Art. 106. W razie utraty uprawnień do stanu spoczynku i uposażenia
w przypadkach, o których mowa w art. 104 § 5, stosuje się odpowiednio przepisy
art. 91 § 10 i 11.

Art. 106a. (uchylony).

Art. 106b. (uchylony).

Art. 106c. (uchylony).

Art. 106d. (uchylony).

Art. 106e. (uchylony).

Art. 106f. (uchylony).

Art. 106g. (uchylony).

Art. 106h. Na stanowisko asesora sądowego może być mianowany ten, kto:
1) spełnia warunki określone w art. 61 § 1 pkt 1–4;
2) ukończył aplikację w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury;
3) złożył egzamin sędziowski lub prokuratorski.

Art. 106i. § 1. Asesorów sądowych mianuje Prezydent Rzeczypospolitej
Polskiej na czas nieokreślony, na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa.
§ 2. W akcie mianowania Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wyznacza
miejsce służbowe (siedzibę) asesora sądowego, zgodnie z jego wyborem
dokonanym w trybie art. 33a ust. 5 albo art. 33b ust. 6 ustawy z dnia 23 stycznia
2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury.
§ 3. Asesor sądowy składa ślubowanie wobec Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej według następującej roty:
„Ślubuję uroczyście jako asesor sądowy służyć wiernie Rzeczypospolitej
Polskiej, stać na straży prawa, obowiązki asesora sądowego wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać zgodnie z przepisami prawa,
bezstronnie według mego sumienia, dochować tajemnicy prawnie
chronionej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i
uczciwości.”; składający ślubowanie może dodać na końcu zwrot: „Tak
mi dopomóż Bóg”.
§ 4. Stosunek służbowy asesora sądowego nawiązuje się po doręczeniu mu
aktu mianowania.
§ 5. Asesor sądowy zgłasza się w celu objęcia stanowiska w ciągu czternastu
dni od dnia otrzymania aktu mianowania.
§ 6. W razie nieusprawiedliwionego nieobjęcia stanowiska asesorskiego w
terminie określonym w § 5 mianowanie traci moc. Okoliczność tę stwierdza
Minister Sprawiedliwości.
§ 7. (uchylony)
§ 8. Asesor sądowy pełni obowiązki sędziego przez okres 4 lat od dnia objęcia
stanowiska asesorskiego.
§ 9. (uchylony)
§ 10. (uchylony)

Art. 106j. § 1. Asesor sądowy w sprawowaniu swojego urzędu jest
niezawisły i podlega tylko Konstytucji oraz ustawom.
§ 2. Asesor sądowy nie może należeć do partii politycznej, związku
zawodowego, ani prowadzić działalności publicznej niedającej się pogodzić
z zasadami niezależności sądów i niezawisłości asesorów sądowych.
§ 3. Asesorowi sądowemu ubiegającemu się o mandat posła, senatora albo
radnego udziela się urlopu bezpłatnego na czas kampanii wyborczej. Okresu
udzielonego urlopu nie wlicza się do okresu, o którym mowa w art. 61 § 1 pkt 7.
§ 4. Asesor sądowy, który został mianowany, powołany lub wybrany do
pełnienia funkcji w organach państwowych, samorządu terytorialnego, w służbie
dyplomatycznej, konsularnej lub w organach organizacji międzynarodowych oraz
ponadnarodowych działających na podstawie umów międzynarodowych
ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską, jest obowiązany zrzec się
niezwłocznie swojego urzędu.

Art. 106k. § 1. Asesor sądowy jest nieusuwalny.
§ 2. Stosunek służbowy asesora sądowego wygasa w przypadku:
1) (uchylony)
2) niezłożenia przez asesora sądowego wniosku o powołanie do pełnienia urzędu
na stanowisku sędziowskim – z upływem okresu, o którym mowa w art. 106i
§ 8;
3) powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim – z dniem
poprzedzającym powołanie na stanowisko sędziowskie;
4) nieprzedstawienia przez Krajową Radę Sądownictwa wniosku o powołanie
asesora sądowego do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim – z dniem
uprawomocnienia się uchwały Krajowej Rady Sądownictwa.
§ 3. Stosunek służbowy asesora sądowego rozwiązuje się z mocy prawa, jeżeli
zrzekł się on urzędu. Zrzeczenie się urzędu jest skuteczne po upływie trzech
miesięcy od dnia złożenia Ministrowi Sprawiedliwości oświadczenia, chyba że na
wniosek asesora sądowego Minister Sprawiedliwości określi inny termin. O
zrzeczeniu się urzędu przez asesora sądowego Minister Sprawiedliwości
zawiadamia Krajową Radę Sądownictwa.
§ 3a. Cofnięcie przez asesora sądowego wniosku o powołanie do pełnienia
urzędu na stanowisku sędziowskim jest równoznaczne ze złożeniem oświadczenia
o zrzeczeniu się urzędu.
§ 4. Prawomocne orzeczenie sądu dyscyplinarnego o złożeniu asesora
sądowego z urzędu oraz prawomocne orzeczenie sądu skazujące na środek karny
pozbawienia praw publicznych lub zakazu zajmowania stanowiska asesora
sądowego powoduje, z mocy prawa, utratę urzędu i stanowiska asesora sądowego;
stosunek służbowy asesora sądowego wygasa z chwilą uprawomocnienia się
orzeczenia.
§ 5. Stosunek służbowy asesora sądowego wygasa z dniem utraty przez niego
obywatelstwa polskiego.
§ 6. Stosunek służbowy asesora sądowego wygasa, jeżeli z powodu choroby
lub utraty sił został uznany za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków asesora
sądowego.
§ 7. Minister Sprawiedliwości zawiadamia asesora sądowego o wygaśnięciu
lub rozwiązaniu stosunku służbowego.

Art. 106l. § 1. (uchylony)
§ 1a. Przeniesienie asesora sądowego na inne miejsce służbowe może nastąpić
na jego wniosek, w szczególnie uzasadnionych przypadkach i nie wcześniej niż po
dwóch latach od dnia mianowania.
§ 2. Przeniesienie asesora sądowego na inne miejsce służbowe może nastąpić,
także bez jego zgody, w przypadkach:
1) zniesienia stanowiska wywołanego zmianą w organizacji sądownictwa lub
zniesienia danego sądu lub wydziału zamiejscowego albo przeniesienia
siedziby sądu;
2) niedopuszczalności zajmowania stanowiska asesora sądowego w danym
sądzie wskutek wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 6;
3) gdy wymaga tego wzgląd na powagę stanowiska, na podstawie orzeczenia
sądu dyscyplinarnego, wydanego na wniosek kolegium właściwego sądu lub
Krajowej Rady Sądownictwa;
4) przeniesienia w wyniku kary dyscyplinarnej.
§ 3. Decyzję o przeniesieniu asesora sądowego wydaje Minister
Sprawiedliwości, z tym że przeniesienie z przyczyn, o których mowa w § 2 pkt 1,
może nastąpić, jeżeli uwzględnienie wniosku asesora sądowego co do nowego
miejsca służbowego nie jest możliwe.
§ 4. W przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 i 2, od decyzji Ministra
Sprawiedliwości asesorowi sądowemu przysługuje odwołanie do Sądu
Najwyższego.

Art. 106m. § 1. W przypadku przeniesienia asesora sądowego na inne
miejsce służbowe nie przysługuje mu ekwiwalent pieniężny za dni
niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego. Asesor sądowy zachowuje prawo do
wykorzystania tego urlopu w czasie pełnienia służby w miejscu, do którego
przeniesienie nastąpiło.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w przypadku powołania asesora
sądowego na stanowisko sędziowskie.
§ 3. W przypadku przeniesienia asesora sądowego do innej miejscowości,
przysługuje mu zwrot kosztów przeniesienia, z wyjątkiem przypadku, gdy
przeniesienie nastąpiło w drodze dyscyplinarnej lub na jego wniosek. Asesorowi
sądowemu przenoszonemu na jego wniosek Minister Sprawiedliwości, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, może przyznać zwrot kosztów przeniesienia.

Art. 106n. (uchylony).

Art. 106o. (uchylony).

Art. 106p. (uchylony).

Art. 106q. (uchylony).

Art. 106r. (uchylony).

Art. 106s. (uchylony).

Art. 106t. (uchylony).

Art. 106u. (uchylony).

Art. 106v. (uchylony).

Art. 106w. (uchylony).

Art. 106x. (uchylony).

Art. 106xa. § 1. Przed upływem 36 miesięcy pełnienia obowiązków sędziego
asesor sądowy może złożyć prezesowi właściwego sądu okręgowego wniosek o
powołanie na stanowisko sędziego sądu rejonowego. Przepisy art. 57 § 2–6 i 8,
art. 57a § 1, art. 57ab § 2, art. 57ac–57af oraz art. 58 § 4 stosuje się odpowiednio.
§ 2. W razie złożenia wniosku, o którym mowa w § 1, prezes sądu
okręgowego, w terminie nie dłuższym niż siedem dni od dnia upływu 36 miesięcy
pełnienia przez asesora sądowego obowiązków sędziego, zarządza dokonanie
oceny kwalifikacji asesora sądowego. Przepisy art. 57ah § 3, art. 57b, art. 57i § 1 i
3 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 57i § 4 stosuje się
odpowiednio.
§ 3. Oceny kwalifikacji asesora sądowego dokonuje sędzia wizytator
wyznaczony przez prezesa właściwego sądu apelacyjnego w drodze losowania
spośród sędziów z obszaru danej apelacji, o których mowa w art. 37c § 3, z
wyłączeniem sędziów sądu okręgowego, w którego okręgu ma siedzibę sąd, w
którym asesor sądowy pełni służbę. Jeżeli asesor sądowy pełnił obowiązki sędziego w wydziałach cywilnym i karnym, wyznacza się więcej niż jednego sędziego
wizytatora.
§ 4. Prezes właściwego sądu okręgowego zapoznaje asesora sądowego z
oceną kwalifikacji, zamieszczając ją w systemie teleinformatycznym. Asesor
sądowy ma prawo do złożenia temu prezesowi uwag do oceny kwalifikacji, w
terminie 21 dni od daty zamieszczenia oceny kwalifikacji w systemie
teleinformatycznym.
§ 5. Po upływie terminu, o którym mowa w § 4, lub złożeniu przez asesora
sądowego uwag do oceny kwalifikacji prezes sądu okręgowego przedstawia do
zaopiniowania kolegium sądu okręgowego kandydaturę asesora sądowego na
wolne stanowisko sędziego sądu rejonowego, wraz z oceną kwalifikacji i
ewentualnymi uwagami asesora sądowego, a następnie ustala termin zgromadzenia
ogólnego sędziów sądu okręgowego, w czasie którego kandydatura będzie
oceniana.

Art. 106y. § 1. Wynagrodzenie zasadnicze asesora sądowego wynosi 80%
wynagrodzenia zasadniczego w stawce pierwszej sędziego sądu rejonowego,
powiększonego o należną składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego.
§ 2. (uchylony)
§ 3. W przypadku powierzenia asesorowi sądowemu funkcji
przewodniczącego wydziału, przysługuje mu z tego tytułu dodatek funkcyjny
ustalany w sposób określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie
art. 91 § 8.
§ 4. Wynagrodzenie asesorów sądowych różnicuje ponadto dodatek za
długoletnią pracę wynoszący, począwszy od szóstego roku pracy, 5%
wynagrodzenia zasadniczego i wzrastający po każdym roku o 1%, aż do
osiągnięcia 20% wynagrodzenia zasadniczego.
§ 5. Czas pracy asesora sądowego jest określony wymiarem jego zadań.
§ 6. (uchylony)

Art. 106z. § 1. Asesorowi sądowemu można udzielić płatnego urlopu dla
poratowania zdrowia w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia, jeżeli leczenie
to wymaga powstrzymania się od pełnienia służby.
§ 2. Urlop dla poratowania zdrowia nie może przekraczać sześciu miesięcy.
§ 3. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela Minister Sprawiedliwości.
§ 4. W przypadku odmowy udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia
asesorowi sądowemu przysługuje w terminie 14 dni od dnia otrzymania odmowy
odwołanie do Sądu Najwyższego.

Art. 106za. § 1. Strojem urzędowym asesora sądowego jest strój urzędowy
sędziego. Przepis art. 84 § 1 stosuje się.
§ 2. Asesor sądowy otrzymuje legitymację służbową, wymieniającą
zajmowane przez niego stanowisko i miejsce służbowe. Minister Sprawiedliwości
określi, w drodze zarządzenia, wzór legitymacji służbowej asesora sądowego.

Art. 106zb. (uchylony).

Art. 106zc. Asesor sądowy nie może, powołując się na zasadę niezawisłości,
uchylić się od wykonania poleceń w zakresie czynności administracyjnych, jeżeli
z mocy przepisów ustawy należą do obowiązków asesorskich, a także poleceń
dotyczących sprawności postępowania sądowego; może domagać się wydania
polecenia na piśmie.

Art. 106zd. § 1. Asesor sądowy nie może być zatrzymany ani pociągnięty do
odpowiedzialności karnej bez zezwolenia właściwego sądu dyscyplinarnego. Nie
dotyczy to zatrzymania w razie ujęcia asesora sądowego na gorącym uczynku
przestępstwa, jeżeli zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku
postępowania. Do czasu wydania uchwały zezwalającej na pociągnięcie asesora
sądowego do odpowiedzialności karnej wolno podejmować tylko czynności
niecierpiące zwłoki.
§ 2. O zatrzymaniu asesora sądowego niezwłocznie powiadamia się prezesa
sądu apelacyjnego właściwego ze względu na miejsce zatrzymania. Może on
nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego. O fakcie zatrzymania asesora
sądowego prezes sądu apelacyjnego niezwłocznie zawiadamia Krajową Radę
Sądownictwa, Ministra Sprawiedliwości i Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego.
§ 3. Wniosek o zezwolenie na pociągnięcie asesora sądowego do
odpowiedzialności karnej, jeżeli nie pochodzi od prokuratora, powinien być
sporządzony i podpisany przez adwokata albo radcę prawnego będącego
pełnomocnikiem.
§ 4. Na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku przysługuje zażalenie do
sądu dyscyplinarnego właściwego do rozpoznania wniosku.
§ 5. Sąd dyscyplinarny wydaje uchwałę zezwalającą na pociągnięcie asesora
sądowego do odpowiedzialności karnej, jeżeli zachodzi dostatecznie uzasadnione
podejrzenie popełnienia przez niego przestępstwa. Uchwała zawiera rozstrzygnięcie w przedmiocie zezwolenia na pociągnięcie asesora sądowego do
odpowiedzialności karnej wraz z uzasadnieniem.
§ 6. Sąd dyscyplinarny rozpoznaje wniosek o zezwolenie na pociągnięcie
asesora sądowego do odpowiedzialności karnej w terminie czternastu dni od dnia
jego wpłynięcia do sądu dyscyplinarnego.
§ 6a. Jeżeli wniosek o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności
karnej lub tymczasowe aresztowanie dotyczy asesora sądowego ujętego na
gorącym uczynku zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności,
której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, występku, o którym mowa
w art. 177 § 1 Kodeksu karnego w związku z art. 178 § 1 Kodeksu karnego, a także
w art. 178a § 1 lub 4 Kodeksu karnego, i pozostającego nadal zatrzymanym, sąd
dyscyplinarny podejmuje uchwałę w przedmiocie wniosku niezwłocznie, nie
później niż przed upływem 24 godzin od jego wpłynięcia do sądu dyscyplinarnego.
Uchwała zezwalająca na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej lub
tymczasowe aresztowanie asesora sądowego jest natychmiast wykonalna.
§ 7. Przed wydaniem uchwały sąd dyscyplinarny wysłuchuje rzecznika
dyscyplinarnego, asesora sądowego, przedstawiciela organu lub osobę, którzy
wnieśli o zezwolenie, jeżeli się stawią. Ich niestawiennictwo, jak również
niestawiennictwo obrońcy, nie wstrzymuje rozpoznania wniosku.
§ 8. Asesor sądowy, którego dotyczy postępowanie, ma prawo wglądu do
dokumentów, które zostały załączone do wniosku. Jednak prokurator, kierując
wniosek do sądu dyscyplinarnego, może zastrzec, że dokumenty te lub ich część
nie mogą być asesorowi sądowemu udostępnione z uwagi na dobro postępowania
przygotowawczego.
§ 9. Jeżeli prokurator złożył zastrzeżenie prezes sądu dyscyplinarnego
niezwłocznie kieruje sprawę na posiedzenie. Sąd dyscyplinarny może odmówić
asesorowi sądowemu wglądu do dokumentów dołączonych do wniosku.
§ 10. Orzekając w sprawie, o której mowa w § 1, sąd dyscyplinarny może
poprzestać na oświadczeniu asesora sądowego, że wnosi o wydanie uchwały
o zezwoleniu na pociągnięcie go do odpowiedzialności karnej.

