Postanowienie SA we Wrocławiu z 5 stycznia 2012 r. w sprawie o tymczasowe aresztowanie.

UZASADNIENIE

R. K.podejrzany jest o popełnienie 6 przestępstw, a mianowicie:

I.  w dniu 26 września 2011 r. w K. woj. (...) ukrywał samochód marki VW Tuareg o numerze VIN W. (...) o wartości 70.000 zł. wiedząc, że został on uzyskany za pomocą czynu zabronionego, czym działał na szkodę nieustalonej osoby, tj. o czyn z art. 291 § 1 kk,

II.  w okresie od grudnia 2010 r. do 27 września 2011 r. w U. oraz w K. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z M. M., M. K. oraz P. O. ukrywał samochód marki VW Phaenton o numerze VIN W. (...) o wartości 50.000 zł. wiedząc, że pojazd ten został uzyskany za pomocą czynu zabronionego, po uprzednim usunięciu w grudniu 2010 r. przez M. M. numerów identyfikacyjnych samochodu czym działał na szkodę J. K., tj. o czyn z art. 291 § 1 kk i art. 306 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

III.  w okresie od grudnia 2010 r. do 27 września 2011 r. w K. oraz innych miejscowościach na terenie kraju brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw związanych z kradzieżą samochodów, ich ukrywaniem, przerabianiem numerów identyfikacyjnych, legalizacją i wprowadzeniem do obrotu, tj. o czyn z art. 258 § 1 kk,

IV.  w okresie pomiędzy 24 marca 2011 r. a 27 września 2011 r. w okolicach L. nabył od nieustalonej osoby części w postaci elementów nadwozia i innych układów pojazdu marki VW Caddy o numerze (...), o wartości nie mniejszej niż 1000 zł. choć na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i mógł przypuszczać, że części te uzyskane zostały za pomocą czynu zabronionego tj. o czyn z art. 292 § 1 kk,

V.  w okresie pomiędzy 12 marca 2010 r. a styczniem 2011 r. na terenie K. przyjął od nieustalonej osoby samochód osobowy marki Audi TT, nr VIN (...) o wartości nie mniejszej niż 19.000 zł. wiedząc, iż pojazd ten uzyskany został za pomocą czynu zabronionego tj. o czyn z art. 291 § 1 kk,

VI.  w okresie pomiędzy 12 marca 2010 r.a 27 września 2011 r. na terenie K. i okolic, wspólnie i w porozumieniu z nieustaloną osobą przerobił znaki identyfikacyjne samochodu marki Audi TT w ten sposób, że wyciął z nadwozia pojazdu numer VIN (...) i wspawał w to miejsce znaki identyfikacyjne z innego pojazdu to jest numer VIN (...) (...). o czyn z art. 306 kk.

Od 26 września 2011 r. stosowany jest wobec tego podejrzanego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.

Postanowieniem z dnia 22.12.2011 r. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze przedłużył czas trwania tego środka do 15 lutego 2012 r. ( III Kp 219/11).

Na postanowienie to zażalił się obrońca wymienionego podejrzanego, zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych przez uznanie, że w sprawie występują szczególne przesłanki do przedłużenia tymczasowego aresztowania.

Wniósł w konsekwencji o zmianę tego orzeczenia przez:

a)  nieuwzględnienie wniosku prokuratora w przedmiocie przedłużenia tymczasowego aresztowania w stosunku do R. K.;

b)  zastosowanie względem podejrzanego środków nieizolacyjnych w postaci:

- poręczenia majątkowego w kwocie 10.000 zł.

- dozoru Policji;

- zakazu opuszczania Kraju.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Zażalenie jest niezasadne.

1. Tak oceniając wniesiony środek odwoławczy, podnieść na wstępie należy, że spełniona została w niniejszej sprawie jedna z podstawowych przesłanek, upoważniających do stosowania środków zapobiegawczych tj. zgromadzenie takich dowodów, które wskazują na duże prawdopodobieństwo popełnienia przez R. K.zarzuconych mu czynów. Podejrzany ten wprawdzie winę swą neguje, ale wersja jego pozostaje w sprzeczności z innymi dowodami w tym przede wszystkim wyjaśnieniami M. M. oraz wynikami przeszukania policyjnego przeprowadzonego 26.09.2011 r.

2. Odnosząc się do argumentów zawartych w zażaleniu stwierdzić należy, że są one niezasadne. R. K.pozostaje pod zarzutem funkcjonowania w zorganizowanej grupie przestępczej zajmującej się paserstwem skradzionych samochodów. Praktyka sądowa dowodzi, że osoby podejrzewane o takie przestępstwa podejmują rozmaite przedsięwzięcia zakłócające tok postępowania karnego. Te bezprawne działania polegają głównie na uzgadnianiu przez sprawców linii obrony oraz na wpływaniu by pozostałe oskarżone osoby, przyznające się do winy, odwołały swe wyjaśnienia. Taka postawa odnosi się zwłaszcza do tych podejrzanych, którzy nie przyznają się do stawianych im zarzutów. R. K.jest jednym z takich podejrzanych, który – co już wyżej zasygnalizowano – konsekwentnie neguje swą winę. Ponadto z praktyki sądowej wynika, że osoby takie, w obawie przed odpowiedzialnością karną ukrywają się przed organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości. Prawdopodobieństwo takich zachowań w odniesieniu do R. K.jest o tyle realne, że wcześniej przebywał on przez dłuższy czas poza granicami Polski. Pracował – jak sam, wyjaśniał – w Anglii i Niemczech. Uznano w tej sytuacji, że tylko izolacyjny środek zapobiegawczy może w należytym stopniu zagwarantować w stosunku do podejrzanego R. K.dalszy prawidłowy tok postępowania karnego.

3. Nie sposób kwestionować także oznaczonego przez Sąd Okręgowy czasu trwania tego środka. Czynności procesowe jakie winny zostać w tej sprawie wykonane, a które zostały wymienione w zaskarżonym postanowieniu, uzasadniają potrzebę kontynuowania tymczasowego aresztowania podejrzanego R. K.do 15.02.2012 r.

4. Stwierdzić równocześnie należy, że w niniejszej sprawie nie ujawniono przeszkód do stosowania wymienionego izolacyjnego środka tego rodzaju, o których mowa w art. 259 kpk. Nie są nimi bowiem ani fakty posiadania przez podejrzanego dziecka, bo ma ono należytą opiekę ze strony matki. Nie jest przeszkodą do stosowania tymczasowego aresztowania także deklarowana przez R. K.potrzeba opieki na ojcem. Opiekę taką zapewnić mu bowiem mogą inni członkowie rodziny.

W konsekwencji zaskarżone postanowienie utrzymano w mocy.