Teza Stosownie do treści art. 61 § 1 k.c. oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Powołany przepis opiera się na tzw. kwalifikowanej teorii doręczenia, odnoszącej się do konieczności ustalenia możliwości zapoznania się przez adresata z oświadczeniem. Zgodnie zaś z ugruntowanym stanowiskiem orzeczniczym, możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia przez adresata – w rozumieniu art. 61 k.c. – nie może być utożsamiana z rzeczywistym zapoznaniem się przez niego z tym oświadczeniem, co oznacza, że skuteczne złożenie oświadczenia woli następuje także w sytuacji, w której co prawda adresat oświadczenia woli nie zna jego treści, ale miał realną możliwość zapoznania się z nią, albowiem doszła do niego w taki sposób, że mógł się z nią zapoznać Art. 232 zd. 2 k.p.c. stanowi wyjątek od zasady kontradyktoryjności, która to zasada wymaga, aby to strony wskazywały dowody dla wykazania swoich twierdzeń. Jak podkreśla się w judykaturze, dopuszczenie przez sąd dowodu z urzędu może nastąpić jedynie wówczas, gdy w sprawie brak innej możliwości doprowadzenia do właściwego jej rozstrzygnięcia. czytaj dalej

Teza Celowość i przesłanki zawieszenia wykonania kary, w szczególności w zakresie osiągnięcia celów kary, musi być oceniana przy uwzględnieniu obowiązków orzeczonych wobec ukaranego. czytaj dalej

Teza Ustalając rozmiar krzywdy należy mieć na względzie stopień i długotrwałość cierpień w całym okresie pozbawienia wolności. czytaj dalej