Wejscie w życie: 13 października 2005

Ostatnia Zmiana: 5 października 2018

Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości

art. 1. więcej Art. 1. 1. Osoby fizyczne będące w dniu 13 października 2005 r. użytkownikami
wieczystymi nieruchomości zabudowanych na cele mieszkaniowe lub zabudowanych
garażami albo przeznaczonych pod zabudowę na cele mieszkaniowe lub pod
zabudowę garażami oraz nieruchomości rolnych mogą wystąpić z żądaniem
przekształcenia prawa użytkowania wieczystego tych nieruchomości w prawo
własności. Przez nieruchomość rolną rozumie się nieruchomość rolną w rozumieniu
Kodeksu cywilnego, z wyłączeniem nieruchomości przeznaczonych w miejscowym
planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o warunkach zabudowy
i zagospodarowania terenu na cele inne niż rolne.
1a. Z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo
własności nieruchomości mogą wystąpić również osoby fizyczne będące w dniu
13 października 2005 r. użytkownikami wieczystymi nieruchomości, jeżeli
użytkowanie wieczyste uzyskały:
1) w zamian za wywłaszczenie lub przejęcie nieruchomości gruntowej na rzecz
Skarbu Państwa na podstawie innych tytułów, przed dniem 5 grudnia 1990 r.;
2) na podstawie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności
i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. poz. 279 oraz z 1985 r. poz. 99).
1b. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:
1) (uchylony)
2) (uchylony)
3) nieruchomości, wobec których toczy się postępowanie administracyjne, mające
na celu nabycie nieruchomości lub jej części pod inwestycję celu publicznego.
2. Z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości,
o którym mowa w ust. 1, w prawo własności nieruchomości, mogą również wystąpić:
1) osoby fizyczne i prawne będące właścicielami lokali, których udział
w nieruchomości wspólnej obejmuje prawo użytkowania wieczystego;
2) spółdzielnie mieszkaniowe będące właścicielami budynków mieszkalnych lub
garaży.
3. Z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo
własności nieruchomości mogą również wystąpić osoby fizyczne będące następcami
prawnymi osób, o których mowa w ust. 1 i 1a, oraz osoby fizyczne i prawne będące
następcami prawnymi osób, o których mowa w ust. 2.
4. Przepisy ust. 1a pkt 2 i ust. 2 pkt 1 stosuje się również do osób, które prawo
użytkowania wieczystego albo udział w tym prawie uzyskały po dniu 13 października 2005 r.
5. (uchylony).

art. 2. więcej Art. 2. 1. W przypadku współużytkowania wieczystego z żądaniem
przekształcenia występują wszyscy współużytkownicy wieczyści, z zastrzeżeniem
ust. 2.
2. Z żądaniem przekształcenia mogą wystąpić współużytkownicy wieczyści,
których suma udziałów wynosi co najmniej połowę. Jeżeli co najmniej jeden
współużytkownik wieczysty zgłosi sprzeciw wobec złożonego wniosku o
przekształcenie, właściwy organ zawiesza postępowanie. W takim przypadku przepis
art. 199 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo
własności nieruchomości wydaje:
1) starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej – w przypadku
nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, w tym również
nieruchomości, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa
wykonują inne państwowe osoby prawne;
2) wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu albo zarząd województwa –
odpowiednio w przypadku nieruchomości stanowiących własność jednostek
samorządu terytorialnego.
1a. Organem wyższego stopnia w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest wojewoda.
2. Prawo użytkowania wieczystego przekształca się w prawo własności
nieruchomości z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się
ostateczna. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.
3. Decyzja o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo
własności nie narusza praw osób trzecich.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Osoba, na rzecz której zostało przekształcone prawo użytkowania
wieczystego w prawo własności nieruchomości, jest obowiązana do uiszczenia
dotychczasowemu właścicielowi opłaty z tytułu tego przekształcenia, z zastrzeżeniem
art. 5.
2. W decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, właściwy organ ustala opłatę z tytułu
przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Do ustalenia tej
opłaty stosuje się odpowiednio przepisy art. 67 ust. 3a i art. 69 ustawy z dnia
21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 2204 i 2348
oraz z 2019 r. poz. 270, 492 i 801).
3. Opłatę, o której mowa w ust. 1, rozkłada się, na wniosek użytkownika
wieczystego, na raty, na czas nie krótszy niż 10 lat i nie dłuższy niż 20 lat, chyba że
wnioskodawca wystąpi o okres krótszy niż 10 lat.
4. Nieuiszczona część opłaty, rozłożonej na raty zgodnie z ust. 3, podlega
oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta
weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.
5. Wojewoda w stosunku do nieruchomości stanowiących własność Skarbu
Państwa, a właściwa rada lub sejmik w stosunku do nieruchomości stanowiących
własność jednostek samorządu terytorialnego, mogą wyrazić zgodę na zastosowanie,
innej niż określona w ust. 4, stopy procentowej.
6. Wierzytelność z tytułu opłaty, o której mowa w ust. 1, podlega zabezpieczeniu
hipoteką przymusową na nieruchomości objętej przekształceniem prawa użytkowania
wieczystego w prawo własności. W przypadku przekształcenia udziału w prawie
użytkowania wieczystego nieruchomości, związanego z odrębną własnością lokalu,
hipoteka przymusowa obciąża nieruchomość lokalową osoby, na rzecz której nastąpiło
przekształcenie. Podstawą wpisu hipoteki jest ostateczna decyzja, o której mowa w art. 3 ust. 1.
7. Organ właściwy do wydania decyzji może udzielić bonifikaty od opłaty,
o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność:
1) Skarbu Państwa – na podstawie zarządzenia wojewody;
2) jednostek samorządu terytorialnego – na podstawie uchwały właściwej rady lub
sejmiku.
8. (uchylony).
9. W odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa
osobom fizycznym, które prawo użytkowania wieczystego uzyskały przed dniem
5 grudnia 1990 r., oraz ich następcom prawnym, organ właściwy do wydania decyzji
udziela, na ich wniosek, 50% bonifikaty od opłaty, o której mowa w ust. 1.
10. W odniesieniu do nieruchomości lub jej części wpisanej do rejestru
zabytków, opłatę, o której mowa w ust. 1, obniża się o 50%.
11. W odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa
organ właściwy do wydania decyzji może, na podstawie zarządzenia wojewody,
udzielić wyższej, niż określona w ust. 9 i 10, bonifikaty od opłaty, o której mowa
w ust. 1. W odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność jednostek
samorządu terytorialnego organ właściwy do wydania decyzji może, na podstawie
uchwały właściwej rady lub sejmiku, udzielić wyższej, niż określona w ust. 10,
bonifikaty od opłaty, o której mowa w ust. 1.
11a. W zarządzeniu wojewody albo uchwale rady lub sejmiku, o których mowa
w ust. 7 lub 11, określa się w szczególności warunki udzielania bonifikat i wysokość
stawek procentowych.
12. W razie zbiegu praw do bonifikat z tytułów, o których mowa w ust. 7 i 9–11,
stosuje się jedną bonifikatę korzystniejszą dla użytkownika wieczystego.
13. Jeżeli nie wcześniej niż w okresie ostatnich dwóch lat przed dniem złożenia
wniosku o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności
nieruchomości była dokonana aktualizacja opłaty rocznej z tytułu użytkowania
wieczystego, dla ustalenia opłaty, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się wartość
nieruchomości określoną dla celów tej aktualizacji.
14. Do wpływów osiąganych z opłat z tytułu przekształcenia stosuje się
odpowiednio przepis art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
15. Organ, o którym mowa w art. 3 ust. 1, żąda zwrotu kwoty równej udzielonej
bonifikacie po jej waloryzacji, jeżeli osoba, na rzecz której zostało przekształcone
prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości przed upływem
5 lat, licząc od dnia przekształcenia, zbyła lub wykorzystała nieruchomość na inne cele niż cele, które stanowiły podstawę udzielenia bonifikaty. Nie dotyczy to zbycia na
rzecz osoby bliskiej w rozumieniu art. 4 pkt 13 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r.
o gospodarce nieruchomościami, spółdzielni mieszkaniowej w przypadku
ustanowienia odrębnej własności na rzecz członków oraz właścicieli lokali, którym
przekształcono udział w prawie użytkowania wieczystego w prawo własności.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach organ może odstąpić od żądania zwrotu
bonifikaty, za zgodą odpowiednio wojewody, rady lub sejmiku.
16. Waloryzacji, o której mowa w ust. 15, dokonuje się według zasad
określonych w art. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
17. W przypadkach, o których mowa w ust. 5 i 15, do wyrażenia zgody przez
wojewodę, radę lub sejmik stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 2 ustawy z dnia
21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

art. 5. więcej Art. 5. Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności
nieruchomości następuje nieodpłatnie na rzecz:
1) osób fizycznych, o których mowa w art. 1 ust. 1a, lub ich następców prawnych;
2) spółdzielni mieszkaniowych lub ich następców prawnych, będących
użytkownikami wieczystymi lub współużytkownikami wieczystymi
nieruchomości, które uzyskały użytkowanie wieczyste w sposób określony w art.
1 ust. 1a pkt 1 lub pkt 2.

Art. 5a. Przepisy niniejszej ustawy stosuje się z uwzględnieniem przepisów
o pomocy publicznej.

art. 6. więcej Art. 6. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami
rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2004 r. Nr 208, poz. 2128, z późn. zm.) w art. 17b:
1) w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) na cele mieszkaniowe, na realizację urządzeń infrastruktury technicznej oraz innych celów publicznych 1%,”;
2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości wygasa, z mocy
prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego.
Przepisu art. 241 Kodeksu cywilnego nie stosuje się.”.

art. 7. więcej Art. 7. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z
2004 r. Nr 261, poz. 2603 i Nr 281, poz. 2782 oraz z 2005 r. Nr 130, poz. 1087
i Nr 169, poz. 1420) w art. 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości wygasa, z mocy
prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego.
Przepisu art. 241 Kodeksu cywilnego nie stosuje się.”.

art. 8. więcej Art. 8. Do spraw wszczętych na podstawie ustaw, o których mowa w art. 9,
i niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

art. 9. więcej Art. 9. Tracą moc:
1) ustawa z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania
wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U.
z 2001 r. poz. 1299 oraz z 2002 r. poz. 984);
2) ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o nabywaniu przez użytkowników wieczystych
prawa własności nieruchomości (Dz. U. poz. 1209, z 2002 r. poz. 984 oraz
z 2003 r. poz. 24 i 592).

art. 10. więcej Art. 10. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Wyszukiwarka