Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. – Prawo wekslowe

art. 1. więcej Art. 1. Weksel trasowany zawiera:
1) nazwę „weksel” w samym tekście dokumentu, w języku, w jakim go
wystawiono;
2) polecenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej;
3) nazwisko osoby, która ma zapłacić (trasata);
4) oznaczenie terminu płatności;
5) oznaczenie miejsca płatności;
6) nazwisko osoby, na której rzecz lub na której zlecenie zapłata ma być dokonana;
7) oznaczenie daty i miejsca wystawienia wekslu;
8) podpis wystawcy wekslu.

art. 2. więcej Art. 2. Nie będzie uważany za weksel trasowany dokument, któremu brak jednej
z cech, wskazanych w artykule poprzedzającym, wyjąwszy przypadki, określone
w ustępach następujących.
Weksel bez oznaczenia terminu płatności uważa się za płatny za okazaniem.
W braku osobnego oznaczenia, miejsce, wymienione obok nazwiska trasata,
uważa się za miejsce płatności, a także za miejsce zamieszkania trasata.
Weksel, w którym nie oznaczono miejsca wystawienia, uważa się za wystawiony
w miejscu, podanem obok nazwiska wystawcy.

art. 3. więcej Art. 3. Weksel może być wystawiony na własne zlecenie wystawcy.
Trasatem może być sam wystawca.
Weksel może być wystawiony na rachunek osoby trzeciej.

art. 4. więcej Art. 4. Weksel może być płatny w miejscu zamieszkania osoby trzeciej, bądź
w miejscowości, w której trasat ma miejsce zamieszkania, bądź w innej miejscowości.

art. 5. więcej Art. 5. W wekslu, płatnym za okazaniem lub w pewien czas po okazaniu, może
wystawca zastrzec oprocentowanie sumy wekslowej. W każdym innym wekslu
zastrzeżenie takie uważa się za nienapisane.
Stopa odsetek powinna być określona w wekslu, w braku jej określenia
zastrzeżenie oprocentowania uważa się za nienapisane.
Odsetki biegną od daty wystawienia wekslu, jeżeli nie wskazano innej daty.

art. 6. więcej Art. 6. Weksel, w którym sumę wekslową napisano literami i liczbami, w razie
różnicy ważny jest na sumę, napisaną literami.
W razie różnicy sum, napisanych kilkakrotnie literami lub kilkakrotnie liczbami,
weksel jest ważny na sumę mniejszą.

art. 7. więcej Art. 7. Jeżeli na wekslu znajdują się podpisy osób, niezdolnych do zaciągania
zobowiązań wekslowych, podpisy fałszywe, podpisy osób nieistniejących albo
podpisy, które z jakiejkolwiek innej przyczyny nie zobowiązują osób, które weksel
podpisały lub których nazwiskiem weksel został podpisany, nie uchybia to ważności
innych podpisów.

art. 8. więcej Art. 8. Kto podpisał weksel jako przedstawiciel innej osoby, nie będąc
umocowanym do działania w jej imieniu, odpowiada sam wekslowo, a jeżeli zapłacił,
ma takie same prawa, jakieby miała osoba, której jest rzekomo przedstawicielem.
Zasady te stosuje się również do przedstawiciela, który przekroczył granice swego
umocowania.

art. 9. więcej Art. 9. Wystawca odpowiada za przyjęcie i za zapłatę wekslu.
Od odpowiedzialności za przyjęcie wystawca może się zwolnić; zastrzeżenie,
którem wystawca zwalnia się od odpowiedzialności za zapłatę, uważa się za
nienapisane.

art. 10. więcej Art. 10. Jeżeli weksel, niezupełny w chwili wystawienia, uzupełniony został
niezgodnie z zawartem porozumieniem, nie można wobec posiadacza zasłaniać się zarzutem, że nie zastosowano się do tego porozumienia, chyba że posiadacz nabył weksel w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa.

art. 11. więcej Art. 11. Każdy weksel można przenieść przez indos, chociażby nie był
wystawiony wyraźnie na zlecenie.
Jeżeli wystawca umieścił w wekslu wyrazy „nie na zlecenie” lub inne
zastrzeżenie równoznaczne, można przenieść weksel tylko w formie i ze skutkami
zwykłego przelewu.
Weksel można indosować również na trasata bez względu, czy przyjął on weksel,
czy nie, a także na wystawcę lub na każdą inną osobę, wekslowo zobowiązaną. Osoby
te mogą weksel dalej indosować.

art. 12. więcej Art. 12. Indos powinien być bezwarunkowy. Warunki, od których uzależniono
indos, uważa się za nienapisane.
Indos częściowy jest nieważny.
Indos na okaziciela jest równoznaczny z indosem in blanco.

art. 13. więcej Art. 13. Indos powinien być napisany na wekslu lub na złączonej z nim karcie
dodatkowej (przedłużku) i podpisany przez indosanta.
Indos może nie wymieniać indosatarjusza lub może ograniczać się tylko do
podpisu indosanta (indos in blanco). W tym przypadku indos jest ważny tylko, jeżeli
został napisany na odwrotnej stronie wekslu lub na przedłużku.

art. 14. więcej Art. 14. Indos przenosi wszystkie prawa z wekslu.
Jeżeli indos jest in blanco, posiadacz wekslu może:
1) wypełnić indos nazwiskiem własnem lub innej osoby;
2) indosować weksel dalej in blanco lub na inną osobę;
3) przenieść weksel na inną osobę bez wypełnienia indosu in blanco i bez
indosowania.

art. 15. więcej Art. 15. Indosant odpowiada w braku przeciwnego zastrzeżenia za przyjęcie i za
zapłatę wekslu.
Indosant może zabronić dalszego indosowania; w tym przypadku nie odpowiada
wobec następnych indosatarjuszy.

art. 16. więcej Art. 16. Będzie uważany za prawnego posiadacza, kto ma weksel i wykaże
prawo swoje nieprzerwanym szeregiem indosów, chociażby ostatni indos był in
blanco. Przekreślone indosy uważa się w tym względzie za nieistniejące. Gdy po
indosie in blanco następuje dalszy indos, uważa się, że indosant, który go podpisał,
nabył weksel na mocy indosu in blanco.
Jeżeli kto przez jakikolwiek wypadek utracił posiadanie wekslu, posiadacz, który
wykaże swe prawo według przepisów ustępu poprzedzającego, będzie obowiązany do
wydania wekslu tylko, jeżeli go nabył w złej wierze albo jeżeli przy nabyciu dopuścił
się rażącego niedbalstwa.

art. 17. więcej Art. 17. Osoby, przeciw którym dochodzi się praw z wekslu, nie mogą wobec
posiadacza zasłaniać się zarzutami, opartemi na swych stosunkach osobistych
z wystawcą lub z posiadaczami poprzednimi, chyba że posiadacz, nabywając weksel,
działał świadomie na szkodę dłużnika.

art. 18. więcej Art. 18. Jeżeli indos zawiera wzmiankę „waluta do odebrania”, „do inkasa”, „per
procura” lub inną wzmiankę, oznaczającą tylko pełnomocnictwo, natenczas posiadacz
może wykonywać wszystkie prawa z wekslu; nie może go jednak indosować inaczej,
jak tylko ze skutkami pełnomocnictwa.
W tym przypadku dłużnicy wekslowi mogą zasłaniać się wobec posiadacza tylko
zarzutami, służącemi im przeciw indosantowi.
Pełnomocnictwo, zawarte w indosie pełnomocniczym, nie wygasa przez śmierć
mocodawcy ani przez to, że mocodawca utracił zdolność do działań prawnych.

