Teza Wykroczenie z art. 94 popełnia ten, kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu prowadzi pojazd nie mając do tego uprawnienia. Odpowiedzialność karna uzależniona jest od możliwości przypisania obwinionemu winy, która to stanowi legitymację do stosowania kary wobec sprawcy wykroczenia. Winę sprawcy przypisujemy wtedy, gdy można mu zarzucić, że w czasie swego bezprawnego, karalnego i karygodnego czynu nie dał posłuchu normie prawnej a miał możliwość zachowania się zgodnie z przepisami prawa. Zarzut wadliwości procesu decyzyjnego w warunkach możliwości podjęcia decyzji zgodnej z wymaganiami prawa ma charakter zindywidualizowany i odnosi się do konkretnego sprawcy, podejmującego decyzję w konkretnym czasie i sytuacji. czytaj dalej

Teza Wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. popełnia ten kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą. Wykroczenie to ma charakter kierunkowy to jest sprawca musi działać w ściśle określonym celu, którym jest przywłaszczenie cudzej rzeczy, czyli postąpienie z nią przez sprawcę tak, jakby był jej właścicielem. Z wykroczeniem mamy do czynienia, jeżeli wartość zabranych przedmiotów nie przekracza 250 złotych. czytaj dalej

Teza Wykroczenie z art. 51 § 1 k.w. popełnia ten kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym. Zachowanie sprawcy może polegać na krzyku, czyli zakłócaniu spokoju własnym głosem, ale także może polegać na wszelkiego rodzaju hałasowaniu poprzez na przykład puszczanie głośnej muzyki. Wykroczenie z art. 51 § 1 k.w. ma charakter umyślny. czytaj dalej

Teza Skutek przywłaszczenia, objęty bezpośrednim a nie ewentualnym zamiarem sprawcy, stanowi więc utrata rzeczy przez osobę uprawnioną, wobec czego szkoda powstała w majątku tej osoby ma, w zamierzeniu przywłaszczającego, nieodwracalny charakter. czytaj dalej