Orzecznictwo dla art. 41 Kodeks Pracy

IV Pa 16/20 Wyrok SO w Zielonej Górze z 9 czerwca 2020 r. w sprawie o przywrócenie do pracy.
#Apelacja #Przywrócenie do pracy

Teza Dwukrotne awizowanie przesyłki poleconej zawierającej oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu stosunku pracy stwarza domniemanie faktyczne możliwości zapoznania się przez pracownika z jego treścią. Nieodebranie przesyłki przez pracownika nie ma wpływu na skuteczność dokonanego wypowiedzenia, niezależnie od tego, czy następuje to wobec odmowy odbioru pisma, czy też nieodebrania pisma z placówki pocztowej, mimo dwukrotnego awizowania. Dla obalenia tego domniemania koniecznym jest wykazanie, że pracownik nie miał faktycznej możliwości przyjęcia przesyłki, co w niniejszej sprawie nie nastąpiło. czytaj dalej

IV Pa 134/14 Wyrok SO w Zielonej Górze z 16 grudnia 2014 r. w sprawie o odszkodowanie, wynagrodzenie chorobowe i ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy i o sprostowanie świadectwa pracy.
#Apelacja #Odszkodowanie #Świadectwo pracy #Ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy

Teza Zgodnie z art.97§ 2 1 kp , pracownik może w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa. W razie nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu 7 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem sprostowania do sądu pracy. czytaj dalej

IV Pa 42/18 Wyrok SO w Zielonej Górze z 19 marca 2019 r. w sprawie o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne.
#Apelacja #Rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem #Wypowiedzenie umowy o pracę

Teza Ocena dowodów przeprowadzona zgodnie z zasadami logiki, mieści się w granicach wyznaczonych przez zasadę swobodnej oceny dowodów wprowadzoną w art. 233 k.p.c. Nie jest wystarczającym uzasadnieniem zarzutu naruszenia normy art. 233 § 1 k.p.c. przedstawienie przez stronę skarżącą własnej oceny dowodów i wyrażenie dezaprobaty dla oceny prezentowanej przez sąd pierwszej instancji. Skarżący ma obowiązek wykazania naruszenia przez sąd paradygmatu oceny wynikającego z art. 233 § 1 k.p.c. (a zatem wykazania, że sąd a quo wywiódł z materiału procesowego wnioski sprzeczne z zasadami logiki lub doświadczenia życiowego, względnie pominął w swojej ocenie istotne dla rozstrzygnięcia wnioski wynikające z konkretnych dowodów – grupy dowodów) czytaj dalej

Wyszukiwarka