Teza W sytuacji bezsprzecznego poboru przez powodów ciepła z budynku wspólnoty, nie mają oni interesu w zaskarżeniu przedmiotowej uchwały w rozumieniu art. 25 u.w.l., gdyż określa ona korzystniejszy niż przewidziany w ustawie sposób obciążenia ich za pobraną energię. czytaj dalej

Teza Treść art. 4. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zobowiązuje zarząd do określonych działań odnoszących się do każdej nieruchomości. Tego rodzaju zapis ustawowy, którego adresatem jest zarząd spółdzielni, a nie rada nadzorcza, nie może dowodzić, iż ustalone w uchwale, kwestionowane przez powoda, stawki opłat dotknięte są bezwzględną nieważnością. czytaj dalej

Teza Z art. 45 a ust. 9 prawa energetycznego wynika obowiązek właściciela lub zarządcy budynku dokonania wyboru jednej z metod rozliczania kosztów zakupu ciepła, określonych w art. 45 a ust. 8 prawa energetycznego, wyłącznie za pomocą kryteriów ustawowych określonych w art. 45 a ust. 9 prawa energetycznego. czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali dominującym, zarządca nie może zatem reprezentować wspólnoty przed sądem jeżeli nie legitymuje się odpowiednim pełnomocnictwem wspólnoty lub stosownym upoważnieniem wynikającym z umowy o określenie zarządu bądź z uchwały o zmianie tej umowy. Uprawnienie zarządu w znaczeniu podmiotowym do reprezentowania wspólnoty płynie z samej uchwały powołującej ten organ i znajduje uzasadnienie w teorii organów osoby prawnej (art. 38 w związku z art. 33 1 § 1 k.c.), podczas gdy zarządca w rozumieniu art. 18 ustawy o własności lokali jest tylko przedstawicielem wspólnoty i dla umocowania do działania w jej imieniu potrzebuje pełnomocnictwa (art. 96 k.c. oraz art. 86 i 87 k.p.c.). czytaj dalej

Teza Przepisart. 25 ust. 1 u.w.l. pozwala na wzruszenie skutków prawnych uchwał wspólnoty mieszkaniowej. Powództwo może być wytoczone w terminie zawitym sześciu tygodni od dnia podjęcia uchwały. W razie jego bezskutecznego upływu uprawnienie wygasa, a wadliwa czynność prawna pozostaje w obrocie prawnym (nieważność względna). Artykuł 25 u.w.l. stanowi normę prawną szczególną w odniesieniu do art. 58 k.c., gdyż reguluje w sposób odmienny skutek prawny sprzeczności czynności prawnej z ustawą lub zasadami współżycia społecznego. W razie spełnienia hipotezy art. 58 k.c. czynność prawna jest bowiem nieważna bezwzględnie od samego początku. Zatem zgodnie z zasadą lex specialis derogat legi generali wskazana norma prawna ogólna nie ma zastosowania do uchwały wspólnoty mieszkaniowej. czytaj dalej

Teza Wymóg uprawdopodobnienia roszczenia oznacza konieczność uprawdopodobnienia faktów, z których jest ono wywodzone oraz że roszczenie to przysługuje uprawnionemu. czytaj dalej