Art. 123. 1. Kto prowadzi obrót materiałem siewnym niezgodnie z warunkami
określonymi w art. 104 ust. 1–7, jest obowiązany do wycofania go z obrotu na własny
koszt oraz do wniesienia na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze
względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę prowadzącego obrót albo dostawcy,
albo miejsce wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli jest inne niż miejsce
zamieszkania prowadzącego obrót albo dostawcy – w przypadku gdy prowadzącym
obrót jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, materiałem siewnym,
opłaty sankcyjnej stanowiącej 200% kwoty należnej za sprzedany lub dostarczony
materiał siewny.
2. Kto prowadzi obrót materiałem siewnym bez zgłoszenia właściwemu
wojewódzkiemu inspektorowi zamiaru prowadzenia obrotu materiałem siewnym jest
obowiązany do wniesienia na rachunek wojewódzkiego inspektoratu właściwego ze
względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę prowadzącego obrót albo dostawcy,
opłaty sankcyjnej w wysokości 2270 zł, na podstawie decyzji wojewódzkiego
inspektora właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę
prowadzącego obrót albo dostawcy.
3. Kto zastosował materiał siewny, co do którego zakaz stosowania
wprowadzono w przepisach wydanych na podstawie art. 104 ust. 9, jest obowiązany
do zniszczenia roślin oraz do wniesienia na rachunek wojewódzkiego inspektoratu
właściwego ze względu na miejsce zastosowania, opłaty sankcyjnej stanowiącej 200%
wartości tego materiału siewnego.
4. Stwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, że obrót materiałem siewnym jest
prowadzony niezgodnie z warunkami określonymi w art. 104 ust. 1–7 dokonuje,
w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce
zamieszkania albo siedzibę prowadzącego obrót albo dostawcy, albo miejsce
wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli jest inne niż miejsce zamieszkania
prowadzącego obrót albo dostawcy – w przypadku gdy prowadzącym obrót albo
dostawcą jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, określając w tej
decyzji ilość sprzedanego lub dostarczonego materiału siewnego i wysokość opłaty
sankcyjnej, o której mowa w ust. 1.
5. Stwierdzenia, o którym mowa w ust. 3, że zastosowano materiał siewny, co do
którego obowiązuje zakaz stosowania wprowadzony w przepisach wydanych na
podstawie art. 104 ust. 9 dokonuje, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy
ze względu na miejsce zastosowania tego materiału, określając w tej decyzji ilość
i wartość zastosowanego materiału siewnego, sposób zniszczenia roślin oraz
wysokość opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 3.
6. W przypadku gdy ilości i wartości zastosowanego materiału siewnego, co do
którego obowiązuje zakaz stosowania wprowadzony w przepisach wydanych na
podstawie art. 104 ust. 9, nie można określić w oparciu o dokument nabycia tego
materiału, wojewódzki inspektor ustala ilość i wartość tego materiału biorąc pod
uwagę powierzchnię, na której został zastosowany materiał siewny oraz stosowane
w sezonie wegetacyjnym na obszarze danego województwa średnie ceny materiału
siewnego i średnie normy wysiewu dla gatunku, którego materiał siewny został
zastosowany.

Ustawa o nasiennictwie art. 123

Poprzedni

Art. 122. 1. Z materiału siewnego znajdującego się w obrocie pobiera się kontrolne próby do wspólnotowych testów i doświadczeń porównawczych w celu sprawdzenia jego jakości oraz harmonizacji metod d...

Nastepny

Art. 124. Opłata sankcyjna, o której mowa w art. 123, stanowi dochód budżetu państwa i stosuje się do niej przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie
  • Wejscie w życie 28 stycznia 2013
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 12 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka