Teza brak tezy czytaj dalej

Teza Zgodnie z regulacją art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo – art. 124 § 1 k.c. Według art. 124 § 2 k.c. w razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone. czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 258 k.p.c. strona powołująca się na dowód ze świadków obowiązana jest dokładnie oznaczyć fakty, które mają być zeznaniami poszczególnych świadków stwierdzone, i wskazać świadków, tak by wezwanie ich do sądu było możliwe. To zatem strona procesu winna podać dane pozwalające zidentyfikować świadka oraz wskazać adres, na jaki można wysłać wezwanie do stawiennictwa w sądzie. W sytuacji gdy strona nie jest w stanie temu podołać, na sądzie nie ciąży obowiązek poszukiwania świadków. czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 509 § 2 k.c. wierzytelność przechodzi na nabywcę ze wszystkimi właściwościami, przywilejami i brakami. Oznacza to, że jeśli w odniesieniu do przelanej wierzytelności termin przedawnienia jest przerwany i nie biegnie, cesjonariusz także uzyskuje ją w takim kształcie. Nie ma żadnych przepisów, które by wyłączały te ogólne zasady w stosunku do przelewu wierzytelności banków. czytaj dalej