Wyrok SA we Wrocławiu z 20 września 2012 r. w sprawie o zapłatę.

Teza Odmowa zwolnienia od kosztów sądowych jest usprawiedliwiona również wtedy, gdy z okoliczności faktycznych w świetle przepisów prawa materialnego, które sąd stosuje z urzędu, wynika oczywista bezzasadność powództwa, a wnioski wysnute przez stronę z powołanych przez nią okoliczności faktycznych są rażąco sprzeczne z zasadami logiki.
Data orzeczenia 20 września 2012
Data uprawomocnienia 20 września 2012
Sąd Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny
Przewodniczący Walter Komorek
Tagi Zwrot pozwu
Podstawa Prawna 130kpc 130kpc 385kpc 397kpc

Rozstrzygnięcie
Sąd

postanawia: oddalić zażalenie.



UZASADNIENIE


Zarządzeniem Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Świdnicy z dnia 1 sierpnia 2012 r., doręczonym powodowi w dniu 14 sierpnia 2012 r., wezwano go do uiszczenia 15.000 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu. Powód nie uczynił zadość temu wezwaniu, przez co zarządzono zwrot pozwu. Zwrot ten zaskarżył powód utrzymując, że powinno mu przysługiwać zwolnienie od kosztów sądowych. Stąd też wniósł on o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.


Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:


Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.


W sądowym toku instancji powód spotkał się z odmową zwolnienia od kosztów sądowych wobec oczywistej bezzasadności jego powództwa. Tak Sąd Okręgowy w Świdnicy, jak i Sąd Apelacyjny we Wrocławiu stanęli na stanowisku, że powództwo powoda jest oczywiście bezzasadne, tj. sprzeczne z przepisami prawa materialnego lub procesowego. Odmowa zwolnienia od kosztów sądowych jest usprawiedliwiona również wtedy, gdy z okoliczności faktycznych w świetle przepisów prawa materialnego, które sąd stosuje z urzędu, wynika oczywista bezzasadność powództwa, a wnioski wysnute przez stronę z powołanych przez nią okoliczności faktycznych są rażąco sprzeczne z zasadami logiki. Skoro zatem powód, któremu prawomocnie odmówiono zwolnienia od kosztów sądowych, nie zastosował się w terminie ustawowym do wezwania o opłacenie pozwu, słuszne było zarządzenie o jego zwrocie. Zgodnie bowiem z treścią art. 130 § 1 k.p.c., prawidłowo przytoczonego przez Sąd Okręgowy, jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym. Z kolei § 2 powyższego art. stanowi, że po bezskutecznym upływie terminu przewodniczący zwraca pismo stronie.


Orzeczenie Sądu Apelacyjnego uzasadniają przepisy art. 385 i art. 397 § 2 k.p.c.


bp

Wyszukiwarka