Postanowienie SA we Wrocławiu z 26 września 2012 r. w sprawie o zapłatę.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem odrzucono zażalenie pozwanego na postanowienie z dnia 19.07.2012 r., w związku z nie uiszczeniem przez niego w wyznaczonym terminie opłaty od zażalenia.

W zażaleniu pozwany wniósł o uchylenie powyższego orzeczenia wskazując, iż jest ono nieprawidłowe, gdyż nie został on poinformowany o uiszczeniu opłaty od zażalenia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie, jako nieuzasadnione, podlegało oddaleniu.

Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy ma treść art. 112 ust. 4 u.k.s.c. Zgodnie z powyższym przepisem, ponowny wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, oparty na tych samych okolicznościach, nie ma wpływu na bieg terminu do opłacenia pisma.

W niniejszej zaś sprawie wniosek pozwanego o zwolnienie go od kosztów sądowych dwukrotnie prawomocnie oddalono. Mimo powyższego, nie uiścił on żądanej od niego opłaty sądowej, a jedynie składał kolejne zażalenia, wraz z ponownymi wnioskami o zwolnienie go od kosztów sądowych, nie twierdząc nawet przy tym, iż jego sytuacja majątkowa uległa zmianie, od czasu prawomocnego rozpoznania jego wniosku w tym zakresie. Z uwagi zaś na stosunkowo nieznaczny upływ czasu pomiędzy prawomocnym oddaleniem przez Sąd Apelacyjny wniosku pozwanego o zwolnienie go od kosztów sądowych, a jego kolejnymi wnioskami w tym przedmiocie, zasadnym jest przyjęcie, że okoliczności, będące podstawą oddalenia wniosku pozwanego o zwolnienie go kosztów, nie uległy zmianie. Nadto zauważyć też trzeba, że nie każda zmiana okoliczności, mająca wpływ na sytuację materialną wnoszącego o zwolnienie od kosztów sądowych, wyklucza odrzucenie ponownego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Każda bowiem zmiana wysokości otrzymywanego wynagrodzenia czy wysokości stałych wydatków mogłaby oznaczać, że ponowny wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych oparty jest na innych okolicznościach faktycznych niż te, które były brane pod uwagę przy rozpoznawaniu poprzedniego wniosku. Przyjąć zatem należy, że chodzi tu o zmiany istotne i znaczne, które mogłyby uzasadniać odmienne rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów (por. postanowienie SN z 11.02.2009 r., V CZ 4/09, Lex nr 658212).

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że kolejne wnioski pozwanego o zwolnienie go od kosztów sądowych, pozostawały bez wpływu na bieg terminu do uiszczenia żądanej od niego opłaty sądowej. W tych zaś okolicznościach nie uiszczenie przez pozwanego, w wyznaczonym mu zarządzeniem z dnia 5.07.2012 r., (które pozwany otrzymał w dniu 09.07.2012 r.) terminie, opłaty sądowej od zażalenia na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 19.06.2012 r., skutkować musiało jego odrzuceniem, o czym też orzekł Sąd I instancji.

Z tych też względów, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., należało orzec jak w sentencji, gdyż zażalenie skarżącego nie zawierało żadnych uzasadnionych argumentów, które mogłyby skutkować zmianą zaskarżonego orzeczenia.

bp