1 kk stanowiącego, że jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. czytaj dalej

II K 752/13 Wyrok SR w Prudniku z 6 lutego 2014 r. w sprawie o znieważenie funkcjonariusza.
#Przestępstwo przeciwko mieniu #Znieważanie

Teza Art.224 §2 kk stanowi, że tej samej karze (do trzech lat pozbawienia wolności) podlega, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego albo osoby do pomocy mu przybranej do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej, a 157 §2 kk, że kto powoduje naruszenie czynności narządów ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Z kolei zgodnie z przepisem art.226 §1 kk, kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. czytaj dalej

II K 460/20 Wyrok SR w Prudniku z 19 listopada 2020 r. w sprawie o przestępstwo z art. 197 § 2 kk, przestępstwo z art. 200 § 1 kk, przestępstwo z art. 190 § 1 kk i przestępstwo z art. 275 § 1 kk.
#Pokrzywdzony #Kradzież #Groźba

Teza Uznaje za winnego tego, kto telefonicznie groził pozbawieniem życia, wzbudzając u pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że będzie ona spełniona, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności. Za umyślne przestępstwo podobne, która to kara została następnie objęta wyrokiem łącznym,uznaje za winnego popełnienia przestępstwa z art. 200§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i za to na podstawie art. 200§1 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. czytaj dalej

II K 847/18 Wyrok SR w Prudniku z 5 marca 2019 r. w o sprawie znieważenie funkcjonariusza i naruszenie nietykalności.
#Naruszenie nietykalności cielesnej #Znieważanie

Teza Zgodnie z art.222 §1 kk., kto narusza nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 oraz z art.226 §1 kk, który stanowi, że kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. czytaj dalej

Wyszukiwarka