Orzecznictwo dla art. 513 Kodeks Cywilny
Teza brak tezy czytaj dalej
Teza Zgodnie z art. 124 § 1 k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo, a bieg terminu przedawnienia zaczyna biec od następnego dnia po zakończeniu przerwy. Termin przedawnienia roszczenia banku wobec osoby niebędącej przedsiębiorcą wynosi trzy lata. Zgodnie jednak z powyższym podjęcie przez Bank czynności zmierzających do zaspokojenia roszczenia przerywa bieg przedawnienia czytaj dalej
Teza O ile zatem na skutek dokonania cesji, powód nabył prawo do wierzytelności i swobodnego nią rozporządzania (mógł ją np. sprzedać, darować, zwolnić dłużnika w całości lub w części długu itd.), tym niemniej przelew wierzytelności, poza zmianą po stronie wierzyciela, w żaden inny sposób nie wpłynął na dotychczasową sytuację prawną pozwanego (art. 513 k.c.), w tym co do możliwości skutecznego spełnienia świadczenia do rąk właściwego adresata (art. 512 k.c. i art. 515 k.c.). Powód, jako cesjonariusz nie może żądać od pozwanego świadczenia w większym rozmiarze aniżeli mógł to uczynić cedent. Sytuacja prawna dłużnika nie mogła bowiem ulec na skutek przelewu pogorszeniu w porównaniu z tą, jaka istniała przed przelewem. Oznacza to, że pozwanemu przysługują po przelewie wszystkie zarzuty, które przysługiwały mu wobec poprzedniego wierzyciela (art. 513 k.c.). czytaj dalej
Teza Zbliżony charakter umowy faktoringu niewłaściwego do cesji wierzytelności uzasadnia przy rozstrzyganiu sporów wynikłych na tle tej umowy odpowiednie stosowanie przepisów kodeksu cywilnego o zmianie wierzyciela (art. 509 i n.). Niewątpliwie zatem należy przyznać dłużnikowi uprawnienie do podniesienia przeciwko faktorowi wszystkich tych zarzutów, które przysługiwały mu względem zbywcy wierzytelności (faktorantowi) w chwili powzięcia wierzytelności o przelewie (art. 513 k.c.). czytaj dalej
Teza Zgodnie z art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług, które nie zostały uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Świadczeniem usług może być zarówno wykonywanie czynności faktycznych, jak i prawnych. Jednakże spod dyspozycji art. 750 k.c. wyłączone są umowy o świadczenie usług polegających na dokonywaniu czynności prawnych. Tego rodzaju umowy bowiem stanowią umowę zlecenia bądź inną umowę nazwaną o tak ukształtowanym przedmiocie czytaj dalej
Teza Zgodnie z treścią art. 513 § 1 k.c. dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie. czytaj dalej
Teza Dopuszczalny jest przelew wierzytelności przyszłych dostatecznie oznaczonych w drodze umowy czysto rozporządzającej, jak i umowy, której dotyczy art. 510 § 1 KC (umowy zobowiązująco-rozporządzającej); w tych warunkach dodatkowe porozumienie, które posiadałoby charakter umowy rozporządzającej, byłoby zasadne przede wszystkim w celu oznaczenia przedmiotu przelewu, jeżeli nie był on wcześniej dostatecznie oznaczony. czytaj dalej
Teza Zgodnie z art. 58 § 1 k.c., czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. W świetle poglądów orzecznictwa i doktryny nie budzi wątpliwości stanowisko, że na gruncie zacytowanego przepisu za nieważną należy uznać czynność prawną, która nie spełnia ustawowych koniecznych wymogów jej dokonania, określonych mianem essentialia negotii. Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 5 Prawa bankowego (wydaje się, że pozwany miał na względzie ten właśnie przepis, nie zaś pkt 7, jak wskazał, dotyczący prowadzenia skupu i sprzedaży wartości dewizowych), czynnościami bankowymi są m.in. nabywanie i zbywanie wierzytelności pieniężnych. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 tej ustawy, oświadczenia woli związane z dokonywaniem czynności bankowych mogą być składane w postaci elektronicznej. czytaj dalej
Teza Przelew wierzytelności, jako nabycie pochodne, prowadzi do uzyskania przez cesjonariusza wierzytelności w takim stanie, w jakim ona przysługiwała lub przysługiwałaby cedentowi. Jednak ze względu na to, że przelew nie wymaga zgody dłużnika, fundamentalne znaczenie ma zasada, w myśl której dłużnikowi przysługują przeciwko cesjonariuszowi wszelkie zarzuty, które miał przeciwko cedentowi w chwili powzięcia wiadomości o przelewie (art. 513 § 1 k.c.) Zgodnie z art. 565 k. c. jeżeli spośród rzeczy sprzedanych tylko niektóre są wadliwe i dają się odłączyć od rzeczy wolnych od wad, bez szkody dla stron obu, uprawnienie kupującego do odstąpienia od umowy ogranicza się do rzeczy wadliwych. czytaj dalej
Teza Zgodnie z art. 20 ust. 1 zdanie drugie Prawa wekslowego charakter indosu, jest kwestią kwalifikacji prawnej oświadczenia wierzyciela wekslowego skierowanego na przeniesienie praw z weksla. Jeżeli oświadczenie to, jest datowane, wystarczającą podstawę do przeprowadzenia wskazanej kwalifikacji stanowi treść weksla. Zgodnie z art. 16 ust. 1 Pr.weksl. indos po proteście lub po upływie terminu do protestu ma skutki przelewu i dłużnik może posiadaczowi weksla, który żąda od niego zapłaty sumy wekslowej przeciwstawić, czytaj dalej
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców