Teza brak tezy czytaj dalej

Teza brak tezy czytaj dalej

Teza brak tezy czytaj dalej

Teza Operatorowi przysługuje wierzytelność z tytułu wypowiedzenia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z winy abonenta, która obejmuje prawo żądania zwrotu ulgi pomniejszonej proporcjonalnie do okresu, w jakim istniał stosunek prawny. Powielenie we wzorcach umownych powyższego rozwiązania normatywnego świadczyło, że celem tych oświadczeń woli było jedynie wtórne powołanie się na roszczenie oznaczone w art. 57 ust. 6 Ust.P.T., a nie wykreowanie nowego uprawnienia w oparciu o zasadę swobody umów, bądź na podstawie art. 483 k.c. czytaj dalej

Teza Typowy konsument, bez wnikliwiej analizy konstrukcji całej umowy, jej układu i celu, nie mógłby mieć pewności czy określenie „poręczenie” zostało użyte w sensie potocznym, czy też jako oznaczenie zobowiązania z art. 876 k.c. czytaj dalej

Teza Stosownie do wymogów art. 327 1 § 1 i 2 k.p.c. w uzasadnieniu wskazał podstawy faktyczne rozstrzygnięcia, a mianowicie: ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. czytaj dalej

Teza Realna strata poszkodowanego wyraża się bowiem aktualną w momencie powstania szkody wartością utraconej rzeczy. Art. 805 k.c. nakazuje wypłacenie w następstwie zajścia wypadku ubezpieczeniowego określonego w umowie świadczenia. Jest to bowiem świadczenie określone według cen obowiązujących w dacie powstania szkody. czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 815 § 1 k.c. ubezpieczający obowiązany jest podać do wiadomości ubezpieczyciela wszystkie znane sobie okoliczności, o które ubezpieczyciel zapytywał w formularzu oferty albo przed zawarciem umowy w innych pismach. Jeżeli ubezpieczający zawiera umowę przez przedstawiciela, obowiązek ten ciąży również na przedstawicielu i obejmuje ponadto okoliczności jemu znane. czytaj dalej

Teza Niedopełnienie przez ubezpieczającego jego powinności opisanych w art. 815 § 1 k.c. jest poddanym szczególnym uregulowaniom przypadkiem culpa in cotrahendo, ponieważ chodzi tu o obowiązek obciążający stronę stosunku zobowiązaniowego, który ma dopiero powstać i którego niedopełnienie spotkać się może z sankcją tylko wówczas, gdy - jak w niniejszej sprawie - kontrakt dojdzie do skutku. czytaj dalej

Teza Strony zawarły dopuszczalną prawem umowę ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Umowa ta stanowiła rodzaj umowy ubezpieczenia osobowego (art. 829 § 1 pkt 1 k.c.), w której wypadkiem ubezpieczeniowym była śmierć (ciężka choroba, niezdolność do pracy) osoby ubezpieczonej. Z kolei świadczeniom ubezpieczyciela odpowiadało świadczenie ubezpieczającego, to jest zapłata składki, z której potrącane były opłaty transakcyjne (art. 805 § 1 k.c.). Charakteru spornej umowy nie zmieniał fakt, że wysokość świadczenia z tytułu dożycia i świadczenie z tytułu śmierci została odniesiona m.in. do wartości rachunku, obliczonej według cen jednostek funduszy z dnia wyceny danego ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego. Z treści art. 385 1 § 1 zd. 1 k.c. wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że za niedozwolone klauzule umowne mogą być uznane tylko te postanowienia umów i wzorców umownych (np. regulaminów, ogólnych warunków), które nie dotyczą jasno sformułowanych zapisów traktujących o świadczeniach głównych, a nie zostały uzgodnione indywidualnie, kształtujące prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami. czytaj dalej