Orzecznictwo dla art. 101 Kodeks Karny

II K 2/13 Wyrok SR w Kędzierzynie Koźlu z 19 listopada 2014 r. w sprawie o przywłaszczenie.
#Przywłaszczenie

Teza Zgodnie z utrwalonymi zasadami wykładni przepisu art. 443 kpk, naruszeniem tego zakazu jest dokonywanie, w ponownym postępowaniu, nowych, niekorzystnych dla oskarżonych ustaleń faktycznych. Tak samo, jako niedopuszczalne trzeba traktować uzupełnianie opisu czynu zarzucanego oskarżonemu przez wprowadzenie do niego jakichkolwiek znamion przestępstwa wymaganych przez prawo karne materialne, których ten opis nie zawierał przed zaskarżeniem wyroku na korzyść oskarżonego. Czyn z art. 276 k.k. zagrożony jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do 2 lat, czyli jest czynem, którego karalność ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 5 lat (art. 101 § 1 pkt 4 k.k.), przy czym, stosownie do treści art. 102 k.k., jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie przeciwko osobie, to karalność tego przestępstwa ustaje z upływem dodatkowych 5 lat od zakończenia tego pięcioletniego okresu przedawnienia karalności. czytaj dalej

II AKa 350/14 Wyrok SA we Wrocławiu z 2 grudnia 2012 r. w sprawie o przestępstwo przeciwko mieniu.
#Przestępstwo przeciwko mieniu

Teza Do czynów popełnionych przed wejściem w życie ustawy zmieniającej, stosuje się przepisy kodeksu karnego o przedawnieniu w brzmieniu nadanym tą ustawą, chyba, że termin przedawnienia już upłynął. czytaj dalej

II AKa 368/13 Wyrok SA we Wrocławiu z 19 grudnia 2013 r. w sprawie o wyłudzenie.
#Przestępstwo przeciwko mieniu

Teza Sąd ma prawo wyboru wersji zdarzenia, celu i motywu działania oskarżonych, jednakże wersję tę należy drobiazgowo uzasadnić podając dowody, które wskazują na konieczność jej uwzględnienia i odrzucenia wersji przeciwnej. czytaj dalej

II AKa 276/17 Wyrok SA we Wrocławiu z 31 stycznia 2018 r. w sprawie o kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą.
#Przestępstwo przeciwko dokumentom #Przestępstwo przeciwko mieniu

Teza Czyn polegający na kierowaniu zorganizowaną grupą przestępczą konieczne jest, by sprawca nie tylko koordynował działania członków grupy, ale także miał możliwość władczego oddziaływania na wykonywane przez nich zadania. czytaj dalej

II AKa 271/12 Wyrok SA we Wrocławiu z 21 grudnia 2012 r. w sprawie o przestępstwo gospodarcze.
#Przedawnienie roszczeń #Przestępstwo gospodarcze #Przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu

Teza Wielkość szkody stanowi z jednej strony podstawę rozgraniczenia zachowań, jeżeli wyrządzona szkoda przekracza próg znaczności, stanowi podstawę rozgraniczenia typu podstawowego nadużycia zaufania od kwalifikowanego przez wysokość szkody. czytaj dalej

II AKa 288/15 Wyrok SA we Wrocławiu z 7 kwietnia 2016 r. w sprawie o oszustwo.
#Oszustwo

Teza Brak jest podstaw do przyjęcia wymogu tożsamości podmiotowej pomiędzy podmiotem, którego szeroko rozumiane sfery majątkowej dotyczy dane postępowanie a podmiotem podejmującym bezprawne zachowania w celu osiągnięcia przez stronę zamierzonego celu w jej sferze majątkowej. czytaj dalej

Wyszukiwarka