Postanowienie SA we Wrocławiu z 16 lutego 2012 r. w sprawie o zabezpieczenie roszczenia.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił wniosek powoda (...) spółki z o.o. w W. o udzielenie zabezpieczenia roszczenia uznając, iż powód nie uprawdopodobnił istnienia roszczenia, a nadto brak było podstaw do uznania, że wykazał, iż ma interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia ( art. 730 ¹ § 2 k.p.c.); k. 181-184.

W zażaleniu na to postanowienie wnioskodawca wniósł o jego zmianę i uwzględnienie i udzielenie zabezpieczenia, ewentualnie o uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania, zarzucając i argumentując, jak w zażaleniu ( k.190-195).

Sąd Apelacyjny, zważył co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z regulacji zawartych w art. 730 i nast. k.p.c., celem udzielenia zabezpieczenia jest zwiększenie skuteczności postępowania cywilnego poprzez zapewnienie, że pomimo upływu czasu koniecznego dla rozstrzygnięcia sprawy możliwe będzie osiągnięcie zamierzonych przez stronę celów tego postępowania. W tym też szeroko pojmowanym zakresie dokonywać należy oceny łącznego zaistnienia przesłanek określonych w art. 730 ¹ §1 k.p.c., a warunkujących udzielenie zabezpieczenia w postaci uprawdopodobnienia roszczenia i interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia, zdefiniowanego w § 2 cytowanego przepisu. Zasadą bowiem jest rozstrzyganie sporów między stronami w wyniku prawomocnych wyroków sądowych, które nie są oparte tylko na uprawdopodobnieniu określonych okoliczności, lecz na wykazaniu (udowodnieniu) swoich twierdzeń. W konsekwencji wprowadzenie do obrotu prawnego orzeczenia zabezpieczającego roszczenie może nastąpić w sytuacjach przewidzianych prawem przy wystąpieniu pozytywnych przesłanek zabezpieczenia i braku negatywnych przesłanek proceduralnych.

Sąd Apelacyjny podziela stanowisko Sądu I instancji, który rozpoznając wniosek o udzielenie zabezpieczenia uznał, iż skarżącemu nie powiodło się uprawdopodobnienie istnienia przesłanek jego udzielenia. Zasadnie Sąd Okręgowy stwierdził, że złożenie oświadczenia przez pozwanego o odstąpieniu od umowy rzutuje na ocenę zasadności roszczenia powoda, które w głównej mierze zależne jest od wyników postępowania dowodowego. Należy zauważyć także, że warunkiem zapłaty przez pozwanego wynagrodzenia była akceptacja faktur ( § 6 ust. 2 umowy w zw. z § 4 umowy; k. 24-26). Mając na uwadze treść pisma z dnia 9 września 2011 r. ( k. 140 i nast.) oraz oświadczenia o odstąpieniu od umowy, a także okoliczność, że jeszcze w dniu 28 lipca 2011 r. (a więc po wystawieniu spornej faktury) przedstawiciele stron spotykali się w celu omówienia uwag i zastrzeżeń, a to spotkanie, jak podkreślono w protokole nie jest rozumiane w żaden sposób jako odbiór końcowy II etapu ( k.133 i nast.), nie można uznać na tym etapie postępowania sądowego, by doszło do uprawdopodobnienia roszczenia powoda. Dodatkowo należy zauważyć, że przedmiotem umowy miał być m.in. system informatyczny wytworzony poprzez modyfikacje i/lub rozbudowę o nowe funkcjonalności obecnej wersji oprogramowania (...) powoda, stąd tzw. zrzuty ze stron internetowych same w sobie też nie stanowią podstawy do uznania, że wykonano całościowo przedmiot umowy (przy czym część wynagrodzenia w kwocie 183000 zł została przez pozwanego zapłacona).

Zgodzić się również należy z Sądem Okręgowym, iż na obecnym etapie postępowania brak jest jednoznacznych okoliczności przemawiających za istnieniem interesu prawnego skarżącego. Ogólne stwierdzenia powoda o redukcji zatrudnienia, braku środków majątkowych, braku kontaktu z członkiem zarządu pozwanego, nie są wystarczające dla uznania zagrożenia wypłacalności pozwanego. W tym zakresie niezbędne było wskazanie konkretnych okoliczności. Skoro powód posiada informacje o rzekomej redukcji zatrudnienia u pozwanego, a nawet o procesach o wynagrodzenia, to zasadne było wskazanie zakresu tej redukcji (powód używa także w zażaleniu sformułowania, iż redukcja w s z c z e g ó l n o ś c i odnosi się do osób, które brały udział w projekcie dotyczącym przedmiotowej sprawy, k. 194), a także wskazanie, czy sugerowane przez powoda procesy o wynagrodzenie zakończyły się i czy ewentualnie istniały problemy z egzekucją roszczeń wobec pozwanego, o ile rozstrzygnięcia miałyby być dla pozwanego niekorzystne.

Z tych wszystkich przyczyn - na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. – należało orzec jak wyżej.

mw