Postanowienie SA we Wrocławiu z 31 sierpnia 2012 r. w sprawie o nakazanie złożenia oświadczenia woli.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek strony pozwanej o udzielenie zabezpieczenia oceniając, że strona pozwana nie uprawdopodobniła przesłanek roszczenia. Sądu Okręgowego wskazał również, że wnioskodawcy jako pozwanemu, który w całości uznał powództwo nie przysługuje w sprawie żadne roszczenie. Brak roszczenia czynił zaś bezprzedmiotowym rozważania nad uprawdopodobnieniem interesu prawnego. (k. 732, t. IV )

Zażalenie na postanowienie wniosła strona pozwana, która zaskarżyła postanowienie w całości i wniosła o uwzględnienie wniosku. Strona pozwana podniosła, że istnieje w sprawie interes prawny, bowiem spółka posiada roszczenie o zwrot zapłaconej kwoty, której powód nie zwrócił. (k. 741, t. IV)

Sąd Apelacyjny zważył, co następuję:

Zażalenie było nieuzasadnione.

Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie choć z przyczyn częściowo odmiennych niż przyjął to Sąd Okręgowy.

W ocenie Sądu Apelacyjnego wniosek nie mógł zostać uwzględniony bowiem stronie pozwanej w tym postępowaniu (o złożenie oświadczenia woli przez stronę pozwaną) nie służyły żadne roszczenia – pieniężne ani niepieniężne. Strona pozwana nie zgłosiła takich roszczenia czy to w formie zarzutu potrącenia, czy powództwa wzajemnego. Przepisy mówią zaś o zabezpieczeniu powództwa albo roszczenia, a nie zarzutów pozwanego, który broni się przed roszczeniem powoda.

Skoro tak, to zbędne było jakiekolwiek badanie czy spełnione zostały przesłanki udzielenia zabezpieczenia. Nie istniało bowiem roszczenie, które podlegałoby zabezpieczone. Tym samym bezprzedmiotowe było także odnoszenie się do zawartego w zażaleniu zarzutu strony pozwanej dotyczącego istnienia interesu prawnego.

Wniosek strony pozwanej nie mógł być więc uwzględniony.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie jako bezzasadne, orzekając na podstawie przepisu art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

bp