Teza O ile zatem na skutek dokonania cesji, powód nabył prawo do wierzytelności i swobodnego nią rozporządzania (mógł ją np. sprzedać, darować, zwolnić dłużnika w całości lub w części długu itd.), tym niemniej przelew wierzytelności, poza zmianą po stronie wierzyciela, w żaden inny sposób nie wpłynął na dotychczasową sytuację prawną pozwanego (art. 513 k.c.), w tym co do możliwości skutecznego spełnienia świadczenia do rąk właściwego adresata (art. 512 k.c. i art. 515 k.c.). Powód, jako cesjonariusz nie może żądać od pozwanego świadczenia w większym rozmiarze aniżeli mógł to uczynić cedent. Sytuacja prawna dłużnika nie mogła bowiem ulec na skutek przelewu pogorszeniu w porównaniu z tą, jaka istniała przed przelewem. Oznacza to, że pozwanemu przysługują po przelewie wszystkie zarzuty, które przysługiwały mu wobec poprzedniego wierzyciela (art. 513 k.c.). czytaj dalej

Teza Podmioty prawa cywilnego, realizując podstawową w prawie cywilnym zasadę autonomii, mogą dowolnie kształtować treść łączących je stosunków prawnych (art. 353 1 k.c.). Granice tej swobody wyznacza przepis art. 58 k.c., zgodnie z którym bezwzględnie nieważne są czynności prawne sprzeczne z przepisami prawa, wykreowane w celu obejścia ustawy ( in fraudem legis) oraz sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. czytaj dalej

Teza Zgodnie z treścią art. 513 § 1 k.c. dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie. czytaj dalej

Teza Dopuszczalny jest przelew wierzytelności przyszłych dostatecznie oznaczonych w drodze umowy czysto rozporządzającej, jak i umowy, której dotyczy art. 510 § 1 KC (umowy zobowiązująco-rozporządzającej); w tych warunkach dodatkowe porozumienie, które posiadałoby charakter umowy rozporządzającej, byłoby zasadne przede wszystkim w celu oznaczenia przedmiotu przelewu, jeżeli nie był on wcześniej dostatecznie oznaczony. czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 512 k.c jeżeli zatem dłużnik nie wiedział o przelewie wierzytelności w chwili spełnienia świadczenia, tak jak to miało miejsce w niniejszej sprawie, to dłużnik w sposób ostateczny zwolnił się z zobowiązania, a w konsekwencji cesjonariusz nie będzie mógł domagać się od niego spełnienia świadczenia. Zgodnie z 647 1 § 5 k.p.c. inwestor może wyrazić zgodę na zawarcie przez wykonawcę umowy o roboty budowlane z podwykonawcą także w sposób dorozumiany, na przykład poprzez tolerowanie obecności podwykonawcy na placu budowy, dokonywanie wpisów w jego dzienniku budowy, odbieranie wykonanych przez niego robót oraz dokonywanie przez niego innych czynności. czytaj dalej

Teza Według art. 510 § 1 k.c. zawarcie umowy sprzedaży wierzytelności powoduje jednoczesne przeniesienie wierzytelności na nabywcę. Przenoszona wierzytelność musi być odpowiednio oznaczona w umowie przelewu, przy czym wystarczą jakiekolwiek dane pozwalające na ustalenie (skonkretyzowanie) wierzytelności będącej przedmiotem przelewu. Ponadto zgodnie z art. 509 § 2 k.c., wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie zarówno o zaległe odsetki, jak i przyszłe odsetki. czytaj dalej

Teza Przedłożone do pozwu umowy cesji wierzytelności są nieważne w sytuacji, gdy umowa przelewu wierzytelności w dostateczny sposób indywidualizuje nabytą wierzytelność, konkretnie określa stosunek zobowiązaniowy, którego dotyczy zbywana wierzytelność. czytaj dalej

Teza Wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, a inwestor zobowiązuje się do przygotowania robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia. czytaj dalej

Teza TBD czytaj dalej