Art. 20. 1. Plan ochrony dla parku narodowego, rezerwatu przyrody oraz parku
krajobrazowego sporządza się na okres 20 lat, z uwzględnieniem:
1) charakterystyki i oceny stanu przyrody;
2) identyfikacji i oceny istniejących oraz potencjalnych zagrożeń wewnętrznych
i zewnętrznych;
3) charakterystyki i oceny uwarunkowań społecznych i gospodarczych;
4) analizy skuteczności dotychczasowych sposobów ochrony;
5) charakterystyki i oceny stanu zagospodarowania przestrzennego;
6) wyników audytu krajobrazowego, o którym mowa w art. 38a ustawy z dnia 27
marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
2. Prace przy sporządzaniu planów ochrony, o których mowa w ust. 1, polegają na:
1) ocenie stanu zasobów, tworów i składników przyrody, walorów krajobrazowych,
wartości kulturowych oraz istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych
i zewnętrznych, która może być wykonana w formie szczegółowych opisów;
2) opracowaniu koncepcji ochrony zasobów, tworów i składników przyrody oraz
wartości kulturowych, a także eliminacji lub ograniczania istniejących
i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych;
3) wskazaniu zadań ochronnych, z podaniem rodzaju, zakresu i lokalizacji.
3. Plan ochrony dla parku narodowego oraz rezerwatu przyrody zawiera:
1) cele ochrony przyrody oraz wskazanie przyrodniczych i społecznych
uwarunkowań ich realizacji;
2) identyfikację oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących
i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz ich skutków;
3) wskazanie obszarów ochrony ścisłej, czynnej i krajobrazowej;
4) określenie działań ochronnych na obszarach ochrony ścisłej, czynnej
i krajobrazowej, z podaniem rodzaju, zakresu i lokalizacji tych działań;
5) wskazanie obszarów i miejsc udostępnianych dla celów naukowych,
edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych, sportowych, amatorskiego połowu
ryb i rybactwa oraz określenie sposobów ich udostępniania;
6) wskazanie miejsc, w których może być prowadzona działalność wytwórcza,
handlowa i rolnicza;
7) ustalenia do studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów
zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza
terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej dotyczące eliminacji lub
ograniczenia zagrożeń wewnętrznych lub zewnętrznych.
4. Plan ochrony dla parku krajobrazowego zawiera:
1) cele ochrony przyrody oraz przyrodnicze, społeczne i gospodarcze
uwarunkowania ich realizacji;
2) identyfikację oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących
i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz ich skutków;
3) wskazanie obszarów realizacji działań ochronnych;
4) określenie zakresu prac związanych z ochroną przyrody i kształtowaniem
krajobrazu;
5) wskazanie obszarów udostępnianych dla celów naukowych, edukacyjnych,
turystycznych, rekreacyjnych, amatorskiego połowu ryb i dla innych form
gospodarowania oraz określenie sposobów korzystania z tych obszarów;
6) ustalenia do studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gmin, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
planów zagospodarowania przestrzennego województw oraz planów
zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza
terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej dotyczące eliminacji lub
ograniczenia zagrożeń wewnętrznych lub zewnętrznych;
7) określenie granic stref ochrony krajobrazów stanowiących w szczególności
przedpola ekspozycji, osie widokowe, punkty widokowe oraz obszary
zabudowane wyróżniające się lokalną formą architektoniczną, wyznaczonych w
obrębie krajobrazów priorytetowych, zidentyfikowanych w ramach audytu
krajobrazowego, o którym mowa w art. 38a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, istotnych dla zachowania walorów krajobrazowych parku krajobrazowego, wraz ze wskazaniem które z zakazów, wymienionych w art. 17 ust. 1a, obowiązują w danej strefie;
8) wykaz obiektów o istotnym znaczeniu historycznym i kulturowym.
4a. Plan ochrony dla parku krajobrazowego, w części dotyczącej:
1) określenia granic stref, o których mowa w ust. 4 pkt 7,
2) wykazu obiektów o istotnym znaczeniu historycznym i kulturowym, o których
mowa w ust. 4 pkt 8,
3) wprowadzenia zakazów, o których mowa w art. 17 ust. 1a
– jest aktem prawa miejscowego.
5. Plany ochrony dla parku narodowego, rezerwatu przyrody lub parku
krajobrazowego w części pokrywającej się z obszarem Natura 2000 powinny
uwzględniać zakres planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000, o którym mowa
w art. 28, albo zakres planu ochrony dla obszaru Natura 2000, o którym mowa
w art. 29.
6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się względem planów ochrony dla parku
narodowego, rezerwatu przyrody lub parku krajobrazowego pokrywających się w
całości lub w części z obszarem Natura 2000, dla którego ustanowiono plan zadań
ochronnych, o którym mowa w art. 28, albo plan ochrony, o którym mowa w art. 29,
obejmujące obszar parku narodowego, rezerwatu przyrody lub parku krajobrazowego.

Ustawa o ochronie przyrody art. 20

DODAJ