Art. 36. 1. Główny Inspektor Sanitarny w decyzji o uznaniu wody jako
naturalnej wody mineralnej określa:
1) firmę producenta wody, jego siedzibę oraz adres zakładu, w którym będzie
produkowana naturalna woda mineralna;
2) nazwę handlową (wymyśloną) naturalnej wody mineralnej;
3) nazwę otworu lub otworów, z których czerpana jest ta woda;
4) zawartość charakterystycznych składników mineralnych w litrze wody;
5) stopień nasycenia dwutlenkiem węgla i jego pochodzenie;
6) informacje dodatkowe zalecane w ocenie i kwalifikacji rodzajowej wody,
świadczące o szczególnych właściwościach lub przeznaczeniu wody, określone
w przepisach wydanych na podstawie art. 39 pkt 2.
2. Główny Inspektor Sanitarny nie rzadziej niż raz w roku podaje do wiadomości,
w formie obwieszczenia, w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw
zdrowia, wykaz wód uznanych jako naturalne wody mineralne.
3. Główny Inspektor Sanitarny uchyla, w drodze decyzji, dokonane przez siebie
uznanie i zakazuje produkcji i wprowadzania do obrotu naturalnej wody mineralnej,
jeżeli:
1) naturalna woda mineralna lub warunki jej wydobywania, transportu i rozlewu nie
odpowiadają wymaganiom określonym w ustawie oraz w uznaniu, o którym
mowa w art. 35 ust. 1;
2) podmiot, o którym mowa w art. 35 ust. 1, nie złożył nowego zaświadczenia przed
upływem okresu ważności zaświadczenia, o którym mowa w art. 34 ust. 2.
4. Główny Inspektor Sanitarny przekazuje każdorazowo Komisji Europejskiej
informacje o uznaniu i o uchyleniu uznania wody jako naturalnej wody mineralnej.

Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia art. 36

DODAJ