Art. 106ze. § 1. Za wykroczenie asesor sądowy odpowiada tylko
dyscyplinarnie, z zastrzeżeniem § 2.
§ 2. Asesor sądowy może wyrazić zgodę na pociągnięcie go do
odpowiedzialności karnej za wykroczenia, o których mowa w § 3, w trybie
określonym w tym przepisie.
§ 3. W przypadku popełnienia przez asesora sądowego wykroczenia, o którym
mowa w rozdziale XI ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń, przyjęcie
przez asesora sądowego mandatu karnego albo uiszczenie grzywny, w przypadku
ukarania mandatem karnym zaocznym, o którym mowa w art. 98 § 1 pkt 3 ustawy
z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia,
stanowi oświadczenie o wyrażeniu przez niego zgody na pociągnięcie go do
odpowiedzialności w tej formie.
§ 4. Wyrażenie przez asesora sądowego zgody na pociągnięcie go do
odpowiedzialności w trybie określonym w § 3 wyłącza odpowiedzialność
dyscyplinarną.

Art. 106zf. § 1. Asesor sądowy jest obowiązany stale podnosić kwalifikacje
zawodowe.
§ 2. (uchylony)
§ 3. Asesor sądowy jest obowiązany uczestniczyć, w miarę możliwości
corocznie, w szkoleniu i doskonaleniu zawodowym organizowanym przez
Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury lub innych formach doskonalenia
zawodowego, w celu uzupełnienia specjalistycznej wiedzy i umiejętności
zawodowych.
§ 4. (uchylony)

Art. 106zg. § 1. Do asesorów sądowych stosuje się odpowiednio przepisy art.
67, art. 75b, art. 82, art. 83a, art. 85–90, art. 95 i art. 97.
§ 2. Ilekroć inne ustawy przewidują podejmowanie czynności urzędowych
przez sędziego należy przez sędziego rozumieć także asesora sądowego.

Prawo o ustroju sądów powszechnych art. 106

DODAJ