Orzecznictwo dla art. 119 Kodeks Wykroczeń
Teza Zabór cudzej rzeczy i objęcie władztwa nad nią stanowi kradzież i jest to czyn karalny. Oskarżeni dopuszczając się na terenie kolejowym demontażu elementów torowiska i zabierając w celu przywłaszczenia śruby mocujące i płyty stopowe, dopuścili się czynu o którym mowa w art. 278 § 1 kk, który stanowi, iż podlega karze ten, kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą. czytaj dalej
Teza Wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. popełnia ten kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą. Wykroczenie to ma charakter kierunkowy to jest sprawca musi działać w ściśle określonym celu, którym jest przywłaszczenie cudzej rzeczy, czyli postąpienie z nią przez sprawcę tak, jakby był jej właścicielem. Z wykroczeniem mamy do czynienia, jeżeli wartość zabranych przedmiotów nie przekracza 250 złotych. czytaj dalej
Teza Oskarżony, który znalazł się za linią kas marketu, realnie pozbawił właściciela rzeczy władztwa nad nią, a więc już wtedy dopuścił się występku kradzieży w formie dokonania. Kradzież jest dokonaną bowiem już w chwili zawładnięcia przez sprawcę cudzą rzeczą w zamiarze jej przywłaszczenia, po uprzednim pozbawieniu osoby uprawnionej władztwa nad rzeczą. czytaj dalej
Teza Stosownie do dyspozycji art. 135 § 1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Przez ustawowe określenie "możliwości zarobkowe i majątkowe" rozumieć z kolei należy nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. czytaj dalej
Teza Skutek przywłaszczenia, objęty bezpośrednim a nie ewentualnym zamiarem sprawcy, stanowi więc utrata rzeczy przez osobę uprawnioną, wobec czego szkoda powstała w majątku tej osoby ma, w zamierzeniu przywłaszczającego, nieodwracalny charakter. czytaj dalej
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców