Wejscie w życie: 1 maja 2004
Ostatnia Zmiana: 19 września 2020
art. 1.
więcej
rynku krajowym wyrobów budowlanych, zasady kontroli wyrobów budowlanych
wprowadzonych do obrotu lub udostępnianych na rynku oraz określa właściwość
organów w zakresie wykonywania zadań administracyjnych i obowiązków
wynikających z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011
z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającego zharmonizowane warunki wprowadzania do
obrotu wyrobów budowlanych i uchylającego dyrektywę Rady 89/106/EWG
(Dz. Urz. UE L 88 z 04.04.2011, str. 5), zwanego dalej „rozporządzeniem
Nr 305/2011”.
2. Do akredytacji, autoryzacji i notyfikacji jednostek uczestniczących w procesie
oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych stosuje się odpowiednio przepisy
rozdziału 4 i 5 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności
i nadzoru rynku (Dz. U. z 2019 r. poz. 544). Organem właściwym do udzielenia
autoryzacji w rozumieniu przepisu art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r.
o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku jest Główny Inspektor Nadzoru
Budowlanego.
art. 2.
więcej
1) wyrobie budowlanym – należy przez to rozumieć wyrób budowlany, o którym
mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia Nr 305/2011;
2) (uchylony)
3) (uchylony)
4) (uchylony)
5) znaku budowlanym – należy przez to rozumieć znak wskazujący, że wyrób
budowlany oznaczony tym znakiem może być udostępniany na rynku krajowym
i stosowany przy wykonywaniu robót budowlanych;
6) producencie – należy przez to rozumieć także upoważnionego przedstawiciela
producenta;
7) sprzedawcy – należy przez to rozumieć dystrybutora, o którym mowa w art. 2
pkt 20 rozporządzenia Nr 305/2011;
8) właściwym organie – należy przez to rozumieć organy nadzoru budowlanego,
stosownie do ich właściwości, określonej w art. 11, 13 i 14;
9) kontrolowanym – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z
2019 r. poz. 1292 i 1495) lub osobę prowadzącą działalność, o której mowa
w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, u których
prowadzi się kontrolę wyrobów budowlanych wprowadzonych do obrotu;
10) wprowadzeniu do obrotu – należy przez to rozumieć wprowadzenie do obrotu,
o którym mowa w art. 2 pkt 17 rozporządzenia Nr 305/2011;
11) wycofaniu z obrotu – należy przez to rozumieć wycofanie z obrotu, o którym
mowa w art. 2 pkt 23 rozporządzenia Nr 305/2011;
12) udostępnianiu na rynku krajowym – należy przez to rozumieć każde dostarczanie
wyrobu budowlanego w celu dystrybucji lub zastosowania na rynku krajowym
w ramach działalności handlowej, odpłatnie lub nieodpłatnie;
13) zasadniczych charakterystykach – należy przez to rozumieć zasadnicze
charakterystyki, o których mowa w art. 2 pkt 4 rozporządzenia Nr 305/2011;
14) właściwościach użytkowych wyrobu budowlanego – należy przez to rozumieć
właściwości użytkowe wyrobu budowlanego, o których mowa w art. 2
pkt 5 rozporządzenia Nr 305/2011;
15) krajowej ocenie technicznej – należy przez to rozumieć udokumentowaną,
pozytywną ocenę właściwości użytkowych tych zasadniczych charakterystyk
wyrobu budowlanego, które zgodnie z zamierzonym zastosowaniem mają
wpływ na spełnienie podstawowych wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 1
pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.), przez obiekty budowlane, w których wyrób będzie zastosowany;
16) zamierzonym zastosowaniu – należy przez to rozumieć zamierzone
zastosowanie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 rozporządzenia Nr 305/2011, albo
zamierzone zastosowanie wyrobu budowlanego określone w Polskiej Normie
wyrobu lub krajowej ocenie technicznej.
art. 3.
więcej
Budowlanego w sprawach wyrobów budowlanych jest Rada Wyrobów Budowlanych.
2. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego:
1) powołuje i odwołuje członków Rady Wyrobów Budowlanych spośród osób:
a) rekomendowanych przez izby samorządów zawodowych architektów
i inżynierów budownictwa, organizacje zrzeszające producentów wyrobów
budowlanych oraz osób wskazanych przez jednostki oceny technicznej lub
b) dysponujących szczególną wiedzą techniczną, ekonomiczną lub prawną
w sprawach wyrobów budowlanych;
2) powołuje przewodniczącego Rady Wyrobów Budowlanych spośród jej
członków;
3) nadaje regulamin określający organizację i tryb działania Rady Wyrobów
Budowlanych;
4) przekazuje ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, planowania
i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa roczne sprawozdanie
z działalności Rady Wyrobów Budowlanych.
3. W posiedzeniach Rady Wyrobów Budowlanych bierze udział przedstawiciel
ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa.
4. Członkom Rady Wyrobów Budowlanych nie przysługuje wynagrodzenie
z tytułu udziału w pracach i w posiedzeniach Rady Wyrobów Budowlanych oraz
zwrot kosztów przejazdu i noclegów.
Art. 3a. Wystąpienie z żądaniem, o którym mowa w art. 18 ust. 1 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie
ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie
swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.), przez osobę, której dane są przetwarzane w związku z realizacją przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego oraz wojewódzkich inspektorów
nadzoru budowlanego zadań w zakresie:
1) gromadzenia informacji o wynikach zleconych badań próbek wyrobów
budowlanych, przeprowadzonych kontrolach wyrobów budowlanych
wprowadzonych do obrotu lub udostępnianych na rynku krajowym, wydanych
postanowieniach, decyzjach i opiniach,
2) prowadzenia krajowego wykazu zakwestionowanych wyrobów budowlanych, o
którym mowa w art. 15
– nie wpływa na realizację zadań w tym zakresie.
art. 4.
więcej
na rynku krajowym, jeżeli nadaje się do stosowania przy wykonywaniu robót
budowlanych, w zakresie odpowiadającym jego właściwościom użytkowym i zamierzonemu zastosowaniu co oznacza, że jego właściwości użytkowe umożliwiają
prawidłowo zaprojektowanym i wykonanym obiektom budowlanym, w których ma on
być zastosowany w sposób trwały, spełnienie podstawowych wymagań, o których
mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.
art. 5.
więcej
z wydaną dla niego europejską oceną techniczną, może być wprowadzony do obrotu
lub udostępniany na rynku krajowym wyłącznie zgodnie z rozporządzeniem
Nr 305/2011. Wzór oznakowania CE określa załącznik II do rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r.
ustanawiającego wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do
warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającego rozporządzenie (EWG)
nr 339/93 (Dz. Urz. UE L 218 z 13.08.2008, str. 30).
2. Wyrób budowlany nieobjęty normą zharmonizowaną, dla której zakończył się
okres koegzystencji, o którym mowa w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Nr 305/2011,
i dla którego nie została wydana europejska ocena techniczna, może być wprowadzony do obrotu lub udostępniany na rynku krajowym, jeżeli został oznakowany znakiem
budowlanym, którego wzór określa załącznik nr 1 do ustawy.
3. Wyrób budowlany nieobjęty zakresem przedmiotowym zharmonizowanych
specyfikacji technicznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 rozporządzenia
Nr 305/2011, może być udostępniany na rynku krajowym, jeżeli został legalnie
wprowadzony do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub
w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz w Turcji, a jego
właściwości użytkowe umożliwiają spełnienie podstawowych wymagań przez obiekty
budowlane zaprojektowane i budowane w sposób określony w przepisach techniczno-
-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej. Wraz z wyrobem
budowlanym udostępnianym na rynku krajowym dostarcza się informacje o jego
właściwościach użytkowych oznaczonych zgodnie z przepisami państwa, w którym
wyrób budowlany został wprowadzony do obrotu, instrukcje stosowania, instrukcje
obsługi oraz informacje dotyczące zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa, jakie ten
wyrób stwarza podczas stosowania i użytkowania.
art. 6.
więcej
Art. 6a. Ocenę i monitorowanie jednostek notyfikowanych prowadzi Polskie
Centrum Akredytacji.
Art. 6b. 1. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego wyznaczy, w drodze
decyzji, jednostki oceny technicznej (JOT), o których mowa w art. 29 rozporządzenia
Nr 305/2011, upoważnione do wydawania europejskich ocen technicznych dla grup
wyrobów budowlanych wymienionych w Załączniku IV Tabela 1 do tego
rozporządzenia, oraz monitoruje działania i kompetencje wyznaczonych jednostek,
w tym spełnienie obowiązku określonego w art. 30 ust. 2 rozporządzenia
Nr 305/2011.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest wydawana na wniosek instytutu
badawczego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach
badawczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1350 i 2227 oraz z 2020 r. poz. 284) lub instytutu
Sieci w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej
Łukasiewicz (Dz. U. poz. 534 i 2227 oraz z 2020 r. poz. 284), zwanego dalej
„instytutem Sieci”, spełniających wymagania dla jednostek oceny technicznej,
określone w Załączniku IV Tabela 2 do rozporządzenia Nr 305/2011.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) oznaczenie instytutu badawczego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych lub instytutu Sieci, składających
wniosek, ich siedzibę i adres;
2) określenie zakresu przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie grup wyrobów
budowlanych wymienionych w załączniku IV Tabela 1 do rozporządzenia
Nr 305/2011.
4. Do wniosku dołącza się informacje i dokumenty potwierdzające spełnienie
wymagań, o których mowa w ust. 2, stosownie do zakresu przedmiotowego wniosku.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) oznaczenie jednostki oceny technicznej oraz siedzibę i adres tej jednostki;
2) zakres właściwości jednostki oceny technicznej poprzez wskazanie grup
wyrobów budowlanych, o których mowa w ust. 1.
6. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, w drodze decyzji, ogranicza zakres
właściwości albo uchyla decyzję, o której mowa w ust. 1, w przypadku stwierdzenia,
że jednostka oceny technicznej przestała spełniać wymagania, o których mowa
w ust. 2.
art. 7.
więcej
art. 8.
więcej
budowlanym, dla którego producent sporządził, na swoją wyłączną odpowiedzialność,
krajową deklarację właściwości użytkowych wyrobu budowlanego, zwaną dalej
„krajową deklaracją”. Właściwości użytkowe wyrobu budowlanego, zadeklarowane
w krajowej deklaracji zgodnie z właściwą przedmiotowo Polską Normą wyrobu lub
krajową oceną techniczną, należy odnieść do tych zasadniczych charakterystyk, które
mają wpływ na spełnienie podstawowych wymagań przez obiekty budowlane, zgodnie
z zamierzonym zastosowaniem tego wyrobu. Informacje o właściwościach
użytkowych wyrobu budowlanego w odniesieniu do zasadniczych charakterystyk tego
wyrobu można podać wyłącznie, o ile zostały określone w krajowej deklaracji.
1a. Przez umieszczenie lub zlecenie umieszczenia znaku budowlanego na
wyrobie budowlanym producent ponosi odpowiedzialność za zgodność tego wyrobu
z deklarowanymi właściwościami użytkowymi, wymaganiami określonymi
w niniejszej ustawie oraz w przepisach odrębnych, mającymi zastosowanie do tego
wyrobu.
2. Wyrób budowlany wytwarzany tradycyjnie, na określonym terenie przy
użyciu metod sprawdzonych w wieloletniej praktyce, przeznaczony do lokalnego stosowania, zwany dalej „regionalnym wyrobem budowlanym”, może być
oznakowany znakiem budowlanym, na wyłączną odpowiedzialność producenta.
3. O uznaniu, że dany wyrób budowlany jest regionalnym wyrobem
budowlanym, orzeka, w drodze decyzji, na wniosek producenta, właściwy
wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego.
4. Oznakowanie znakiem budowlanym regionalnego wyrobu budowlanego jest
dopuszczalne wyłącznie po uzyskaniu decyzji, o której mowa w ust. 3, oraz wydaniu,
przez producenta, na jego wyłączną odpowiedzialność, oświadczenia, że wyrób
budowlany został wytworzony w sposób, o którym mowa w ust. 2, i nadaje się do
stosowania zgodnie z przeznaczeniem.
5. (uchylony)
5a. Kopię krajowej deklaracji dostarcza się lub udostępnia w wersji papierowej
lub elektronicznej odbiorcy z każdym wyrobem udostępnianym na rynku krajowym.
5b. Wraz z krajową deklaracją dostarcza się lub udostępnia kartę charakterystyki
lub informacje o substancjach zawartych w wyrobie budowlanym, o których mowa
odpowiednio w art. 31 lub art. 33 rozporządzenia (WE) Nr 1907/2006 Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny,
udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH)
i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę
1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG
i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz. Urz.
UE L 396 z 30.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem
REACH”.
5c. Producent, deklarując właściwości użytkowe wyrobu budowlanego
w krajowej deklaracji stosuje krajowe systemy oceny i weryfikacji stałości
właściwości użytkowych wyrobu budowlanego określone w przepisach wydanych na
podstawie ust. 8.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób deklarowania właściwości użytkowych wyrobów budowlanych oraz
krajowe systemy oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych wyrobów budowlanych, biorąc pod uwagę Załącznik V do rozporządzenia Nr 305/2011 oraz art. 36 i art. 37 tego rozporządzenia;
2) grupy wyrobów budowlanych objętych obowiązkiem sporządzania krajowej
deklaracji oraz właściwe dla tych grup krajowe systemy oceny i weryfikacji
stałości właściwości użytkowych wyrobów budowlanych, biorąc pod uwagę
Tabelę 1 Załącznika IV do rozporządzenia Nr 305/2011 oraz inne wyroby
budowlane o szczególnym znaczeniu dla spełniania podstawowych wymagań
przez obiekty budowlane, a także wpływ wyrobu budowlanego lub grupy
wyrobów budowlanych na spełnienie podstawowych wymagań przez obiekt
budowlany, w którym te wyroby są stosowane, oraz ustalenia Komisji
Europejskiej dotyczące systemów oceny i weryfikacji stałości właściwości
użytkowych dla poszczególnych grup wyrobów budowlanych i ich zastosowań;
3) wzór i treść krajowej deklaracji oraz sposób jej dostarczania lub udostępniania
odbiorcy, biorąc pod uwagę zawartość deklaracji właściwości użytkowych oraz
zasady jej dostarczania określone w art. 6 oraz w art. 7 rozporządzenia
Nr 305/2011;
4) sposób znakowania wyrobów budowlanych znakiem budowlanym oraz zakres
informacji towarzyszących temu znakowi, biorąc pod uwagę zasady i warunki
umieszczania oznakowania CE określone w rozporządzeniu Nr 305/2011.
art. 9.
więcej
1) nieobjętego zakresem przedmiotowym Polskiej Normy wyrobu, albo
2) jeżeli w odniesieniu do co najmniej jednej zasadniczej charakterystyki wyrobu
budowlanego metoda oceny przewidziana w Polskiej Normie wyrobu nie jest
właściwa, albo
3) jeżeli Polska Norma wyrobu nie przewiduje metody oceny w odniesieniu do co
najmniej jednej zasadniczej charakterystyki wyrobu budowlanego.
2. Krajowe oceny techniczne są wydawane, zmieniane, przedłużane i uchylane
na wniosek producenta przez:
1) jednostki oceny technicznej, o których mowa w art. 6b ust. 1, zgodnie
z zakresem ich właściwości albo
2) wyznaczone przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego instytuty
badawcze w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach
badawczych lub instytuty Sieci, zwane dalej „krajowymi jednostkami oceny
technicznej”.
3. Krajową ocenę techniczną wydaje się na okres 5 lat. Okres ten może być
przedłużany na kolejne okresy nie dłuższe niż 5 lat. Krajowa ocena techniczna
obowiązuje od dnia jej wydania.
4. Wydanie krajowej oceny technicznej, jej zmiana lub przedłużenie terminu
ważności następuje na koszt wnioskodawcy. Odpłatność za te czynności określa się na
podstawie iloczynu stawki godzinowej i liczby godzin pracy wykonanej w ramach
tych czynności. Wysokość stawki godzinowej nie może być wyższa niż 120 zł.
5. Krajową ocenę techniczną wydaje się, zmienia i przedłuża po
przeprowadzeniu postępowania w sprawie wydania krajowej oceny technicznej na
podstawie oceny właściwości użytkowych wyrobu budowlanego i przewidywanej
trwałości zidentyfikowanego wyrobu budowlanego, potwierdzonych, w zależności od
potrzeb, badaniami i obliczeniami z uwzględnieniem zharmonizowanych metod badań
i obliczeń, oględzinami, opiniami ekspertów lub innymi dokumentami, uwzględniając
w tej ocenie mające zastosowanie przepisy, w tym przepisy techniczno-budowlane,
oraz zasady wiedzy technicznej.
6. Postępowanie, o którym mowa w ust. 5, obejmuje w szczególności:
1) przeprowadzenie analizy ryzyka przez określenie możliwych zagrożeń i korzyści
związanych ze stosowaniem ocenianego wyrobu budowlanego przy
wykonywaniu robót budowlanych;
2) ustalenie, na podstawie analizy ryzyka, kryteriów technicznych do oceny
właściwości użytkowych wyrobu budowlanego w odniesieniu do zasadniczych
charakterystyk wynikających z przepisów techniczno-budowlanych i zasad wiedzy technicznej;
3) określenie metod oceny wyrobu budowlanego przez zaprojektowanie i walidację
odpowiednich metod badań i obliczeń do oceny właściwości użytkowych
odnoszących się do zasadniczych charakterystyk, z uwzględnieniem aktualnego
stanu wiedzy technicznej;
4) określenie, na podstawie analizy i oceny procesu produkcyjnego wyrobu
budowlanego, wymagań w odniesieniu do zakładowej kontroli produkcji w celu
zapewnienia stałości właściwości użytkowych wyrobu budowlanego w procesie
produkcyjnym tego wyrobu.
