Wyrok SR w Prudniku z 8 października 2013 r. w sprawie o alimenty.

Sygn. akt III RC 193/13

WYROK

Dnia 8 października 2013 r.

Sąd Rejonowy w Prudniku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Justyna Derda-Fogel

Protokolant: stażysta Żaneta Pinkowska

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2013 r. w Prudniku

na rozprawie sprawy

z powództwa mał. J. W. zast. przez N. G.

przeciwko P. W.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego P. W. na rzecz mał. powódki J. W. alimenty w kwocie po 600 zł /sześćset złotych / miesięcznie, płatne do rąk matki dziecka N. G., poczynając od dnia 05.08.2013 roku, do dnia 10-go każdego następującego po sobie miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 360 zł tytułem opłaty sądowej od której strona powodowa była zwolniona;

IV.  Zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 1600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

V.  Odstępuje od obciążania strony powodowej kosztami postępowania od oddalonego roszczenia;

VI.  Wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 193/13

UZASADNIENIE

Mał. J. W., działająca przez przedstawiciela ustawowego N. G., wniosła o zasądzenie od pozwanego P. W. na jej rzecz tytułem alimentów kwoty 900 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat do rąk matki N. G.. Wniosła także o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Uzasadniając pełnomocnik wskazał, iż strony mieszkały razem do początku lipca 2013 r. W okresie tym pozwany nie łożył na utrzymanie małoletniej powódki, z wyjątkiem dwukrotnego zakupu pieluch, jednej zabawki i dokładania się do opłat mieszkaniowych. Po wyprowadzeniu się do matki pozwany w dalszym ciągu nie łoży na utrzymanie powódki. Średniomiesięczny koszt utrzymania powódki pełnomocnik określił na kwotę 1800 zł. Dodał, iż matka powódki prowadzi działalność gospodarczą świadcząc usługi kosmetyczne. Z uwagi na zobowiązanie do zatrudnienia pracownika zamierza zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej i podjąć zatrudnienie na podstawie umowy o pracę. Odnośnie zatrudnienia pozwanego pełnomocnik podniósł, iż pracuje on w S. i zarabia prawdopodobnie 2500 zł netto. We wcześniejszym okresie pozwany pracował w charakterze przedstawiciela handlowego i uzyskiwał relatywnie wysokie wynagrodzenie. Przed trzema laty zarobkował też w Holandii za miesięcznym wynagrodzeniem wynoszącym około 1000 euro. Obecnie prowadzi działalność gospodarczą w sektorze kamieniarstwa i szeroko reklamuje swoją działalność w internecie.

Pełnomocnik pozwanego uznał żądanie do kwoty 450 zł miesięcznie. Podniósł , iż pozwany od listopada 2012 r. nie prowadzi działalności gospodarczej i że nie ma możliwości dorobienia z uwagi na trzyzmianowy system pracy. Dodał, iż pozwany ma jeszcze jedno dziecko w wieku 7 lat , na które płaci alimenty w kwocie 400 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Mał. powódka J. W. ma 10 miesięcy i uczęszcza do żłobka, za który opłata wynosi ok. 300 zł miesięcznie . Opłata za komitet rodzicielski wynosi 50 zł, a za ubezpieczenie 44 zł. Małoletnia zaopatrywana jest przez matkę w żywność za kwotę ok. 500 zł miesięcznie. Matka kupuje jej obiady w słoiczkach, desery, mleko, kaszki soczki, owoce, warzywa, ciasteczka. Kupuje też środki czystości za 350 zł miesięcznie- pampersy, suche i wilgotne chusteczki, płyn do kąpieli, krem do skóry, płyn do płukania tkanin, proszek do prania. Kupuje zabawki za 50 zł miesięcznie, książeczki edukacyjne, witaminy i lekarstwa w przypadku zachorowania. W bieżącym miesiącu na leki córki wydała 100 zł. N. G. kupuje córce ubranka i obuwie za średnio 200 zł miesięcznie. Musi kupić kombinezon, czapkę zimową, śpiwór do wózka. W bieżącym miesiącu kupiła fotelik samochodowy za 950 zł, chodzik za 200 zł, fotelik do karmienia za 450 zł. Raz w tygodniu jeździ z córką na basen do Nysy, za który płaci 250 zł za semestr oraz za przejazdy 50 zł miesięcznie. W grudniu chce urządzić córce roczek. W styczniu przeznaczy kwotę 400 zł na szczepienie małoletniej. N. G. mieszka z córką w wynajętym trzypokojowym mieszkaniu, za które opłaty wynoszą 1100 zł miesięcznie. Prowadzi działalność gospodarczą- gabinet kosmetyczny i zatrudnia jedną pracownicę. Zatrudnia też nianię na 2,3 godziny, której płaci 8 zł za godzinę.

(dowód:

- zeznania przedstawicielki ustawowej k. 83

- rachunki za zakup żywności, odzieży, art. dziecięcych, opłaty w żłobku, na basenie, w miejscu zamieszkania k. 20—25, 35 38-41,74-82)

Pozwany P. W. do dnia 14.09.2013 r. pracował na stanowisku pomocnika maszynisty w firmie (...) w G. i zarabiał średnio 2300 zł netto miesięcznie. Pracodawca rozwiązał z nim umowę o pracę za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Wcześniej od 01.11.2010 r. do 31.10.2012 r. prowadził działalność gospodarczą w branży kamieniarskiej. Na rozpoczęcie działalności otrzymał dotację w wysokości 40 000 zł. Pomimo wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej pozwany nadal reklamuje swoją działalność w internecie i otrzymuje zlecenia na wykonanie nagrobków. Do miesiąca września br. reklamował też swoją firmę na banerze reklamowym przy ul. (...) w G.. Przed rozpoczęciem działalności gospodarczej pozwany był przedstawicielem handlowym firmy działającej w branży alkoholowej. Wyjeżdżał też do pracy do Holandii. Pozwany mieszka u matki i przekazuje jej na utrzymanie 400 zł. Utrzymuje się z oszczędności, które uzyskał po sprzedaży mieszkania. Po urodzeniu mał. powódki kupił rower za ponad 10 tys. zł. Oprócz mał. powódki na utrzymaniu ma 7 letniego syna K., któremu przekazuje alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie. W kwietniu br. przekazał matce mał. powódki N. G. kwotę 1100 zł , a w lipcu kwotę 1900 zł. Firma (...) z G. reklamuje się jako światowy lider w produkcji powierzchni dekoracyjnych dla branży meblarskiej oraz wyposażenia wnętrz, zatrudnia ponad 150 osób. Obecnie poszukuje pracownika produkcji i logistyka.

(dowód:

- wydruki z internetu k. 11-19,48,67-73

- zdjęcia baneru reklamowego i nagrobków k.36,37,65

- zestawienie wynagrodzeń pozwanego k. 50-53

- oświadczenie A. W. k. 57

-potwierdzenia wykonania przelewu k.43-47

-świadectwo pracy k.63

- zeznania pozwanego k. 84)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kriop rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. W przedmiotowej sprawie z uwagi na wiek małoletniej powódki J. W. – 10 miesięcy, oczywistym w ocenie Sądu jest, iż na obojgu rodzicach spoczywa obowiązek alimentacyjny, bowiem małoletnia nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiada majątku, który pozwoliłby na pokrycie kosztów jej utrzymania i wychowania.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. ( art. 135 § 1 kriop )

Jak wynika z zeznań przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki N. G. małoletnia zaopatrywana jest w odzież i obuwie, żywność i środki higieny, witaminy, leki, zabawki i książki edukacyjne. Małoletnia J. uczęszcza do żłobka z czym wiążą się stałe opłaty w kwocie ok. 300 zł miesięcznie , opłata za ubezpieczenie i komitet rodzicielski. Małoletnia uczęszcza też na basen w Nysie , za które opłata semestralna wynosi 250 zł. Na pampersy, suche i wilgotne chusteczki, płyn do kąpieli, krem do skóry, płyn do płukania tkanin i proszek do prania N. G. przeznacza kwotę 350 zł miesięcznie. Na odzież córki przeznacza kwotę 200 zł miesięcznie, na leki, witaminy i szczepienie średnio 100 zł miesięcznie, na zabawki 50 zł miesięcznie, na żywność ok. 500 zł miesięcznie . N. G. zatrudnia nianię na 2,3 godziny i płaci jej 8 zł za godzinę. Za wynajęcie mieszkania i opłaty eksploatacyjne płaci 1100 zł miesięcznie. W grudniu planuje zorganizować przyjęcie z okazji roczku córki. W ostatnim okresie kupiła jej fotelik samochodowy za kwotę 950 zł , chodzik za kwotę 200 zł , fotelik do karmienia za kwotę 450 zł.

Mając na uwadze zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki Sąd ustalił obowiązek alimentacyjny na kwotę 600 zł miesięcznie . Zdaniem Sądu kwota ta jest z jednej strony adekwatna do potrzeb małoletniej, a z drugiej mieści się w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego P. W.. Należy tutaj zauważyć , iż możliwości te określa się nie według faktycznie osiąganych dochodów, ale według tego , jakie dochody może osiągnąć zobowiązany do alimentowania przy założeniu, ze dokłada wszelkich starań i swoje możliwości zarobkowe w pełni wykorzystuje. Jak wynika z zeznań pozwanego , świadectwa pracy i zestawienia o wynagrodzeniu pozwanego w sierpniu br. pracodawca rozwiązał z nim umowę o pracę za wypowiedzeniem , a ostatnie wynagrodzenie pozwanego wynosiło średnio netto 2300 zł miesięcznie. Pozwany nie odwołał się od tej decyzji mimo, że pracodawca zatrudnił w ostatnim okresie kilka osób i nadal poszukuje pracowników produkcji. Pozwany nie dołożył wszelkich starań aby utrzymać swoje stanowisko pracy. Ponadto jak wynika z wydruków internetowych pozwany w dalszym ciągu reklamuje swoją działalność gospodarczą w branży kamieniarskiej wynikiem czego było uzyskanie przez niego kilku zleceń na wykonanie nagrobków. Należy podkreślić , iż pozwany jest osobą przedsiębiorczą. W przeszłości pracował jako przedstawiciel handlowy firmy z branży alkoholowej, wyjeżdżał do pracy do Holandii, uzyskał też dotację na prowadzenie działalności gospodarczej w wysokości 40 000 zł. Swoją sytuację materialną musi oceniać jako dobrą skoro w ubiegłym roku kupił rower za ponad 10000 zł. Zdaniem Sądu wykorzystując w pełni swoje możliwości zarobkowe i majątkowe pozwany jest w stanie spełniać obowiązek alimentacyjny wobec córki w kwocie 600 zł miesięcznie.

Orzekając o kosztach procesu Sąd oparł się na dyspozycji art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 kpc oraz § 7 pkt 1 ust.11 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Odstępując od obciążania strony powodowej kosztami postępowania od oddalonego roszczenia Sąd miał na uwadze treść art. 102 kpc i okoliczność , iż mał . powódka nie ma majątku i nie uzyskuje dochodów.

Nadanie wyrokowi w pkt VI rygoru natychmiastowej wykonalności znajduje uzasadnienie w treści art. 333 § 1 pkt 1 kpc.