art. 19. więcej Art. 19. Jeżeli indos zawiera wzmiankę „waluta na zabezpieczenie”, „waluta
w zastaw” lub jakąkolwiek inną wzmiankę, wyrażającą zastaw, posiadacz może
wykonywać wszystkie prawa z wekslu; wszelako indos jego ma znaczenie jedynie
indosu pełnomocniczego.
Dłużnicy wekslowi nie mogą w tym przypadku zasłaniać się wobec posiadacza
zarzutami, opartemi na swych stosunkach osobistych z indosantem, chyba że
posiadacz, biorąc weksel, działał świadomie na szkodę dłużnika.

art. 20. więcej Art. 20. Indos po terminie płatności ma te same skutki, co indos przed tym
terminem. Indos jednak po proteście spowodu niezapłacenia lub po upływie terminu,
ustanowionego dla protestu, ma tylko skutki zwykłego przelewu.
Aż do dowodu przeciwnego indos bez daty uważa się za dokonany przed
upływem terminu, ustanowionego dla protestu.

art. 21. więcej Art. 21. Posiadacz wekslu albo nawet każdy, kto ten weksel ma, może aż do
terminu płatności przedstawić go do przyjęcia trasatowi w jego miejscu zamieszkania.

art. 22. więcej Art. 22. W każdym wekslu wystawca może zastrzec, iż weksel ma być
przedstawiony do przyjęcia z oznaczeniem lub bez oznaczenia terminu.
Wystawca może w wekslu zabronić przedstawienia do przyjęcia, wyjąwszy gdy
chodzi o weksel, płatny u osoby trzeciej lub płatny w innej miejscowości niż ta,
w której trasat ma miejsce zamieszkania, albo płatny w pewien czas po okazaniu.
Wystawca może również zastrzec, że przedstawienie do przyjęcia nie może
nastąpić przed dniem oznaczonym.
Każdy indosant może zastrzec, że weksel ma być przedstawiony do przyjęcia,
z oznaczeniem lub bez oznaczenia terminu, chyba że wystawca zabronił
przedstawienia do przyjęcia.

art. 23. więcej Art. 23. Weksel, płatny w pewien czas po okazaniu, powinien być
przedstawiony do przyjęcia w ciągu roku od dnia wystawienia.
Wystawca może oznaczyć krótszy lub dłuższy termin.
Indosanci mogą terminy te skrócić.

art. 24. więcej Art. 24. Trasat może żądać, aby mu weksel przedstawiono ponownie do
przyjęcia nazajutrz po pierwszem przedstawieniu. Osoby interesowane mogą tylko
wtedy podnosić zarzut, że żądaniu temu nie uczyniono zadość, gdy żądanie
stwierdzono w proteście.
Posiadacz nie ma obowiązku pozostawienia w ręku trasata wekslu,
przedstawionego do przyjęcia.

art. 25. więcej Art. 25. Przyjęcie pisze się na wekslu. Przyjęcie oznacza się wyrazem „przyjęty”
lub innym równoznacznym wyrazem; podpisuje je trasat. Sam podpis trasata na
przedniej stronie wekslu oznacza przyjęcie.
Gdy weksel jest płatny w pewien czas po okazaniu lub gdy wskutek
szczególnego zastrzeżenia ma być przedstawiony do przyjęcia w terminie oznaczonym, przyjęcie powinno być datowane dniem jego dokonania, chyba że posiadacz żąda, aby było datowane dniem przedstawienia. W celu zachowania praw
do zwrotnego poszukiwania przeciwko indosantom i wystawcy, posiadacz powinien
stwierdzić brak daty przez protest, dokonany we właściwym czasie.

art. 26. więcej Art. 26. Przyjęcie powinno być bezwarunkowe; można je wszakże ograniczyć
do części sumy wekslowej.
Każde inne odstąpienie od treści wekslu, zamieszczone w przyjęciu, uważa się
za odmowę przyjęcia. Wszakże akceptant odpowiada według treści swego przyjęcia.

art. 27. więcej Art. 27. Jeżeli wystawca podał w wekslu miejsce zapłaty odmienne od miejsca
zamieszkania trasata bez oznaczenia osoby, u której zapłata powinna być dokonana,
trasat może w przyjęciu oznaczyć tę osobę. W braku tego oznaczenia uważa się, że
akceptant sam zobowiązał się zapłacić w miejscu zapłaty.
Gdy weksel płatny jest w miejscu zamieszkania trasata, może on w przyjęciu
wskazać adres w tem samem miejscu, gdzie zapłata powinna być dokonana.

art. 28. więcej Art. 28. Przez przyjęcie trasat zobowiązuje się do zapłacenia wekslu w terminie
płatności.
W razie niezapłacenia służy posiadaczowi wekslu, chociażby był wystawcą,
bezpośrednie roszczenie z wekslu przeciw akceptantowi o wszystko, czego żądać
można na podstawie art. 48 i 49.

art. 29. więcej Art. 29. Jeżeli trasat przekreślił przyjęcie przed zwróceniem wekslu, uważa się,
że przyjęcia odmówił. Aż do dowodu przeciwnego uważa się przekreślenie za
dokonane przed zwróceniem wekslu.
Jeżeli jednak trasat zawiadomił piśmiennie o przyjęciu posiadacza wekslu lub
kogokolwiek z podpisanych na wekslu, odpowiada wobec nich według treści swego
przyjęcia.

art. 30. więcej Art. 30. Zapłatę wekslu można zabezpieczyć poręczeniem wekslowem (aval) co
do całości sumy wekslowej lub co do jej części.
Poręczenie może dać osoba trzecia lub nawet osoba, podpisana na wekslu.

art. 31. więcej Art. 31. Poręczenie umieszcza się na wekslu albo na przedłużku.
Poręczenie oznacza się wyrazem „poręczam” lub innym zwrotem
równoznacznym; podpisuje je poręczyciel.
Sam podpis na przedniej stronie wekslu uważa się za udzielenie poręczenia,
wyjąwszy gdy jest to podpis wystawcy lub trasata.
Poręczenie powinno wskazywać, za kogo je dano. W braku takiej wskazówki
uważa się, że poręczenia udzielono za wystawcę.

art. 32. więcej Art. 32. Poręczyciel wekslowy odpowiada tak samo, jak ten, za kogo poręczył.
Zobowiązanie poręczyciela jest ważne, chociażby nawet zobowiązanie, za które
poręcza, było nieważne z jakiejkolwiek przyczyny z wyjątkiem wady formalnej.
Poręczyciel wekslowy, który zapłacił weksel, nabywa prawa, wynikające
z wekslu, przeciw osobie, za którą poręczył, i przeciw tym, którzy wobec tej osoby
odpowiadają z wekslu.

art. 33. więcej Art. 33. Weksel może być płatny:
za okazaniem;
w pewien czas po okazaniu;
w pewien czas po dacie;
w oznaczonym dniu.
Weksle z innemi terminami płatności lub z kilku następującemi po sobie
terminami są nieważne.

art. 34. więcej Art. 34. Weksel za okazaniem jest płatny przy przedstawieniu. Weksel powinien
być przedstawiony do zapłaty w ciągu roku od dnia wystawienia. Wystawca może
oznaczyć krótszy lub dłuższy termin. Indosanci mogą terminy te skrócić.
Wystawca może zastrzec, że weksel, płatny za okazaniem, nie może być
przedstawiony do zapłaty przed oznaczonym dniem. W tym przypadku termin do
przedstawienia biegnie od owego dnia.