7. Krajową ocenę techniczną uchyla jednostka, która ją wydała, z własnej
inicjatywy albo na wniosek Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, po
przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego z udziałem wnioskodawcy, w
przypadku niepotwierdzenia w trakcie stosowania wyrobu budowlanego pozytywnej oceny jego właściwości użytkowych w odniesieniu do zasadniczych charakterystyk,
określonych w wydanej krajowej ocenie technicznej lub dokonania zmiany przepisów
w tym zakresie.
8. Jednostki, o których mowa w ust. 2, prowadzą wykaz wydanych i wykaz
uchylonych krajowych ocen technicznych oraz przekazują niezwłocznie Głównemu
Inspektorowi Nadzoru Budowlanego informację o wydanej oraz uchylonej krajowej
ocenie technicznej, która zawiera:
1) numer krajowej oceny technicznej;
2) nazwę wyrobu budowlanego;
3) określenie wnioskodawcy;
4) określenie rodzaju wyrobu budowlanego, jego typu i zamierzonego
zastosowania;
5) wskazanie okresu ważności krajowej oceny technicznej lub datę jej uchylenia.
9. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku o wydanie krajowej oceny technicznej;
2) tryb wydawania, zmiany lub przedłużenia terminu ważności krajowej oceny
technicznej;
3) zawartość krajowej oceny technicznej;
4) sposób ustalania liczby godzin pracy niezbędnych do wydania, zmiany lub
przedłużenia terminu ważności krajowej oceny technicznej;
5) sposób prowadzenia wykazu wydanych i wykazu uchylonych krajowych ocen
technicznych oraz zakres umieszczonych w nich danych.
10. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 9, zapewnia się, aby:
1) wzór wniosku o wydanie krajowej oceny technicznej zawierał w szczególności
określenie i adres wnioskodawcy oraz miejsce produkcji wyrobu budowlanego,
nazwę techniczną i nazwę handlową, opis techniczny wyrobu budowlanego,
określenie zamierzonego zastosowania lub zastosowań wyrobu budowlanego,
dane dotyczące właściwości użytkowych wyrobu budowlanego;
2) zawartość krajowej oceny technicznej zapewniała podstawę do określenia przez
producenta właściwości użytkowych wyrobu budowlanego w odniesieniu do
zasadniczych charakterystyk;
3) sposób ustalania liczby godzin pracy niezbędnych do wydania, zmiany lub
przedłużenia terminu ważności krajowej oceny technicznej odnosił się do
rzeczywistej liczby godzin pracy potrzebnych do wykonania tych czynności;
4) postępowanie w sprawie wydania, zmiany lub przedłużenia terminu ważności
krajowej oceny technicznej prowadzone było w sposób możliwie najmniej
uciążliwy dla wnioskodawcy oraz uwzględniało innowacyjność wyrobu
budowlanego objętego krajową oceną techniczną, podstawy naukowe i wiedzę
praktyczną związaną z oceną właściwości użytkowych wyrobu budowlanego;
5) prowadzone wykazy zapewniały jednolitą informację o wydanych i uchylonych
krajowych ocenach technicznych.
11. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, mając na uwadze konieczność
zapewnienia wydawania krajowych ocen technicznych dla wyrobów budowlanych
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 8, wyznacza, w drodze
decyzji, krajowe jednostki oceny technicznej upoważnione do wydawania krajowych
ocen technicznych oraz monitoruje działania i kompetencje jednostek upoważnionych
do wydawania tych ocen.
12. Decyzję, o której mowa w ust. 11, wydaje się na wniosek instytutu
badawczego lub instytutu Sieci, jeżeli spełnia wymagania dotyczące jednostek do
spraw oceny technicznej określone w Tabeli 2 Załącznika IV do rozporządzenia
Nr 305/2011. Ponadto instytut badawczy lub instytut Sieci jest obowiązany do
wykazania się znajomością Polskich Norm wyrobów w zakresie wnioskowanej
właściwości oraz metod badań i obliczeń dla wyrobów budowlanych.
13. Wniosek, o którym mowa w ust. 12, zawiera:
1) oznaczenie instytutu badawczego lub instytutu Sieci składających wniosek, ich
siedzibę i adres;
2) określenie zakresu przedmiotowego wniosku przez wskazanie wyrobów
budowlanych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 8.
14. Do wniosku, o którym mowa w ust. 12, dołącza się oświadczenie
o spełnieniu wymagań określonych dla krajowej jednostki oceny technicznej oraz
dokumenty potwierdzające spełnienie tych wymagań.
15. Decyzja, o której mowa w ust. 11, zawiera w szczególności:
1) oznaczenie krajowej jednostki oceny technicznej, jej siedzibę i adres;
2) określenie zakresu właściwości przez wskazanie wyrobów budowlanych
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 8 ust. 8.
16. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, w drodze decyzji, ogranicza
zakres właściwości krajowej jednostki oceny technicznej albo uchyla decyzję, o której
mowa w ust. 11, w przypadku stwierdzenia, że ta jednostka przestała spełniać w części albo w całości wymagania niezbędne do uzyskania upoważnienia do wydawania krajowych ocen technicznych.
17. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego prowadzi wykaz jednostek
upoważnionych do wydawania krajowych ocen technicznych oraz zamieszcza go
w Biuletynie Informacji Publicznej wraz z informacją o zakresie przedmiotowym
upoważnienia do wydawania krajowych ocen technicznych.
art. 10.
więcej
budowlanym są wyroby budowlane, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa
w art. 5 ust. 1, wykonane według indywidualnej dokumentacji technicznej,
sporządzonej przez projektanta obiektu lub z nim uzgodnionej, dla których producent
wydał oświadczenie, że zapewniono zgodność wyrobu budowlanego z tą
dokumentacją oraz z przepisami.
2. Indywidualna dokumentacja techniczna, o której mowa w ust. 1, powinna
zawierać opis rozwiązania konstrukcyjnego, charakterystykę materiałową i informację
dotyczącą projektowanych właściwości użytkowych wyrobu budowlanego oraz
określać warunki jego zastosowania w danym obiekcie budowlanym, a także, w miarę
potrzeb, instrukcję obsługi i eksploatacji.
3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1) nazwę i adres wydającego oświadczenie;
2) nazwę wyrobu budowlanego i miejsce jego wytworzenia;
3) identyfikację dokumentacji technicznej;
4) stwierdzenie zgodności wyrobu budowlanego z dokumentacją techniczną oraz
przepisami;
5) adres obiektu budowlanego (budowy), w którym wyrób budowlany ma być
zastosowany;
6) miejsce i datę wydania oraz podpis wydającego oświadczenie.
Art. 10a. 1. Producent sporządza krajową deklarację oraz dokumentację
techniczną zawierającą istotne elementy związane z wymaganym krajowym
systemem oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych wyrobu budowlanego.
2. Producent umieszcza na wyrobie budowlanym lub jego etykiecie znak
budowlany, informacje towarzyszące, określone w przepisach wydanych na podstawie
art. 8 ust. 8, oraz dodatkową informację umożliwiającą identyfikację wyrobu
budowlanego.
3. W przypadku gdy wielkość lub charakter wyrobu budowlanego
uniemożliwiają umieszczenie na nim informacji, o których mowa w ust. 2, informacje
te producent umieszcza na opakowaniu lub w dokumentach towarzyszących temu
wyrobowi.
4. Producent wraz z wyrobem budowlanym udostępnianym na rynku krajowym
dostarcza lub udostępnia dokumenty określone w art. 8 ust. 5a i 5b, a także
w stosownych przypadkach dostarcza instrukcje stosowania, instrukcje obsługi lub
informacje dotyczące zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa, jakie wyrób
budowlany stwarza podczas stosowania i użytkowania.
5. Informacje, dokumenty i instrukcje, o których mowa w ust. 2–4, sporządza się
w języku polskim.
6. Producent w odniesieniu do wprowadzonych do obrotu wyrobów
budowlanych:
1) prowadzi ewidencję:
a) skarg,
b) wyrobów budowlanych niespełniających wymagań określonych
w niniejszej ustawie,
c) wyrobów budowlanych wycofanych z obrotu lub z użytkowania;
2) informuje sprzedawców o wyrobach budowlanych wycofanych z obrotu lub
z użytkowania.
7. Producent stosuje procedury zapewniające utrzymanie przy produkcji wyrobu
budowlanego deklarowanych właściwości użytkowych, w tym w uzasadnionych
przypadkach, prowadzi badania próbek wyrobów budowlanych wprowadzonych do
obrotu lub udostępnianych na rynku krajowym.
8. Producent przechowuje krajową deklarację oraz związaną z nią dokumentację
techniczną przez okres co najmniej 10 lat od dnia wprowadzenia do obrotu wyrobu
budowlanego.
Art. 10b. 1. Producent może wyznaczyć, w formie pisemnej, upoważnionego
przedstawiciela mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W przypadku gdy producent ma siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej
lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA)
– strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – lub Turcji, wyznacza
upoważnionego przedstawiciela, o którym mowa w ust. 1.
3. Zakres udzielonego pełnomocnictwa powinien umożliwić upoważnionemu
przedstawicielowi wykonywanie co najmniej następujących zadań:
1) przechowywanie krajowej deklaracji i dokumentacji technicznej do dyspozycji
właściwego organu przez okres co najmniej 10 lat od dnia wprowadzenia do
obrotu wyrobu budowlanego;
2) na uzasadnione żądanie właściwego organu – dostarczanie organowi informacji
i dokumentacji, niezbędnych do wykazania zgodności danego wyrobu
budowlanego z deklaracją właściwości użytkowych i z innymi mającymi zastosowanie wymaganiami określonymi w niniejszej ustawie;
3) na żądanie właściwego organu – współpracę z organem w działaniach podjętych
w celu usunięcia zagrożeń, jakie stwarzają wyroby budowlane objęte udzielonym
pełnomocnictwem.
4. Zakres udzielonego pełnomocnictwa nie może obejmować sporządzania
dokumentacji technicznej.
Art. 10c. 1. Importer wyrobów budowlanych, o których mowa w art. 5 ust. 2 i 3,
może wprowadzić do obrotu lub udostępniać na rynku krajowym wyłącznie wyroby
budowlane, które spełniają wymagania określone w niniejszej ustawie.
2. Importer zapewnia, aby w czasie, gdy ponosi on odpowiedzialność za wyrób
budowlany, warunki jego przechowywania lub transportu nie wpływały niekorzystnie
na jego zgodność z krajową deklaracją i z innymi wymaganiami określonymi
w niniejszej ustawie.
3. Importer umieszcza na wyrobie budowlanym swoją nazwę lub zastrzeżony
znak towarowy oraz swój adres kontaktowy.
4. W przypadku gdy wielkość lub charakter wyrobu budowlanego
uniemożliwiają umieszczenie na nim informacji, o których mowa w ust. 3, importer
umieszcza wymagane informacje na opakowaniu lub w dokumentach towarzyszących
temu wyrobowi.
5. Importer przechowuje kopię krajowej deklaracji przez okres co najmniej 10 lat
od dnia wprowadzenia do obrotu wyrobu budowlanego i zapewnia przez ten okres
udostępnianie właściwemu organowi, na jego żądanie, dokumentacji technicznej.
6. Na żądanie właściwego organu importer współpracuje z tym organem
w działaniach, które organ podejmuje w celu usunięcia zagrożeń, jakie stwarzają
wyroby budowlane udostępniane przez niego na rynku krajowym.
7. Przepisy art. 10a ust. 4–6 stosuje się odpowiednio do importera.
Art. 10d. 1. Sprzedawca może udostępnić na rynku krajowym wyroby
budowlane, o których mowa w art. 5 ust. 2, jeżeli są one oznakowane znakiem
budowlanym i towarzyszą im dokumenty, informacje i instrukcje, o których mowa
w art. 10a ust. 2 i 4.
2. Na żądanie właściwego organu sprzedawca współpracuje z tym organem
w działaniach, które organ podejmuje w celu usunięcia zagrożeń, jakie stwarzają
wyroby budowlane udostępniane przez niego na rynku krajowym.
3. Przepis art. 10c ust. 2 stosuje się odpowiednio do sprzedawcy.
art. 11.
więcej
wprowadzonych do obrotu lub udostępnianych na rynku krajowym, w zakresie
uregulowanym w niniejszej ustawie, oraz organami nadzoru rynku, w rozumieniu
ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, są:
1) wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego;
2) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego.
art. 12.
więcej
wprowadzonych do obrotu lub udostępnianych na rynku krajowym wyrobów
budowlanych, prowadzenie postępowań administracyjnych w tym zakresie oraz
wykonywanie zadań, o których mowa w art. 59 ust. 3 i ust. 4 pkt 2 i 3 oraz art. 62
ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.
art. 13.
więcej
należy:
1) prowadzenie kontroli planowych i doraźnych;
2) prowadzenie postępowań administracyjnych w pierwszej instancji,
z zastrzeżeniem art. 14 ust. 3a;
3) udział w kontrolach prowadzonych przez Głównego Inspektora Nadzoru
Budowlanego – na jego wezwanie;
4) zlecanie badań pobranych w toku kontroli próbek wyrobów budowlanych;
5) przekazywanie Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego informacji
o wynikach zleconych badań próbek, przeprowadzonych kontrolach wyrobów
budowlanych wprowadzonych do obrotu lub udostępnianych na rynku krajowym
oraz wydanych postanowieniach i decyzjach, a także o wydanych opiniach,
o których mowa w pkt 6;
6) wydawanie dla organów celnych opinii o wyrobach budowlanych.
2. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego sporządza wojewódzki roczny
plan kontroli i przedkłada go do zatwierdzenia Głównemu Inspektorowi Nadzoru
Budowlanego, do dnia 15 listopada roku poprzedzającego rok objęty planem.
3. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego wprowadza do planu, o którym
mowa w ust. 2, zadania wskazane przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
4. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego sporządza sprawozdanie
z wykonania planu, o którym mowa w ust. 2, uwzględniając kontrole doraźne,
i przekazuje je do końca marca roku następnego Głównemu Inspektorowi Nadzoru
Budowlanego. W sprawozdaniu należy zawrzeć informacje sprawozdawcze
przekazywane Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwanemu
dalej „Prezesem UOKiK”.
5. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego może wezwać powiatowego
inspektora nadzoru budowlanego do przeprowadzenia kontroli wskazanej budowy lub
robót budowlanych w zakresie stosowania określonych wyrobów budowlanych.
art. 14.
więcej
1) prowadzenie Krajowego Wykazu Zakwestionowanych Wyrobów Budowlanych;
2) zatwierdzanie wojewódzkich rocznych planów kontroli;
3) przedstawianie Prezesowi UOKiK do zaopiniowania okresowych planów
kontroli wprowadzonych do obrotu wyrobów budowlanych, o których mowa
w art. 5 ust. 1;
4) sporządzanie i przekazywanie Prezesowi UOKiK rocznych sprawozdań
z przeprowadzonych kontroli wprowadzonych do obrotu wyrobów
budowlanych, o których mowa w art. 5 ust. 1;
5) gromadzenie informacji o wynikach zleconych badań próbek,
przeprowadzonych kontrolach wyrobów budowlanych wprowadzonych do
obrotu lub udostępnianych na rynku krajowym, wydanych postanowieniach,
decyzjach i opiniach;
6) kontrola działania wojewódzkich organów nadzoru budowlanego;
7) prowadzenie punktu kontaktowego do spraw wyrobów budowlanych, o którym
mowa w art. 10 rozporządzenia Nr 305/2011;
8) wydawanie decyzji dotyczących jednostek oceny technicznej, o których mowa
w art. 6b ust. 1 i 6;
9) wydawanie decyzji dotyczących krajowych jednostek oceny technicznej,
o których mowa w art. 9 ust. 11 i 16;
10) prowadzenie wykazu jednostek upoważnionych do wydawania krajowych ocen
technicznych;
11) autoryzacja i notyfikacja jednostek wykonujących zadania strony trzeciej
w procesie oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych wyrobów
budowlanych.
2. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego może:
1) sporządzać roczne plany kontroli;
2) prowadzić kontrole planowe i doraźne;
3) zlecać badania pobranych, w toku kontroli, próbek wyrobów budowlanych;
4) wydawać wojewódzkim inspektorom nadzoru budowlanego wytyczne
i zalecenia dotyczące kontroli wyrobów budowlanych wprowadzonych do obrotu
lub udostępnianych na rynku krajowym oraz sprawować nadzór nad ich
realizacją;
5) wydawać wojewódzkim inspektorom nadzoru budowlanego wytyczne
i zalecenia, zapewniające jednolitość postępowań w sprawach wyrobów
budowlanych.
3. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego może wezwać wojewódzkiego
inspektora nadzoru budowlanego do:
1) udziału w prowadzonej kontroli, o której mowa w ust. 2 pkt 2;
2) przeprowadzenia doraźnej kontroli w określonym zakresie;
3) wprowadzenia do wojewódzkiego rocznego planu kontroli określonych zadań.
3a. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego może prowadzić postępowania
administracyjne w pierwszej instancji na podstawie ustaleń dokonanych w wyniku kontroli. W takim przypadku wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego nie wszczyna postępowania administracyjnego.
4. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres informacji o wynikach zleconych badań próbek, przeprowadzonych
kontrolach wyrobów budowlanych wprowadzonych do obrotu lub
udostępnianych na rynku krajowym, wydanych postanowieniach, decyzjach
i opiniach, przekazywanych przez wojewódzkich inspektorów nadzoru
budowlanego Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego,
2) sposób i termin przekazywania tych informacji
– mając na uwadze potrzebę monitorowania systemu kontroli wyrobów budowlanych
wprowadzonych do obrotu lub udostępnianych na rynku krajowym.
Art. 14a. Organy administracji publicznej w zakresie swojej właściwości są
obowiązane do współdziałania z organami nadzoru budowlanego w sprawach kontroli
wyrobów budowlanych.
art. 15.
więcej
Budowlanych, zwanym dalej „Wykazem”, są gromadzone dane i informacje
dotyczące wyrobów budowlanych podlegających oznakowaniu znakiem
budowlanym, niezgodnych z wymaganiami określonymi w niniejszej ustawie,
a w szczególności:
1) dane umożliwiające identyfikację zakwestionowanego wyrobu budowlanego;
2) informacje o:
a) rodzaju i zakresie niezgodności zakwestionowanego wyrobu budowlanego,
b) środkach, jakie zastosowano w odniesieniu do zakwestionowanego wyrobu
budowlanego,
c) zagrożeniach, jakie może spowodować zakwestionowany wyrób
budowlany, wraz z określeniem tych zagrożeń.
2. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego dokonuje wpisów do Wykazu
w przypadku wydania decyzji ostatecznych, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 i 3
i ust. 2 oraz w art. 31 ust. 1 pkt 2 i ust. 2.
3. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, na wniosek wojewódzkiego
inspektora nadzoru budowlanego lub z urzędu:
1) usuwa wpis w Wykazie, w przypadku gdy producent, importer lub sprzedawca
udowodni, że wycofał z obrotu wszystkie egzemplarze zakwestionowanego wyrobu budowlanego, lub w przypadku gdy niezgodności zakwestionowanego
wyrobu budowlanego z wymaganiami określonymi w niniejszej ustawie zostały
usunięte, nie wcześniej jednak niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym
decyzje, na podstawie których dokonano wpisu, stały się ostateczne;
2) może usunąć wpis w Wykazie, w przypadku gdy producent, importer lub
sprzedawca zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej, nie wcześniej
jednak niż po upływie 24 miesięcy od dnia dokonania wpisu;
3) może usunąć wpis w Wykazie po upływie 5 lat od dnia dokonania wpisu.
4. Wykaz jest publicznie dostępny.
5. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego może, w każdym czasie, podać do
publicznej wiadomości informacje zawarte w Wykazie.
6. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób
prowadzenia Wykazu.
7. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, powinno określać w szczególności:
1) wzór Wykazu;
2) sposób dokonywania i usuwania wpisów w tym Wykazie;
3) niezbędne informacje o decyzjach, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 i 3
i ust. 2 oraz w art. 31 ust. 1 pkt 2 i ust. 2.
Art. 15a. 1. Właściwy organ niezwłocznie przekazuje Prezesowi UOKiK kopie
decyzji ostatecznych, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2, art. 31 ust. 1
pkt 2 i 3 i ust. 2 oraz art. 31a ust. 3, dotyczących wyrobów budowlanych
podlegających oznakowaniu CE.
2. Prezes UOKiK na podstawie kopii decyzji ostatecznych, o których mowa
w art. 30 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2, art. 31 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2 oraz art. 31a ust. 3,
dotyczących wyrobów budowlanych podlegających oznakowaniu CE, dokonuje wpisu
do rejestru wyrobów niezgodnych z wymaganiami lub stwarzających zagrożenie,
o którym mowa w art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny
zgodności i nadzoru rynku, zwanego dalej „rejestrem”.
3. Prezes UOKiK, na wniosek właściwego organu usuwa wpis z rejestru,
w przypadku gdy producent, importer lub sprzedawca:
1) wykaże, że wykonał decyzje, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2,
art. 31 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2 oraz art. 31a ust. 3, dotyczące wyrobów budowlanych podlegających oznakowaniu CE, nie wcześniej jednak niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym decyzje, na podstawie których dokonano
wpisu, stały się ostateczne;
2) zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej, nie wcześniej jednak niż po
upływie 24 miesięcy od dnia dokonania wpisu.
art. 16.
więcej
wyrobów budowlanych, o których mowa w art. 5 ust. 1, również na wniosek Prezesa
UOKiK.
1a. Postępowanie w sprawie wyrobów budowlanych niespełniających wymagań
określonych w niniejszej ustawie wszczyna się z urzędu, na podstawie ustaleń
kontroli.
2. Właściwy organ lub osoba działająca z jego upoważnienia, zwane dalej
„kontrolującym”, mają prawo wstępu na teren budowy, teren obiektów i do
pomieszczeń, w których znajdują się wyroby budowlane i dokumenty objęte zakresem
kontroli.
2a. Właściwy organ, na zasadach określonych w art. 25 ust. 2–6, w celu ustalenia
czy wyrób budowlany posiada deklarowane właściwości użytkowe, może pobierać
nieodpłatnie próbki wyrobu budowlanego u sprzedawcy oraz z wyrobów
budowlanych składowanych na terenie budowy, jeżeli budowa jest prowadzona
w ramach działalności gospodarczej inwestora lub obiekt budowlany jest wznoszony
w celu wprowadzenia go do obrotu, a także budowy prowadzonej z wykorzystaniem
środków publicznych oraz zlecać ich badanie. Wyniki badań próbek wyrobu
budowlanego mogą stanowić podstawę wszczęcia kontroli.
3. W kontroli prowadzonej przez właściwy organ, a dotyczącej wyrobów
budowlanych, o których mowa w art. 5 ust. 1, może uczestniczyć pracownik Urzędu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów, upoważniony przez Prezesa Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów, za zgodą organu prowadzącego kontrolę, lub
przedstawiciel właściwego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz Turcji, do czynności
którego stosuje się przepisy niniejszego rozdziału dotyczące osoby kontrolującej.
art. 17.
więcej
kontrolowanego lub w miejscu wykonywania jego działalności, w czasie jej
wykonywania oraz w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej.
1a. Czynności kontrolne są prowadzone po okazaniu kontrolowanemu albo
osobie przez niego upoważnionej legitymacji służbowej oraz doręczeniu
upoważnienia do przeprowadzenia kontroli.
2. Kontrola lub poszczególne czynności kontrolne, za zgodą kontrolowanego,
mogą być przeprowadzane również w siedzibie organu jeżeli może to usprawnić
prowadzenie kontroli.
3. Kontrola dotyczy wyłącznie wyrobu budowlanego, prawidłowości jego
oznakowania, oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych wyrobu
budowlanego oraz jego zamierzonego zastosowania.
3a. Kontrolę wyrobów budowlanych wprowadzonych do obrotu lub
udostępnianych na rynku krajowym prowadzi się zgodnie z programem kontroli albo
jako kontrolę doraźną.
3b. Kontrolę prowadzą co najmniej dwie osoby.
3c. Kontrolę należy prowadzić, stosując najprostsze metody i w sposób najmniej
uciążliwy dla kontrolowanego.
4. Kontrolowany oraz inne podmioty posiadające dowody lub informacje
niezbędne do ustalenia, czy wyrób budowlany spełnia wymagania określone niniejszą
ustawą, są obowiązani do przekazania tych dowodów i udzielenia informacji na
żądanie organu prowadzącego kontrolę.
5. Żądanie, o którym mowa w ust. 4, powinno zawierać:
1) określenie rodzaju dowodów oraz rodzaju i zakresu informacji, którego dotyczy;
2) wskazanie celu żądania;
3) określenie terminu udostępnienia dowodów lub udzielenia informacji;
4) pouczenie o skutkach nieudostępnienia żądanych dowodów lub informacji albo
udostępnienia dowodów lub informacji nieprawdziwych lub wprowadzających
w błąd.
art. 18.
więcej
producenta albo importera przedstawienia:
1) deklaracji właściwości użytkowych lub krajowej deklaracji;
2) nazwy i adresu zakładu, w którym wyrób budowlany jest wytwarzany,
a w przypadku wyrobów importowanych nazwy i adresu producenta;
3) karty charakterystyki lub informacji o substancjach zawartych w wyrobie
budowlanym, o których mowa odpowiednio w art. 31 lub art. 33 rozporządzenia
REACH;
4) ogólnego opisu wyrobu budowlanego, schematów, instrukcji stosowania,
instrukcji obsługi oraz informacji dotyczących zagrożenia dla zdrowia
i bezpieczeństwa, jakie wyrób budowlany stwarza podczas stosowania
i użytkowania.
2. Kontrolujący może dodatkowo żądać od producenta dokumentacji
technicznej, o której mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia Nr 305/2011 oraz
w art. 10a ust. 1, a w przypadku importera wyznaczyć termin udostępnienia tej
dokumentacji.
3. W trakcie kontroli kontrolujący może żądać od kontrolowanego sprzedawcy:
1) wskazania nazwy i adresu producenta, importera lub sprzedawcy, od którego
nabył wyrób budowlany;
2) dokumentów, instrukcji, informacji i opisów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3
i 4.
3) (uchylony)
4. W przypadku gdy kontrolowany wyrób budowlany może stwarzać zagrożenie
dla życia, zdrowia, mienia lub środowiska, kontrolujący może żądać od
kontrolowanego sprzedawcy, jeżeli producent lub importer ma siedzibę poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przedstawienia, w wyznaczonym terminie,
dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia Nr 305/2011
oraz w art. 10a ust. 1.
5. W trakcie kontroli kontrolujący może ponadto:
1) badać dokumenty w zakresie objętym kontrolą oraz żądać od kontrolowanego
sporządzenia ich kopii oraz tłumaczeń na język polski, jeżeli jest to niezbędne do
przeprowadzenia kontroli;
2) dokonywać oględzin wyrobów budowlanych w zakresie objętym kontrolą;
3) legitymować osoby w celu stwierdzenia ich tożsamości, jeżeli jest to niezbędne
na potrzeby kontroli;
4) żądać od kontrolowanego udzielenia w wyznaczonym terminie pisemnych lub
ustnych wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli;
5) przesłuchiwać osoby w charakterze strony, świadka lub biegłego, jeżeli jest to
niezbędne do wyczerpującego wyjaśnienia okoliczności sprawy;
6) zasięgać opinii biegłych, jeżeli jest to niezbędne na potrzeby kontroli;
7) zabezpieczać dowody, wyroby budowlane, pomieszczenia lub środki
przewozowe;
8) pobierać nieodpłatnie próbki wyrobów budowlanych do badań.
6. Kontrolowany jest obowiązany:
1) umożliwić kontrolującemu dokonanie czynności kontrolnych, o których mowa
w ust. 5;
2) potwierdzić zgodność kopii dokumentów z oryginałami.
art. 19.
więcej
postępowania administracyjnego nie podlegają ujawnieniu, jeżeli przekazujący je
wskaże przyczynę, z powodu której wnioskuje o ich nieujawnienie.
2. Informacje uzyskane w trakcie kontroli lub postępowania administracyjnego,
objęte tajemnicą producenta, importera lub sprzedawcy, rozumiane jako nieujawnione
do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne oraz organizacyjne
producenta, importera lub sprzedawcy bądź inne informacje, co do których producent,
importer lub sprzedawca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności,
mogą być wykorzystane wyłącznie do celów, dla których zostały zgromadzone.
3. Jeżeli zachodzi potrzeba ujawnienia informacji, o których mowa w ust. 1 lub
2, oraz dowodów uzyskanych w trakcie kontroli lub postępowania administracyjnego,
właściwy organ lub Prezes UOKiK – w przypadku wyrobów, o których mowa w art. 5
ust. 1, ujawni je w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia podjętych rozstrzygnięć.
art. 20.
więcej
do wstępu na teren jednostki kontrolowanej, poruszania się po tym terenie oraz
znajdujących się tam obiektach i pomieszczeniach.
2. Do kontrolującego stosuje się przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy
obowiązujące w jednostce kontrolowanej.
art. 21.
więcej
2. Kontrolujący jest obowiązany zapoznać kontrolowanego lub osobę przez
niego upoważnioną z treścią protokołu.
3. Protokół podpisują kontrolujący oraz kontrolowany lub osoba przez niego
upoważniona, w której obecności przeprowadzono kontrolę.
4. Jeden egzemplarz protokołu przekazuje się, za pokwitowaniem,
kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej, w której obecności
przeprowadzono kontrolę, a drugi pozostawia się w aktach sprawy.
5. W razie odmowy podpisania lub odbioru protokołu kontrolujący
sporządzający protokół powinien zrobić o tym adnotację w protokole, podając, jeżeli
jest to możliwe, przyczynę odmowy.
6. Kontrolowany może zgłosić uwagi bezpośrednio do protokołu kontroli lub
wnieść je na piśmie, w terminie 7 dni od dnia przedstawienia protokołu do podpisu.
7. Właściwy organ jest obowiązany ustosunkować się do uwag zgłoszonych do
protokołu kontroli niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich
otrzymania.
8. O braku uwag do protokołu należy zrobić adnotację w protokole.
Art. 21a. 1. W przypadku dokonania oględzin lub przeprowadzenia innych
dowodów kontrolujący sporządza odrębne protokoły. Przepisy art. 21 stosuje się
odpowiednio.
2. O sporządzeniu odrębnego protokołu należy zrobić adnotację w protokole
kontroli.
Art. 21b. Kontrolujący mogą, z urzędu lub na wniosek kontrolowanego,
prostować błędy pisarskie i rachunkowe bądź inne oczywiste pomyłki przez
dokonanie adnotacji w protokole kontroli lub odrębnym protokole, o którym mowa
w art. 21a ust. 1, opatrzonej datą i podpisem osoby dokonującej adnotacji.
art. 22.
więcej
zabezpieczenia dowodów na czas niezbędny do realizacji zadań kontroli. Na
postanowienie przysługuje zażalenie.
2. Zabezpieczeniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają w szczególności
dokumenty, informacje oraz wyroby budowlane, jeżeli stanowią lub mogą stanowić
dowód nieprawidłowości stwierdzonych w toku kontroli.
3. Właściwy organ, który wydał w I instancji postanowienie, o którym mowa
w ust. 1, stwierdza jego wygaśnięcie, jeżeli ustały przyczyny powodujące konieczność
zabezpieczenia dowodów.
Art. 22a. Zabezpieczenia dowodów wykonuje się w odniesieniu do:
1) wyrobów budowlanych – przez opatrzenie plombami, pieczęciami lub innymi
znakami urzędowymi oraz przekazanie ich do przechowania kontrolowanemu
lub jego przedstawicielowi, z zastrzeżeniem pkt 2, albo przez ich
przechowywanie w zabezpieczonym pomieszczeniu kontrolowanego lub
właściwego organu, w warunkach właściwych dla poszczególnych rodzajów
wyrobów budowlanych;
2) dokumentów, ewidencji, informacji i innych rzeczy niebędących wyrobami
budowlanymi oraz wyrobów budowlanych, które mogą być dowodami
w sprawach – przez:
a) oddanie na przechowanie kontrolowanemu lub osobie go reprezentującej
w zamkniętym i zabezpieczonym pomieszczeniu,
b) opieczętowanie lub nałożenie innych znaków urzędowych i oddanie na
przechowanie osobom, o których mowa w lit. a,
c) złożenie na przechowanie w pomieszczeniu właściwego organu;
3) pomieszczeń – przez ich zamknięcie oraz nałożenie plomb, pieczęci lub innych
znaków urzędowych;
4) produktów niebezpiecznych – przez ich umieszczenie w pomieszczeniach
i w warunkach spełniających wymagania określone w przepisach odrębnych;
5) środków przewozowych – przez opieczętowanie lub nałożenie innych znaków
urzędowych.
Art. 22b. 1. Postanowienie dotyczące zabezpieczenia dowodów, o którym mowa
w art. 22, powinno zawierać określenie terminu zabezpieczenia.
2. Jeżeli jest to możliwe, termin zabezpieczenia wyrobów powinien być
określany z uwzględnieniem terminów gwarancji oraz innych terminów określających
ważność lub trwałość wyrobu budowlanego.
Art. 22c. 1. Właściwy organ może, w drodze postanowienia, dokonać
zabezpieczenia wyrobu budowlanego przed dalszym przekazywaniem, jeżeli:
1) kontrolowany nie przedstawi deklaracji, informacji oraz dokumentacji
technicznej, związanych z kontrolowanym wyrobem budowlanym, o których
mowa w art. 18 ust. 1–4, albo
2) dokumenty wskazują, że wyrób budowlany może nie spełniać wymagań
określonych niniejszą ustawą, albo
3) dokonane przez kontrolującego oględziny wyrobu budowlanego wskazują, że
wyrób budowlany może nie spełniać wymagań określonych niniejszą ustawą, albo
4) posiadane przez organ (kontrolującego) dowody, w rozumieniu przepisów
Kodeksu postępowania administracyjnego, wskazują, że właściwości użytkowe
wyrobu są niezgodne z deklarowanymi.
2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie.
3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, traci ważność po upływie 2 miesięcy
od dnia doręczenia kontrolowanemu.
4. Organ, który wydał w pierwszej instancji postanowienie, o którym mowa
w ust. 1, stwierdza, w drodze postanowienia, jego wygaśnięcie przed upływem
2 miesięcy od dnia doręczenia, jeżeli ustały przyczyny uzasadniające zabezpieczenie
wyrobu budowlanego.
5. Zabezpieczenia wyrobu budowlanego dokonuje się przez opieczętowanie oraz
sporządzenie inwentaryzacji w formie protokołu. Przepis art. 22a stosuje się
odpowiednio.
art. 23.
więcej
korzysta z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy
publicznych.
2. Właściwy miejscowo komendant Policji jest obowiązany, na wniosek
właściwego organu, do zapewnienia kontrolującemu pomocy Policji w trakcie
wykonywania kontroli.
Art. 23a. Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy, z wyłączeniem
pobierania próbek wyrobu budowlanego, o którym mowa w art. 16 ust. 2a, stosuje się
przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
art. 24.
więcej
i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze
rozporządzenia, sposób przygotowania kontroli, wzór upoważnienia do
przeprowadzenia kontroli, wzory protokołów kontroli oraz oględzin uwzględniając
zakres i rodzaj przeprowadzanej kontroli oraz zapewniając możliwość identyfikacji
organu kontroli i osób wykonujących czynności kontrolne oraz możliwość
identyfikacji kontrolowanego i identyfikacji wyrobu budowlanego objętego kontrolą.
art. 25.
więcej
zgodnie z art. 22c, badaniom lub zlecić ich przeprowadzenie w zakresie wynikającym
z dokumentów i dowodów określonych w art. 22c ust. 1, w celu ustalenia, czy posiada
on deklarowane przez producenta właściwości użytkowe.
2. W celu ustalenia, czy wyrób budowlany spełnia wymagania określone
niniejszą ustawą, można pobierać próbki wyrobu budowlanego, w ilościach
niezbędnych do przeprowadzenia badań.
3. Pobranie próbki wyrobu budowlanego stwierdza się przez sporządzenie
protokołu.
4. Równocześnie z pobraniem próbki wyrobu budowlanego należy,
z zastrzeżeniem ust. 6, pobrać i zabezpieczyć dodatkową próbkę kontrolną wyrobu
budowlanego z tej samej partii w ilości odpowiadającej ilości pobranej do badań.
5. Próbka kontrolna jest przechowywana przez kontrolowanego, do czasu jej
zwolnienia przez właściwy organ, w warunkach uniemożliwiających zmianę jakości
lub cech charakterystycznych wyrobu budowlanego.
6. Próbki kontrolnej nie pobiera się, jeżeli:
1) pobranie próbki byłoby utrudnione z uwagi na wartość, rodzaj lub niewielką ilość
wyrobu budowlanego;
2) przechowanie próbki w warunkach uniemożliwiających zmianę jakości lub cech
charakterystycznych wyrobu budowlanego jest niemożliwe.
art. 26.
więcej
budowlanego lub próbek kontrolnych akredytowanemu laboratorium, albo –
w przypadku, gdy żadne laboratorium nie posiada akredytacji w zakresie
kontrolowanego wyrobu budowlanego – laboratorium właściwej przedmiotowo
jednostki oceny technicznej lub laboratorium właściwej przedmiotowo krajowej
jednostki oceny technicznej. Badanie próbki kontrolnej przeprowadza się na wniosek
kontrolowanego.
2. Po przeprowadzeniu badań sporządza się sprawozdanie z badań, które dołącza
się do protokołu kontroli.
3. Jeżeli przeprowadzone badania wykazały, że wyrób budowlany nie spełnia
wymagań określonych niniejszą ustawą, kontrolowany jest obowiązany do uiszczenia
opłaty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań. Do kosztów tych
zalicza się koszty badań przeprowadzonych przez laboratoria, o których mowa
w ust. 1, oraz koszty transportu i przechowywania próbki.
4. Opłatę, o której mowa w ust. 3, właściwy organ ustala, w drodze
postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Opłatę uiszcza się w terminie 14 dni
od dnia doręczenia postanowienia. W przypadku nieuiszczenia jej w terminie podlega
ona ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. Opłata, o której mowa w ust. 3, stanowi dochód budżetu państwa.
6. W przypadku gdy przeprowadzone badania wykazały, że wyrób budowlany
spełnia wymagania określone niniejszą ustawą, koszty przeprowadzonych badań
ponosi Skarb Państwa.
7. Wyniki badań próbek, o których mowa w ust. 1, Główny Inspektor Nadzoru
Budowlanego publikuje, w formie komunikatu, w Biuletynie Informacji Publicznej
Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego.
art. 27.
więcej
i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób pobierania oraz badania próbki wyrobu budowlanego;
2) wzór protokołu pobrania próbki wyrobu budowlanego lub próbki kontrolnej;
3) sposób zabezpieczenia próbek wyrobu budowlanego i próbek kontrolnych;
4) wzór sprawozdania z badań;
5) sposób postępowania z pozostałościami po próbkach;
6) sposób ustalania, uiszczania i zwrotu opłaty, o której mowa w art. 26 ust. 3.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, należy uwzględnić, że
sposób pobierania próbki nie może stanowić nadmiernego utrudnienia dla
kontrolowanego, sposób zabezpieczenia próbki powinien zapewnić jej ochronę przed
zniszczeniem lub uszkodzeniem, a koszty badań powinny odpowiadać rzeczywistym
kosztom pobrania, badania, transportu i przechowywania próbki.
art. 28.
więcej
art. 29.
więcej
art. 30.
więcej
stwierdzenia, że wyrób budowlany nie spełnia wymagań określonych w niniejszej
ustawie, wydaje:
1) postanowienie zakazujące dalszego udostępniania wyrobu budowlanego przez
sprzedawcę, wyznaczając termin usunięcia określonych nieprawidłowości, albo
2) decyzję zakazującą dalszego udostępniania wyrobu budowlanego przez
sprzedawcę oraz decyzję nakazującą wycofanie z obrotu tego wyrobu przez
producenta lub importera, albo
3) decyzję nakazującą wycofanie z obrotu wyrobu budowlanego przez sprzedawcę,
jeżeli producent lub importer ma siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
1a. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje zażalenie.
2. W przypadku nieusunięcia w terminie nieprawidłowości określonych
w postanowieniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, właściwy organ zakazuje, w drodze
decyzji, obrotu wyrobem budowlanym.
3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
4. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przekazuje się niezwłocznie
organowi właściwemu ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania producenta
lub importera wyrobu budowlanego, stanowiącego przedmiot decyzji. Organ ten jest
obowiązany do przeprowadzenia niezwłocznie kontroli tego wyrobu u producenta lub importera.
art. 31.
więcej
w przypadku stwierdzenia, że wyrób budowlany nie spełnia wymagań określonych
w niniejszej ustawie, wydaje:
1) postanowienie zakazujące dalszego udostępniania wyrobu budowlanego,
wyznaczając termin usunięcia określonych nieprawidłowości, albo
2) decyzję nakazującą wycofanie z obrotu wyrobu budowlanego, albo
3) decyzję nakazującą ograniczenie udostępniania wyrobu budowlanego
użytkownikowi, konsumentowi i sprzedawcy.
1a. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje zażalenie.
2. W przypadku nieusunięcia w terminie nieprawidłowości określonych
w postanowieniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, właściwy organ nakazuje, w drodze
decyzji, wycofanie z obrotu wyrobu budowlanego.
3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają natychmiastowemu
wykonaniu.
Art. 31a. 1. W decyzjach nakazujących wycofanie z obrotu wyrobu
budowlanego, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 i art. 31 ust. 1 pkt 2, właściwy
organ może nakazać producentowi, importerowi lub sprzedawcy odkupienie wyrobu
budowlanego na żądanie osób, które faktycznie nim władają.
2. W decyzjach, o których mowa w ust. 1, właściwy organ może nakazać
powiadomienie przez stronę postępowania konsumentów lub użytkowników wyrobu
budowlanego o stwierdzonych niezgodnościach z wymaganiami określonymi
niniejszą ustawą, określając termin i sposób ich powiadomienia.
3. W przypadku wydania decyzji stwierdzającej, że wyrób budowlany nie spełnia
wymagań określonych niniejszą ustawą, właściwy organ może nakazać, w drodze decyzji, zniszczenie wyrobu budowlanego na koszt producenta, importera lub sprzedawcy, jeżeli producent lub importer mają siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o ile w inny sposób nie można usunąć zagrożeń
spowodowanych przez ten wyrób.
4. Postanowienia i decyzje, o których mowa w art. 30 i art. 31, wydaje się
w zależności od rodzaju stwierdzonych niezgodności wyrobu budowlanego
z wymaganiami określonymi niniejszą ustawą oraz od stopnia zagrożenia
powodowanego przez wyrób budowlany, mając na celu, w szczególności,
zapobieżenie powstaniu zagrożenia lub usunięcie już istniejącego oraz zapewnienie
bezpieczeństwa, zdrowia i życia użytkowników obiektów budowlanych, a także
ochronę środowiska.
5. W przypadku stwierdzenia niezgodności, o których mowa
w art. 59 rozporządzenia Nr 305/2011, albo w przypadku stwierdzenia
nieprawidłowości w oznakowaniu znakiem budowlanym, braku oznakowania
znakiem budowlanym, braku krajowej deklaracji lub jej nieprawidłowego
sporządzenia oraz w przypadku, gdy dokumentacja techniczna jest niekompletna lub
niedostępna u kontrolowanego, właściwy organ wydaje postanowienie, o którym
mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 albo w art. 31 ust. 1 pkt 1, wyznaczając termin usunięcia
nieprawidłowości.
art. 32.
więcej
1) stwierdzi, że wyrób budowlany spełnia wymagania określone niniejszą ustawą;
2) niezgodność wyrobu budowlanego z wymaganiami określonymi niniejszą
ustawą została usunięta albo wyrób ten został wycofany z obrotu;
3) postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Art. 32a. W przypadku gdy po wydaniu decyzji, o których mowa w art. 30 ust. 1
pkt 2 i 3 i ust. 2 oraz w art. 31 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, niezgodności wyrobu budowlanego
z wymaganiami określonymi niniejszą ustawą zostały usunięte lub wyrób budowlany
został wycofany z obrotu, właściwy organ na wniosek producenta, importera lub
sprzedawcy, w drodze decyzji, stwierdza:
1) usunięcie niezgodności wyrobu budowlanego z wymaganiami określonymi
niniejszą ustawą albo
2) wycofanie z obrotu wyrobu budowlanego.
art. 33.
więcej
lub sprzedawca wyrobu budowlanego.
2. Organizacja społeczna może występować z żądaniem dopuszczenia do udziału
w postępowaniu administracyjnym tylko w przypadku, gdy strona postępowania jest
członkiem tej organizacji. Przepisów art. 31 § 1, 4 i 5 Kodeksu postępowania
administracyjnego nie stosuje się w postępowaniach prowadzonych na podstawie
niniejszej ustawy.
art. 34.
więcej
art. 35.
więcej
właściwego organu lub pobieranie próbek wyrobów budowlanych przez ten organ,
podlega karze grzywny.
Art. 35a. (uchylony).
art. 36.
więcej
przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Art. 36a. Producent albo importer, który wprowadza do obrotu wyrób
budowlany nienadający się do zamierzonego zastosowania w zakresie
zadeklarowanych właściwości użytkowych, podlega karze pieniężnej w wysokości do
100 000 zł.
Art. 36b. Producent, który umieszcza oznakowanie CE albo znak budowlany na
wyrobie budowlanym, który nie posiada właściwości użytkowych określonych
w deklaracji właściwości użytkowych lub krajowej deklaracji, podlega karze
pieniężnej w wysokości do 100 000 zł.
Art. 36c. Producent albo importer, który wprowadza do obrotu wyrób
budowlany podlegający obowiązkowi oznakowania CE lub znakiem budowlanym bez
tego oznakowania, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.
Art. 36d. Producent, który nie dopełnia obowiązku sporządzenia
i przechowywania deklaracji właściwości użytkowych, krajowej deklaracji,
dokumentacji technicznej, lub sporządza je niezgodnie z wymaganiami określonymi odpowiednio w przepisach rozporządzenia nr 305/2011 albo przepisach niniejszej
ustawy, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.
Art. 36e. Producent, który nie dopełnia obowiązków dołączania lub
udostępniania wraz z wyrobem budowlanym, podlegającym obowiązkowi
oznakowania CE lub znakiem budowlanym:
1) informacji towarzyszącej temu oznakowaniu wraz z informacją umożliwiającą
identyfikację wyrobu budowlanego lub
2) kopii deklaracji właściwości użytkowych albo krajowej deklaracji, lub
3) instrukcji stosowania, instrukcji obsługi lub informacji dotyczących
bezpieczeństwa użytkowania
– podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 zł.
Art. 36f. Importer, który nie dopełnia obowiązku umieszczenia informacji
umożliwiających jego identyfikację na wyrobie budowlanym podlegającym
obowiązkowi oznakowania CE lub znakiem budowlanym, podlega karze pieniężnej
w wysokości do 10 000 zł.
Art. 36g. Importer, który nie dopełnia obowiązku zapewnienia udostępnienia
dokumentacji technicznej właściwemu organowi, lub przechowywania kopii
deklaracji właściwości użytkowych albo krajowej deklaracji, podlega karze pieniężnej
w wysokości do 10 000 zł.
Art. 36h. Sprzedawca, który udostępnia na rynku krajowym wyrób budowlany,
podlegający obowiązkowi oznakowania CE lub znakiem budowlanym bez tego
oznakowania lub bez informacji towarzyszącej temu oznakowaniu, lub do którego nie
jest dołączona lub udostępniona deklaracja właściwości użytkowych albo krajowa
deklaracja, podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 zł.
Art. 36i. Producent, importer albo sprzedawca obowiązany do przechowywania
próbki kontrolnej, który niszczy ją, usuwa spod zabezpieczenia, lub przechowuje ją
w warunkach niezgodnych z wymaganiami określonymi w art. 25 ust. 5, podlega
karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.
Art. 36j. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 36a–36h, nakłada, w drodze
decyzji, właściwy organ prowadzący postępowanie.
2. Karę pieniężną, o której mowa w art. 36i, nakłada, w drodze decyzji, właściwy
organ prowadzący postępowanie.
3. Ustalając wysokość kar pieniężnych, właściwy organ uwzględnia
w szczególności stopień, okoliczności naruszenia przepisów ustawy, liczbę wyrobów
budowlanych wprowadzonych do obrotu lub udostępnionych na rynku krajowym
niezgodnych z wymaganiami ustawy, uprzednie naruszenie przepisów ustawy, a także
współpracę z właściwym organem prowadzącym postępowanie, w szczególności
przyczynienie się do szybkiego i sprawnego przeprowadzenia postępowania.
4. Właściwy organ odstępuje od nałożenia kary pieniężnej, jeżeli producent,
importer lub sprzedawca podlegający karze przedstawił dowody potwierdzające
wykonanie postanowień, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 i art. 31 ust. 1 pkt 1.
Art. 36k. 1. Termin zapłaty kary pieniężnej wynosi 30 dni od dnia, w którym
decyzja stała się ostateczna.
2. Karę pieniężną wnosi się na rachunek bankowy organu, który ją nałożył.
3. Nie wszczyna się postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej, jeżeli od
dnia popełnienia czynu, o którym mowa w art. 36c–36i, upłynęły 3 lata, licząc od
końca roku, w którym czyn został popełniony.
4. Kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 3 lat od dnia wydania ostatecznej
decyzji o nałożeniu kary.
5. Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych stanowią dochód budżetu
państwa.
6. Do kar pieniężnych, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, stosuje się
odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.).
7. Kary pieniężne podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze
pieniężnym.
art. 37.
więcej
216 oraz z 2004 r. Nr 6, poz. 41) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 uchyla się pkt 16 i 18;
2) art. 10 otrzymuje brzmienie:
„Art. 10. Wyroby wytworzone w celu zastosowania w obiekcie budowlanym w sposób trwały, o właściwościach użytkowych, umożliwiających prawidłowo zaprojektowanym i wykonanym obiektom budowlanym spełnienie wymagań podstawowych, o których mowa w art. 5
ust. 1 pkt 1, można stosować przy wykonywaniu robót budowlanych wyłącznie, jeżeli wyroby te zostały wprowadzone do obrotu zgodnie z przepisami odrębnymi.”;
3) uchyla się art. 10a;
4) w art. 20 w ust. 1 pkt 3a otrzymuje brzmienie:
„3a) sporządzanie lub uzgadnianie indywidualnej dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U. Nr 92, poz. 881);”;
5) art. 46 otrzymuje brzmienie:
„Art. 46. Kierownik budowy (rozbiórki), a jeżeli jego ustanowienie nie jest wymagane - inwestor, jest obowiązany przez okres wykonywania robót budowlanych przechowywać dokumenty stanowiące podstawę ich wykonania, a także oświadczenie dotyczące wyrobów budowlanych jednostkowo zastosowanych w obiekcie budowlanym, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o
wyrobach budowlanych, oraz udostępniać te dokumenty przedstawicielom uprawnionych organów.”;
6) w art. 81a w ust. 1 w pkt 2 uchyla się lit. c;
7) w art. 93 pkt 1a otrzymuje brzmienie:
„1a) przy wykonywaniu robót budowlanych stosuje wyroby, naruszając przepis
art. 10;”.
art. 38.
więcej
poz. 1360, z 2003 r. Nr 80, poz. 718, Nr 130, poz. 1188, Nr 170, poz. 1652, Nr 229,
poz. 2275 oraz z 2004 r Nr 70, poz. 631) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepisów art. 7, art. 13 ust. 1 i 2, art. 40, art. 40b-40k, art. 41-41c, art. 42
oraz art. 45 nie stosuje się do wyrobów budowlanych w rozumieniu ustawy
z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U. Nr 92, poz.
881). Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o zasadniczych wymaganiach,
w przypadku wyrobów budowlanych należy przez to rozumieć wymagania
podstawowe, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca
1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 oraz z 2004
r. Nr 6, poz. 41 i Nr 92, poz. 881).”;
2) w art. 6 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) szczegółowymi wymaganiami określonymi w rozporządzeniach wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 albo”;
3) w art. 39a:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Prezes UOKiK dokonuje wpisów do rejestru w przypadku wydania decyzji, o których mowa:
1) w art. 41c ust. 2 pkt 2 i 3 oraz ust. 3;
2) w art. 30 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 31 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 6 oraz art.
32 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych.”,
b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do wyrobów budowlanych w
rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych, z tym że terminy usunięcia wpisu liczy się od dnia, w których stały się ostateczne decyzje, o których mowa w ust. 3 pkt 2.”.
art. 39.
więcej
do dnia 1 lipca 2004 r., przekazać do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego
informacje, o których mowa w art. 9 ust. 5, dotyczące udzielonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy aprobat technicznych.
art. 40.
więcej
w budownictwie na podstawie przepisów dotychczasowych i na zasadach w tych przepisach określonych nadają się do stosowania, w rozumieniu niniejszej ustawy, przy wykonywaniu robót budowlanych.
art. 41.
więcej
o której mowa w art. 37, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art. 7 ust. 2, art. 8 ust. 6 i art. 9 ust.
6 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie
niniejszej ustawy.
art. 42.
więcej
Polską członkostwa w Unii Europejskiej.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców