Teza Przeniesienie własności gospodarstwa w myśl ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników mogło nastąpić na podstawie uregulowanych w kodeksie cywilnym umów darowizny lub dożywocia, albo na podstawie odrębnego typu umowy nazwanej, określonej w art. 84 i 85 u.s.r., jako umowa z następcą i umowa w celu wykonania umowy z następcą - umowa przekazania gospodarstwa rolnego następcy Punktem wyjścia do określenia charakteru prawnego umowy z następcą jest art. 84 u.s.r. oraz, że do essentialia negotii takiej umowy należy zobowiązanie rolnika do przeniesienia na następcę własności i posiadania gospodarstwa rolnego z chwilą uzyskania emerytury lub renty, jeżeli następca do tego czasu będzie pracował w tym gospodarstwie, przy czym do przeniesienia własności potrzebne ponadto zawarcie umowy w celu wykonania umowy z następcą (art. 85 u.s.r.), a zatem zawiera się wówczas dwie umowy, pierwsza o skutku obligacyjnym i druga o skutku rzeczowym. czytaj dalej

Teza Samego przeludnienia nie można traktować, jako bezprawnego naruszenia dóbr osobistych, zwłaszcza że w okresie pobytu powoda w ZK obowiązywał przepis art. 110 § 2b k.k.w. dopuszczający umieszczenie skazanych w szczególnie uzasadnionych wypadkach w warunkach, w których powierzchnia celi na jedną osobę wynosiła mniej niż 3 m 2. Zgodnie z art. 4 ust 1 ustawy o prawach pacjenta w razie zawinionego naruszenia praw pacjenta sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego. W orzecznictwie Sądu Najwyższego dotyczącym zadośćuczynienia przewidzianego w art. 19 a nieobowiązującej już ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej wyrażono pogląd, że roszczenie o zadośćuczynienie uregulowane w art. 445 § 1 k.c. oraz roszczenie o zadośćuczynienie uregulowane w art. 19a ustawy o zakładach opieki zdrowotnej będące następstwem zawinionego naruszenia praw pacjenta mają odrębny charakter, określając zasady odpowiedzialności sprawców za odrębne czyny bezprawne. czytaj dalej

Teza Przez interes prawny w rozumieniu przepisu art. 189 k.p.c. należy rozumieć istniejącą po stronie podmiotu prawa chęć uzyskania określonej korzyści w sferze jego sytuacji prawnej. Korzyść zaś, jaką zamierza osiągnąć zainteresowana osoba występująca z roszczeniem z art. 189 k.p.c., polega na stworzeniu stanu pewności prawnej co do aktualnej sytuacji prawnej tego podmiotu. czytaj dalej

Teza Zgodnie z utrwalonymi zasadami wykładni przepisu art. 443 kpk, naruszeniem tego zakazu jest dokonywanie, w ponownym postępowaniu, nowych, niekorzystnych dla oskarżonych ustaleń faktycznych. Tak samo, jako niedopuszczalne trzeba traktować uzupełnianie opisu czynu zarzucanego oskarżonemu przez wprowadzenie do niego jakichkolwiek znamion przestępstwa wymaganych przez prawo karne materialne, których ten opis nie zawierał przed zaskarżeniem wyroku na korzyść oskarżonego. Czyn z art. 276 k.k. zagrożony jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do 2 lat, czyli jest czynem, którego karalność ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 5 lat (art. 101 § 1 pkt 4 k.k.), przy czym, stosownie do treści art. 102 k.k., jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie przeciwko osobie, to karalność tego przestępstwa ustaje z upływem dodatkowych 5 lat od zakończenia tego pięcioletniego okresu przedawnienia karalności. czytaj dalej

Teza Kwalifikowaną formą rozboju jest rozbój z użyciem niebezpiecznego narzędzia. czytaj dalej

Teza Oszustwo ma na celu działanie sprawcy jakim jest chęć osiągnięcia korzyści majątkowej, ma istotne konsekwencje prawne. czytaj dalej

Teza Rozbój polega na kradzieży przy zastosowaniu środków w postaci przemocy wobec osoby, groźby natychmiastowego jej użycia albo doprowadzeniu człowieka do stanu nieprzytomności. czytaj dalej

Teza Przestępstwo jest przestępstwem trwałym, którego strona przedmiotowa polega jedynie na zaniechaniu podjęcia czynności - niezgłoszeniu wniosku o upadłość pomimo powstania warunków uzasadniających upadłość spółki, według właściwych przepisów. czytaj dalej

Teza Odpowiedzialność za ten sam czyn będący przestępstwem lub wykroczeniem skarbowym i wyczerpujący zarazem znamiona przestępstwa lub wykroczenia powszechnego może mieć miejsc tylko w razie krzyżowania się pól karalności zbiegających się czynów. czytaj dalej

Teza Nadzwyczajne złagodzenie kary może być zastosowane także jeśli przestępstwo polega na udziale w strukturze przestępczej, jeżeli niewątpliwie informacje będą dotyczyć przede wszystkim pozostałych członków grupy lub związku przestępczego. czytaj dalej