Teza Zgodnie z art. 217 § 3 k.p.c. Sąd nie musi przeprowadzić dowodu zgłoszonego przez stronę, jeżeli uzna, że okoliczności sporne zostały już dostatecznie wyjaśnione lub jeżeli strona powołuje dowody jedynie dla zwłoki Trafność tej oceny podlega kontroli w postępowaniu odwoławczym. Generalnie przyjmuje się, że okoliczności sporne zostały wyjaśnione, gdy zostały wyjaśnione zgodnie z twierdzeniami strony, która wniosek zgłosiła czytaj dalej

Teza Dla ustalenia, jak strony rzeczywiście pojmowały oświadczenie woli znaczenie ma wiele czynników, w tym także należy wziąć pod uwagę, czy strony umowy są profesjonalistami, a zatem czynności przez nie podejmowane winien cechować zawodowy charakter tej działalności (art. 355 § 2 k.c.). Tym samym zawartą przez nie umowę należy interpretować tym bardziej ściśle, przy założeniu, że obie strony zredagowały ją w sposób odzwierciedlający ich rzeczywisty zamiar. Z art. 65 § 2 k.c. wynika nakaz kierowania się przy wykładni umowy raczej jej celem, przy czym nie jest konieczne, aby był to cel uzgodniony przez strony, wystarczy cel zamierzony przez jedną stronę, który jest wiadomy drugiej, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. czytaj dalej

Teza Instytucja miarkowania kary umownej należąc do tzw. praw sędziowskich pozostawia zatem sądowi wybór kryteriów na podstawie których wysokość kary umownej zostanie poddana kontroli. W przypadkach tak dużej, jak w niniejszym przypadku, dysproporcji między wysokością dochodzonej kary umownej a interesem wierzyciela chronionym za pomocą kary umownej, dopuszczalne było - na podstawie art. 484 § 2 k.c. - zmniejszenie, czyli tzw. miarkowanie, tej kary przez sąd. czytaj dalej

Teza Z uwagi na sposób sformułowania umowy i przewidziany w niej sposób rozliczenia, stwierdzenie poniesienia przez powodów straty wymaga oceny całości kosztów i zysków powodów, co na obecnym etapie wobec trwającego wciąż wykonywania pozostałych części umowy jest nawet niemożliwe. Nadto zauważyć należy, że art. 632 § 2 kc ma chronić przyjmującego zamówienie przed rażącą stratą i wykazanie tej rażącej straty jest niezbędnym elementem skutecznego ubiegania się ochrony z tego przepisu. czytaj dalej

Teza Winę dłużnika domniemywa się, a zatem to na nim spoczywa ciężar dowodu, że winy nie ponosi. Skoro umowa o roboty budowlane jest umową rezultatu to wierzyciel, czyli inwestor dochodzący odpowiedzialności kontraktowej musi wykazać jedynie, że zobowiązanie o określonej treści istniało oraz, że rezultat nie został osiągnięty, czyli doszło do nienależytego wykonania zobowiązania oraz, że wskutek tego powstała szkoda. W art. 471 k.c. zawarte jest domniemanie, że nienależyte wykonanie zobowiązania nastąpiło na skutek okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność czytaj dalej

Teza Art. 484 § 2 k.c. statuuje wyjątek od zasady pacta sunt servanda i od regulacji określonej w przepisach art. 353 1 k.c., art. 354 § 1 k.c. oraz od sformułowanej w art. 484 § 1 k.c. zasady, że w razie wyrządzenia wierzycielowi szkody przysługuje mu kara umowna w zastrzeżonej wysokości, bez względu na wysokość tej szkody. Zastosowanie omawianej normy prawnej należy bowiem do tzw. domeny prawa sędziowskiego i wbrew twierdzeniom apelującego nie podlega ograniczeniom wynikającym z umowy stron w zakresie określenia wysokości kary umownej. czytaj dalej

Teza Zastrzeżone przez strony kary należą się we wszystkich przypadkach opóźnienia w wykonaniu zobowiązania, bez względu na przyczyny naruszenia obowiązku kontraktowego przez dłużnika. czytaj dalej