Orzecznictwo dla art. 103 Kodeks Postępowania Cywilnego

I ACa 874/17 Wyrok SA w Białymstoku z 28 lutego 2018 r. w sprawie o ustalenie nieważności umowy dożywocia i umowy darowizny.
#Nieważność umowy

Teza Powództwo oparte na art. 189 k.p.c. musi być celowe, bo ma spełnić realną funkcję prawną, wypada przyjąć, że ocena istnienia interesu prawnego musi uwzględniać to, czy wynik postępowania doprowadzi do usunięcia wszelkich niejasności i wątpliwości co do danego stosunku prawnego i czy definitywnie zakończy spór między stronami we wszystkich kwestiach spornych; a co za tym idzie, czy sytuacja powoda zostanie jednoznacznie określona i czy wyrok uwzględniający powództwo będzie wystarczający do osiągnięcia konkretnych skutków prawnych. czytaj dalej

I ACa 737/18 Wyrok SA w Białymstoku z 8 marca 2019 r. w sprawie o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną.
#Skarga pauliańska

Teza Posłużenie się wzorcem umownym zawierającym postanowienia niedozwolone, które kształtowały prawa i obowiązki powodów w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszały ich interesy. Takie niedozwolone postanowienia umowne, w myśl art. 385 1 § 1 zd. 1 k.c., nie wiążą konsumenta, a zatem nie wywołują one skutków prawnych od samego początku i z mocy samego prawa, co sąd ma obowiązek wziąć pod uwagę z urzędu czytaj dalej

I ACa 88/16 Wyrok SA w Białymstoku z 2 czerwca 2016 r. w sprawie o ochronę dóbr osobistych i zapłatę.
#Zadośćuczynienie

Teza Zadośćuczynienie przewidziane przez art. 448 k.c. jest roszczeniem samodzielnym, niezależnym od innych środków potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia dobra osobistego. Brak jest jakichkolwiek kryteriów szczegółowych określających relacje pomiędzy roszczeniami przysługującymi na wypadek naruszenia dóbr osobistych. Rolę moderatora pełni tu sąd i jego ocenie ostatecznie pozostawiona zostaje zarówno celowość skorzystania z konkretnego środka, jak również sposób, w jaki ma on być zastosowany. czytaj dalej

I ACa 840/13 Wyrok SA w Białymstoku z 20 marca 2014 r. w sprawie o zapłatę.
#Odszkodowanie

Teza Zgodnie z art. 362 k.c. jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron. czytaj dalej

I ACa 1023/16 Wyrok SA w Białymstoku z 25 maja 2017 r. w sprawie o zapłatę.
#Kary umowne

Teza Zasadność obciążenia dłużnika sankcją z art. 483 § 1 k.c. będzie istnieć tylko wtedy, kiedy naruszy więź obligacyjną, a więc m.in. gdy uchybi obowiązkom, które nałożono na niego w umowie. czytaj dalej

I ACa 2/14 Wyrok SA w Białymstoku z 9 lipca 2014 r. w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego.
#Tytuł wykonawczy

Teza Z mocy art. 67 u.k.w. hipoteka nie może powstać bez wpisu, ale z całą mocą stwierdzić wypada, że choć wpis ten ma charakter konstytutywny, to jednak nie może sanować braków materialnoprawnych, w następstwie których samo ustanowienie hipoteki jest wadliwe. Skoro do dokonania wpisu hipoteki umownej konieczne jest przedłożenie wyrażonego w formie aktu notarialnego oświadczenia właściciela o ustanowieniu tego ograniczonego prawa rzeczowego (art. 245 § 2 k.c.), to braki tego oświadczenia, wyrażające się np. uchybieniem obowiązkowi reprezentacji łącznej, będą miały przełożenie na byt hipoteki. Ważność czynności prawnej dokonanej przez osobę niebędącą organem osoby prawnej, a wpisaną do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, należy oceniać z uwzględnieniem modyfikacji sankcji bezwzględnej nieważności wprowadzonej przez przepisy ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. Skutkiem dokonania czynności przez osobę, która w chwili dokonywania czynności w imieniu osoby prawnej nie wchodziła w skład jej organu, a była jeszcze wpisana do rejestru jako uprawniona do reprezentacji, nie jest więc nieważność czynności, na którą może powoływać się każdy, kto ma w tym interes prawny. O tym, czy jest to czynność ważna decydują nie tylko reguły wynikające z art. 38 i 39 k.c., lecz system domniemań przyjęty w przepisach ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. czytaj dalej

I ACa 185/13 Wyrok SA w Białymstoku z 19 czerwca 2013 r. w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego.
#Umowa

Teza Brak solidarności zobowiązania po stronie wierzycieli jest kwestią prawną, która nie jest sporna między stronami. Jest to zarzut o charakterze materialnoprawnym, który rzutuje na rozmiar zobowiązania dłużnika wobec wierzyciela. Dlatego, wobec ograniczonej kognicji organu egzekucyjnego (art. 804 k.p.c.), podlega rozważeniu przez Sąd, niezależnie od podnoszonej w jego uzasadnieniu argumentacji. czytaj dalej

I ACa 1020/15 Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 24 lutego 2017 r. w sprawie o zwolnienie od egzekucji.
#Apelacja #Powództwo przeciwegzekucyjne

Teza Zgodnie z art. 378 § 1 kpc obowiązkiem Sądu Apelacyjnego było ponowne rozpoznanie niniejszej sprawy w granicach apelacji wywiedzionych przez strony. Oznacza to, że postępowanie apelacyjne powinno być kontynuacją merytorycznego rozpoznania sprawy, a nie wyłącznie środkiem kontroli wyroku Sądu I instancji. W związku z tym w postępowaniu odwoławczym powinno dojść do naprawienia błędów nie tylko tego Sądu, ale także błędów stron. czytaj dalej

I ACa 970/17 Wyrok SA w Białymstoku z 28 marca 2018 r. w sprawie o ochronę dóbr osobistych i zapłatę.
#Dobra osobiste

Teza Przy uwzględnieniu art. 10 ust. 1 i art. 12 ust. 1 pkt 1 Pr.pras. nie ma podstaw do przypisania dziennikarzowi absolutnej odpowiedzialności w tym sensie, żeby odpowiadał tylko z racji zaistnienia niezgodności faktów wynikających z informacji z rzeczywistym stanem rzeczy. Nieprzeprowadzenie dowodu prawdy nie przesądza odpowiedzialności dziennikarza na podstawie art. 24 k.c., jeżeli dziennikarz nie zaniedbał wypełnienia obowiązków, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 Pr.pras., spełnienie bowiem tych obowiązków stanowi podstawę zakwalifikowania jego działania jako zgodnego z prawem. czytaj dalej

I C 1/15 Wyrok SR w Głubczycach z 23 listopada 2016 r. w sprawie o zapłatę.
#Zapłata

Teza Odnosząc się zatem do treści art. 27 ust. 1 u.s.m. zawierającego odesłanie do przepisów ustawy o własności lokali dojść należy do przekonania, iż odesłanie to dotyczy wyłącznie kwestii nieuregulowanych w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych, którą niewątpliwie nie jest metoda naliczania opłat, o którym mowa w art. 4 u.s.m. Stanowisko powyższe znajduje także potwierdzenie w piśmiennictwie, gdzie wskazuje się, że do odrębnej własności lokalu, powstałej w ramach działalności prowadzonej przez spółdzielnię mieszkaniową, stosuje się - w zakresie nieuregulowanym - przepisy ustawy o własności lokali, z wyjątkiem jednakże między innymi przepisów art. 12-15 u.w.l. dotyczących praw i obowiązków właścicieli lokali, a jedynie uzupełniająco; szczególnymi regulacjami są bowiem art. 4-6, z zastrzeżeniem art. 24 1 i 26 ustawy. czytaj dalej

Wyszukiwarka