Data orzeczenia | 1 czerwca 2021 |
---|---|
Data uprawomocnienia | 13 października 2021 |
Sąd | Sąd Rejonowy w Głubczycach III Wydział Rodzinny i Nieletnich |
Przewodniczący | Daria Dusanowska |
Tagi | Podwyższenie alimentów |
Podstawa Prawna | 138kro 133kro 135kro 102kpc 113koszty-sadowe-w-sprawach-cywilnych 13koszty-sadowe-w-sprawach-cywilnych 333kpc |
Sygn. akt III RC 34/21
Dnia 1 czerwca 2021 roku
Sąd Rejonowy w Głubczycach, III Wydział Rodzinny i Nieletnich
w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Daria Dusanowska
Protokolant: Barbara Zarusińska
po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2021 roku w Głubczycach
na rozprawie
sprawy z powództwa małoletniego W. S. reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową P. S.
przeciwko T. S.
o podwyższenie alimentów
I. zasądza od pozwanego T. S. na rzecz małoletniego powoda W. S. alimenty w kwocie po 650,00 zł (sześćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda P. S., począwszy od dnia 18 marca 2021 r., z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, a to w miejsce alimentów ustalonych w pkt 3 ugody zawartej w dniu 5 kwietnia 2018 r., zatwierdzonej postanowieniem Sądu Rejonowego w G. z dnia 28 czerwca 2018 r. sygn. akt III RCo 4/18 w kwocie po 500,00 zł (pięćset złotych) miesięcznie,
II. w pozostałym zakresie powództwo oddala,
III. nie obciąża powoda kosztami procesu w zakresie nieuwzględnionej części powództwa,
IV. nakazuje pobrać do pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w G. kwotę 200,00 zł (dwieście złotych) tytułem nieuiszczonej części opłaty sądowej od pozwu, od której powód był zwolniony,
V. wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt III RC 34/21
Pozwem z dnia 18 marca 2021 r. przedstawicielka ustawowa małoletniego W. P. S., wniosła o zasądzenie od pozwanego T. S. na rzecz małoletniego tytułem alimentów kwoty po 1.000,00 zł miesięcznie, płatnych do 10 – tego dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniego wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, a to w miejsce alimentów ustalonych w ugodzie zawartej 5 kwietnia 2018 r. przed mediatorem B. K., zatwierdzonej postanowieniem Sądu Rejonowego w G. dnia 28 czerwca 2018 r. w sprawie sygn. akt III RCo 4/18. Ponadto wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wskazano, iż małoletni powód ma obecnie 10 lat, uczęszcza do III klasy szkoły podstawowej, a jego koszty utrzymania znacznie wzrosły, przez co obniżeniu uległ jego standard życia. Wyrokiem Sądu Okręgowego w O. z dnia 21 kwietnia 2015 r., sygn. akt I RC 376/15 orzeczono rozwód rodziców małoletniego z winy pozwanego, władze rodzicielską powierzono matce P. S. i zasądzono alimenty od T. S. na rzecz jego małoletniego syna w kwocie po 500,00 zł miesięcznie. Wskazano, iż kwota zasądzonych alimentów jest obecnie niewystarczająca dla poniesienia usprawiedliwionych potrzeb dziecka, a od chwili ich zasądzenia upłynęło już ponad 6 lat i w życiu powoda wiele się zmieniło. Przede wszystkim powód uczęszcza do szkoły, ma swoje zainteresowania, uczestniczy w dodatkowych, płatnych zajęciach, w tym uczęszczał na naukę pływania i karate, na zajęcia z piłki nożnej, chce ćwiczyć jujitsu, ponadto zdalna nauka wymusiła potrzebę opłacenia dodatkowego Internetu czy też zakupu koniecznego sprzętu do zajęć on-line. Pozwany pracuje w Komisariacie Policji w K. w stopniu aspiranta, w zeszłym roku otrzymał awans oraz znaczną podwyżkę, a jego przychód za 2020 r. wyniósł 70.000,00 zł. Mieszka wraz z pracującą partnerką, pochodzącym z tego związku synem B. oraz ich córką M.. Utrzymuje kontakty z małoletnim W., spotyka się z nim w ustalone weekendy oraz inne dni wolne, jednak małoletni niechętnie uczestniczy w spotkaniach, czuje się gorzej traktowany od innych dzieci pozwanego. Matka małoletniego zatrudniona jest w Urzędzie Miejskim w K. na stanowisku inspektora ds. działalności gospodarczej i spraw mieszkaniowych za wynagrodzeniem poniżej 3.000,00 zł miesięcznie. Mieszka z synem w dwupokojowym mieszkaniu w K., ma zobowiązanie alimentacyjne na rzecz córki M. S. w kwocie 500,00 zł miesięcznie.
W odpowiedzi na pozew pozwany T. S. /k. 31 akt/ wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o przekazanie sprawy do toczącej się sprawy w Sądzie Rejonowym w W. Ś. pod sygn. akt III RC 76/21 z powództwa małoletniej M. S. reprezentowanej przez T. S. przeciwko P. S. o podwyższenie alimentów.
W uzasadnieniu podniesiono, że przedstawicielka ustawowa w pozwie nie wskazuje dokładnych wydatków ani potrzeb syna W., a skupia się jedynie na wytykaniu nieprawidłowości pozwanego jako ojca, co nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistości, zaś sam pozew jest następstwem powództwa małoletniej M. S. reprezentowanej przez ojca T. S. przeciwko matce P. S. o podwyższenie alimentów. Wskazano, iż zmieniła się sytuacja pozwanego; po rozwodzie z P. S. początkowo ich dzieci W. S. i M. S. mieszkały wraz z matką, a pozwany łożył na każde dziecko po 500,00 zł miesięcznie, jednak od marca 2018 r. szesnastoletnia córka M. mieszka z pozwanym i pozostaje na jego utrzymaniu, zaś jej matka tytułem alimentów łożyła po 300,00 zł miesięcznie. We wrześniu 2020 r. udzielono zabezpieczenia małoletniej powódce M. S. w ten sposób, że zobowiązano P. S. do łożenia kwoty po 500,00 zł miesięcznie tytułem alimentów. Ponadto T. S. podnosił, że ma na utrzymaniu także czteroletniego syna ze związku z obecną partnerką.
Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2021 r. Sąd oddalił wniosek pozwanego o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w W. Ś. do sprawy III RC 76/21.
Na rozprawie w dniu 27 maja 2021 r. przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda podtrzymała żądanie pozwu. Pozwany podtrzymał stanowisko wyrażone w odpowiedzi na pozew, wnosząc o zasądzenie na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W. S., urodzony (...), jest synem P. S. i T. S..
dowód: - odpis skrócony akty urodzenia – k. 4 akt,
Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2015 r. sygn. akt I RC 376/15 Sąd Okręgowy w O. orzekł o rozwiązaniu przez rozwód związku małżeńskiego P. S. i T. S., zawartego dnia 14 maja 2005 r. z winy pozwanego T. S.; wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron, M. S. i W. S. powierzył wówczas powódce, uprawniając i zobowiązując pozwanego T. S. do współdecydowania w zasadniczych kwestiach dotyczących dzieci związanych z miejscem ich zamieszkania, leczeniem oraz kształceniem i zapewniając T. S. prawo do kontaktów z dziećmi. Kosztami utrzymania i wychowania małoletnich dzieci Sąd obciążył oboje rodziców i z tego tytułu zasądził od pozwanego T. S. tytułem alimentów na rzecz małoletniej M. S. kwotę po 500,00 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniego W. S. kwotę po 500,00 zł miesięcznie, łącznie po 1.000,00 zł miesięcznie, płatne z góry do 5-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat. W dacie wydania przedmiotowego orzeczenia małoletni miał 4 lata i uczęszczał do przedszkola w K., za które opłaty wynosiły średnio 200,00 zł miesięcznie. Chłopiec nie sprawiał problemów wychowawczych, podejrzewano u niego astmę, nie miał innych problemów zdrowotnych. Przedstawicielka ustawowa pracowała w Urzędzie Miejskim w K. jako inspektor ds. gospodarki nieruchomości za wynagrodzeniem ok. 2.050,00 zł – 2.060,00 zł netto, a pozwany był funkcjonariuszem policji w Komisariacie Policji w K., jego wynagrodzenie wynosiło 2.166,00 zł.
dowód:- dokumenty znajdujące się w aktach sprawy SO w O. sygn. akt I RC 376/15
W (...) córka P. S. i T. M. S. wyprowadziła się od matki i zamieszkała z pozwanym. W związku z powyższym, w dniu 5 kwietnia 2018 r. byli małżonkowie przed mediatorem B. K. zawarli ugodę mediacyjną w sprawie o zmianę wyroku rozwodowego w przedmiocie wykonywania władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonania wobec małoletnich W. S. i M. S. oraz o alimenty, ustalając, że wykonywanie władzy rodzicielskiej nad M. S. zostanie powierzone jej ojcu T. S., zaś matka małoletniej P. S. będzie uprawniona i zobowiązana do współdecydowania o istotnych sprawach życiowych dziecka, leczenia oraz kształcenia i będzie miała zapewnione prawo do kontaktu z córką. W punkcie 3 ugody, w miejsce rozstrzygnięcia wyroku Okręgowego w O. z dnia 21 kwietnia 2015 roku w sprawie sygn. I RC 376/15, T. S. zobowiązał się do płacenia alimentów kwocie 500,00 zł miesięcznie na rzecz małoletniego W. S., płatnych z góry do dnia 5-go każdego miesiąca, począwszy od dnia 1 kwietnia 2018 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, natomiast P. S. zobowiązała się do płacenia alimentów kwocie 300,00 zł miesięcznie na rzecz małoletniej M. S., płatnych z góry do dnia 5-go każdego miesiąca, począwszy od dnia 1 kwietnia 2018 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat (punkt 4 ugody mediacyjnej).
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2018 r. Sąd Rejonowy w G. w sprawie sygn. akt III RCo 4/18, zatwierdził ugodę zawartą przez strony w dniu 5 kwietnia 2018 r. przed mediatorem B. K. poprzez nadanie klauzuli wykonalności na pkt 3 i 4 tej ugody.
W dacie zawarcia ugody małoletni W. miał 7 lat, uczęszczał do „zerówki”.
dowód: - dokumenty znajdujące się w aktach sprawy SR w Głubczycach sygn. akt III RCo 4/18
- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda - k. 68-69 akt,
- przesłuchanie pozwanego – k. 70-71 akt
M. S. reprezentowana przez ojca T. S. we wrześniu 2020 r. złożyła pozew przeciwko P. S. o podwyższenie alimentów. Postanowieniem z dnia 24 września 2020 r. w sprawie sygn. akt III RC 137/20 Sąd Rejonowy w R. udzielił małoletniej powódce M. S. zabezpieczenia w ten sposób, iż zobowiązał pozwaną P. S. do łożenia na rzecz powódki kwoty po 500,00 zł miesięcznie tytułem alimentów, poczynając od dnia 24.09.2020 roku, w terminie do dnia 5- go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, a to w miejsce alimentów ustalonych ugodą zawartą przed mediatorem sądowym B. K. w dniu 5.04.2018 roku, a zatwierdzoną postanowieniem Sądu Rejonowego w G. z dnia 28.06.2018 roku, sygnatura akt III RCo 4/18.
dowód: - postanowienie z dnia 24 września 2020 r. w sprawie sygn. akt III RC 137/20 – k. 33 akt,
- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda k. 68-69 akt,
- przesłuchanie pozwanego – k. 70-71 akt
Małoletni W. ma obecnie 10 lat, uczęszcza do III klasy Szkoły Podstawowej w K.. W szkole korzysta z darmowych podręczników, zachodzi potrzeba zakupu jedynie pojedynczych książek. Chłopiec ma różne zainteresowania; uczęszczał na płatne zajęcia, w tym na karate czy orlik, jednak zrezygnował z nich. Aktualnie chodzi na basen, za który opłaty wynoszą 120,00 zł – 130,00 zł miesięcznie, innych dodatkowych, odpłatnych zajęć nie ma. Chciałby od września chodzić na zajęcia z jujitsu w R., których miesięczny koszt to 89,00 zł. Dziecko ma telefon, za który miesięczny abonament wynosi około 20,00 zł. Z uwagi na zdalne nauczanie, konieczne było dokupienie pakietu internetu, za który abonament wynosi 17,50 zł. oraz dodatkowego sprzętu do komputera. Wcześniej przedstawicielka ustawowa małoletniego nie miała internetu w domu.
dowód: - przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda - k. 68-69 akt,
- przesłuchanie pozwanego – k. 70-71 akt
P. S. ma 35 lat, zatrudniona jest, tak jak w dacie zawarcia ugody, w Urzędzie Miejskim w K. na stanowisku inspektora ds. działalności gospodarczej i spraw mieszkaniowych, jej roczny dochód zwiększył się o kilka tysięcy w porównaniu z 2018 rokiem i za 2020 r. wynosił 49.647,64 zł. Aktualne wynagrodzenie matki małoletniego W. wynosi 2.800,00 zł – 2.900,00 zł netto. Uzyskuje ona również trzynastą pensję oraz dodatkowe składniki, których wysokość nie jest stała – w tym roku otrzymała 400,00 zł brutto za dobre wyniki w pracy i 500,00 zł z tytułu dnia samorządowca. W zeszłym roku podjęła też dodatkową pracę w komisji wyborczej, za co otrzymała 1.500,00 złotych brutto.
Przedstawicielka ustawowa małoletniego gospodarstwo domowe prowadzi z synem lat 10. Nadal mieszka w tym samym, dwupokojowym mieszkaniu w K. o powierzchni 60m 2, z tym, że wcześniej wynajmowała je, płacąc po 290,00 zł za wynajem, a w 2020 r. wykupiła to mieszkanie z bonifikatą i aktualnie stanowi ono jej własność. Na ten cel pożyczyła od rodziców kwotę 29.000,00 zł i spłaca ją w miesięcznych ratach po 400,00 zł. Aktualne opłaty za mieszkanie to 310,00 zł za czynsz, ok. 100,00 zł za prąd, za gaz 230,00-270,00 zł, przegląd pieca 130,00 zł rocznie, ubezpieczenie 110,00 zł rocznie. W 2018 roku przedmiotowe opłaty kształtowały się na zbliżonym poziomie.
P. S. wcześniej była zobowiązana do uiszczania na rzecz córki alimentów w kwocie 300,00 zł miesięcznie, od września 2020 r. jest to kwota 500,00 zł (w związku z udzielonym zabezpieczeniem).
Przedstawicielka ustawowa małoletniego jeździ z dziećmi W. i M. nad morze, jezioro lub w góry, organizuje im wakacje, w tym roku zabrała dzieci do S. na cztery dni. Organizuje też małoletniemu urodziny, kupuje prezenty na święta, oraz upominki kolegom i koleżankom, do których syn chodzi na urodziny. W kosztach tych nie partycypuje pozwany.
P. S. pobiera świadczenie wychowawcze na W. S. w kwocie 500,00 zł, otrzymuje też raz w roku 300,00 zł jednorazowego wsparcia z programu (...).
dowód: - przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda - k. 68-69 akt,
- zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2020 – k. 12-15 akt
- dokumenty znajdujące się w aktach sprawy SR w G.sygn. akt III RCo 4/18
P. S. szyje torby dla przyjaciół, znajomych oraz rodziny. Nie osiąga z tego tytułu żadnych dochodów, torby przekazuje w ramach prezentów bliskim. W ramach prezentu otrzymała bilet na koncert E. S. oraz karnet na siłownię na jeden miesiąc. Bratowa zaprosiła ją też na jeden wyjazd do (...). Od dwóch lat nie kupuje karnetów na siłownię, nie ma indywidualnych zajęć z trenerem.
dowód: - przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda karta 68-69 akt,
- wydruki z portali społecznościowych – karta 63-67 akt
T. S. ma 36 lat, podobnie jak w 2018 r. pracuje jako funkcjonariusz policji. Nie ma innego zatrudnienia. Aktualnie jego wynagrodzenie wzrosło; w okresie od listopada 2020 r. do kwietnia jego średnie uposażenie wynosiło 4.613,09 zł netto, na co złożyło się m.in. to, że otrzymał nagrodę okresową, natomiast roczny dochód za 2020 r. wynosił 73.883,23 zł. Wcześniej wynajmował mieszkanie dwupokojowe o powierzchni 30 m 2, za które czynsz wraz z opłatami wynosiły około 500,00 zł. Aktualnie mieszka w R., w mieszkaniu lokatorskim, za które opłaty są wyższe i wynoszą około 1.200,00 zł, w tym za prąd zaliczkowo po 222,95 zł, za telewizję 100,00 zł, telefon 60,00 zł oraz internet. Wraz z pozwanym mieszka szesnastoletnia córka ze związku z P. M. S. oraz jego partnerka i ich czteroletni syn. W 2018 r. T. S. pozostawał w związku z tą samą osobą, syn B. był wówczas rocznym dzieckiem. Konkubina pozwanego nadal pracuje w S. (...), zarabia około 3.000,00 zł. W 2021 r. roku pozwany zakupił samochód marki M. (...) za kwotę 24.000,00 zł. Spłaca też kredyt zaciągnięty w pracy. Dojeżdża do pracy za co otrzymuje zwrot kosztów dojazdu w kwocie 280,00 zł miesięcznie, ponosi ponadto koszty związane zużytkowaniem samochodu.
Małoletni syn pozwanego B. cierpi na atopowe zapalenie skóry, poza tym jest zdrowy. Córka M. ma 16 lat, zmieniła szkołę i uczęszcza do liceum, gdzie nie ma refundacji do podręczników. Małoletnia ma wadę wzroku, wymaga specjalistycznego leczenia, jak również zakupu okularów korekcyjnych lub soczewek. W lutym 2021 r. zostały zakupione dla niej okulary korekcyjne za kwotę 372,60 zł. Koszt prywatnej wizyty u okulisty wyniósł 100,00 zł. Za leczenie stomatologiczne małoletniej w dniu 5 maja 2021 r. rachunek opiewał na kwotę 250,00 zł.
T. S. stale leczy się na bielactwo, leki i maści kosztują około 100,00 zł. Podjął też leczenie stomatologiczne w prywatnym gabinecie, za które w sierpniu 2020 r. zapłacił 700,00 zł, w grudniu 2020 r. – 450,00 zł a w styczniu 2021 r. – 180,00 zł. Ma wykupiony karnet na siłownię za 70,00 zł a w ostatnim czasie zrobił sobie tatuaż za 600,00 zł.
Pozwany pobiera świadczenie wychowawcze na B. S. w kwocie 500,00 zł oraz na M. S. w kwocie 500,00 zł. Na córkę otrzymuje też raz w roku 300,00 zł jednorazowego wsparcia z programu (...).
dowód: - przesłuchanie pozwanego – k. 70-71 akt
- zaświadczenie – k. 48 akt,
- konformacja o przychodach z innych źródeł oraz dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w roku 2020 – k. 49 akt
- faktura VAT – k. 54 akt
- informacja o przyznaniu świadczeń wychowawczych na wniosek – k. 47 akt,
- faktury – k. 55-59, 61, 62 akt,
Pozwany utrzymuje kontakty z małoletnim, który u ojca przebywa co drugi weekend oraz w ustalone dni wolne. Dotychczas płacił regularnie alimenty. Zabiera dzieci na wakacje raz do roku. Małoletni W. często przebywa po szkole u rodziców pozwanego.
dowód: - przesłuchanie pozwanego – k. 70-71 akt,
- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej powoda - k. 68-69 akt,
Sąd zważył co następuje :
Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.
Stan faktyczny sprawy ustalono w oparciu o ww. dowody z dokumentów, których wiarygodność w ocenie Sądu nie budziła wątpliwości. Na uwzględnienie zasługiwały także zeznania stron w zakresie ich możliwości majątkowych i zarobkowych oraz sytuacji rodzinnej.
Spór dotyczył zasadności żądania podwyższenia alimentów płaconych przez pozwanego na rzecz powoda oraz ewentualnego zakresu zmiany. O ile co do zasady żądanie powoda Sąd ocenił jako uzasadnione, to jednakże nie podzielił argumentów co do wysokości alimentów.
Zgodnie z treścią art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się m.in. istotne zwiększenie lub obniżenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji oraz istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na wskazanym przepisie wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu. W myśl zaś art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. art. 135 § 1 k.r.o. stanowi natomiast, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, przy czym wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (§ 2).
W niniejszej sprawie ustalenia wymagało, czy od daty ugody w przedmiocie alimentów (które stanowiło ostatnie rozstrzygnięcie w tymże zakresie) nastąpił wzrost usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda i na ile jest on istotny. Ponadto Sąd ustalił, czy zmieniły się i jakie są obecnie możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanych do alimentacji; w szczególności, czy sytuacja majątkowa pozwanego uzasadnia wyższe alimenty aniżeli dotychczas orzeczone i czy takie wyższe alimenty są usprawiedliwione potrzebami syna.
Dotychczas ustalone w ugodzie mediacyjnej zawartej w dniu 5 kwietnia 2018 r. alimenty na rzecz małoletniego powoda wynosiły 500,00 zł miesięcznie. Pozwany systematycznie realizował obowiązek ich zapłaty.
Porównując stan istniejący w dacie ugody, ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu, stwierdzić należy, iż zaistniały przesłanki uzasadniające podwyższenie alimentów należnych małoletniemu, jednakże w niższym zakresie aniżeli żądany przez stronę powodową.
W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego uprawnione jest stwierdzenie, iż od czasu poprzedniego orzeczenia do wytoczenia niniejszego powództwa nastąpiła zmiana okoliczności, albowiem pomiędzy datą ugody w przedmiocie alimentów, a datą wytoczenia kolejnego powództwa upłynęły 3 lata. W tym miejscu pokreślenia wymaga, że w przedmiotowej sprawie ostatnie orzeczenie w przedmiocie alimentów wynika z zawartej przez strony ugody, zatwierdzonej przez Sąd. Okoliczność, iż strony obowiązek alimentacyjny ustaliły na tożsamym poziomie jak w wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 21 kwietnia 2015 r. sygn. akt I RC 376/15, nie wpływa na zakres postępowania. Rozpoczęcie szkoły podstawowej, jak również wynikający z upływu czasu rozwój dziecka powoduje oczywisty wzrost jego potrzeb, jak chociażby wzrost kosztów zakupy wyżywienia, ubrania, w tym także wzrost kosztów wynikający z ogólnego wzrostu cen. Jednakże, w ocenie Sądu, poza przedmiotowymi zmianami, które wprost wynikają z upływu czasu, strona powodowa nie wykazała żadnych istotnych zmian w sytuacji małoletniego. Zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego, poza dodatkowymi, odpłatnymi zajęciami z pływania, których koszt stanowi 120,00 zł – 130,00 zł miesięcznie, nie zmienił się znacząco. Małoletni uczęszcza do publicznej szkoły podstawowej, jego stan zdrowia nie uległ pogorszeniu. Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego, część wydatków istniejących poprzednio aktualnie już nie występuje, bowiem małoletni nie uczęszcza już do przedszkola, za które opłata wynosiła ok. 200,00 zł miesięcznie.
W ocenie Sądu, podana w pozwie przez przedstawicielkę ustawową tytułem miesięcznych usprawiedliwionych potrzeb małoletniego kwota około 1.600,00 zł jest wygórowana, a jednocześnie nie wykazana. Kierując się bowiem zasadami doświadczenia życiowego, przy uwzględnieniu wieku małoletniego, jego dobrego stanu zdrowia, braku nadzwyczajnych kosztów związanych z jego utrzymaniem, środowiska, w którym się wychowuje oraz biorąc pod uwagę sytuację osób zobowiązanych do alimentacji i zasadę równej stopy życiowej, zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego określić należy na niższym poziomie, który zdaniem Sądu oscylują na poziomie około 1.000,00 zł miesięcznie. W szczególności, wbrew twierdzeniom zawartym w pozwie, do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletnich nie sposób doliczyć kosztów długoterminowych w postaci planowanego odświeżenia pokoju, zakupu mebli w przyszłości, które stanowią nakład na nieruchomość osoby trzeciej.
Odnosząc się do sytuacji osób zobowiązanych do alimentacji, niewątpliwie nastąpiła zmiana stosunków w tym zakresie. Możliwości majątkowe oraz zarobkowe P. S. zwiększyły się, lecz oscylują na zbliżonym poziome jak podczas zawierania ugody w 2018 r. Przedstawicielka ustawowa wciąż zatrudniona jest w Urzędzie Miejskim w K. na stanowisku inspektora ds. działalności gospodarczej i spraw mieszkaniowych, aktualnie jej wynagrodzenie wynosi 2.800,00 zł – 2.900,00 zł netto. Jej sytuacja rodzinna i osobista nie uległa natomiast istotnej zmianie. P. S. gospodarstwo domowe prowadzi z synem W., nadal mieszka w tym samym, dwupokojowym mieszkaniu w K. o powierzchni 60m 2, z tym, że od 2020 r. lokal stanowi jej własność. Poza małoletnim łoży także na utrzymanie córki alimenty, które wzrosły z 300,00 zł do 500,00 zł miesięcznie. Jej stan zdrowia jest dobry.
Z kolei pozwany T. S., podobnie jak w 2018 r. pracuje jako funkcjonariusz policji, nie ma innego zatrudnienia. Aktualnie jego wynagrodzenie wzrosło i wynosi średnio 4.613,09 zł, w zależności od dodatkowych składników, w tym nagród. Sytuacja rodzinna jest zbliżona do poprzedniej – pozwany pozostaje w tym samym związku, z którego ma czteroletniego syna B.. Nadal na jego wychowaniu i utrzymaniu pozostaje małoletnia córka M., która obecnie ma szesnaście lat, uczy się w liceum i ma wadę wzroku, co wiąże się z koniecznością wizyt lekarskich, zakupem okularów korekcyjnych i soczewek. Pozwany wcześniej wynajmował mieszkanie dwupokojowe o powierzchni 30 m 2, aktualnie mieszka w R., w mieszkaniu lokatorskim, którego koszty utrzymania są wyższe niż mieszkania w K.. Zakupił też samochód marki M. (...) za kwotę 24.000,00 zł, spłaca kredyt zaciągnięty w pracy. Sytuacja zdrowotna T. S. nie uległa zmianie, nadal stale leczy się na bielactwo.
Koszt utrzymania dziecka winien obciążać każdego z rodziców. Stosownie do art. 135 § 2 k.r.o., wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego. W okolicznościach niniejszej sprawy, zauważyć należy, iż nie ulega wątpliwości, że to głównie matka małoletniego sprawuje codzienną, bieżącą opiekę i pieczę nad W., wypełniając w ten sposób w części swój obowiązek alimentacyjny.
Biorąc pod uwagę wynikające z upływu czasu zwiększenie się zakresu usprawiedliwionych potrzeb małoletniego, uwzględniając zasadę równej stopy życiowej oraz zakres możliwości majątkowych i zarobkowych każdego ze zobowiązanych do alimentacji, w tym zwiększenie się możliwości zarobkowych pozwanego, Sąd za zasadne uznał podwyższenie alimentów do kwoty po 650,00 zł miesięcznie, oddalając dalej idące powództwo jako nieuzasadnione. Zdaniem Sądu, wskazana kwota odpowiada zwiększeniu się zakresu usprawiedliwionych potrzeb W. S., przy jednoczesnym uwzględnieniu sytuacji majątkowej i zarobowej zobowiązanych oraz uwzględnia częściową realizację przez matkę zobowiązań alimentacyjnych poprzez osobiste starania o wychowanie małoletniego. Sąd brał także pod uwagę, iż P. S. jest zobowiązana alimentacyjnie na rzecz małoletniej córki M., mieszkającej i pozostającej pod opieką pozwanego, jak również, że T. S. ma także na utrzymaniu czteroletnie dziecko z aktualnego związku, które wymaga jego wsparcia finansowego.
W ocenie Sądu nie została wykazana zasadność zmiany obowiązku alimentacyjnego o 100% (z kwoty po 500,00 zł miesięcznie na kwotę po 1000,00 zł miesięcznie), również sam upływ czasu od daty poprzedniego orzeczenia (wynoszący 3 lata) nie uzasadnia zmiany w ww. zakresie. Ponadto zważyć należy, że pozwany regularnie spotyka się z synem, zabiera go na weekendy, zapewnia mu wówczas wyżywienie i zaspokaja potrzeby syna, jak również w tym czasie sprawuje osobistą pieczę.
Mając na względzie powyższe, powództwo zasługuje na uwzględnienie jedynie do kwoty 650,00 zł miesięcznie. Tak określone alimenty z jednej strony odpowiadać będą uzasadnionym kosztom utrzymania powoda i zapewnią mu życie na równej stopie, na jakiej żyje jego ojciec, a jednocześnie uwzględniać będą znaczny udział pozwanego w życiu dziecka i zaspokajaniu jego potrzeb. Reasumując, należało orzec jak w sentencji, uznając, że dalej idące żądanie, w świetle zebranego materiału dowodowego, nie zostało wykazane. Obowiązek alimentacyjny nie ma bowiem charakteru abstrakcyjnego, powiązany jest z zakresem usprawiedliwionych potrzeb małoletniego, które w toku postępowania muszą zostać wykazane.
O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 102 k.p.c., przewidujący zasadę słuszności, odstępując od obciążania małoletniego powoda kosztami procesu w zakresie nieuwzględnionej części powództwa (w tym obowiązku zwrotu na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego). Sąd miał na uwadze charakter sprawy - o podwyższenie alimentów oraz fakt, że małoletni powód nie posiada żadnego majątku i pozostaje na utrzymaniu rodziców.
O obowiązku uiszczenia przez pozwanego nieuiszczonych w sprawie kosztów sądowych orzeczono na podstawie art. 113 w zw. z art. 13 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, uwzględniając wynik sprawy. Kwota 200,00 zł pobrana została tytułem nieuiszczonej części opłaty sądowej od pozwu, od której powód był zwolniony.
Orzeczenie zawarte w pkt V wyroku w przedmiocie nadania wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności uzasadnia przepis art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.
Mając na względzie powołane okoliczności, na podstawie wskazanych przepisów, orzeczono jak w sentencji wyroku.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców