Art. 42. 1. Zabrania się umieszczania nadziemnych urządzeń liniowych,
w szczególności linii energetycznej, telekomunikacyjnej, rurociągu, taśmociągu,
wzdłuż pasów drogowych, poza terenem zabudowy, w odległości mniejszej niż 5 m
od granicy pasa, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych z potrzebami
obronnymi i zadaniami na rzecz obronności kraju oraz ochrony środowiska
umieszczenie urządzenia liniowego w odległości mniejszej niż określona
w ust. 1 może nastąpić za zgodą zarządcy drogi, którą zarządca drogi wydaje
inwestorowi przed uzyskaniem pozwolenia na budowę lub zgłoszeniem budowy albo
wykonywania robót budowlanych. Przepis art. 38 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
3. Urządzenia liniowe, o których mowa w ust. 1, mogą być umieszczane:
1) na obszarach narażonych na niebezpieczeństwo powodzi – na skarpach nasypów
drogowych, z wyjątkiem nasypów spełniających jednocześnie funkcję wałów
przeciwpowodziowych, a w przypadku braku takiej możliwości – na krawędzi
korony drogi,
2) na terenach górskich, zalesionych i w parkach narodowych – w pasie drogowym
poza koroną drogi
– na warunkach określonych przez zarządcę drogi i za jego zgodą. Przepis art. 38
ust. 3 stosuje się odpowiednio.
4. Zarządca drogi wydaje zgodę, o której mowa w ust. 3, przed uzyskaniem przez
inwestora pozwolenia na budowę lub zgłoszenia budowy albo wykonywania robót
budowlanych.
5. Zgody, o których mowa w ust. 2 i 4, dołącza się do wniosku o pozwolenie
na budowę oraz zgłoszenia budowy lub wykonania robót budowlanych, o których
mowa w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.

Art. 42a. 1. Widoczna z jezdni przez kierującego pojazdem reklama emitująca
światło, umieszczona w pasie drogowym lub w odległości od zewnętrznej krawędzi
jezdni, o której mowa w art. 43 ust. 1, musi spełniać wymagania określone w ust. 2
oraz w przepisach wydanych na podstawie ust. 3.
2. W przypadku reklam umożliwiających bieżącą zmianę informacji wizualnej:
1) niedopuszczalne jest wyświetlanie ruchomych obrazów;
2) niedopuszczalne jest stosowanie efektów wizualnych i przerw pomiędzy kolejno
wyświetlanymi informacjami;
3) minimalny czas prezentacji informacji wizualnej musi być dłuższy niż
10 sekund.
3. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia,
maksymalną luminancję powierzchni informacji wizualnej umieszczonej na reklamie emitującej światło, w ciągu dnia
i w ciągu nocy, w terenie zabudowy i poza terenem zabudowy, mając na względzie
zachowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego.
4. Przepisów wydanych na podstawie ust. 3 nie stosuje się do umieszczania
w pasie drogowym lub w odległościach od zewnętrznej krawędzi jezdni, o których
mowa w art. 43 ust. 1, widocznych z jezdni przez kierującego pojazdem szyldów
w rozumieniu art. 2 pkt 16d ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym, o ile pole powierzchni bocznej prostopadłościanu
opisanego na danej tablicy lub urządzeniu reklamowym emitującym światło jest
mniejsze niż 2 m2, a najdłuższy bok nie jest dłuższy niż 3 m.

Ustawa o drogach publicznych art. 42

Poprzedni

Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Minister właściwy do spraw transportu usta...

Nastepny

Art. 43. 1. Obiekty budowlane przy drogach oraz niebędące obiektami budowlanymi reklamy umieszczone przy drogach poza obszarami zabudowanymi, powinny być usytuowane w odległości od zewnętrznej krawę...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych
  • Wejscie w życie 30 września 1985
  • Ost. zmiana ustawy 1 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 29 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka