Postanowienie SA we Wrocławiu z 19 kwietnia 2012 r. w sprawie o zapłatę.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek powódek o zabezpieczenie ich roszczenia pieniężnego (o zasądzenie) przez zakazanie zbycia i obciążania nieruchomości położonej w G. przy ul. (...) dla której Sąd Rejonowy w G. prowadzi księgę wieczystą (...), powołując się na brak uprawdopodobnienia roszczenia.

Zażalenie na to postanowienie złożyły powódki. Jest ono bezzasadne z innych niż podane w nim przyczyny.

Zgodnie z art. 736 § 1 k.p.c. wniosek o udzielenie zabezpieczenia powinien odpowiadać wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego a nadto zawierać wskazanie sposobu zabezpieczenia, przy czym Sąd rozpoznaje wniosek w jego granicach (art. 738 k.p.c.). Powyższe oznacza m.in., że Sąd związany jest wskazanym we wniosku sposobem zabezpieczenia, musi przy tym być to sposób przewidziany w przepisach prawa.

Zgodnie z art. 747 k.p.c. zabezpieczenie roszczeń pieniężnych, gdy zabezpieczenie to ma mieć miejsce na nieruchomości lub spółdzielczym lokalu mieszkalnym, następuje przez obciążenie nieruchomości obowiązanego hipoteką przymusową (pkt 2), ustanowienie zakazu zbywania lub obciążania nieruchomości, która nie ma urządzonej księgi wieczystej lub której księga wieczysta zaginęła lub uległa zniszczeniu (pkt 3), ustanowienie zakazu zbywania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (pkt 5).

Z wniosku i przedstawionych dokumentów (księga wieczysta) wynika, że wskazany lokal nie ma charakteru lokalu spółdzielczego. Pozwanemu przysługuje do niego prawo własności wraz z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości. Nie zachodzą też przesłanki z punktu 3, skoro do akt załączono odpis księgi wieczystej dotyczącej objętej wnioskiem nieruchomości. Z powyższego wynika więc, że we wniosku wskazano niedopuszczalny sposób zabezpieczenia, co już uzasadnia jego oddalenie.

Z tych względów na mocy art. 385 i 397 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

mw