Postanowienie SA we Wrocławiu z 11 kwietnia 2013 r. w sprawie o udzielenie zabezpieczenia przed wytoczeniem powództwa.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6.03.2013 r., Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił wniosek R. C. o udzielenie zabezpieczenia powództwa przed wszczęciem postępowania w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego – wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28.09.2012 r. w sprawie o sygn. akt I ACa 792/11, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 10.10.2012 r., poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na jego podstawie przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym (...) G. M. w sprawie o sygn. akt Km 4394/12 oraz dalszego tytułu wykonawczego wydanego w dniu 4.01.2013 r. poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w W. M. J. w sprawie o sygn. akt Km 44/13.

W jego uzasadnieniu wskazał, że brak było podstaw do udzielenia wnioskodawcy zabezpieczenia, albowiem nie uprawdopodobnił on istnienia wierzytelności względem obowiązanych z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości wnioskodawcy, a tym samym, iż złożone przez niego oświadczenie o ich potrąceniu, z wierzytelnościami objętymi w/w tytułem wykonawczym, było skuteczne.

W złożonym na nie zażaleniu uprawniony wniósł o jego zmianę poprzez udzielenie zabezpieczenia zgodnie z wnioskiem, zarzucając Sądowi Okręgowemu, że przy jego wydaniu dopuścił się naruszenia art. 733 k.p.c. oraz art. 755 § 1 pkt 3 k.p.c. poprzez błędne przyjęcie, iż nie uprawdopodobnił on roszczenia. Jego zdaniem okoliczności faktyczne stanowiące źródło potrącanej wierzytelności o wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości powoda zostały nie tylko uprawdopodobnione, ale wręcz wykazane „ustaleniami faktycznymi dokonanymi w sposób prawomocny przez Sąd Apelacyjny w sprawie I ACa 792/11”. W ocenie uprawnionego potrącana wierzytelność została wykazana również, co do wysokości poprzez odwołanie się do stawek najmu publikowanych w (...) Giełdzie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, Sąd Okręgowy dokonał prawidłowej oceny, że uprawniony nie uprawdopodobnił przesłanek, od których uzależnione jest udzielenie zabezpieczenie, w szczególności nie uprawdopodobnił istnienie roszczenia.

W niniejszej sprawie uprawniony wniósł o zabezpieczenie roszczenia o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., co oznacza, że powinien uprawdopodobnić, iż po zamknięciu rozprawy w sprawie, w której wydano tytuł egzekucyjny − wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28.09.2012 r. (sygn. akt I ACa 792/11) − nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło. Uprawniony wskazywał, iż takim zdarzeniem było dokonane przez niego w dniu 30.01.2013 r. potrącenia przysługujących mu wierzytelności wobec obowiązanych, z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości przy ul. (...) we W., z wierzytelnością im przysługującą, stwierdzoną w/w tytułem wykonawczym. W tych okolicznościach spoczywał na nim obowiązek uprawdopodobnienia skuteczności dokonanego potrącenia, co implikowało konieczność uprawdopodobnienia, tak co do zasady jak i co do wysokości istnienia potrącanej wierzytelności.

Tymczasem uprawniony we wniosku nie podał żadnych okoliczności faktycznych, poza lakonicznym stwierdzeniem, że powodowie korzystali z jego nieruchomości w złej wierze, które pozwalałyby na stwierdzenie, iż uprawnionemu może przysługiwać wyżej wskazana wierzytelność. Uprawniony w zakresie tych okoliczności w całości odsyła do załączonych do wniosku dokumentów. Wskazać jednak należy, iż sąd w zastępstwie strony nie może rekonstruować z przedłożonych przez nią załączników stanu faktycznego, z którego strona wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne. Twierdzenia wniosku w najmniejszym zakresie nie pozwalają na stwierdzenie, w jakim to okresie obowiązani mieliby korzystać z nieruchomości pozwanego bezumownie i dlaczego, zdaniem wnioskodawcy, należy obowiązanym przypisać złą wiarę. Poza tym samo korzystanie z cudzej rzeczy, nie oznacza jeszcze, iż następuje ono bez podstawy prawnej.

W odniesieniu z kolei do wysokości potrącanej wierzytelności, należy wskazać, że twierdzenia wniosku nie dają w najmniejszym stopniu podstaw do weryfikacji, iż wskazana przez wnioskodawcę kwota wynagrodzenia jest adekwatna do sposobu korzystania przez obowiązanych z nieruchomości oraz odpowiada jej standardowi technicznemu oraz lokalizacji. Wbrew twierdzeniom zażalenia nie chodzi tu wcale o przedłożenie opinii biegłego, ale jedynie o wskazanie okoliczności pozwalających na stwierdzenie, iż dokonane przez wnioskodawcę oszacowanie znajduje oparcie w poziomie cen rynkowych obowiązujących w okresie korzystania z nieruchomości podobnych do nieruchomości należącej do uprawnionego.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. , postanowił jak na wstępie.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

MR-K