Art. 86. 1. Świadkowi przysługuje zwrot zarobku lub dochodu utraconego
z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu.
2. Wynagrodzenie za utracony zarobek lub dochód za każdy dzień udziału
w czynnościach sądowych przyznaje się świadkowi w wysokości jego przeciętnego
dziennego zarobku lub dochodu. W przypadku świadka pozostającego w stosunku
pracy przeciętny dzienny utracony zarobek oblicza się według zasad obowiązujących
przy ustalaniu należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop.
3. Górną granicę należności, o których mowa w ust. 2, stanowi równowartość
4,6% kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której
wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa.
W przypadku gdy ogłoszenie ustawy budżetowej nastąpi po dniu 1 stycznia roku,
którego dotyczy ustawa budżetowa, podstawę obliczenia należności za okres od
1 stycznia do dnia ogłoszenia ustawy budżetowej stanowi kwota bazowa w wysokości
obowiązującej w grudniu roku poprzedniego.
4. Utratę zarobku lub dochodu, o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość
świadek powinien należycie wykazać.

Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych art. 86

DODAJ