Ustawa z dnia 16 listopada 1964 r. o Polskim Czerwonym Krzyżu

art. 1. więcej Art. 1. 1. Polski Czerwony Krzyż jest organizacją społeczną działającą na zasadzie dobrowolności.
2. Polski Czerwony Krzyż ma na celu organizowanie i prowadzenie działalności humanitarnej i wychowawczej, zmierzającej do utrwalenia pokoju między narodami, poprzez szerzenie zasad humanitaryzmu, rozwijanie poszanowania czci i
godności ludzkiej, ochronę zdrowia i życia ludzkiego oraz niesienie pomocy we wszystkich okolicznościach, gdy dobra te
są zagrożone.

art. 2. więcej Art. 2. Polski Czerwony Krzyż działa na podstawie niniejszej ustawy jako organizacja służąca dobrowolnie pomocą
społecznej służbie zdrowia i służbie zdrowia Sił Zbrojnych.

art. 3. więcej Art. 3. Do zadań Polskiego Czerwonego Krzyża należy w szczególności:
1) prowadzenie działalności w zakresie szkolenia sanitarnego, podnoszenia kultury sanitarnej i zdrowia społeczeństwa
oraz pomocy społecznej, a zwłaszcza organizowanie i prowadzenie społecznych akcji pomocy dla ludności w przypadkach epidemii i klęsk o charakterze masowym;
2) prowadzenie działalności humanitarnej na rzecz osób chronionych międzynarodowymi konwencjami, a w szczególności konwencjami genewskimi o ochronie ofiar wojny;
3) prowadzenie Krajowego Biura Informacji, przewidzianego w konwencjach międzynarodowych o traktowaniu jeńców
wojennych oraz o ochronie osób cywilnych podczas wojny.

art. 4. więcej Art. 4. Polski Czerwony Krzyż jest jedynym prawnie uznanym polskim stowarzyszeniem Czerwonego Krzyża działającym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i uprawnionym do prowadzenia w tym charakterze działalności w stosunkach
z zagranicą.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Przy wykonywaniu swych zadań Polski Czerwony Krzyż współdziała z organami państwowymi oraz organizacjami społecznymi, przestrzegając podstawowych zasad Czerwonego Krzyża.
2. Organy i organizacje określone w ust. 1 oraz instytucje i zakłady pracy są obowiązane udzielać Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi pomocy w wykonywaniu jego zadań.

art. 6. więcej Art. 6. Polski Czerwony Krzyż uprawniony jest do świadczenia pomocy na obszarze kraju, a także poza jego granicami, w ramach działalności określonej w umowach międzynarodowych i w ramach innych akcji objętych działalnością
Czerwonego Krzyża, jak również do przyjmowania takiej pomocy z zagranicy.

art. 7. więcej również w transporcie i przy odprawach celnych ze zwolnień od opłat, z przywilejów i z ułatwień na zasadach określonych w umowach międzynarodowych lub w odrębnych przepisach.
2. Naczelne organy Polskiego Czerwonego Krzyża uprawnione są do bezpośredniego komunikowania się w sprawach
jego działalności z Centralnym Biurem Informacji, organizacjami wchodzącymi w skład międzynarodowego Czerwonego
Krzyża oraz z przedstawicielami i delegatami przewidzianymi w konwencjach międzynarodowych dotyczących ochrony
ofiar wojny.

art. 8. więcej Art. 8. Polski Czerwony Krzyż posiada osobowość prawną.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Najwyższym organem Polskiego Czerwonego Krzyża jest Krajowy Zjazd.
2. Naczelnymi organami zarządzającymi są Zarząd Główny Polskiego Czerwonego Krzyża i wyłonione przezeń Prezydium.
3. Siedzibą naczelnych organów Polskiego Czerwonego Krzyża jest m.st. Warszawa.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Statut Polskiego Czerwonego Krzyża oraz zmiany statutu uchwala Krajowy Zjazd, a zatwierdza Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.
2. Nadzór nad działalnością Polskiego Czerwonego Krzyża sprawuje Prezes Rady Ministrów, który może swoje uprawnienia w tym zakresie przekazać w całości lub w części właściwym ministrom.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Polski Czerwony Krzyż posiada prawo do nadawania honorowych odznak za zasługi położone na polu
urzeczywistnienia jego zadań.
2. Zasady nadawania odznak ustala statut.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Godłem Polskiego Czerwonego Krzyża jest równoramienny czerwony krzyż na białym polu (Krzyż
Genewski) występujący samodzielnie lub w połączeniu z nazwą „Polski Czerwony Krzyż”.
2. Godło i nazwa Polskiego Czerwonego Krzyża pozostają pod ochroną prawną.

art. 13. więcej Art. 13. Prawo do używania znaku lub nazwy Czerwonego Krzyża jako godła lub znaku rozpoznawczego i ochronnego
przysługuje w przypadkach i na zasadach określonych w konwencjach międzynarodowych.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Zabronione jest używanie z naruszeniem art. 13 znaku lub nazwy „Czerwony Krzyż” lub „Krzyż Genewski”,
jak również wszelkich znaków lub nazw stanowiących ich naśladownictwo.
2. Zakaz określony w ust. 1 dotyczy również używania znaków i nazw „Czerwonego Półksiężyca” oraz „Czerwonego Lwa i
Słońca”.
3. Zabronione jest używanie godła Związku Szwajcarskiego (biały krzyż na czerwonym tle) albo znaku stanowiącego
jego naśladownictwo wbrew postanowieniom konwencji międzynarodowych.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Kto wbrew przepisom ustawy używa godeł, znaków lub nazw określonych w art. 12, 13 i 14, podlega karze
grzywny do 4500 zł.
2. Orzekanie w sprawach o wykroczenia, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

art. 16. więcej Art. 16. Tracą moc:
1) przepisy z dnia 1 września 1927 r. o stowarzyszeniu „Polski Czerwony Krzyż” (Dz. U. poz. 688),
2) art. 60 Prawa o stowarzyszeniach z dnia 27 października 1932 r. (Dz. U. poz. 808),
3) ustawa z dnia 8 stycznia 1938 r. o ochronie znaku i nazwy Czerwonego Krzyża oraz godła Związku Szwajcarskiego
(Dz. U. poz. 12).

art. 17. więcej Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.