Nowa umowa zawarta od 1 maja 2025 r. to odrębny stosunek pracy, w którym wszystkie elementy – w szczególności wynagrodzenie – muszą być określone na nowo. Zgodnie z art. 29 § 1 Kodeksu pracy umowa o pracę powinna wskazywać m.in. stawkę wynagrodzenia, a zmiana warunków dokonywana w trakcie zatrudnienia wymaga porozumienia stron (aneksu) w formie papierowej lub elektronicznej (przepisowi art. 29 § 4, nakazującemu formę pisemną, nie stosuje się wobec porozumienia zmieniającego) .

Aneks podpisany 11 kwietnia 2025 r. odnosi się więc wyłącznie do umowy istniejącej w dniu jego zawarcia. Brak w nim wyraźnego wskazania, że zmiana ma dotyczyć także umowy, która zostanie zawarta od 1 maja, oznacza, że nie może on modyfikować postanowień nowej umowy .

Równocześnie jednak postanowienia zakładowego układu zbiorowego pracy (ZUZP) oraz porozumienia ze związkami – jako elementy prawa pracy – wiążą pracodawcę również wobec nowego stosunku pracy (art. 9 § 1–2 K.p.). Co więcej, umowa o pracę nie może przewidywać warunków mniej korzystnych dla pracownika niż przepisy prawa pracy, w tym układ zbiorowy; klauzula wynagrodzenia mniej korzystna od tej wynikającej z układu jest nieważna i zastępowana odpowiednimi postanowieniami układu (art. 18 § 1–2 K.p.) .

Jeżeli celem jest objęcie podwyżką także nowej umowy, konieczne jest zawarcie kolejnego aneksu odnoszącego się wprost do tej umowy lub – w braku takiego porozumienia – powołanie się na zakładowy układ zbiorowy, by wyegzekwować stawkę wynikającą z ZUZP.