art. 35. więcej Art. 35. Termin płatności wekslu, płatnego w pewien czas po okazaniu, określa
się podług daty przyjęcia lub podług daty protestu.
Jeżeli nie było protestu, przyjęcie niedatowane uważa się wobec akceptanta za
dokonane w ostatnim dniu terminu, wyznaczonego do przedstawienia.

art. 36. więcej Art. 36. Jeżeli termin płatności wekslu jest oznaczony na jeden miesiąc lub na
więcej miesięcy po dacie lub po okazaniu, weksel ten jest płatny w odpowiednim dniu
tego miesiąca, w którym zapłata ma być dokonana. W braku takiego dnia weksel jest
płatny w ostatnim dniu tego miesiąca.
Jeżeli termin płatności wekslu jest oznaczony na jeden miesiąc lub na więcej
miesięcy i pół miesiąca po dacie lub po okazaniu, liczy się najpierw miesiące cało.
Jeżeli płatność wekslu jest oznaczona na początek, na środek (np. połowę
stycznia, połowę lutego i t. d.) lub na koniec miesiąca, rozumie się przez to pierwszy,
piętnasty lub ostatni dzień miesiąca.
Określenie „osiem dni” lub „piętnaście dni” wyraża nie jeden lub dwa tygodnie,
lecz okres całych ośmiu lub piętnastu dni.
Określenie „pół miesiąca” oznacza piętnaście dni.

art. 37. więcej Art. 37. Gdy weksel jest płatny w oznaczonym dniu w miejscu, gdzie
obowiązuje kalendarz odmienny od kalendarza miejsca wystawienia, uważa się datę
płatności za określoną według kalendarza miejsca płatności.
Przy wekslu, przekazanym z jednego miejsca na inne, w którem obowiązuje
kalendarz odmienny, a płatnym w pewien czas po dacie, przelicza się dzień
wystawienia na dzień, odpowiadający kalendarzowi miejsca płatności, i podług tego
oznacza się termin płatności.
Zasadę ustępu poprzedzającego stosuje się także do obliczania terminów
przedstawienia weksli.
Przepisów tych nie stosuje się, jeżeli z zastrzeżenia w wekslu lub wogóle z jego
treści wynika, że chciano zastosować inne zasady.

art. 38. więcej Art. 38. Posiadacz wekslu, płatnego w oznaczonym dniu albo w pewien czas po
dacie lub po okazaniu, powinien przedstawić go do zapłaty bądź w pierwszym dniu,
w którym można wymagać zapłaty, bądź w jednym z dwóch następnych dni
powszednich.
Przedstawienie wekslu w izbie rozrachunkowej jest równoznaczne
z przedstawieniem do zapłaty.

art. 39. więcej Art. 39. Trasat może przy zapłacie żądać wydania wekslu, pokwitowanego przez
posiadacza.
Posiadacz nie może odmówić przyjęcia zapłaty częściowej.
W razie zapłaty częściowej trasat może żądać wzmianki o niej na wekslu
i osobnego pokwitowania.

art. 40. więcej Art. 40. Posiadacz wekslu nie ma obowiązku przyjmowania zapłaty przed
terminem płatności.
Trasat, który płaci przed terminem płatności, czyni to na własne
niebezpieczeństwo.
Kto płaci w terminie płatności, zwolniony jest z zobowiązania, chyba że dopuścił
się podstępu lub rażącego niedbalstwa. Obowiązany jest do sprawdzenia
prawidłowości szeregu indosów, lecz nie do sprawdzenia podpisów indosantów.

art. 41. więcej Art. 41. Jeżeli weksel wystawiono na walutę, która nie jest walutą miejsca
płatności, sumę wekslową można zapłacić w walucie krajowej podług jej wartości
w dniu płatności. Jeżeli dłużnik dopuści się zwłoki, posiadacz może żądać zapłaty
sumy wekslowej w walucie krajowej według swego wyboru albo podług jej kursu
w dniu płatności, albo podług jej kursu w dniu zapłaty.
Wartość waluty zagranicznej oznacza się podług zwyczajów miejsca płatności.
Wystawca jednak może zastrzec, że suma, przypadająca do zapłaty, ma być obliczona
podług kursu, ustanowionego w wekslu.
Zasad powyższych nie stosuje się do przypadku, gdy wystawca zastrzegł, że
zapłata ma być uiszczona w oznaczonej walucie (zastrzeżenie zapłaty rzeczywistej
w walucie zagranicznej).
Jeżeli weksel wystawiono na walutę, mającą w kraju wystawienia i w kraju
zapłaty tę samą nazwę, lecz inną wartość, domniemywa się, że miano na myśli walutę
miejsca płatności.

art. 42. więcej Art. 42. W przypadku nieprzedstawienia wekslu do zapłaty w terminie,
oznaczonym w art. 38, każdy dłużnik może złożyć sumę wekslową do depozytu sądu
miejsca płatności wekslu na koszt i niebezpieczeństwo posiadacza.

art. 43. więcej Art. 43. Posiadacz wekslu może wykonywać zwrotne poszukiwanie przeciw
indosantom, wystawcy, tudzież innym dłużnikom wekslowym:
po terminie płatności, jeżeli zapłata nie nastąpiła;
już przed terminem płatności:
1) jeżeli odmówiono przyjęcia w całości lub w części;
2) jeżeli otwarto postępowanie restrukturyzacyjne albo jeżeli ogłoszono upadłość
trasata bez względu, czy weksel przyjął, czy nie, albo jeżeli trasat zaprzestał
płacenia długów, choćby to zaprzestanie nie zostało stwierdzone orzeczeniem
sądowym, lub też jeżeli przeprowadzono bezskutecznie egzekucję z jego
majątku;
3) jeżeli otwarto postępowanie restrukturyzacyjne albo jeżeli ogłoszono upadłość
wystawcy wekslu, co do którego istnieje zakaz przedstawienia do przyjęcia.
W przypadku zwrotnego poszukiwania przed terminem płatności,
przewidzianego w ust. 1 pkt. 2) i 3) artykułu niniejszego, sąd może udzielić
zobowiązanemu zwrotnie odroczenia, które nie może w żadnym razie przekraczać
terminu płatności wekslu.

art. 44. więcej Art. 44. Odmowa przyjęcia lub zapłaty powinna być stwierdzona aktem
publicznym (protest spowodu nieprzyjęcia lub niezapłacenia).
Protest spowodu nieprzyjęcia powinien być dokonany w terminach, w których
ma nastąpić przedstawienie wekslu do przyjęcia. Jeżeli w przypadku art. 24 ust.
1 weksel został po raz pierwszy przedstawiony w ostatnim dniu terminu, protest może
być dokonany jeszcze dnia następnego.
Protest spowodu niezapłacenia wekslu, płatnego w oznaczonym dniu albo
w pewien czas po dacie lub po okazaniu, powinien być dokonany w jednym z dwóch
dni powszednich, następujących po dniu płatności. Jeżeli weksel jest płatny za
okazaniem, protest powinien być dokonany z zachowaniem warunków dokonania
protestu spowodu nieprzyjęcia, przewidzianych w ustępie poprzedzającym.
Protest spowodu nieprzyjęcia zwalnia od przedstawienia do zapłaty i od protestu
spowodu niezapłacenia.
W przypadku, gdy trasat bez względu, czy weksel przyjął, czy nie, zaprzestał
płacenia długów lub gdy przeprowadzono bezskutecznie egzekucję z jego majątku,
posiadacz może wykonywać zwrotne poszukiwanie tylko po przedstawieniu wekslu
trasatowi do zapłaty i po dokonaniu protestu.
W przypadku otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego albo ogłoszenia
upadłości trasata, bez względu, czy weksel przyjął, czy nie, zarówno jak w przypadku
otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego albo ogłoszenia upadłości wystawcy
wekslu, co do którego istnieje zakaz przedstawienia do przyjęcia, posiadacz wekslu
może wykonywać zwrotne poszukiwanie już na podstawie orzeczenia, którem otwarto
postępowanie restrukturyzacyjne albo którem ogłoszono upadłość.

art. 45. więcej Art. 45. Posiadacz wekslu powinien o nieprzyjęciu lub o niezapłaceniu
zawiadomić swojego indosanta i wystawcę w ciągu czterech dni powszednich,
następujących po dniu protestu, a w przypadku zastrzeżenia „bez kosztów” – po dniu
przedstawienia. Każdy indosant powinien w ciągu dwóch dni powszednich,
następujących po dniu, w którym otrzymał zawiadomienie, podać do wiadomości
swojego poprzednika otrzymane zawiadomienia, wskazując nazwiska i adresy tych,
którzy dokonali zawiadomień poprzednich, i tak kolejno aż do wystawcy. Terminy
powyższe biegną od otrzymania zawiadomienia poprzedniego.
Ilekroć w myśl ustępu poprzedzającego zawiadamia się osobę, podpisaną na
wekslu, należy tak samo w tymże terminie zawiadomić jej poręczyciela.
Jeżeli indosant nie wskazał swego adresu lub podał go w sposób nieczytelny,
wystarczy zawiadomienie poprzedzającego go indosanta.
Zawiadomienia można dokonać w jakikolwiek sposób, nawet przez proste
odesłanie wekslu.
Obowiązany do zawiadomienia ma udowodnić, że dokonał go w przepisanym
terminie. Termin ten uważa się jako zachowany, jeżeli pismo z zawiadomieniem
oddano w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu
ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529 oraz z 2015 r.
poz. 1830) w przepisanym terminie.
Kto nie zawiadomi w czasie powyżej oznaczonym, nie traci praw z wekslu,
odpowiada jednak za szkodę, spowodowaną przez swe niedbalstwo, tylko do sumy, na
jaką weksel jest wystawiony.

art. 46. więcej Art. 46. Wystawca, indosant albo poręczyciel przez zastrzeżenie „bez kosztów”,
„bez protestu” lub przez inne równoznaczne, napisane na wekslu i podpisane, mogą
zwolnić posiadacza wekslu od protestu spowodu nieprzyjęcia lub niezapłacenia, jako
warunku zwrotnego poszukiwania.
Zastrzeżenie takie nie zwalnia posiadacza ani od przedstawienia wekslu
w przepisanym terminie, ani od obowiązku zawiadomienia. Dowód niezachowania
terminu przedstawienia ciąży na tym, kto się na tę okoliczność powołuje wobec
posiadacza.
Zastrzeżenie, pochodzące od wystawcy, skuteczne jest wobec wszystkich
dłużników wekslowych; jeżeli pochodzi od indosanta lub od poręczyciela, ma skutek
tylko wobec niego. Gdyby mimo zastrzeżenia, pochodzącego od wystawcy, posiadacz
dokonał protestu, sam ponosi koszty. Jeżeli zastrzeżenie pochodzi od indosanta lub od
poręczyciela, koszty dokonanego protestu obciążają wszystkich dłużników
wekslowych.

art. 47. więcej Art. 47. Kto weksel wystawił, przyjął, indosował lub zań poręczył, odpowiada
wobec posiadacza solidarnie.
Posiadacz może dochodzić roszczeń przeciw jednemu, kilku lub wszystkim
dłużnikom bez potrzeby zachowania porządku, w jakim się zobowiązali.
Takie samo prawo ma każdy dłużnik wekslowy, który weksel wykupił.
Dochodzenie sądowe roszczeń przeciw jednemu dłużnikowi nie tamuje
dochodzenia przeciw innym dłużnikom, nawet następującym po dłużniku, przeciw
któremu wpierw skierowano dochodzenie sądowe.

art. 48. więcej Art. 48. Posiadacz wekslu może żądać od zobowiązanego zwrotnie:
1) nieprzyjętej lub niezapłaconej sumy wekslowej wraz z odsetkami, jeżeli je
zastrzeżono;
2) odsetek od wysokości sześć od sta, a przy wekslach, wystawionych i płatnych w
Polsce, odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia płatności;
3) kosztów protestu, dokonanych zawiadomień, tudzież innych kosztów;
4) prowizji komisowej, która w braku umowy wynosi jedną szóstą od sta od sumy
wekslowej i nie może przekroczyć tej stopy.
W przypadku zwrotnego poszukiwania przed płatnością będzie potrącone
dyskonto od sumy wekslowej. Dyskonto oblicza się według stopy dyskontowej Banku
Polskiego w dniu zwrotnego poszukiwania w miejscu zamieszkania posiadacza.

art. 49. więcej Art. 49. Kto weksel wykupił, może żądać od swoich poprzedników:
1) całkowitej sumy zapłaconej;
2) odsetek w wysokości sześć od sta, a przy wekslach, wystawionych i płatnych w
Polsce, odsetek ustawowych za opóźnienie od powyższej sumy, licząc od dnia
wykupienia wekslu;
3) własnych kosztów;
4) prowizji komisowej od sumy wekslowej, obliczonej według art. 48 ust. 1 pkt. 4).

art. 50. więcej Art. 50. Każdy dłużnik wekslowy, przeciw któremu wykonywa się lub wykonać
można zwrotne poszukiwanie, może żądać, aby mu za zapłatą sumy regresowej
wydano weksel, protest, tudzież rachunek pokwitowany.
Indosant, który weksel wykupił, może przekreślić indos własny oraz indosy
następnych indosantów.

art. 51. więcej Art. 51. W przypadku zwrotnego poszukiwania po częściowem przyjęciu
wekslu ten, kto płaci nieprzyjętą część sumy wekslowej, może żądać stwierdzenia
zapłaty na wekslu i osobnego pokwitowania. Nadto posiadacz wekslu wyda mu
poświadczony przez siebie odpis wekslu oraz protest celem umożliwienia dalszego
zwrotnego poszukiwania.

art. 52. więcej Art. 52. Zwrotnie poszukujący może w braku zastrzeżenia przeciwnego
wykonać swoje prawo także w ten sposób, że na jednego z zobowiązanych zwrotnie
wystawia nowy weksel (weksel zwrotny), płatny za okazaniem i w miejscu
zamieszkania zobowiązanego zwrotnie.
Weksel zwrotny obejmuje prócz sum, wymienionych w art. 48 i 49, stręczne
i opłatę stemplową za weksel zwrotny.
Jeżeli weksel zwrotny wystawia posiadacz wekslu, wysokość sumy wekslowej
oznaczona będzie podług kursu wekslu za okazaniem, przekazanego z miejsca
płatności wekslu pierwotnego na miejsce zamieszkania zobowiązanego zwrotnie.
Jeżeli weksel zwrotny wystawia indosant, wysokość sumy wekslowej oznaczona
będzie podług kursu wekslu za okazaniem, przekazanego z miejsca zamieszkania
wystawcy wekslu zwrotnego na miejsce zamieszkania zobowiązanego zwrotnie.

art. 53. więcej Art. 53. Po bezskutecznym upływie terminów, ustanowionych:
do przedstawienia wekslu, płatnego za okazaniem lub w pewien czas po okazaniu;
do protestu spowodu nieprzyjęcia lub niezapłacenia;
do przedstawienia do zapłaty w razie zastrzeżenia „bez kosztów”,
posiadacz traci prawo do indosantów, wystawcy oraz do innych dłużników
wekslowych z wyjątkiem akceptanta.
W razie nieprzedstawienia wekslu do przyjęcia w terminie, zastrzeżonym przez
wystawcę, posiadacz traci prawo zwrotnego poszukiwania spowodu niezapłacenia
jako też spowodu nieprzyjęcia, wyjąwszy, gdyby z treści zastrzeżenia wynikało, że
wystawca chciał się jedynie uchylić od odpowiedzialności za przyjęcie.
Jeżeli zastrzeżenie co do terminu przedstawienia uczynił indosant, tylko on może
się na nie powołać.

art. 54. więcej Art. 54. Jeżeli przedstawienie wekslu albo protest nie mogą być dokonane
w terminach przepisanych spowodu przeszkody nie do przezwyciężenia (ustawowego
przepisu któregokolwiek państwa albo innego wypadku siły wyższej), terminy te
ulegają przedłużeniu.
Posiadacz obowiązany jest zawiadomić bez zwłoki swego indosanta o wypadku
siły wyższej i o tem zawiadomieniu zaznaczyć na wekslu lub na przedłużku
z dodaniem daty i swego podpisu; pozatem stosuje się przepisy art. 45.
Po ustaniu siły wyższej posiadacz wekslu powinien bez zwłoki przedstawić
weksel do przyjęcia lub do zapłaty, a w razie potrzeby dokonać protestu.
Jeżeli siła wyższa trwa dłużej niż trzydzieści dni, licząc od terminu płatności,
można wykonać zwrotne poszukiwanie bez przedstawienia wekslu i bez protestu.
Co do weksli, płatnych za okazaniem lub w pewien czas po okazaniu, termin
trzydziestodniowy biegnie od dnia, w którym posiadacz zawiadomił swego indosanta
o wypadku siły wyższej, chociażby nawet zawiadomienie takie nastąpiło jeszcze przed upływem terminu do przedstawienia; co do weksli, płatnych w pewien czas po okazaniu, termin trzydziestodniowy przedłuża się o czas, w jaki po okazaniu weksel
był płatny.
Okoliczności czysto osobistych, dotyczących posiadacza wekslu lub osoby,
której zlecił on przedstawienie wekslu lub dokonanie protestu, nie uważa się za
wypadki siły wyższej.

art. 55. więcej Art. 55. Wystawca, indosant lub poręczyciel mogą wskazać osobę, która ma
przyjąć albo zapłacić weksel w potrzebie.
Weksel można pod warunkami niżej określonemi przyjąć lub zapłacić przez
wyręczenie na rzecz któregokolwiek dłużnika, przeciw któremu może być
wykonywane zwrotne poszukiwanie.
Każda osoba trzecia, nawet trasat lub osoba, już zobowiązana z wekslu,
z wyjątkiem akceptanta, mogą być wyręczycielami.
O wyręczeniu wyręczyciel zawiadomi w ciągu dwóch dni powszednich osobę,
którą wyręcza. Jeżeli terminu nie zachowa, odpowiada za szkodę, spowodowaną przez
swoje niedbalstwo, tylko do sumy, na jaką weksel jest wystawiony.

art. 56. więcej Art. 56. Przyjęcie przez wyręczenie może nastąpić we wszystkich przypadkach,
gdy posiadacz wekslu, co do którego nie istnieje zakaz przedstawienia do przyjęcia,
ma prawo zwrotnego poszukiwania przed terminem płatności.
Jeżeli na wekslu wskazano osobę, która ma weksel przyjąć lub zapłacić
w potrzebie w miejscu płatności, posiadacz nie może przed terminem płatności
wykonać zwrotnego poszukiwania przeciw temu, kto wskazał tę osobę, i przeciw
następującym po nim dłużnikom, chyba że przedstawił weksel osobie wskazanej i że
odmówienie przez nią przyjęcia stwierdzone zostało protestem.
W innych przypadkach wyręczenia posiadacz może nie zgodzić się na przyjęcie
przez wyręczenie. Jeżeli jednak zgodzi się na nie, traci prawo zwrotnego poszukiwania przed terminem płatności przeciw temu, na czyją rzecz nastąpiło przyjęcie przez wyręczenie, i przeciw następującym po nim dłużnikom.

art. 57. więcej Art. 57. Przyjęcie przez wyręczenie umieszcza się na wekslu; podpisuje je
wyręczyciel. Przyjęcie powinno wskazywać, na czyją rzecz wyręczenie nastąpiło;
w braku tej wskazówki przyjęcie uważa się za udzielone na rzecz wystawcy.

art. 58. więcej Art. 58. Akceptant przez wyręczenie odpowiada wobec posiadacza oraz
indosantów, następujących po wyręczonym, tak samo, jak ostatni.
Pomimo przyjęcia przez wyręczenie wyręczony i jego poprzednicy mogą za
zwrotem sumy, oznaczonej w art. 48, żądać od posiadacza wydania wekslu oraz
protestu i rachunku pokwitowanego, jeżeli je sporządzono.

art. 59. więcej Art. 59. Zapłata przez wyręczenie może nastąpić we wszystkich przypadkach,
w których można dochodzić zwrotnego poszukiwania po terminie płatności wekslu
lub przed tym terminem.
Zapłata przez wyręczenie obejmuje całą sumę, którą miałby zapłacić wyręczony.
Dokonana będzie najpóźniej nazajutrz po ostatnim dniu, przepisanym dla
protestu spowodu niezapłacenia.

art. 60. więcej Art. 60. Jeżeli weksel przyjęły przez wyręczenie osoby, mające zamieszkanie
w miejscu płatności, albo jeżeli osoby, mające zamieszkanie w tem samem miejscu,
wskazano jako mające płacić w potrzebie, posiadacz przedstawi weksel wszystkim
tym osobom i w razie nieuiszczenia zapłaty przez wyręczenie, dokona protestu
spowodu niezapłacenia najpóźniej nazajutrz po ostatnim dniu, przepisanym dla
protestu.
W razie niedokonania protestu w tym czasie ten, kto wskazał adres w potrzebie
lub na czyją rzecz nastąpiło przyjęcie, tudzież następujący po nim indosanci wolni są
od odpowiedzialności.

art. 61. więcej Art. 61. Posiadacz wekslu, który odmawia przyjęcia zapłaty przez wyręczenie,
traci prawo zwrotnego poszukiwania przeciw tym, którzy byliby zwolnieni.

art. 62. więcej Art. 62. Zapłatę przez wyręczenie stwierdza się pokwitowaniem na wekslu,
oznaczając osobę, na której rzecz zapłaty dokonano. W braku takiego oznaczenia
uważa się, że zapłaty dokonano na rzecz wystawcy.
Weksel i protest, jeżeli był dokonany, wręczyć należy płacącemu przez
wyręczenie.

art. 63. więcej Art. 63. Płacący przez wyręczenie nabywa prawa, wynikające z wekslu, przeciw
wyręczonemu i przeciw tym, którzy wobec wyręczonego odpowiadają z wekslu. Nie
może on jednak dalej wekslu indosować.
Indosanci, następujący po wyręczonym, są zwolnieni.
W razie zbiegu kilku ofiarujących zapłatę przez wyręczenie, pierwszeństwo
należy się temu, kto przez zapłatę zwalnia największą liczbę dłużników. Kto wbrew
temu przepisowi, mimo świadomości stanu rzeczy, płaci przez wyręczenie, traci prawo
zwrotnego poszukiwania przeciw tym, którzy byliby zwolnieni.

art. 64. więcej Art. 64. Weksel można wystawić w kilku jednobrzmiących egzemplarzach.
Egzemplarze te ponumerowane będą w samym tekście dokumentu;
w przeciwnym razie każdy z egzemplarzy uważa się za weksel odrębny.
Każdy posiadacz wekslu może na własny koszt żądać wydania większej liczby
egzemplarzy, o ile z wekslu nie wynika, że go wystawiono w jednym egzemplarzu.
W tym celu posiadacz ma zwrócić się do swego bezpośredniego indosanta, który jest
obowiązany zwrócić się do swego poprzednika i tak dalej aż do wystawcy. Indosanci
obowiązani są do powtórzenia swoich indosów na nowych egzemplarzach.

art. 65. więcej Art. 65. Zapłata, dokonana na jeden z egzemplarzy, zwalnia nawet wtedy, gdyby
nie było na wekslu zastrzeżenia, że taka zapłata pozbawia ważności inne egzemplarze.
Wszelako trasat odpowiada z każdego przyjętego przez siebie egzemplarza, którego
mu nie zwrócono.
Indosant, który przeniósł egzemplarze na różne osoby, jako też następni
indosanci odpowiadają ze wszystkich podpisanych przez siebie egzemplarzy, których
im nie zwrócono.

art. 66. więcej Art. 66. Kto przesyła jeden egzemplarz do przyjęcia, powinien oznaczyć na
innych egzemplarzach nazwisko osoby, u której ów egzemplarz się znajduje. Osoba ta
jest obowiązana wydać go prawnemu posiadaczowi innego egzemplarza.
Jeżeli wydania odmówi, posiadacz może wykonać zwrotne poszukiwanie tylko
po stwierdzeniu przez protest:
1) że egzemplarz, przesłany do przyjęcia, mimo żądania nie został mu wydany;
2) że na inny egzemplarz nie można było uzyskać przyjęcia lub zapłaty.

art. 67. więcej Art. 67. Każdy posiadacz wekslu ma prawo sporządzenia z niego odpisów.
Odpis powinien dokładnie odtwarzać oryginał z indosami i wszelkiemi
wzmiankami, znajdującemi się na nim; należy na nim zaznaczyć, gdzie odpis się
kończy.
Na odpisie można umieszczać indosy i poręczenia wekslowe w ten sam sposób
i z temi samemi skutkami, jak na oryginale.

art. 68. więcej Art. 68. Odpis powinien wskazywać osobę, u której znajduje się oryginał. Jest
ona zobowiązana wydać ten oryginał prawnemu posiadaczowi odpisu.
Jeżeli osoba, u której znajduje się oryginał, odmówi wydania go, posiadacz
odpisu może wykonać zwrotne poszukiwanie przeciw indosantom odpisu i przeciw
tym, którzy poręczyli na odpisie, dopiero po stwierdzeniu przez protest, że mimo
żądania posiadacza odpisu nie wydano mu oryginału.
Jeżeli oryginał po ostatnim indosie, umieszczonym przed sporządzeniem odpisu,
zawiera wzmiankę „odtąd indos ważny tylko na odpisie” lub inne wyrażenie
równoznaczne, późniejszy indos na oryginale jest nieważny.

art. 69. więcej Art. 69. W razie zmiany tekstu wekslu osoby, które weksel podpisały po
dokonaniu zmiany, odpowiadają według brzmienia tekstu zmienionego; osoby, które
weksel poprzednio podpisały, odpowiadają według brzmienia tekstu pierwotnego.

art. 70. więcej Art. 70. Roszczenia wekslowe przeciw akceptantowi ulegają przedawnieniu
z upływem lat trzech, licząc od dnia płatności wekslu.
Roszczenia posiadacza wekslu przeciw indosantom i wystawcy ulegają
przedawnieniu z upływem roku, licząc od dnia protestu, dokonanego w należytym
czasie, w przypadku zaś zastrzeżenia „bez kosztów” – licząc od dnia płatności.
Roszczenia indosantów między sobą i przeciw wystawcy ulegają przedawnieniu
z upływem sześciu miesięcy, licząc od dnia, w którym indosant wykupił weksel albo
w którym sam został pociągnięty z wekslu do odpowiedzialności sądowej.

art. 71. więcej Art. 71. Prawo powszechne określa przyczyny przerwania i zawieszenia biegu
przedawnienia roszczeń wekslowych.
Przerwanie przedawnienia ma skutek jedynie wobec tego dłużnika wekslowego,
którego dotyczy przyczyna przerwania.

art. 72. więcej Art. 72. Jeżeli termin płatności wekslu przypada na dzień ustawowo uznany za
świąteczny, zapłaty domagać się można dopiero w najbliższym dniu powszednim.
Również wszystkie inne czynności, dotyczące wekslu, w szczególności
przedstawienie do przyjęcia i dokonanie protestu, mogą być przedsiębrane jedynie
w dniu powszednim.
Jeżeli ostatni dzień terminu, w ciągu którego jedna z tych czynności ma być
przedsięwzięta, przypada na dzień ustawowo uznany za świąteczny, termin przedłuża
się do najbliższego dnia powszedniego. Dni świąteczne, przypadające w ciągu
terminu, wlicza się do tego terminu.

art. 73. więcej Art. 73. Do terminów ustawowych lub w wekslu oznaczonych nie wlicza się
dnia początkowego.

art. 74. więcej Art. 74. Nie są dopuszczalne dni ulgowe ani na podstawie ustawy, ani według
uznania sędziego.

art. 75. więcej Art. 75. Za niepiśmiennych lub niemogących pisać może podpisać się na wekslu
inna osoba, której podpis winien być uwierzytelniony przez notarjusza lub władzę
gminną z zaznaczeniem, że osoba ta podpisała się na życzenie niepiśmiennego lub
niemogącego pisać.
Uwierzytelnienie winno być umieszczone na wekslu lub na przedłużku.

art. 76. więcej Art. 76. Wystawca i akceptant, których zobowiązanie wekslowe wygasło
wskutek przedawnienia lub zaniedbania czynności zachowawczych, są zobowiązani
wobec posiadacza wekslu, o ile z jego szkodą niesłusznie się zbogacili.
Roszczenie z tytułu niesłusznego zbogacenia ulega przedawnieniu z upływem lat
trzech, licząc od dnia wygaśnięcia zobowiązania wekslowego.

art. 77. więcej Art. 77. Zdolność osoby do zaciągania zobowiązań wekslowych ocenia się
według jej prawa ojczystego. Jeżeli prawo to uznaje za właściwe prawo innego kraju,
należy je stosować.
Kto według prawa, określonego w ustępie poprzedzającym, nie ma zdolności
wekslowej, mimo to jest ważnie zobowiązany, jeżeli podpisał weksel w kraju, według
którego ustaw miałby zdolność wekslową. Przepisu tego nie stosuje się do obywatela
polskiego, który zaciągnął zobowiązanie wekslowe zagranicą.

art. 78. więcej Art. 78. Formę oświadczenia wekslowego ocenia się podług ustaw kraju,
w którym oświadczenie zostało podpisane.
Jeżeli jednak oświadczenie wekslowe, nieważne ze względu na przepis ustępu
poprzedzającego, odpowiada prawu kraju, w którym zostało podpisane późniejsze
oświadczenie, ważności późniejszego oświadczenia nie uchybia okoliczność, że forma
wcześniejszego oświadczenia była nieprawidłowa.
Zobowiązania wekslowe, zaciągnięte zagranicą przez obywatela polskiego, są
ważne w Polsce w stosunku do innego obywatela polskiego także wówczas, jeżeli
zostały zaciągnięte z zachowaniem formy, przewidzianej w prawie niniejszem.

art. 79. więcej Art. 79. Skutki zobowiązania akceptanta wekslu określa prawo miejsca płatności
wekslu.
Skutki zobowiązań innych osób, na wekslu podpisanych, określa prawo kraju,
w którym osoby te złożyły podpisy.

art. 80. więcej Art. 80. Terminy wykonywania zwrotnego poszukiwania określa w stosunku do
wszystkich osób, które weksel podpisały, prawo miejsca wystawienia wekslu.

art. 81. więcej Art. 81. Prawo miejsca wystawienia wekslu rozstrzyga o tem, czy posiadacz
wekslu trasowanego nabywa wierzytelność, która była podstawą wystawienia wekslu.

art. 82. więcej Art. 82. Prawo kraju miejsca płatności wekslu rozstrzyga, czy przyjęcie może
być ograniczone do części sumy wekslowej i czy posiadacz jest zobowiązany do
przyjęcia zapłaty częściowej.

art. 83. więcej Art. 83. Formę i terminy protestu, tudzież formę innych czynności, potrzebnych
do wykonania lub do zachowania praw wekslowych, ocenia się podług ustaw kraju,
w którym protest ma być dokonany lub czynność przedsięwzięta.

art. 84. więcej Art. 84. Prawo kraju miejsca płatności wekslu określa środki, jakie należy
przedsięwziąć w razie zaginięcia lub kradzieży wekslu.

art. 85. więcej Art. 85. Protest sporządza notarjusz.

art. 86. więcej Art. 86. Protest zawiera:
1) nazwisko osoby, która żąda protestu, oraz osoby, przeciw której protest ma być
dokonany;
2) stwierdzenie, że osoba, przeciw której protest ma być dokonany, nie uczyniła
zadość wezwaniu, skierowanemu do niej, a nadto oświadczenie, złożone przez tę
osobę, albo stwierdzenie, że jej nie zastano albo że nie można było odnaleźć
lokalu jej przedsiębiorstwa lub mieszkania;
3) oznaczenie miejsca i dnia, w których wezwania dokonano lub bezskutecznie
starano się go dokonać;
4) oznaczenie, ile egzemplarzy wekslu przedstawiono i jakie;
5) podpis organu, sporządzającego protest, pieczęć urzędową i numer protestu.
Jeżeli trasat zażąda, aby mu weksel nazajutrz przedstawiono ponownie do
przyjęcia, należy o tem zaznaczyć w proteście.

art. 87. więcej Art. 87. Przedstawienia wekslu, wezwania do wydania egzemplarza lub
oryginału, tudzież wszystkich innych czynności zachowawczych należy – w braku
odmiennego wskazania w wekslu – dokonać w lokalu przedsiębiorstwa, a gdyby nie
można było znaleźć takiego lokalu – w mieszkaniu osoby, do której wezwanie ma być skierowane. W innem miejscu, np. „na giełdzie”, można tych czynności dokonać jedynie za zgodą stron interesowanych.
Organ, sporządzający protest, obowiązany jest dokonać poszukiwania lokalu
przedsiębiorstwa albo mieszkania osoby, do której wezwanie ma być skierowane,
i odpowiada za szkodę, spowodowaną brakiem należytej staranności. Jednakże
zaniedbanie lub niedokładność poszukiwań nigdy nie mogą stanowić przyczyny
nieważności protestu.

art. 88. więcej Art. 88. Protest należy napisać na odwrotnej stronie wekslu albo na osobnej
karcie, połączonej z wekslem. Jeżeli na odwrotnej stronie niema żadnych oświadczeń,
należy pisanie protestu zacząć od brzegu, w przeciwnym zaś razie bezpośrednio po
ostatniem oświadczeniu.
Jeżeli protest ma być napisany w całości lub w części na osobnej karcie
dodatkowej, należy tę kartę połączyć z wekslem w ten sposób, aby nie było wolnych
miejsc na odwrotnej stronie wekslu; połączenie wekslu z kartą dodatkową powinno
być przypieczętowane pieczęcią urzędową lub przepisane treścią aktu protestowego.

art. 89. więcej Art. 89. Jeden dokument protestowy wystarczy również w przypadku, gdy na
podstawie jednego wekslu skierowano wezwanie do większej liczby osób.
Jeżeli zobowiązanemu przedstawiono równocześnie kilka egzemplarzy wekslu
albo jego oryginał i odpis, wystarczy umieszczenie protestu na jednym egzemplarzu
lub na oryginale. Organ, sporządzający protest, zaznaczy na innych egzemplarzach lub
na odpisie, gdzie protest umieszczono lub że go umieszczono na oryginale, i tę uwagę
podpisze.

art. 90. więcej Art. 90. Jeżeli protest ma być dokonany spowodu częściowej odmowy przyjęcia
wekslu, należy sporządzić odpis wekslu, zawierający wszystkie indosy
i oświadczenia, i napisać protest na tym odpisie lub na złączonej z nim karcie
dodatkowej, a o sporządzeniu protestu zaznaczyć na oryginale.
Protest spowodu niewydania oryginału (art. 68 ust. 2) należy napisać na odpisie
lub na złączonej z nim karcie.
Kartę, zawierającą protest, należy połączyć z odpisem w sposób, wskazany
w art. 88 ust. 2.

art. 91. więcej Art. 91. Organ, sporządzający protest, jest upoważniony i obowiązany do
odbioru zapłaty i do pokwitowania.
W przypadku takiej zapłaty połączone z nią koszty tego organu ponosi osoba,
przeciw której protest miał być dokonany.

art. 92. więcej Art. 92. Jeżeli organ, sporządzający protest, nie zastanie osoby, do której
wezwanie ma być skierowane, w lokalu jej przedsiębiorstwa lub w jej mieszkaniu,
powinien zostawić tam zawiadomienie o dokonaniu protestu, zawierające nazwisko
i miejsce zamieszkania posiadacza wekslu, nazwisko wystawcy i trasata, sumę
wekslową, termin płatności oraz nazwisko i lokal urzędowy organu, sporządzającego
protest.

art. 93. więcej Art. 93. Przy dokonywaniu czynności zachowawczych notarjusz może
posługiwać się pomocnikami, których prezes sądu okręgowego na wniosek notarjusza
do tego upoważni.
Za działalność pomocnika w tym zakresie notarjusz odpowiada solidarnie
z pomocnikiem.

art. 94. więcej Art. 94. Organ, sporządzający protest, obowiązany jest przechowywać osobno
odpisy protestów wraz z wypisem istotnej treści wekslu, zaopatrzone numerem,
i odpisy te składać w porządku chronologicznym, w jakim protesty zostały
sporządzone.
Interesowanym mogą być na żądanie wydawane odpisy tych dokumentów z ich
uwierzytelnieniem lub bez niego.
Minister Sprawiedliwości określi w drodze rozporządzenia termin, po upływie
którego dokumenty, wymienione w ustępie pierwszym, mogą być zniszczone, oraz
sposób ich zniszczenia.

art. 95. więcej Art. 95. (uchylony).

art. 96. więcej Art. 96. Ten, komu weksel zaginął, może żądać od sądu rejonowego miejsca
płatności wekslu uznania go za umorzony.
We wniosku należy podać istotną treść wekslu oraz uprawdopodobnić jego
utratę, jak również interes prawny, który uzasadnia żądanie umorzenia.
Sąd przez ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym wezwie
posiadacza zaginionego wekslu do zgłoszenia się w ciągu sześćdziesięciu dni i do
okazania wekslu sądowi.
Termin ten biegnie od dnia płatności wekslu, a gdyby wniosek zgłoszono po
terminie płatności lub gdyby termin płatności wekslu nie był oznaczony – od dnia
ogłoszenia. Końcowy dzień terminu powinien być oznaczony w ogłoszeniu według
daty kalendarza.
Jeżeli w ciągu terminu, oznaczonego w wezwaniu, nikt nie zgłosi się z wekslem,
sąd wyda orzeczenie, uznające weksel za umorzony.
Jeżeli natomiast posiadacz wekslu zgłosi się przed wydaniem orzeczenia, sąd
umorzy dalsze postępowanie po przesłuchaniu interesowanych i po okazaniu wekslu
żądającemu umorzenia.
Zarówno o wszczęciu postępowania, jako też o jego wyniku sąd zawiadomi
trasata i wszystkich dłużników wekslowych, wskazanych przez żądającego umorzenia
wekslu.

art. 97. więcej Art. 97. Dłużnik wekslowy i trasat, który po otrzymaniu zawiadomienia
o wszczęciu postępowania płaci weksel, czyni to na własne niebezpieczeństwo; wolno
mu jednak sumę wekslową złożyć do depozytu sądowego miejsca płatności i zwolnić
się przez to z zobowiązania.

art. 98. więcej Art. 98. Po ogłoszeniu wezwania o okazanie wekslu i po terminie jego płatności,
żądający umorzenia może domagać się od akceptanta złożenia sumy wekslowej do
depozytu sądowego albo zapłaty za zabezpieczeniem; prawo wyboru służy
dłużnikowi. Złożenie do depozytu zwalnia i w tym przypadku z zobowiązania.

art. 99. więcej Art. 99. W toku postępowania o umorzenie wekslu można wykonywać zwrotne
poszukiwanie przeciw wystawcy oraz indosantom, jeżeli akceptant, a w braku
przyjęcia trasat, pomimo wezwania nie złoży sumy wekslowej do depozytu sądowego,
ani nie dokona zapłaty za zabezpieczeniem. Odmowę należy stwierdzić protestem na
podstawie odpisu wekslu. Do zwrotnego poszukiwania stosuje się przepisy artykułu
poprzedzającego.

art. 100. więcej Art. 100. Na podstawie orzeczenia, uznającego weksel za umorzony, można
wykonywać wszystkie prawa z wekslu.

art. 101. więcej Art. 101. Weksel własny zawiera:
1) nazwę „weksel” w samym tekście dokumentu, w języku, w jakim go
wystawiono;
2) przyrzeczenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej;
3) oznaczenie terminu płatności;
4) oznaczenie miejsca płatności;
5) nazwisko osoby, na której rzecz lub na której zlecenie zapłata ma być dokonana;
6) oznaczenie daty i miejsca wystawienia wekslu;
7) podpis wystawcy wekslu.

art. 102. więcej Art. 102. Nie będzie uważany za weksel własny dokument, któremu brak jednej
z cech, wskazanych w artykule poprzedzającym, wyjąwszy przypadki, określone
w ustępach następujących.
Weksel własny bez oznaczenia terminu płatności uważa się za płatny za
okazaniem.
W braku osobnego oznaczenia, miejsce wystawienia wekslu uważa się za miejsce
płatności, a także za miejsce zamieszkania wystawcy.
Weksel własny, w którym nie oznaczono miejsca wystawienia, uważa się za
wystawiony w miejscu, podanem obok nazwiska wystawcy.

art. 103. więcej Art. 103. Do wekslu własnego stosuje się przepisy o wekslu trasowanym, o ile
z istotą wekslu własnego nie zostają w sprzeczności i dotyczą:
indosu (art. 11–20);
płatności (art. 33–37);
zapłaty (art. 38–42);
zwrotnego poszukiwania spowodu niezapłacenia (art. 43–50, 52–54);
zapłaty przez wyręczenie (art. 55, 59–63);
odpisów (art. 67 i 68);
zmian (art. 69);
przedawnienia (art. 70 i 71);
dni świątecznych, obliczania terminów i zakazu dni ulgowych (art. 72, 73 i 74);
sposobu uwierzytelniania podpisów osób niepiśmiennych lub niemogących pisać (art.
75);
roszczenia z tytułu niesłusznego zbogacenia (art. 76);
kolizji ustaw (art. 77–80 i 82–84);
weksli zaginionych (art. 96–100).
Również stosuje się do wekslu własnego przepisy o wekslu płatnym u trzeciego
lub w innej miejscowości, niż miejsce zamieszkania trasata (art. 4 i 27), o zastrzeżeniu
odsetek (art. 5), o różnicach w oznaczeniu sumy wekslowej (art. 6), o skutkach
podpisu, złożonego w warunkach, przewidzianych w art. 7, o skutkach podpisu osoby,
działającej bez pełnomocnictwa albo przekraczającej jego granice (art. 8), o wekslu in
blanco (art. 10) oraz o protestach (art. 85–94) z tą różnicą, że protest ma być dokonany
przeciw wystawcy.
Do wekslu własnego stosuje się również przepisy o poręczeniu wekslowem (art.
30–32); w przypadku, przewidzianym w ustępie ostatnim art. 31, jeżeli poręczyciel nie
wskazał, za kogo poręcza, uważa się, że poręczenie dał za wystawcę.

art. 104. więcej Art. 104. Odpowiedzialność wystawcy wekslu własnego jest taka sama, jak
akceptanta wekslu trasowanego.
Weksle własne, płatne w pewien czas po okazaniu, powinny być w terminach,
oznaczonych w art. 23, przedstawione celem zaznaczenia wizy przez wystawcę.
Termin po okazaniu biegnie od daty wizy, podpisanej przez wystawcę na wekslu.
Jeżeli wystawca wzbrania się umieścić wizę lub zaopatrzyć ją datą, odmowę należy
stwierdzić protestem (art. 25); od daty protestu biegnie termin, w jaki po okazaniu
weksel był płatny.

art. 105. więcej Art. 105. Z dniem wejścia w życie prawa niniejszego traci moc rozporządzenie
Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 listopada 1924 r. o prawie wekslowem (Dz. U.
R.P. Nr 100, poz. 926) wraz z wydanemi na jego podstawie rozporządzeniami.

art. 106. więcej Art. 106. Ilekroć przepisy prawne powołują się na dotychczasowe prawo
wekslowe, stosuje się odpowiednio przepisy prawa niniejszego.

art. 107. więcej Art. 107. Rozporządzenie Ministra Skarbu, wydane w porozumieniu
z Ministrem Sprawiedliwości, ustali, które instytucje są izbami rozrachunkowemi.

art. 108. więcej Art. 108. Pozostają w mocy przepisy rozporządzenia Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia 12 czerwca 1934 r. o wierzytelnościach w walutach
zagranicznych (Dz. U. R.P. Nr 59, poz. 509), z wyjątkiem przepisów art. 2 ust. (3)
i art. 7 pkt. 2), które tracą moc w stosunku do weksli, wystawionych po wejściu
w życie prawa niniejszego.

art. 109. więcej Art. 109. Przepisów prawa niniejszego nie stosuje się do weksli, wystawionych
przed jego wejściem w życie.

art. 110. więcej Art. 110. Wykonanie prawa niniejszego porucza się Ministrowi
Sprawiedliwości.

art. 111. więcej Art. 111. Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1936 r.