Wejscie w życie: 3 grudnia 2015
Ostatnia Zmiana: 1 stycznia 2021
art. 1.
więcej
uczestniczące w realizacji tych zadań oraz zasady finansowania zadań z zakresu
zdrowia publicznego.
1a. Ustawa określa także zasady ustalania i pobierania opłaty od napojów
z dodatkiem substancji o właściwościach słodzących, o których mowa w art. 12a
ust. 1 pkt 1, oraz kofeiny lub tauryny w produkcie gotowym do spożycia.
2. Przez zdrowie publiczne rozumie się zadania określone w art. 2.
art. 2.
więcej
1) monitorowanie i ocenę stanu zdrowia społeczeństwa, zagrożeń zdrowia oraz
jakości życia związanej ze zdrowiem społeczeństwa;
2) edukację zdrowotną dostosowaną do potrzeb różnych grup społeczeństwa,
w szczególności dzieci, młodzieży i osób starszych;
3) promocję zdrowia;
4) profilaktykę chorób;
5) działania w celu rozpoznawania, eliminowania lub ograniczania zagrożeń
i szkód dla zdrowia fizycznego i psychicznego w środowisku zamieszkania,
nauki, pracy i rekreacji;
6) analizę adekwatności i efektywności udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej
w odniesieniu do rozpoznanych potrzeb zdrowotnych społeczeństwa;
7) inicjowanie i prowadzenie:
a) działalności naukowej w zakresie zdrowia publicznego,
b) współpracy międzynarodowej dotyczącej działalności naukowej w zakresie
zdrowia publicznego;
8) rozwój kadr uczestniczących w realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego;
9) ograniczanie nierówności w zdrowiu wynikających z uwarunkowań społeczno-ekonomicznych;
10) działania w obszarze aktywności fizycznej.
art. 3.
więcej
sobą, organy administracji rządowej, zgodnie z kompetencjami określonymi
w ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U.
z 2020 r. poz. 1220 i 2327), państwowe jednostki organizacyjne, w tym agencje
wykonawcze, a także jednostki samorządu terytorialnego, realizujące zadania własne
polegające na promocji lub ochronie zdrowia.
2. W realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego mogą uczestniczyć
podmioty, których cele statutowe lub przedmiot działalności dotyczą spraw objętych
zadaniami określonymi w art. 2, w tym organizacje pozarządowe i podmioty,
o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności
pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057).
3. W realizacji zadań, o których mowa w art. 2 pkt 1, samorząd gminy oraz
samorząd powiatu mogą współpracować z samorządem województwa.
4. W realizacji zadań, o których mowa w art. 2 pkt 6, samorząd województwa
współpracuje z wojewodą.
5. Narodowy Fundusz Zdrowia realizuje zadania z zakresu zdrowia publicznego
obejmujące finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach określonych
w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1398, z późn. zm.) oraz
dofinansowanie programów polityki zdrowotnej na zasadach określonych w art. 48d
tej ustawy.
art. 4.
więcej
zdrowia.
2. Do zadań ministra właściwego do spraw zdrowia w zakresie koordynacji
zadań z zakresu zdrowia publicznego należy:
1) przygotowanie projektu Narodowego Programu Zdrowia, o którym mowa
w art. 9 ust. 1;
2) monitorowanie realizacji zadań, o których mowa w art. 2;
3) zapewnianie spójności zadań realizowanych przez organy i podmioty, o których
mowa w art. 3;
4) sygnalizowanie właściwym organom i podmiotom, o których mowa w art. 3,
potrzeby podjęcia określonych zadań z zakresu zdrowia publicznego;
5) gromadzenie i analizowanie informacji dotyczących sytuacji zdrowotnej
społeczeństwa i rozpowszechnienia czynników ryzyka oraz udostępnianie tych
informacji w sposób uniemożliwiający identyfikację osób, których dotyczą;
6) analizowanie informacji, o których mowa w art. 12;
7) sporządzanie informacji o zadaniach z zakresu zdrowia publicznego
zrealizowanych lub podjętych w danym roku, wraz z ich ewaluacją.
3. Do realizacji zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 6, minister właściwy
do spraw zdrowia może powoływać zespoły robocze składające się z osób
posiadających wiedzę i doświadczenie związane z realizacją zadań z zakresu zdrowia
publicznego. Działalność zespołów jest finansowana z budżetu państwa z części
pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia.
4. Rada Ministrów może, na podstawie art. 10 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia
1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2019 r. poz. 1171 oraz z 2020 r. poz. 568, 695 i
2320), ustanowić Pełnomocnika Rządu do spraw zdrowia publicznego. Pełnomocnik,
w zakresie określonym w przepisach o jego ustanowieniu, realizuje zadania ministra
właściwego do spraw zdrowia z zakresu zdrowia publicznego wynikające z ustawy.
art. 5.
więcej
publicznej, jednostkami podległymi lub nadzorowanymi przez ministra właściwego
do spraw zdrowia, w tym z Narodowym Funduszem Zdrowia, Narodowym Instytutem Zdrowia Publicznego – Państwowym Zakładem Higieny, jednostkami właściwymi
w sprawach przeciwdziałania uzależnieniom, Instytutem Medycyny Wsi, Głównym
Inspektorem Sanitarnym, a także Centralnym Instytutem Ochrony Pracy –
Państwowym Instytutem Badawczym, Głównym Inspektorem Sanitarnym Wojska
Polskiego oraz podmiotami, o których mowa w art. 3 ust. 2.
2. Organy władzy publicznej oraz państwowe jednostki organizacyjne są
obowiązane do współpracy i udzielania pomocy ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia, w tym do bezpłatnego udostępniania mu informacji, dokumentów i danych,
którymi dysponują, niezbędnych do realizacji jego zadań, w terminie określonym
przez ministra właściwego do spraw zdrowia. Dane są udostępniane w postaci zbiorów
danych jednostkowych uniemożliwiających identyfikację osób, których dotyczą.
art. 6.
więcej
pełniącą funkcję opiniodawczo-doradczą dla ministra właściwego do spraw zdrowia.
2. Do zadań Rady należy:
1) opiniowanie projektu Narodowego Programu Zdrowia, o którym mowa w art. 9
ust. 1, i ewaluacja wdrażania tego programu;
2) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia propozycji nowych
zadań służących realizacji celów operacyjnych Narodowego Programu Zdrowia,
o którym mowa w art. 9 ust. 1;
3) wykonywanie innych zadań opiniodawczo-doradczych w zakresie zdrowia
publicznego powierzonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
3. Obsługę Rady zapewnia komórka organizacyjna w urzędzie obsługującym
ministra właściwego do spraw zdrowia.
4. Koszty funkcjonowania Rady są pokrywane z budżetu państwa z części
pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia.
art. 7.
więcej
1) przedstawiciela Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;
2) przedstawicieli każdego z ministrów kierujących działami administracji rządowej;
3) konsultantów krajowych w dziedzinach: zdrowia publicznego, epidemiologii,
chorób zakaźnych, kardiologii, onkologii klinicznej, diabetologii, psychiatrii,
medycyny pracy, zdrowia środowiskowego oraz pielęgniarstwa;
4) nie więcej niż czterech przedstawicieli wskazanych przez stronę samorządową
Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego;
5) przedstawiciela Narodowego Funduszu Zdrowia;
6) przedstawiciela Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego
Zakładu Higieny;
7) przedstawiciela Instytutu Żywności i Żywienia;
8) przedstawiciela Głównego Inspektora Sanitarnego;
9) (uchylony)
10) przedstawiciela Głównego Inspektora Sanitarnego Wojska Polskiego;
11) przedstawiciela Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych;
12) przedstawiciela Naczelnej Rady Lekarskiej;
13) przedstawiciela Naczelnej Rady Aptekarskiej;
14) przedstawiciela Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych;
15) nie więcej niż dwóch przedstawicieli reprezentatywnych organizacji
pracodawców;
16) przedstawiciela organizacji pozarządowych i podmiotów, o których mowa
w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie, których cele statutowe lub przedmiot działalności
dotyczą spraw objętych zadaniami określonymi w art. 2.
2. Członków Rady powołuje minister właściwy do spraw zdrowia:
1) na wniosek właściwego organu, organizacji lub podmiotu, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, 2 i 4–14, z wyjątkiem członka powoływanego z własnej inicjatywy;
2) spośród osób zgłoszonych, w terminie 14 dni od dnia publikacji na stronie
podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw zdrowia ogłoszenia o zamiarze powołania Rady lub zmian
w jej składzie, przez organizacje lub podmioty określone w ust. 1 pkt 15 i 16.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje członka Rady z własnej
inicjatywy albo na wniosek właściwego organu, organizacji lub podmiotu, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4–16. W przypadku odwołania członka Rady z własnej
inicjatywy minister właściwy do spraw zdrowia niezwłocznie powiadamia o tym
właściwy organ, organizację lub podmiot.
4. Przewodniczącego Rady wyznacza minister właściwy do spraw zdrowia.
5. Rada podejmuje uchwały zwykłą większością głosów w obecności co
najmniej połowy jej członków. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos
przewodniczącego Rady.
6. W posiedzeniach Rady mogą brać udział z głosem doradczym osoby
zaproszone przez przewodniczącego Rady.
7. W celu realizacji zadań określonych w art. 6 ust. 2 Rada może tworzyć zespoły robocze.
8. W skład zespołów, o których mowa w ust. 7, mogą wchodzić osoby niebędące członkami Rady.
9. Szczegółowy tryb pracy Rady określa regulamin pracy Rady uchwalony przez
Radę i zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
art. 8.
więcej
w związku z wykonywanymi czynnościami przysługuje zwrot kosztów przejazdu
w wysokości i na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie
art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r.
poz. 1320).
2. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy na czas niezbędny
do wzięcia udziału w posiedzeniach Rady. W przypadku skorzystania przez
pracownika ze zwolnienia od pracy pracodawca wydaje zaświadczenie określające
wysokość utraconego wynagrodzenia za czas tego zwolnienia w celu uzyskania przez
pracownika od ministra właściwego do spraw zdrowia rekompensaty pieniężnej z tego
tytułu – w wysokości przewidzianej w zaświadczeniu, chyba że obowiązujące u
danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują zachowanie przez pracownika
prawa do wynagrodzenia za czas zwolnienia.
3. Zwrot kosztów przejazdu oraz rekompensata, o których mowa w ust. 1 i 2, są
finansowane z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji ministra
właściwego do spraw zdrowia.
art. 9.
więcej
ustanawianym w celu realizacji polityki zdrowia publicznego i opiera się na współdziałaniu organów administracji rządowej, jednostek samorządu terytorialnego
oraz podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 2.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, NPZ obejmujący:
1) cel strategiczny NPZ ukierunkowany na wydłużenie życia w zdrowiu ludności
Rzeczypospolitej Polskiej i poprawę jakości życia związanej ze zdrowiem oraz
ograniczanie społecznych nierówności w zdrowiu,
2) cele operacyjne służące realizacji celu strategicznego ukierunkowane na
zmniejszenie narażenia społeczeństwa na największe zagrożenia zdrowia,
3) zadania służące realizacji celów operacyjnych,
4) podmioty odpowiedzialne za realizację zadań,
5) realizatorów zadań,
6) tryb i wysokość finansowania zadań,
7) wskaźniki i sposób monitorowania i ewaluacji NPZ
– mając na uwadze stan zdrowia społeczeństwa, skalę występowania czynników
ryzyka zdrowotnego i czynników o działaniu ochronnym dla zdrowia oraz
efektywność i skuteczność zadań podejmowanych na rzecz poprawy stanu zdrowia
i jakości życia.
3. NPZ sporządza się na okres nie krótszy niż 5 lat.
4. Na realizację zadań określonych w NPZ jednostki samorządu terytorialnego
oraz podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 2, mogą otrzymywać dotacje celowe
z budżetu państwa.
art. 10.
więcej
zwany dalej „Komitetem”. Do zadań Komitetu należy bieżąca koordynacja działań
i rozwiązywanie problemów związanych z realizacją NPZ.
2. Komitet składa się z przedstawicieli ministrów wskazanych w NPZ jako
podmioty odpowiedzialne za realizację zadań w nim określonych, w randze sekretarza
lub podsekretarza stanu, oraz z ministra właściwego do spraw zdrowia.
3. Członków Komitetu powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia
na wniosek właściwych ministrów.
4. Przewodniczącym Komitetu jest minister właściwy do spraw zdrowia.
5. Komitet podejmuje rozstrzygnięcia zwykłą większością głosów w obecności
co najmniej połowy jego członków. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos
przewodniczącego Komitetu.
6. Członkowie Komitetu odpowiadają za wdrażanie zadań NPZ w zakresie
właściwym dla reprezentowanego ministra.
7. Obsługę Komitetu zapewnia komórka organizacyjna w urzędzie
obsługującym ministra właściwego do spraw zdrowia.
8. Członkom Komitetu, w związku z wykonywanymi czynnościami, nie
przysługuje wynagrodzenie.
9. Koszty funkcjonowania Komitetu są pokrywane z budżetu państwa z części
pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia.
10. Szczegółowy tryb pracy Komitetu określa regulamin pracy Komitetu
uchwalony przez Komitet.
art. 11.
więcej
Ministrów wnioski dotyczące realizacji zadań z zakresu spraw wskazanych w NPZ.
2. Podmiot wskazany jako odpowiedzialny za realizację zadań z zakresu spraw
wskazanych w NPZ, dla osiągnięcia celów określonych w tym programie, jest
obowiązany współdziałać z ministrem właściwym do spraw zdrowia.
art. 12.
więcej
wykonawcze oraz inne państwowe jednostki organizacyjne uczestniczące w realizacji
zadań z zakresu zdrowia publicznego przekazują ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia, do dnia 30 kwietnia każdego roku, roczną informację o zrealizowanych lub
podjętych w ubiegłym roku zadaniach z zakresu zdrowia publicznego.
2. Jednostki samorządu terytorialnego przekazują właściwemu wojewodzie, do
dnia 31 marca każdego roku, roczną informację o zrealizowanych lub podjętych
w ubiegłym roku zadaniach z zakresu zdrowia publicznego.
3. Wojewoda weryfikuje informację, o której mowa w ust. 2, pod względem:
1) spełniania wymagań, o których mowa w ust. 7;
2) zgodności realizowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego celów
i podjętych lub zrealizowanych zadań z celami operacyjnymi i zadaniami
służącymi do ich realizacji, określonymi w NPZ.
4. W przypadku braku możliwości zweryfikowania informacji w zakresie,
o którym mowa w ust. 3, wojewoda występuje do jednostki samorządu terytorialnego
o jej uzupełnienie lub dostosowanie do wymagań, o których mowa w ust. 7.
5. Wojewoda na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2, przygotowuje
informację zbiorczą wraz z opinią dotyczącą zgodności zrealizowanych lub podjętych
zadań z priorytetami dla regionalnej polityki zdrowotnej, o których mowa w art. 95c
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych.
6. Informację zbiorczą oraz opinię, o których mowa w ust. 5, wojewoda, wraz
z informacjami o zadaniach zrealizowanych przez niego w okresie objętym
sprawozdaniem, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia do dnia
30 września każdego roku.
7. Informacje, o których mowa w ust. 1, 2 i 5, zawierają:
1) określenie odpowiednio organu sporządzającego informację lub ją
przekazującego;
2) wskazanie realizowanego celu operacyjnego NPZ dla podjętych lub
zrealizowanych zadań z zakresu zdrowia publicznego, jeżeli dotyczy;
3) opis zadań z zakresu zdrowia publicznego zrealizowanych lub podjętych
w ubiegłym roku;
4) wskazanie źródeł i wysokości finansowania zadań zrealizowanych lub podjętych
w ubiegłym roku;
5) inne informacje uznane przez dany organ za istotne w zakresie zadań podjętych
w ubiegłym roku.
8. Na podstawie informacji oraz opinii, o których mowa w ust. 1, 2 i 5, minister
właściwy do spraw zdrowia sporządza, co dwa lata, informację o zrealizowanych lub
podjętych zadaniach z zakresu zdrowia publicznego, o której mowa w art. 4 ust. 2
pkt 7, zawierającą ocenę zgodności zrealizowanych lub podjętych przez jednostki
samorządu terytorialnego zadań z priorytetami dla regionalnej polityki zdrowotnej,
o których mowa w art. 95c ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Minister właściwy do spraw
zdrowia przekazuje informację Radzie Ministrów do dnia 30 listopada roku
następującego po ostatnim roku objętym informacją.
9. W przypadku stwierdzenia niezgodności zadań realizowanych przez jednostkę
samorządu terytorialnego z priorytetami dla regionalnej polityki zdrowotnej
wojewoda przekazuje swoją opinię w tym zakresie organowi stanowiącemu danej jednostki.
10. Rada Ministrów przekazuje Sejmowi informację, o której mowa w ust. 8, nie
później niż w terminie trzech miesięcy od dnia przyjęcia jej przez Radę Ministrów.
11. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
sposób przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz wzór dokumentu
zawierającego taką informację, uwzględniając możliwość sprawnego
przeprowadzenia analizy uzyskanych informacji i ich przetworzenia w celu
sporządzenia informacji, o której mowa w ust. 5.
Art. 12a. 1. Wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:
1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków
spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których
mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008
z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354
z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem
nr 1333/2008”,
2) kofeiny lub tauryny
– podlega opłacie, zwanej dalej „opłatą”.
2. Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1,
rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty,
o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona
sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot,
o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju, albo sprzedaż
w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.
3. Przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy,
odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:
1) w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja
2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287),
2) poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja
2014 r. o prawach konsumenta
– także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie
niezaewidencjonowanej.
Art. 12b. 1. Za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób
w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej
Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego
składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1,
z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
2. Opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów:
1) będących wyrobami medycznymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy
z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 186 i 1493);
2) będących suplementami diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy z dnia
25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2020 r. poz.
2021);
3) będących żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatami do
początkowego żywienia niemowląt, preparatami do dalszego żywienia
niemowląt, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady
(UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej
dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia
medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do
kontroli masy ciała oraz uchylającym dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy
Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę
Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji
(WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Dz. Urz. UE L 181 z 29.06.2013, str. 35,
z późn. zm.3)
);
4) będących wyrobami akcyzowymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia
6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722, 1747, 2320
i 2419 oraz z 2021 r. poz. 72);
5) w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-
-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość
cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;
6) będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa
w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r.
ustanawiającym wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących
żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka
choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (Dz. Urz. UE L 136 z 25.05.2012, str. 1,
z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 432/2012”, w których
zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;
7) będących wyrobami, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników
znajduje się mleko albo jego przetwory, niezależnie od ich sklasyfikowania
w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.
Art. 12c. 1. Opłata oraz dodatkowa opłata, o której mowa w art. 12i ust. 1,
stanowią w wysokości:
1) 96,5% przychód Narodowego Funduszu Zdrowia;
2) 3,5% dochód budżetu państwa, w części, której dysponentem jest minister
właściwy do spraw finansów publicznych.
2. Narodowy Fundusz Zdrowia przeznacza środki, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, na działania o charakterze edukacyjnym i profilaktycznym oraz na
świadczenia opieki zdrowotnej związane z utrzymaniem i poprawą stanu zdrowia
świadczeniobiorców z chorobami rozwiniętymi na tle niewłaściwych wyborów
i zachowań zdrowotnych, w szczególności z nadwagą i otyłością.
Art. 12d. 1. Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej
oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:
1) podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo
prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu
nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub
importera napoju;
2) zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element
umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla
zamawiającego.
2. W przypadku powstania obowiązku zapłaty opłaty na podstawie
ust. 1 pkt 2 obowiązek ten spoczywa wyłącznie na zamawiającym, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2.
3. Informację o zawarciu umowy, o której mowa w ust. 1 pkt 2, producent
zgłasza do organu właściwego w sprawie opłaty na piśmie nie później niż w dniu
powstania obowiązku zapłaty opłaty.
4. Informacja o zawarciu umowy zawiera następujące dane:
1) dane producenta oraz podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty:
a) nazwę (firmę) albo imię i nazwisko,
b) adres siedziby albo miejsce zamieszkania,
c) NIP,
d) imię i nazwisko, numer telefonu lub adres poczty elektronicznej osoby
wskazanej do kontaktu;
2) informacje o składzie napojów będących przedmiotem umowy, w tym o dodatku
kofeiny lub tauryny, substancji słodzących, o których mowa w art. 12a
ust. 1 pkt 1, oraz o zawartości cukrów w przeliczeniu na objętość napojów,
w zakresie niezbędnym do obliczenia opłaty, zgodnie z ich etykietą;
3) datę i podpis producenta lub osoby przez niego upoważnionej.
Art. 12e. 1. Obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek
krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.
2. Producent, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, ma obowiązek
przekazywać podmiotowi obowiązanemu do zapłaty opłaty informacje, o których
mowa w art. 12d ust. 4, w terminie pozwalającym na wypełnienie obowiązków,
o których mowa w art. 12g ust. 1.
3. Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których
mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną
oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych
temu podmiotowi napojów objętych opłatą.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, pozostałe podmioty wprowadzające
na rynek napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, za których wprowadzenie została
zapłacona opłata, nie uwzględniają tych napojów w informacji, o której mowa
w art. 12g ust. 1 pkt 1.
5. Organem właściwym w sprawie opłaty jest naczelnik urzędu skarbowego
właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu obowiązanego
do zapłaty opłaty, o którym mowa w art. 12d ust. 1.
Art. 12f. 1. Na wysokość opłaty składają się następujące części:
1) 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml
napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji
słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,
2) 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju
– w przeliczeniu na litr napoju.
2. Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml
napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7.
3. Napoje zawierające dodatek kofeiny lub tauryny są objęte opłatą w wysokości
0,10 zł w przeliczeniu na litr napoju.
4. Wysokość opłaty dla napojów zawierających substancje, o których mowa
w ust. 1 pkt 1 lub 2, oraz kofeinę lub taurynę stanowi odpowiednio sumę części,
o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, oraz opłaty, o której mowa w ust. 3.
5. Do obliczenia opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana
w górę do pełnego grama.
6. Maksymalna wysokość opłaty wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.
7. Napoje:
1) w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-
-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2) będące roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa
w rozporządzeniu nr 432/2012
– zawierające powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią
opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.
Art. 12g. 1. Podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d
ust. 1, są obowiązane:
1) składać w postaci elektronicznej informację, opatrzoną podpisem
kwalifikowanym, według wzoru, o którym mowa w ust. 3, organowi
właściwemu w sprawie opłaty za pośrednictwem systemu informatycznego
ministra właściwego do spraw finansów publicznych,
2) obliczać i wpłacać opłatę
– w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy
informacja, na rachunek organu właściwego w sprawie opłaty.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera następujące dane:
1) okres, za który jest składana;
2) miejsce składania informacji: nazwę właściwego urzędu skarbowego;
3) cel składania informacji:
a) złożenie informacji,
b) korekta informacji;
4) dane podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty:
a) nazwę (firmę) albo imię i nazwisko,
b) NIP,
c) imię i nazwisko, numer telefonu lub adres poczty elektronicznej osoby
wskazanej do kontaktu;
5) kwotę opłaty ustaloną na podstawie art. 12f;
6) kwotę opłaty do zapłaty;
7) informacje o opłacie:
a) łączną kwotę opłaty,
b) kwotę opłaty za poszczególne napoje określone w art. 12f ust. 1 i 3,
c) liczbę litrów napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1, sprzedanych
w danym okresie – w podziale na poszczególne napoje określone w art. 12f
ust. 1 i 3 wraz z informacją o dodatku w składzie kofeiny lub tauryny, lub
substancji słodzących, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1, oraz
o zawartości cukrów w 100 ml napoju,
d) numery faktur, daty ich wystawienia, odpowiednio NIP dostawcy albo
nabywcy oraz numery partii towaru, jeżeli nie są zawarte na fakturze;
8) datę i podpis podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty lub osoby przez niego
upoważnionej;
9) pouczenie, że informacja stanowi podstawę do wystawienia tytułu
wykonawczego na podstawie ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz
z 2021 r. poz. 11 i 41).
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na
elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu
elektronicznego informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1.
Art. 12h. 1. Organ właściwy w sprawie opłaty przekazuje 96,5% kwoty pobranej
opłaty oraz dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 12i ust. 1, na rachunek bankowy
Narodowego Funduszu Zdrowia w terminie 30 dni od dnia wpływu środków na
rachunek organu właściwego w sprawie opłaty albo przekazania jej na ten rachunek
przez organ egzekucyjny.
2. W przypadku powstania nadpłaty w opłacie organ właściwy w sprawie opłaty
dokonuje zwrotu nadpłaty ze środków należnych Narodowemu Funduszowi Zdrowia.
Art. 12i. 1. W przypadku niedokonania opłaty w terminie, o którym mowa
w art. 12g ust. 1, organ właściwy w sprawie opłaty ustala, w drodze decyzji,
dodatkową opłatę w wysokości odpowiadającej 50% kwoty należnej opłaty.
2. Dodatkową opłatę wnosi się na rachunek organu właściwego w sprawie opłaty.
3. Do dodatkowej opłaty przepisy art. 12c oraz art. 12h ust. 2 stosuje się
odpowiednio.
Art. 12j. Do opłaty i dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 12i ust. 1, stosuje
się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, 1423, 2122, 2123 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 72).
Art. 12k. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, nie później niż do dnia
15 kwietnia, przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia informację
o sposobie wykorzystania środków, o których mowa w art. 12c ust. 1 pkt 1, w
poprzednim roku kalendarzowym.
art. 13.
więcej
pozostających w dyspozycji:
1) ministra właściwego do spraw zdrowia, w tym ze środków państwowych
funduszy celowych;
2) realizujących zadania z zakresu zdrowia publicznego:
a) innych ministrów lub centralnych organów administracji rządowej, w tym
ze środków państwowych funduszy celowych,
b) agencji wykonawczych i innych państwowych jednostek organizacyjnych,
w tym Narodowego Funduszu Zdrowia;
3) jednostek samorządu terytorialnego.
art. 14.
więcej
odpowiedniego dysponenta środków, o których mowa w art. 13, odbywa się w trybie
konkursu ofert ogłaszanego przez tego dysponenta.
2. Dysponent środków, o których mowa w art. 13, nie ogłasza konkursu ofert na
realizację zadania, o którym mowa w ust. 1, jeżeli w NPZ określono podmiot właściwy do realizacji tego zadania oraz wskazano, że powierzenie jego realizacji następuje na wniosek tego podmiotu składany do odpowiedniego dysponenta środków.
3. Na realizację powierzonego zadania w trybie, o którym mowa w ust. 1 i 2,
odpowiedni dysponent przekazuje środki na podstawie umowy zawartej z realizatorem zadania.
4. Do wyboru realizatorów zadań nie stosuje się przepisów o zamówieniach
publicznych oraz przepisów o prowadzeniu działalności pożytku publicznego na
podstawie zlecenia realizacji zadań publicznych, o których mowa w rozdziale 2 działu
II ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
5. Przepisów ustawy nie stosuje się do trybu powierzania realizacji zadań
finansowanych ze środków państwowych funduszy celowych.
art. 15.
więcej
1) zadanie będące przedmiotem konkursu ofert;
2) wysokość środków przeznaczonych na realizację zadania;
3) terminy i warunki realizacji zadania;
4) kryteria oceny ofert;
5) miejsce i termin składania ofert;
6) termin rozstrzygnięcia konkursu ofert;
7) termin i sposób ogłoszenia wyników konkursu ofert;
8) sposób odwołania się od rozstrzygnięcia konkursu ofert;
9) poziom i sposób obliczania minimalnego współfinansowania zadania przez
podmiot ogłaszający konkurs, jeżeli współfinansowanie zadania jest warunkiem
otrzymania środków;
10) wykaz dokumentów, które należy dołączyć do oferty;
11) informację o możliwości odwołania konkursu ofert przed upływem terminu na
złożenie ofert oraz możliwości przedłużenia terminu złożenia ofert i terminu
rozstrzygnięcia konkursu ofert;
12) sposób złożenia oferty i dokumentów, o których mowa w pkt 10.
2. Ogłoszenie o konkursie ofert może zawierać dodatkowo:
1) opis sposobu oceny ofert w zakresie każdego z kryteriów oceny ofert;
2) sposób i terminy przekazania środków na rzecz realizatorów zadań.
3. Wraz z ogłoszeniem o konkursie ofert zamieszcza się wzór formularza oferty,
zgodnie z którym realizator zadania składa ofertę.
4. Ogłoszenie o konkursie ofert umieszcza się na stronie podmiotowej Biuletynu
Informacji Publicznej podmiotu ogłaszającego konkurs oraz w jego siedzibie.
5. Oferta złożona w konkursie ofert zawiera:
1) szczegółowy sposób realizacji zadania;
2) termin i miejsce realizacji zadania;
3) harmonogram działań w zakresie realizacji zadania;
4) informację o wysokości wnioskowanych środków;
5) informację o wysokości współfinansowania realizacji zadania, jeżeli dotyczy;
6) informację o wcześniejszej działalności podmiotu składającego ofertę, jeżeli
działalność ta dotyczy zadania określonego w ogłoszeniu o konkursie ofert;
7) informację o posiadanych zasobach rzeczowych oraz zasobie kadrowym
i kompetencjach osób zapewniających wykonanie zadania, a także o zakresie
obowiązków tych osób;
8) informację o wysokości środków przeznaczonych na realizację zadania oraz
kosztorys wykonania zadania, w szczególności uwzględniający koszty
administracyjne.
6. Do oferty dołącza się:
1) aktualny odpis z odpowiedniego rejestru lub inne dokumenty informujące
o statusie prawnym podmiotu składającego ofertę i umocowanie osób go
reprezentujących;
2) oświadczenie potwierdzające, że w stosunku do podmiotu składającego ofertę
nie stwierdzono niezgodnego z przeznaczeniem wykorzystania środków publicznych;
3) oświadczenie osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu składającego
ofertę o niekaralności zakazem pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem
środkami publicznymi oraz niekaralności za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
4) oświadczenie, że podmiot składający ofertę jest jedynym posiadaczem rachunku,
na który zostaną przekazane środki, i zobowiązuje się go utrzymywać do chwili
zaakceptowania rozliczenia tych środków pod względem finansowym i rzeczowym;
5) oświadczenie osoby upoważnionej do reprezentacji podmiotu składającego
ofertę wskazujące, że kwota środków przeznaczona zostanie na realizację
zadania zgodnie z ofertą i że w tym zakresie zadanie nie będzie finansowane
z innych źródeł.
art. 16.
więcej
o których mowa w art. 15 ust. 5 pkt 1–5 i 8. Do wniosku dołącza się dokumenty,
o których mowa w art. 15 ust. 6.
art. 17.
więcej
w art. 14 ust. 3, są obowiązani do prowadzenia wyodrębnionej ewidencji księgowej
otrzymanych środków oraz dokonywanych z tych środków wydatków.
2. Odpowiedni dysponent środków nadzoruje prawidłowość wydatkowania
przekazanych środków pod względem racjonalności, celowości, gospodarności
i legalności ich wydatkowania oraz spełnienia zasad, o których mowa w art. 44
ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz.
869, z późn. zm.).
3. Dysponentowi środków przysługuje prawo przeprowadzenia kontroli
w siedzibie realizatora zadań, który otrzymał środki, oraz odbierania w ramach
przeprowadzanej kontroli oświadczeń.
4. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 oraz w art. 15 ust. 6 pkt 2–5, składa
się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej
treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej
za składanie fałszywych zeznań.
5. Do środków przekazywanych na podstawie umowy zawartej na podstawie
art. 14 ust. 3, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, stosuje się przepisy o finansach
publicznych dotyczące dotacji.
art. 18.
więcej
przeznacza się na zadania z zakresu:
1) monitorowania i oceny stanu zdrowia i związanej z nim jakości życia
społeczeństwa;
2) identyfikacji i analizy rozpowszechnienia czynników stanowiących zagrożenie
stanu zdrowia społeczeństwa;
3) identyfikacji przyczyn nierówności w zdrowiu wynikających z uwarunkowań
społeczno-ekonomicznych;
4) inicjowania i prowadzenia badań naukowych:
a) zmierzających do oceny związku między potencjalnymi czynnikami
szkodliwymi dla zdrowia lub innymi czynnikami ryzyka a stanem zdrowia ludności,
b) dotyczących oceny skuteczności i efektywności działań z zakresu zdrowia
publicznego, obejmujących testowanie skuteczności zadań z zakresu
zdrowia publicznego polegających na promocji zdrowia lub profilaktyce
chorób innych niż określone w NPZ.
art. 19.
więcej
(Dz. U. z 2015 r. poz. 1286 i 1893) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zadania, o których mowa w ust. 1, są realizowane zgodnie z Narodowym Programem Zdrowia, o którym
mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. poz. 1916), zwanym dalej
„Narodowym Programem Zdrowia”.”;
2) w art. 3 w ust. 3 uchyla się pkt 1;
3) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Samorząd województwa realizuje zadania, o których mowa w art. 1 i 2, w postaci wojewódzkiego programu
profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych stanowiącego część strategii wojewódzkiej w zakresie polityki społecznej, uwzględniającego cele operacyjne dotyczące przeciwdziałania uzależnieniu od alkoholu, określone w Narodowym Programie Zdrowia.”;
4) w art. 41 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Realizacja zadań, o których mowa w ust. 1, jest prowadzona w postaci gminnego programu profilaktyki
i rozwiązywania problemów alkoholowych stanowiącego część strategii rozwiązywania problemów społecznych,
uchwalanego corocznie przez radę gminy, uwzględniającego cele operacyjne dotyczące profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, określone w Narodowym Programie Zdrowia. Gminny program jest realizowany przez ośrodek pomocy społecznej, o którym mowa w przepisach o pomocy społecznej, lub inną jednostkę wskazaną w tym programie. W celu realizacji gminnego programu wójt (burmistrz, prezydent miasta) może powołać pełnomocnika.”;
5) uchyla się art. 11;
6) w art. 133 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
„4. Środki Funduszu przeznacza się na dofinansowanie zajęć sportowych dla uczniów, prowadzonych przez
kluby sportowe działające w formie stowarzyszenia oraz inne organizacje pozarządowe, które w ramach swojej statutowej działalności realizują zadania z zakresu upowszechniania kultury fizycznej wśród dzieci i młodzieży, a także organizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, oraz na zadania określone w przepisach o zdrowiu publicznym w zakresie aktywności fizycznej.
5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych i ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki i tryb przyznawania środków z Funduszu na dofinansowanie zajęć sportowych dla uczniów oraz na
zadania określone w przepisach o zdrowiu publicznym,
2) tryb składania wniosków i dane, jakie powinien zawierać wniosek o przyznanie środków Funduszu, uwzględniając zakres niezbędnych danych dotyczących podmiotu ubiegającego się o te środki, a także informacje o zajęciach sportowych dla uczniów albo realizowanych zadaniach określonych w przepisach o zdrowiu publicznym,
3) tryb przekazywania środków Funduszu, uwzględniając terminy, w jakich zostało zaplanowane przeprowadzenie zajęć sportowych dla uczniów albo realizacja zadań określonych w przepisach o zdrowiu publicznym,
4) wysokość dofinansowania zajęć sportowych dla uczniów, z tym że maksymalna wysokość tego dofinansowania w przypadku zajęć prowadzonych przez kluby sportowe działające w formie stowarzyszenia oraz inne organizacje pozarządowe nie może przekroczyć 80%, a w przypadku zajęć organizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego – 50% planowanych kosztów realizacji zajęć
– kierując się koniecznością zapewnienia efektywnego wykorzystania środków Funduszu.”.
art. 20.
więcej
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są realizowane w ramach Narodowego Programu Zdrowia,
o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. poz. 1916), zwanego dalej „Narodowym Programem Zdrowia”, a zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, poprzez działania określone w Narodowym Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego.”;
2) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu:
„Art. 5a. Podmiot leczniczy prowadzący centrum zdrowia psychicznego zapewnia kompleksową opiekę zdrowotną nad osobami z zaburzeniami psychicznymi na określonym obszarze terytorialnym w formie pomocy doraźnej,
ambulatoryjnej, dziennej, szpitalnej i środowiskowej.”.
art. 21.
więcej
tytoniowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 298) uchyla się art. 4.
art. 22.
więcej
1) w art. 7 w ust. 1 uchyla się pkt 2;
2) w art. 8 uchyla się pkt 2;
3) w art. 9 uchyla się pkt 2;
4) w art. 10:
a) w ust. 1 uchyla się pkt 2,
b) uchyla się ust. 2 i 3;
5) po art. 48b dodaje się art. 48c i art. 48d w brzmieniu:
„Art. 48c. 1. Jednostka samorządu terytorialnego, w ramach realizacji zadań własnych, może dofinansowywać
programy zdrowotne i programy polityki zdrowotnej, o których mowa w art. 48 ust. 1, inne niż realizowane przez tę jednostkę, polegające na profilaktyce chorób.
2. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 1, polega na udzieleniu realizatorowi programu wybranemu w trybie
określonym w art. 48b dotacji celowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.).
Art. 48d. 1. Fundusz może przekazać środki na dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych
przez jednostkę samorządu terytorialnego w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych innych niż określone
w wykazach świadczeń gwarantowanych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31d, w kwocie nieprzekraczającej:
1) 80% środków przewidzianych na realizację programu jednostki samorządu terytorialnego o liczbie mieszkańców nieprzekraczającej 5 tys.;
2) 40% środków przewidzianych na realizację programu jednostki samorządu terytorialnego innej niż wymieniona w pkt 1.
2. W celu uzyskania dofinansowania, o którym mowa w ust. 1, organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego składa wniosek do dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu. Do wniosku dołącza się pozytywną opinię Agencji wydaną w trybie, o którym mowa w art. 48a ust. 3 pkt 2, oraz pozytywną opinię wojewody dotyczącą zgodności planowanego programu z priorytetami dla regionalnej polityki zdrowotnej, o których mowa w art. 95c, oraz zgodności z celami operacyjnymi Narodowego Programu Zdrowia, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. poz. 1916).
3. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu dokonuje oceny wniosku oraz załączonych dokumentów oraz
podejmuje decyzję o dofinansowaniu programu, którego wniosek dotyczy, uwzględniając wpływ planowanych działań na poprawę stanu zdrowia populacji objętej programem oraz możliwości finansowe oddziału wojewódzkiego Funduszu.
4. Przekazanie środków w ramach dofinansowania, o którym mowa w ust. 1, odbywa się na podstawie umowy
zawartej przez dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu z organem wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego. Jednostka samorządu terytorialnego zwraca oddziałowi wojewódzkiemu Funduszu środki niewykorzystane lub wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu, określi, w drodze rozporządzenia, tryb składania i rozpatrywania wniosków o dofinansowanie, o których mowa w ust. 2, oraz tryb rozliczania przekazanych środków i zwrotu, o którym mowa w ust. 4, uwzględniając konieczność równego traktowania jednostek samorządu terytorialnego składających wnioski oraz efektywne rozliczanie tych środków.”;
6) w art. 50 ust. 22 otrzymuje brzmienie:
„22. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu może umorzyć w całości albo w części spłatę należności
ustalonej w decyzji, o której mowa w ust. 18, lub odroczyć spłatę tej należności, lub rozłożyć ją na raty, stosując odpowiednio zasady określone w art. 56–58 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.”;
7) w art. 97 w ust. 3 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) promocja zdrowia i profilaktyka chorób, w tym dofinansowanie programów polityki zdrowotnej na podstawie art. 48d;”;
8) w art. 117 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) koszty świadczeń opieki zdrowotnej, uwzględniające koszty promocji zdrowia i profilaktyki chorób
w wysokości nie mniejszej niż 1,5% kosztów świadczeń opieki zdrowotnej, w tym dofinansowanie programów
polityki zdrowotnej na podstawie art. 48d;”;
9) w art. 118:
a) w ust. 2 w pkt 2 w lit. c średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. d w brzmieniu:
„d) rezerwy na dofinansowanie programów polityki zdrowotnej na podstawie art. 48d, w kwocie nie większej
niż 0,5% kosztów świadczeń opieki zdrowotnej określonych dla danego oddziału w projekcie planu finansowego, o którym mowa w art. 121, na rok poprzedni;”,
b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
„5a. Utworzenie rezerwy, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. d, nie może powodować obniżenia kosztów finansowania przez oddziały wojewódzkie Funduszu świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych określonych dla tych oddziałów w projekcie planu finansowego, o którym mowa w art. 121, na rok poprzedni.”.
art. 23.
więcej
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, są finansowane ze środków własnych podmiotów wykonujących
zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii, środków przeznaczonych na realizację programów, o których mowa w art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 581, z późn. zm.), oraz środków Narodowego Funduszu Zdrowia innych niż przeznaczone na realizację programów zdrowotnych.”;
2) w art. 6 w ust. 3:
a) uchyla się pkt 1 i 2,
b) w pkt 12 uchyla się lit. k;
3) art. 7 otrzymuje brzmienie:
„Art. 7. Podstawę do działań w zakresie przeciwdziałania narkomanii stanowi Narodowy Program Zdrowia,
o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. poz. 1916), zwany
dalej „Narodowym Programem Zdrowia”.”;
4) uchyla się art. 8;
5) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Organ wykonawczy samorządu województwa opracowuje projekt Wojewódzkiego Programu Przeciwdziałania Narkomanii, zwanego dalej „Wojewódzkim Programem”, biorąc pod uwagę cele operacyjne dotyczące przeciwdziałania narkomanii, określone w Narodowym Programie Zdrowia. Wojewódzki Program stanowi część strategii wojewódzkiej w zakresie polityki społecznej.”;
6) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) w celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, opracowuje projekt
Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii, zwanego dalej „Gminnym Programem”, biorąc pod uwagę cele operacyjne dotyczące przeciwdziałania narkomanii, określone w Narodowym Programie Zdrowia. Gminny Program stanowi część gminnej strategii rozwiązywania problemów społecznych.”;
7) w art. 15 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) monitorowanie realizacji Narodowego Programu Zdrowia w zakresie działań dotyczących przeciwdziałania
narkomanii;”;
8) w art. 19 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Szczegółowe zadania z zakresu działalności wychowawczej, edukacyjnej, informacyjnej i profilaktycznej
określa Narodowy Program Zdrowia.”.
art. 24.
więcej
(Dz. U. z 2013 r. poz. 947, z późn. zm.) w załączniku:
1) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:
„6a) Chikungunya;”;
2) po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:
„9a) choroba wirusowa Ebola (EVD);”;
3) pkt 53 otrzymuje brzmienie:
„53) zakażenia szpitalne oraz zakażenia biologicznymi czynnikami chorobotwórczymi opornymi na antybiotyki kluczowe dla leczenia;”;
4) pkt 58 otrzymuje brzmienie:
„58) zespoły ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej (SARI) lub innej niewydolności narządowej o etiologii infekcyjnej lub nieustalonej;”.
art. 25.
więcej
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 86:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Wydatki Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej są przeznaczone na przebudowę, remonty
i dofinansowanie inwestycji obiektów sportowych, rozwijanie sportu wśród dzieci, młodzieży i osób niepełnosprawnych oraz zadania określone w przepisach o zdrowiu publicznym w zakresie aktywności fizycznej.”,
b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych i ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań, o których mowa w ust. 4, tryb składania wniosków oraz
przekazywania środków, z uwzględnieniem racjonalności i ciągłości finansowania zadań.”;
2) w art. 88 w ust. 4 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) zadania określone w przepisach o zdrowiu publicznym.”.
art. 26.
więcej
zrealizowanych lub podjętych zadań z priorytetami dla regionalnej polityki
zdrowotnej, o których mowa w art. 95c ustawy zmienianej w art. 22, do:
1) informacji zbiorczej, o której mowa w art. 12 ust. 5, za 2017 r.;
2) wniosku, o którym mowa w art. 48d ust. 2 ustawy zmienianej w art. 22,
składanego w 2017 r.
art. 27.
więcej
rozpoczęła się przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy
dotychczasowe.
2. Do postępowań dotyczących realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego
wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się
przepisy dotychczasowe.
art. 28.
więcej
1) wojewódzki program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych
oraz gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych,
o których mowa w art. 4 ust. 1 oraz art. 4
1 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 19,
2) Wojewódzki Program Przeciwdziałania Narkomanii oraz Gminny Program
Przeciwdziałania Narkomanii, o których mowa w art. 9 ust. 1 oraz art. 10
ust. 2 ustawy zmienianej w art. 23
– są uchwalane i realizowane na dotychczasowych zasadach.
2. Działania podejmowane przez jednostki samorządu terytorialnego w 2016 r.
w zakresie ochrony zdrowia psychicznego są realizowane na dotychczasowych
zasadach.
art. 29.
więcej
będących skutkiem finansowym ustawy, wynosi w roku:
1) 2016 – 70,7 mln zł, w tym 0,7 mln zł w budżetach wojewodów;
2) 2017 – 80,7 mln zł, w tym 0,7 mln zł w budżetach wojewodów;
3) 2018 – 40,7 mln zł, w tym 0,7 mln zł w budżetach wojewodów;
4) 2019 – 80,7 mln zł, w tym 0,7 mln zł w budżetach wojewodów;
5) 2020 – 80,7 mln zł, w tym 0,7 mln zł w budżetach wojewodów;
6) 2021 – 80,7 mln zł, w tym 0,7 mln zł w budżetach wojewodów;
7) 2022 – 80,7 mln zł, w tym 0,7 mln zł w budżetach wojewodów;
8) 2023 – 80,7 mln zł, w tym 0,7 mln zł w budżetach wojewodów;
9) 2024 – 80,7 mln zł, w tym 0,7 mln zł w budżetach wojewodów;
10) 2025 – 80,7 mln zł, w tym 0,7 mln zł w budżetach wojewodów.
2. W latach 2016–2025 maksymalny limit wydatków Funduszu Rozwiązywania
Problemów Hazardowych, Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej i Funduszu Zajęć
Sportowych dla Uczniów, będących skutkiem finansowym ustawy, wynosi w roku:
1) 2016 – 70 mln zł;
2) 2017 – 60 mln zł;
3) 2018 – 100 mln zł;
4) 2019 – 60 mln zł;
5) 2020 – 147,75 mln zł;
6) 2021 – 177 mln zł;
7) 2022 – 177 mln zł;
8) 2023 – 177 mln zł;
9) 2024 – 177 mln zł;
10) 2025 – 177 mln zł.
3. W przypadku gdy wielkość wydatków, o których mowa w ust. 1 i 2, po
pierwszym półroczu danego roku budżetowego wyniesie więcej niż 65% limitu
wydatków przewidzianych na dany rok, wielkość przyznanych środków
przeznaczonych na wydatki obniża się w drugim półroczu o kwotę stanowiącą różnicę
między wielkością tego limitu a kwotą przekroczenia wydatków. W pierwszej
kolejności ogranicza się wydatki na zadania, o których mowa w art. 2 pkt 1, 5, 7 i 8.
4. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków,
o których mowa w ust. 1 i 2, jest minister właściwy do spraw zdrowia, a organami
właściwymi do wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 3, są
odpowiednio minister właściwy do spraw zdrowia, minister właściwy do spraw
kultury fizycznej, inni właściwi ministrowie wskazani jako podmioty odpowiedzialne
za realizację zadań w Narodowym Programie Zdrowia oraz wojewodowie.
5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej, inni właściwi ministrowie
wskazani jako podmioty odpowiedzialne za realizację zadań w Narodowym
Programie Zdrowia oraz wojewodowie są obowiązani do przekazywania ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia informacji o stopniu realizacji zadań z zakresu zdrowia
publicznego, umożliwiających
monitorowanie limitu wydatków, o których mowa w ust. 1 i 2, w terminie
umożliwiającym wdrożenie mechanizmu korygującego.
art. 30.
więcej
1) art. 4 ust. 2 pkt 7, który wchodzi w życie z dniem 1 października 2017 r.;
2) art. 9, art. 19 pkt 1, 3, 4 i 6, art. 20, art. 23 i art. 25 pkt 1, które wchodzą w życie
z dniem 1 stycznia 2016 r.;
3) art. 12 i art. 22, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.;
4) art. 21, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2018 r.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców