Art. 11. 1. Zgon i jego przyczyna powinny być ustalone przez lekarza, leczącego
chorego w ostatniej chorobie.
2. W razie niemożności dopełnienia przepisu ust. 1, stwierdzenie zgonu i jego
przyczyny powinno nastąpić w drodze oględzin, dokonywanych przez lekarza lub
w razie jego braku przez inną osobę, powołaną do tej czynności przez właściwego
starostę, przy czym koszty tych oględzin i wystawionego świadectwa nie mogą
obciążać rodziny zmarłego.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi w drodze rozporządzenia:
1) sposób dokonywania oględzin oraz kwalifikacje osób, które z braku lekarzy
mogą być powoływane do wykonania oględzin;
2) zasady wzywania lekarzy, o których mowa w ust. 2, w celu stwierdzenia zgonu
i jego przyczyny;
3) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych zasady
pokrywania wydatków związanych z wykonywaniem oględzin.
4. Osoby wymienione w ust. 1 i 2 stwierdzają zgon i jego przyczyny, a następnie
wypełniają wydawaną w tym celu kartę zgonu. Karta zgonu jest wydawana
podmiotom, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 3, w jednym egzemplarzu.
4a. Podmiot, któremu zostanie wydana karta zgonu, przedkłada ją kierownikowi
urzędu stanu cywilnego, który uzupełnia ją wraz z adnotacją o zarejestrowaniu zgonu
w rejestrze stanu cywilnego lub adnotacją o zgłoszeniu zgonu, jeżeli z powodu
niedostępności rejestru nie jest możliwe zarejestrowanie zgonu w dniu jego
zgłoszenia.
4b. Podmiot, któremu została wydana karta zgonu, przekazuje część karty zgonu,
zawierającą nazwisko, nazwisko rodowe, imię (imiona) osoby zmarłej, stan cywilny
osoby zmarłej, datę i miejsce zgonu, datę i miejsce urodzenia osoby zmarłej, imiona
i nazwiska rodziców osoby zmarłej, informację, czy zgon nastąpił w wyniku choroby
zakaźnej, oraz zawierającą adnotację o zarejestrowaniu zgonu lub zgłoszeniu zgonu,
administracji cmentarza w celu pochowania zwłok.
5. (uchylony)
5a. W przypadku dziecka martwo urodzonego, bez względu na czas trwania
ciąży, dla którego, na wniosek osoby uprawnionej do pochowania, o której mowa
w art. 10 ust. 1, sporządzono kartę zgonu, w celu pochowania zwłok nie jest
wymagana adnotacja urzędu stanu cywilnego o zarejestrowaniu zgonu.
5b. Jeżeli w związku z niedostępnością rejestru stanu cywilnego zgon nie został
zarejestrowany w dniu jego zgłoszenia, zgłaszający zgon składa administracji
cmentarza, niezwłocznie po otrzymaniu, odpis skrócony aktu zgonu lub odpis zupełny
aktu zgonu osoby o nieustalonej tożsamości.
6. Pochowanie zwłok lub przekazanie ich uczelni lub federacji podmiotów
systemu szkolnictwa wyższego i nauki, o których mowa w art. 10 ust. 2, wymaga
uprzedniego stwierdzenia zgonu i jego przyczyn w karcie zgonu zawierającej
adnotację urzędu stanu cywilnego o zarejestrowaniu zgonu.
7. Lekarze stwierdzający zgon i jego przyczyny obowiązani są, dla potrzeb
statystyki publicznej, udzielać na żądanie właściwych organów wyjaśnień
odnoszących się do faktu zgonu i jego przyczyny. Jeżeli zmarły pozostawał podczas
ostatniej choroby pod opieką lekarską, wyjaśnienia powinny również dotyczyć
przebiegu tej choroby. Wyjaśnienia te stanowią tajemnicę prawnie chronioną i mogą
być wykorzystywane tylko dla potrzeb statystyki publicznej oraz w postępowaniu
sądowym.
8. Zarówno lekarz, jak i inne osoby powołane do dokonywania oględzin zwłok
(ust. 1 i 2), jeżeli przy dokonaniu tej czynności powezmą pewność lub uzasadnione
podejrzenie, że przyczyną zgonu była choroba zakaźna, podlegająca obowiązkowemu
zgłoszeniu, powinni zawiadomić o tym natychmiast właściwego inspektora
sanitarnego. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że przyczyną zgonu było
przestępstwo, lekarz, jak i inne osoby powołane do oględzin zwłok powinni
zawiadomić o tym natychmiast właściwego prokuratora lub najbliższy posterunek
Policji.
9. W przypadkach, w których zachodzi uzasadnione podejrzenie, że przyczyną
zgonu było przestępstwo, na pochowanie zwłok oprócz karty zgonu wymagane jest
zezwolenie prokuratora.

Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych art. 11

DODAJ