Wyrok SA we Wrocławiu z 28 września 2012 r. w sprawie o ochronę dóbr osobistych i zapłatę.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący na podstawie art. 130 § 2 k.p.c. zwrócił pozew, którym powód T. H. domagał się m. in. przeprosin od strony pozwanej Skarbu Państwa – Aresztu Śledczego we W. za naruszenie jego godności na skutek warunków bytowych w jakich przebywał w Areszcie Śledczym, uznając, że powód nie usunął braku formalnego pozwu, poprzez wskazanie treści przeprosin jakich się domaga od strony pozwanej.

W zażaleniu na powyższe zarządzenie powód podniósł, że nie zrozumiał treści kierowanego do niego wezwania, dołączył tekst przeprosin i wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 130 § 1 k.p.c. zwrot pisma może nastąpić jedynie wtedy, gdy pismo nie może otrzymać prawidłowego biegu na skutek niezachowania warunków formalnych.

Z kolei z art. 24 § 1 k.c. wynika, że w razie dokonanego naruszenia dóbr osobistych osoba, której dobra zostały naruszone może żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Uznać zatem trzeba, że przepis zawarty w art. 24 § 1 k.c. pozostawia ocenie sądu kwestię, czy żądana przez powoda treść i forma oświadczenia jest odpowiednia i celowa do usunięcia skutków naruszenia, co prowadzić musi do wniosku, że sąd może ingerować w żądaną treść oświadczenia przez ograniczenie jej zakresu czy uściślenie określonych sformułowań. Nie jest zatem konieczne do nadania sprawie biegu, aby strona wprost redagowała tekst przeprosin jakich się domaga, gdy - jak ma to miejsce w niniejszej sprawie - z treści pozwu w sposób dostatecznie zrozumiały wynika, że domaga się przeprosin od pozwanego Skarbu Państwa za wskazane w pozwie działania. Jest to wystarczające do nadania pismu dalszego biegu, zważywszy na fakt, że Sąd Okręgowy może samodzielnie tekst przeprosin uściślić, mając na uwadze zgłoszone żądanie przeprosin, zakres stwierdzonych naruszeń oraz potrzebę usunięcia ich skutków.

Wobec powyższego stanowiska podnoszona w zażaleniu okoliczność braku zrozumienia kierowanego do powoda wezwania do usunięcia braków formalnych a następnie ich usunięcia już po upływie zakreślonego terminu pozostaje bez znaczenia.

A zatem należało na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 398 k.p.c. uchylić zaskarżone zarządzenie, wobec stwierdzenia braku uzasadnionych podstaw do jego wydania.

MR