Wejscie w życie: 1 stycznia 2001
Ostatnia Zmiana: 1 sierpnia 2019
art. 1.
więcej
i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla
utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, zasady kontroli i ewidencji
tego obrotu oraz odpowiedzialności za niezgodny z prawem obrót tymi towarami,
technologiami i usługami.
Art. 1a. (uchylony).
art. 2.
więcej
strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania
międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa jest dozwolony na zasadach określonych
w rozporządzeniu Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającym
wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu
w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (Dz. Urz. UE L 134
z 29.05.2009, str. 1), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 428/2009”, ustawach oraz
umowach i innych zobowiązaniach międzynarodowych.
art. 3.
więcej
1) produkty podwójnego zastosowania – produkty podwójnego zastosowania
w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 428/2009;
2) uzbrojenie – broń, amunicję, materiały wybuchowe, wyroby, ich części
i technologie, wskazane w wykazie określonym w przepisach wydanych na
podstawie art. 6a ust. 3;
3) towary o znaczeniu strategicznym – towary o znaczeniu strategicznym dla
bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju
i bezpieczeństwa, będące produktami podwójnego zastosowania lub
uzbrojeniem;
4) (uchylony)
4a) (uchylony)
4b) obszar celny Unii Europejskiej – obszar celny w rozumieniu art. 4
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9
października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269
z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.);
4c) kraj trzeci – państwo, którego terytorium znajduje się poza obszarem celnym
Unii Europejskiej;
5) wywóz – wywóz w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 428/2009;
5a) usługa pośrednictwa – usługę pośrednictwa w rozumieniu art. 2 pkt
5 rozporządzenia nr 428/2009 lub – w przypadku uzbrojenia – działania
dotyczące przemieszczania uzbrojenia pomiędzy dwoma państwami, przy czym
żadnym z tych państw nie jest Rzeczpospolita Polska, polegające na:
a) negocjowaniu, doradztwie handlowym oraz pomocy w zawieraniu umów,
b) uczestnictwie, w jakiejkolwiek formie, w czynnościach związanych
z wywozem, przywozem, tranzytem lub zawarciem umowy leasingu,
darowizny, pożyczki, użyczenia oraz wniesieniem aportu do spółki,
c) zakupie, sprzedaży lub transferze;
5b) pomoc techniczna – jakiekolwiek wsparcie techniczne, związane z naprawami,
rozwojem, wytwarzaniem, testowaniem, utrzymaniem lub innymi usługami
technicznymi dotyczącymi towarów o znaczeniu strategicznym, które może
przyjąć formy udzielania instrukcji, szkolenia, przekazywania wiedzy roboczej
lub usług konsultingowych;
6) przywóz – wprowadzenie towaru o znaczeniu strategicznym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej z kraju trzeciego;
7) tranzyt – tranzyt w rozumieniu art. 2 pkt 7 rozporządzenia 428/2009 lub –
w przypadku uzbrojenia – przemieszczanie pomiędzy państwem członkowskim
Unii Europejskiej, z wyłączeniem Rzeczypospolitej Polskiej, i krajem trzecim
lub pomiędzy krajami trzecimi, przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7a) transfer wewnątrzunijny – przekazanie lub przemieszczenie towaru o znaczeniu
strategicznym od podmiotu w jednym państwie członkowskim do podmiotu
w innym państwie członkowskim bez opuszczania obszaru celnego Unii
Europejskiej;
8) obrót:
a) wywóz,
b) transfer wewnątrzunijny,
c) usługę pośrednictwa,
d) pomoc techniczną,
e) przywóz,
f) tranzyt;
8a) podmiot – osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną
nieposiadającą osobowości prawnej, o ile posiada zdolność prawną;
8b) dostawca – podmiot uprawniony do przekazania uzbrojenia;
8c) odbiorca – podmiot uprawniony do odbioru uzbrojenia;
8d) eksporter – eksportera w rozumieniu art. 2 pkt 3 rozporządzenia nr 428/2009 lub
– w przypadku uzbrojenia:
a) podmiot zamieszkujący albo mający siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, który:
– w momencie przyjmowania deklaracji wywozowej pozostaje
w stosunku umownym z odbiorcą w kraju trzecim i jest uprawniony do
wywozu uzbrojenia lub
– jest uprawniony do wywozu uzbrojenia, w sytuacji gdy nie została
zawarta umowa eksportowa lub strona umowy nie działa we własnym imieniu,
b) umawiającą się stronę zamieszkującą albo mającą siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku gdy prawo dysponowania uzbrojeniem przynależy podmiotowi zamieszkującemu albo posiadającemu
siedzibę poza Rzecząpospolitą Polską, na podstawie umowy, na której opiera się wywóz;
8e) importer – podmiot zamieszkujący albo mający siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, który jest uprawniony do odbioru towaru o znaczeniu
strategicznym z kraju trzeciego;
8f) pośrednik – pośrednika w rozumieniu art. 2 pkt 6 rozporządzenia 428/2009 lub –
w przypadku uzbrojenia – podmiot wykonujący usługę pośrednictwa
w odniesieniu do uzbrojenia;
8g) użytkownik końcowy – podmiot deklarujący wykorzystanie towaru o znaczeniu
strategicznym do własnej działalności;
8h) zezwolenie indywidualne – zezwolenie w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia
nr 428/2009 lub, w przypadku uzbrojenia, a także innych niż wywóz form obrotu
produktami podwójnego zastosowania, zezwolenie udzielone jednemu
podmiotowi w odniesieniu do jednego końcowego użytkownika, importera lub
odbiorcy w innym państwie, dotyczące określonej ilości i wartości
jednoznacznie określonych towarów o znaczeniu strategicznym;
8i) zezwolenie globalne – zezwolenie w rozumieniu art. 2 pkt 10 rozporządzenia nr
428/2009 lub, w przypadku uzbrojenia, a także innych niż wywóz form obrotu
produktami podwójnego zastosowania, zezwolenie udzielone jednemu
podmiotowi w odniesieniu do jednego lub większej liczby końcowych
użytkowników, importerów lub odbiorców w innym państwie lub państwach,
dotyczące określonych typów lub kategorii towarów o znaczeniu strategicznym;
9) (uchylony)
10) organ kontroli obrotu – ministra właściwego do spraw gospodarki;
11) organy opiniujące – ministra właściwego do spraw zagranicznych, ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw finansów
publicznych, Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szefa Służby Wywiadu
Wojskowego, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji
Wywiadu, a w odniesieniu do materiałów jądrowych, technologii jądrowych
oraz innych produktów podwójnego zastosowania, w zakresie których jest
właściwy ze względu na zakres swojego działania – także Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki;
12) organ monitorujący – Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
13) przedsiębiorca – przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca
2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495).
art. 4.
więcej
Rzeczypospolitej Polskiej oraz przewóz przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
broni i amunicji przez osoby fizyczne, na potrzeby inne niż handlowe i przemysłowe,
regulują odrębne przepisy.
art. 5.
więcej
Kodeksu postępowania administracyjnego, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
art. 6.
więcej
może być świadczona na podstawie i w zakresie określonym w zezwoleniu.
2. Zezwolenie na pomoc techniczną nie jest wymagane, gdy pomoc ta jest
świadczona na rzecz podmiotu zamieszkującego albo posiadającego siedzibę na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub gdy pomoc dotyczy towarów o znaczeniu
strategicznym, na których transfer wewnątrzunijny rozpoczynający się z terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej nie jest wymagane zezwolenie.
Art. 6a. 1. Obrót uzbrojeniem może być dokonywany na podstawie i w zakresie
określonym w zezwoleniu.
2. Zezwolenie na transfer wewnątrzunijny uzbrojenia wydane przez właściwe
organy państw członkowskich Unii Europejskiej jest ważne na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku wydania takiego zezwolenia nie jest
wymagane zezwolenie na transfer wewnątrzunijny uzbrojenia przez terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
wykaz uzbrojenia, na obrót którym jest wymagane zezwolenie, uwzględniając przy
jego sporządzaniu formy obrotu określone w art. 3 pkt 8 oraz wykazy
międzynarodowe, w szczególności wspólny wykaz uzbrojenia przyjęty przez Radę
Unii Europejskiej.
Art. 6b. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, listę krajów,
z którymi obrót określonymi towarami o znaczeniu strategicznym jest zakazany lub
ograniczony, uwzględniając bezpieczeństwo publiczne oraz prawa człowieka,
a w przypadku uzbrojenia również potrzeby obronności lub bezpieczeństwa
Rzeczypospolitej Polskiej oraz zobowiązania Rzeczypospolitej Polskiej wynikające
z umów i porozumień międzynarodowych oraz ze zobowiązań sojuszniczych, w tym
porozumień, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 lit. b i c.
Art. 6c. Przywóz lub transfer wewnątrzunijny na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej produktów podwójnego zastosowania nie wymaga uzyskania zezwolenia.
art. 7.
więcej
wewnątrzunijny produktów wymienionych w załączniku IV do rozporządzenia nr
428/2009 oraz pomoc techniczną wydaje się zezwolenie indywidualne, zezwolenie
globalne lub krajowe zezwolenie generalne. Na usługi pośrednictwa w zakresie
produktów podwójnego zastosowania wydaje się zezwolenie indywidualne.
2. Na obrót uzbrojeniem wydaje się zezwolenie indywidualne lub krajowe
zezwolenie generalne. Na transfer wewnątrzunijny uzbrojenia, usługi pośrednictwa
i pomoc techniczną w zakresie uzbrojenia może zostać wydane także zezwolenie
globalne.
art. 8.
więcej
na obrót towarami o znaczeniu strategicznym nie jest wymagane zezwolenie
indywidualne lub zezwolenie globalne.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze
rozporządzenia, przypadki, a w szczególności kraje, podmioty oraz towary
o znaczeniu strategicznym, w odniesieniu do których udziela krajowego zezwolenia
generalnego, oraz szczegółowe warunki, na jakich dokonywany może być obrót objęty
krajowym zezwoleniem generalnym, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia
bezpieczeństwa obrotu towarami o znaczeniu strategicznym.
3. Prowadzenie obrotu na podstawie krajowego zezwolenia generalnego wymaga
złożenia oświadczenia o terminie jego rozpoczęcia. Oświadczenie należy złożyć
organowi kontroli obrotu co najmniej na miesiąc przed rozpoczęciem obrotu.
art. 9.
więcej
kontroli obrotu na wniosek podmiotu zamieszkującego albo posiadającego siedzibę na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „wnioskiem o zezwolenie”.
2. Wniosek o zezwolenie zawiera:
1) oznaczenie wnioskodawcy w tym jego nazwę, adres siedziby albo adres
zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
3) określenie rodzaju i zakresu wykonywanej przez wnioskodawcę działalności
gospodarczej, jeżeli jest przedsiębiorcą;
4) oznaczenie podmiotów będących partnerami handlowymi wnioskodawcy przy
realizacji wnioskowanego obrotu, w tym ich nazwy, adresy siedzib albo adresy
zamieszkania, oraz ich roli w tym obrocie;
5) określenie towarów o znaczeniu strategicznym będących przedmiotem obrotu,
w tym ich wartość, ilość oraz numer kontrolny, określony w wykazie określonym
w przepisach wydanych na podstawie art. 6a ust. 3 lub w załącznikach do
rozporządzenia nr 428/2009;
6) oznaczenie producenta towarów o znaczeniu strategicznym, które będą
przedmiotem obrotu oraz końcowych użytkowników, w tym ich nazw i adresów;
7) informację o sposobie wykorzystania towarów o znaczeniu strategicznym przez
końcowego użytkownika;
8) określenie kraju końcowego przeznaczenia;
9) w przypadku wywozu lub transferu wewnątrzunijnego – oświadczenie, że
wnioskodawca podejmie niezbędne działania, aby towary o znaczeniu
strategicznym, które będą przedmiotem obrotu, dotarły do końcowego
użytkownika;
10) numer poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika wydanego przez
organ kontroli obrotu, jeśli importer lub końcowy użytkownik zobowiązał się do
uzyskania uprzedniej zgody właściwego zagranicznego organu na określone
dysponowanie towarem o znaczeniu strategicznym będącym przedmiotem
wniosku lub jego częścią składową.
3. Wniosek o zezwolenie na wywóz zawiera także oznaczenie:
1) kraju pochodzenia towaru o znaczeniu strategicznym;
2) państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym znajduje się lub będzie
umiejscowiony produkt podwójnego zastosowania;
3) państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym zostanie złożone
zgłoszenie celne lub zgłoszenie do powrotnego wywozu produktu podwójnego
zastosowania.
4. Wniosek o zezwolenie na usługi pośrednictwa zawiera także:
1) określenie usługi pośrednictwa;
2) informację o umiejscowieniu towaru o znaczeniu strategicznym w kraju trzecim.
5. Wniosek o zezwolenie na pomoc techniczną zawiera dodatkowo określenie
rodzaju pomocy technicznej.
6. Do wniosku o zezwolenie na obrót towarami o znaczeniu strategicznym
wnioskodawca jest obowiązany dołączyć:
1) oświadczenie o posiadaniu koncesji lub zezwoleń uprawniających do posiadania
towaru o znaczeniu strategicznym lub prowadzenia działalności związanej
z wnioskowanym obrotem, jeżeli posiadanie takich koncesji lub zezwoleń jest
wymagane na podstawie przepisów innych ustaw, wraz z dokładnymi cechami
identyfikacyjnymi tych dokumentów;
2) projekt umowy lub umowę dotyczącą obrotu, jeśli taka umowa jest wymagana
w odniesieniu do danego obrotu albo list intencyjny lub zapytanie ofertowe;
3) kopię certyfikatu, o którym mowa w art. 11 ust. 5, w przypadku gdy jego
posiadanie jest wymagane;
4) certyfikat importowy lub oświadczenie końcowego użytkownika w przypadku
wywozu lub transferu wewnątrzunijnego; nie dotyczy to przypadków, gdy
krajem końcowego przeznaczenia towaru jest Rzeczpospolita Polska;
5) zgodę właściwego zagranicznego organu na określone dysponowanie towarem,
w przypadku gdy importer lub końcowy użytkownik zobowiązał się do
uzyskania takiej zgody albo oświadczenie, że wnioskodawca nie posiada wiedzy
w zakresie zobowiązania, o którym mowa w ust. 2 pkt 10.
7. Do dokumentu sporządzonego w języku obcym należy dołączyć tłumaczenie
tego dokumentu na język polski sporządzone przez tłumacza przysięgłego.
8. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzory wniosków o zezwolenie na wywóz, transfer wewnątrzunijny, na usługę
pośrednictwa i na pomoc techniczną w zakresie towarów o znaczeniu strategicznym, a także na przywóz i tranzyt uzbrojenia, oraz wzory wniosków o
wydanie certyfikatu importowego i poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika,
2) wzory zezwoleń indywidualnych i zezwoleń globalnych na wywóz, na usługę
pośrednictwa, na przywóz i na tranzyt uzbrojenia oraz na pomoc techniczną i na
transfer wewnątrzunijny w zakresie towarów o znaczeniu strategicznym
– mając na uwadze rodzaje towarów oraz formy obrotu.
art. 10.
więcej
wyjaśnienia w sprawie konieczności uzyskania zezwolenia na określony obrót
towarami o znaczeniu strategicznym w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku.
W uzasadnionych przypadkach termin ten może zostać przedłużony do 6 miesięcy.
2. Przed udzieleniem wyjaśnienia, o którym mowa w ust. 1, organ kontroli
obrotu może wystąpić do organów opiniujących o zajęcie stanowiska. Do stanowiska
organów opiniujących stosuje się odpowiednio art. 12 ust. 2 i art. 12a.
3. Organ kontroli obrotu może zażądać od wnioskodawcy przekazania
dodatkowych wyjaśnień lub dokumentów w celu wyjaśnienia okoliczności
związanych z przedmiotem wniosku.
art. 11.
więcej
korzystający z krajowego zezwolenia generalnego na obrót uzbrojeniem jest
obowiązany utworzyć i stosować wewnętrzny system kontroli i zarządzania obrotem
uzbrojeniem, zwany dalej „wewnętrznym systemem kontroli”.
2. W ramach wewnętrznego systemu kontroli należy określić w szczególności
zadania organów przedsiębiorstwa, podstawowe zadania na stanowiskach pracy
w zakresie kontroli i zarządzania obrotem, zasady doboru pracowników, archiwizacji
danych, kontroli wewnętrznej, realizacji zamówień oraz szkolenia.
3. Wewnętrzny system kontroli podlega certyfikacji zgodności z wymaganiami
międzynarodowych norm ISO 9000 i wymaganiami określonymi w ust. 2.
4. Certyfikację, o której mowa w ust. 3, przeprowadzają upoważnione jednostki
kontrolujące posiadające akredytację w ramach krajowego systemu akredytacji
utworzonego na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny
zgodności (Dz. U. z 2019 r. poz. 155).
5. Certyfikat zgodności stwierdzający zgodność funkcjonowania wewnętrznego
systemu kontroli z wymaganiami określonymi w ust. 2, wydają upoważnione
jednostki, o których mowa w ust. 4.
6. Certyfikat zgodności jest ważny przez okres 3 lat.
7. W okresie ważności certyfikatu zgodności upoważnione jednostki, o których
mowa w ust. 4, przeprowadzają w siedzibie przedsiębiorcy 3 kontrole zgodności
funkcjonowania wewnętrznego systemu kontroli z wymaganiami określonymi w ust. 2.
8. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
wykaz jednostek certyfikujących upoważnionych do prowadzenia certyfikacji
zgodności i kontroli zgodności funkcjonowania wewnętrznego systemu kontroli,
spośród jednostek akredytowanych w krajowym systemie akredytacji, mając na
uwadze zapewnienie jednolitości wewnętrznych systemów kontroli przedsiębiorców.
art. 12.
więcej
następuje w drodze decyzji administracyjnej.
2. Organ kontroli obrotu przed wydaniem zezwolenia indywidualnego lub
zezwolenia globalnego występuje, w formie pisemnej lub za pośrednictwem systemu
elektronicznego, do organów opiniujących o zajęcie stanowiska co do istnienia
przeciwwskazań do wydania takiego zezwolenia. O wystąpieniu do organów
opiniujących organ kontroli obrotu informuje wnioskodawcę.
3. Organ kontroli obrotu przed wydaniem zezwolenia indywidualnego lub
zezwolenia globalnego może zażądać od wnioskodawcy informacji umożliwiających
weryfikację danych zawartych we wniosku o zezwolenie.
4. Wnioskodawca jest obowiązany zgłaszać organowi kontroli obrotu wszelkie
zmiany dotyczące danych zawartych we wniosku, w terminie 14 dni od dnia ich
powstania.
Art. 12a. 1. Stanowisko, o którym mowa w art. 12 ust. 2, organy opiniujące
przekazują organowi kontroli obrotu, w formie pisemnej lub za pośrednictwem
systemu elektronicznego pozwalającego na identyfikację osoby upoważnionej do
wydania takiego stanowiska, w terminie 14 dni od dnia wystąpienia o to stanowisko
przez organ kontroli obrotu.
2. Jeżeli szczególny charakter sprawy będącej przedmiotem stanowiska,
o którym mowa w art. 12 ust. 2, nie pozwala na jego wydanie przez organy opiniujące
w terminie określonym w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 36–38 Kodeksu
postępowania administracyjnego.
3. Terminu na zajęcie przez organy opiniujące stanowiska, o którym mowa w art.
12 ust. 2, nie wlicza się do terminu na wydanie decyzji w sprawie wydania zezwolenia
indywidualnego lub zezwolenia globalnego.
4. Organy opiniujące, przygotowując stanowisko, o którym mowa w art. 12 ust.
2, uwzględniają przesłanki odmowy, zmiany lub cofnięcia zezwolenia, o których
mowa w art. 15, art. 16 ust. 1 i 2 oraz art. 17 ust. 1 pkt 3.
5. Przepis art. 12 ust. 3 stosuje się odpowiednio do organów opiniujących.
6. Stanowisko organów opiniujących nie wymaga formy postanowienia i nie
podlega zaskarżeniu.
Art. 12b. Organ kontroli obrotu przed wydaniem zezwolenia indywidualnego
lub zezwolenia globalnego ustala, czy w ciągu ostatnich 3 lat właściwy organ innego
państwa lub państw członkowskich Unii Europejskiej odmówił wydania zezwolenia
na obrót towarem o znaczeniu strategicznym o zasadniczo identycznych parametrach
oraz do tego samego końcowego użytkownika lub odbiorcy co we wniosku
o zezwolenie. W takim przypadku organ kontroli obrotu konsultuje się z właściwym
organem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który odmówił wydania takiego
zezwolenia, a jeżeli organ kontroli obrotu wyda zezwolenie – informuje o tym ten
organ, dołączając szczegółowe uzasadnienie swojej decyzji.
art. 13.
więcej
podstawy do przypuszczenia, że wystąpiły lub mogą wystąpić nieprawidłowości
w obrocie towarami o znaczeniu strategicznym jest obowiązany podjąć wszelkie
możliwe czynności mające na celu przywrócenie stanu zgodnego z prawem lub
zapobiegnięcie nieprawidłowościom oraz zawiadomić organ kontroli obrotu
o nieprawidłowościach.
art. 14.
więcej
wynikające są niezbywalne.
2. Zezwolenie indywidualne oraz zezwolenie globalne są dokumentami
mającymi znaczenie dla kontroli wykonywanych przez organy celne.
3. Oryginał zezwolenia indywidualnego lub globalnego dołącza się do zgłoszenia
celnego lub do zgłoszenia do powrotnego wywozu.
4. Wydanie zezwolenia indywidualnego lub zezwolenia globalnego na obrót
może być uzależnione od spełnienia dodatkowych wymagań i warunków określonych
przez organ kontroli obrotu, a w szczególności od złożenia przez zagranicznego
końcowego użytkownika oświadczenia końcowego użytkownika lub przedstawienia
certyfikatu importowego, o których mowa w art. 23.
5. W zezwoleniu indywidualnym lub zezwoleniu globalnym określa się termin
jego ważności. Zezwolenie indywidualne jest ważne nie dłużej niż rok, a zezwolenie
globalne nie dłużej niż 3 lata.
6. Za wydanie zezwolenia indywidualnego lub globalnego nie pobiera się opłaty.
art. 15.
więcej
wydania zezwolenia indywidualnego lub zezwolenia globalnego na obrót produktami
podwójnego zastosowania, jeżeli:
1) wymagają tego potrzeby obronności lub bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej;
2) wymagają tego zobowiązania Rzeczypospolitej Polskiej wynikające z umów
międzynarodowych i porozumień sojuszniczych;
3) podmiot nie daje rękojmi zgodnego z prawem prowadzenia obrotu;
4) produkty te mogą być, w całości lub w części, wykorzystane do nielegalnego lub
sprzecznego z interesem Rzeczypospolitej Polskiej wdrażania, produkcji,
eksploatacji, obsługi, utrzymania, przechowywania, wykrywania, identyfikacji
lub rozprzestrzeniania broni masowego rażenia, a w szczególności broni
chemicznej, biologicznej lub jądrowej, a także wdrażania, produkcji, utrzymania
i przechowywania środków zdolnych do przenoszenia takiej broni.
2. Organ kontroli obrotu może odmówić, w drodze decyzji administracyjnej,
wydania zezwolenia indywidualnego lub zezwolenia globalnego na obrót produktami
podwójnego zastosowania, jeżeli:
1) istnieje ryzyko zmiany końcowego użycia lub miejsca przeznaczenia tych produktów;
2) podmiot naruszył przepisy dotyczące obrotu towarami o znaczeniu strategicznym.
art. 16.
więcej
wydania zezwolenia indywidualnego lub zezwolenia globalnego na obrót
uzbrojeniem, jeżeli:
1) wymagają tego potrzeby obronności lub bezpieczeństwa Rzeczypospolitej
Polskiej;
2) jego udzielenie byłoby niezgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami
Rzeczypospolitej Polskiej, wynikającymi z umów i porozumień
międzynarodowych, a w szczególności z międzynarodowymi zobowiązaniami:
a) do wprowadzania embarga na broń lub sankcji nałożonych przez
Organizację Narodów Zjednoczonych, Unię Europejską oraz Organizację
Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie,
b) w ramach Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, sporządzonego
w Moskwie, Waszyngtonie i Londynie dnia 1 lipca 1968 r. (Dz. U. z 1970 r.
poz. 60), Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji i gromadzenia
zapasów broni bakteriologicznej (biologicznej) i toksycznej oraz o ich
zniszczeniu, sporządzonej w Moskwie, Londynie i Waszyngtonie dnia
10 kwietnia 1972 r. (Dz. U. z 1976 r. poz. 1) oraz Konwencji o zakazie
prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz
o zniszczeniu jej zapasów, sporządzonej w Paryżu dnia 13 stycznia 1993 r.
(Dz. U. z 1999 r. poz. 703),
c) w ramach Grupy Australijskiej, Reżimu Kontroli Technologii Rakietowych,
Komitetu Zanggera, Grupy Dostawców Jądrowych, Porozumienia
z Wassenaar i Haskiego kodeksu postępowania przeciwko proliferacji
rakiet balistycznych;
3) istnieje ryzyko, że przeznaczone do wywozu uzbrojenie mogłoby zostać użyte do:
a) represji wewnętrznych,
b) działań stanowiących naruszenie międzynarodowego prawa humanitarnego;
4) istnieje ryzyko, że przeznaczone do wywozu uzbrojenie mogłoby zostać użyte
w celu wywołania lub przedłużenia konfliktu zbrojnego lub zaostrzenia
istniejących napięć lub konfliktów w państwie końcowego użytkownika;
5) istnieje ryzyko, że przeznaczone do wywozu uzbrojenie będzie używane przez
państwo zagranicznego odbiorcy przeciwko innemu państwu, w szczególności
gdy istnieje konflikt zbrojny między państwem zagranicznego odbiorcy a innym
państwem lub istnieje prawdopodobieństwo zaistnienia takiego konfliktu, lub
państwo zagranicznego odbiorcy ma roszczenia terytorialne przeciwko innemu
państwu, które w przeszłości próbowało zrealizować lub groziło ich
zrealizowaniem za pomocą siły;
6) podmiot nie daje rękojmi zgodnego z prawem prowadzenia obrotu;
7) istnieje ryzyko, że przeznaczone do wywozu uzbrojenie mogłoby być w całości
lub w części wykorzystane do nielegalnej lub sprzecznej z interesem
Rzeczypospolitej Polskiej produkcji, eksploatacji, obsługi, konserwacji,
przechowywania lub identyfikacji uzbrojenia.
2. Organ kontroli obrotu może odmówić, w drodze decyzji administracyjnej,
wydania zezwolenia indywidualnego lub zezwolenia globalnego na obrót
uzbrojeniem, jeżeli:
1) jego udzielenie miałoby negatywny wpływ na:
a) interesy związane z obroną i bezpieczeństwem Rzeczypospolitej Polskiej,
innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw sojuszniczych
i sprzymierzonych,
b) poszanowanie praw człowieka,
c) pokój, bezpieczeństwo i stabilność w regionie;
2) istnieje ryzyko, że przeznaczone do wywozu uzbrojenie zostanie użyte
przeciwko siłom zbrojnym państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw
sojuszniczych i sprzymierzonych;
3) państwo końcowego użytkownika:
a) popiera terroryzm lub międzynarodową przestępczość zorganizowaną,
b) nie przestrzega międzynarodowych zobowiązań, w szczególności
dotyczących niestosowania siły oraz międzynarodowego prawa
humanitarnego,
c) nie jest zaangażowane w sprawy nierozprzestrzeniania broni jądrowej oraz
kontroli zbrojeń i rozbrojenia, w szczególności nie podpisało, nie
ratyfikowało lub nie wprowadziło w życie Układu o nierozprzestrzenianiu
broni jądrowej i konwencji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b;
4) istnieje ryzyko, że nastąpi zmiana końcowego użytkownika i końcowego
przeznaczenia lub ponownego wywozu uzbrojenia na niepożądanych
warunkach;
5) przeznaczone do wywozu uzbrojenie nie odpowiada technicznym
i ekonomicznym możliwościom państwa odbiorcy;
6) podmiot naruszył przepisy dotyczące obrotu towarami o znaczeniu
strategicznym.
3. Organ kontroli obrotu informuje właściwe organy państw członkowskich Unii
Europejskiej o odmowie wydania zezwolenia na obrót uzbrojeniem z przyczyn
określonych w ust. 1 i 2, dołączając uzasadnienie odmowy jego wydania.
art. 17.
więcej
cofnąć lub zmienić zezwolenie indywidualne lub zezwolenie globalne, jeżeli:
1) zaistnieją przesłanki, o których mowa w art. 15 i art. 16 ust. 1 i 2;
2) podmiot dokonuje obrotu wbrew warunkom określonym w zezwoleniu
indywidualnym lub zezwoleniu globalnym;
3) podmiot utracił rękojmię zgodnego z prawem prowadzenia obrotu.
2. Przed wydaniem decyzji w sprawie cofnięcia lub zmiany zezwolenia
indywidualnego lub zezwolenia globalnego organ kontroli obrotu może wystąpić do
organów opiniujących o zajęcie stanowiska. Do stanowiska stosuje się odpowiednio
art. 12 ust. 2 i art. 12a.
3. Cofnięcie lub zmiana zezwolenia indywidualnego lub zezwolenia globalnego
z przyczyn leżących po stronie podmiotu następuje bez odszkodowania.
Art. 17a. 1. Organ kontroli obrotu jest organem właściwym w zakresie:
1) wykonywania obowiązków informacyjnych określonych w art. 4 ust. 1–3 i 6, art.
5 ust. 1, art. 8 ust. 2 i 3, art. 9 ust. 4 lit. b i c i ust. 6, art. 11 ust. 2, art. 13, art.
17 ust. 2 i art. 25 rozporządzenia nr 428/2009;
2) rozstrzygania o konieczności uzyskania zezwolenia na wywóz produktów
podwójnego zastosowania niewymienionych w załączniku I do rozporządzenia
nr 428/2009 w przypadku, o którym mowa w art. 4 ust. 4 rozporządzenia
nr 428/2009;
3) wydawania zakazu tranzytu w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust.
1 rozporządzenia nr 428/2009;
4) przedstawienia Komisji Europejskiej wykazu, o którym mowa w art. 10 ust.
4 rozporządzenia nr 428/2009;
5) zasięgania i wydawania opinii w przypadku, o którym mowa w art. 11 ust.
1 rozporządzenia nr 428/2009;
6) występowania do właściwego organu państwa członkowskiego Unii
Europejskiej o nieudzielanie zezwolenia albo jego unieważnienie, zawieszenie,
modyfikację lub odwołanie w przypadku, o którym mowa w art. 11 ust. 2 zdanie
pierwsze rozporządzenia nr 428/2009, a także prowadzenia konsultacji, zgodnie
z art. 11 ust. 2 zdanie drugie rozporządzenia nr 428/2009, z właściwym organem
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który wystąpił do organu kontroli
obrotu o nieudzielanie zezwolenia, jego unieważnienie, zawieszenie,
modyfikację lub odwołanie;
7) wykonywania zadań, o których mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia nr
428/2009;
8) podejmowania decyzji o zawieszeniu wywozu z terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej produktów podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do
rozporządzenia nr 428/2009 objętych ważnym zezwoleniem w przypadku
spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 16 ust. 3 lit. a i b rozporządzenia
nr 428/2009;
9) zasięgania opinii właściwego organu innego państwa członkowskiego Unii
Europejskiej w przypadku, o którym mowa w art. 16 ust. 4 rozporządzenia nr 428/2009;
10) wzywania:
a) eksportera lub pośrednika zgodnie z art. 20 ust. 3 rozporządzenia nr
428/2009 do okazania, w trybie Kodeksu postępowania administracyjnego,
zapisów lub rejestrów oraz dokumentów określonych w art. 20 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 428/2009,
b) podmiotu dokonującego transferu wewnątrzunijnego do okazania, w trybie
Kodeksu postępowania administracyjnego, dokumentów i rejestrów,
o których mowa w art. 22 ust. 8 rozporządzenia nr 428/2009;
11) udzielania dodatkowych informacji w przypadku określonym w art. 22 ust.
9 rozporządzenia nr 428/2009;
12) informowania Komisji Europejskiej i właściwych organów państw
członkowskich Unii Europejskiej o podjętych środkach zgodnie z art. 22 ust.
5 rozporządzenia nr 428/2009;
13) wyznaczania przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej do Grupy
Koordynacyjnej do spraw Produktów Podwójnego Zastosowania, o której mowa
w art. 23 rozporządzenia nr 428/2009.
2. Organ kontroli obrotu przed wydaniem decyzji w sprawie konieczności
uzyskania zezwolenia na wywóz produktów podwójnego zastosowania
niewymienionych w załączniku I do rozporządzenia nr 428/2009 w przypadku,
o którym mowa w art. 4 ust. 4 rozporządzenia nr 428/2009, oraz w sprawie zakazu
tranzytu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 428/2009, może wystąpić
do organów opiniujących o zajęcie stanowiska. Przepisy art. 12 ust. 2 i art. 12a stosuje
się odpowiednio.
art. 18.
więcej
art. 19.
więcej
art. 20.
więcej
realizowany w wyznaczonych urzędach celno-skarbowych.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wykaz urzędów celno-skarbowych, o których mowa w ust. 1, mając
na względzie zapewnienie właściwej kontroli wywozu, przywozu i tranzytu towarów
o znaczeniu strategicznym.
3. Organ kontroli obrotu informuje Komisję Europejską o urzędach celnoskarbowych upoważnionych do dokonywania czynności celnych w zakresie wywozu,
przywozu i tranzytu towarów o znaczeniu strategicznym.
art. 21.
więcej
indywidualnych i zezwoleń globalnych oraz podmiotów korzystających z zezwoleń
generalnych, zwany dalej „rejestrem”.
2. (uchylony)
3. Wpisu zezwolenia indywidualnego lub globalnego do rejestru dokonuje się
niezwłocznie po udzieleniu danego zezwolenia. Wpisu podmiotu dokonuje się
niezwłocznie po złożeniu oświadczenia, o którym mowa w art. 8 ust. 3.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
sposób prowadzenia rejestru, uwzględniając w szczególności rodzaje udzielonych
zezwoleń oraz ilość i wartość towarów o znaczeniu strategicznym objętych
zezwoleniem.
Art. 21a. Przywóz lub transfer wewnątrzunijny na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej wykorzystywanych w telekomunikacji lub do ochrony informacji produktów
podwójnego zastosowania określonych w części 1 „Telekomunikacja” poz. 5A001a
lub 5A001b4 lub w części 2 „Ochrona informacji” kategorii 5 załącznika nr I do
rozporządzenia nr 428/2009 podlega monitorowaniu przez organ monitorujący.
Art. 21b. 1. Podmiot zamieszkujący albo mający siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przed dokonaniem przywozu lub transferu
wewnątrzunijnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów podwójnego
zastosowania określonych w art. 21a, jest obowiązany zgłosić organowi
monitorującemu, w formie pisemnej, zamiar dokonania przywozu lub transferu
wewnątrzunijnego tych produktów, zwany dalej „zgłoszeniem”.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podmiotów zagranicznych.
3. Jednostka organizacyjna podległa Ministrowi Obrony Narodowej, jest
obowiązana dokonać zgłoszenia również Szefowi Służby Kontrwywiadu
Wojskowego.
4. Zgłoszenie doręcza się organowi monitorującemu nie później niż na 14 dni
przed przewidywanym dniem przywozu lub transferu wewnątrzunijnego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
5. Dokonane zgłoszenie jest dokumentem mającym znaczenie dla kontroli
wykonywanej przez organ celny.
Art. 21c. 1. Zgłoszenie zawiera:
1) oznaczenie podmiotu zgłaszającego, określenie adresu siedziby albo adresu
miejsca zamieszkania;
2) oznaczenie podmiotu uprawnionego do odbioru produktu podwójnego
zastosowania, określenie adresu siedziby albo adresu miejsca zamieszkania;
3) oznaczenie producenta i końcowego użytkownika, określenie adresu siedziby
albo adresu miejsca zamieszkania;
4) określenie produktu podwójnego zastosowania, który będzie przedmiotem
przywozu lub transferu wewnątrzunijnego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, jego opis, określenie ilości i wartości;
5) informację o sposobie wykorzystania produktu podwójnego zastosowania przez
końcowego użytkownika;
6) określenie kraju końcowego przeznaczenia;
7) oświadczenie, że podmiot podejmie niezbędne działania, aby produkt, o którym
mowa w zgłoszeniu, dotarł do końcowego użytkownika.
2. Podmiot zamieszkujący albo mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej jest obowiązany powiadamiać organ monitorujący o każdej zmianie danych,
o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jej powstania.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do nabywcy w przypadku przeniesienia
na niego prawa własności produktu podwójnego zastosowania określonego
w zgłoszeniu.
4. W przypadku przywozu lub transferu wewnątrzunijnego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej towarów i technologii związanych z ochroną informacji
niejawnych podmiot zamieszkujący albo mający siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany dołączyć do zgłoszenia kopię koncesji na
wykonywanie działalności w zakresie obrotu towarami i technologiami
o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, o której mowa w ustawie z dnia
13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie
wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami
i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. poz. 1214 i 1495
oraz z 2020 r. poz. 148), o ile jest wymagana.
5. W przypadku braków formalnych zgłoszenia organ monitorujący wzywa
podmiot zamieszkujący albo mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
do ich usunięcia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.
6. Termin, o którym mowa w ust. 5, może zostać przedłużony na uzasadniony
wniosek podmiotu zamieszkującego albo mającego siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej złożony przed jego upływem.
7. W przypadku nieusunięcia braków formalnych zgłoszenia w terminie,
o którym mowa w ust. 5 lub 6, organ monitorujący uznaje to zgłoszenie za
niedokonane.
8. Do dokumentu załączonego do zgłoszenia sporządzonego w języku obcym
należy dołączyć tłumaczenie tego dokumentu na język polski.
9. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia,
mając na względzie dane, o których mowa w ust. 1, oraz rodzaje produktów
podlegających przywozowi lub transferowi wewnątrzunijnemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 21d. Organ monitorujący informuje Szefa Agencji Wywiadu o przywozie
lub transferze wewnątrzunijnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej urządzeń
kryptograficznych, przekazując informację o importerze lub odbiorcy oraz rodzaju
przywożonych lub transferowanych urządzeń.
Art. 21e. Wiarygodność przedsiębiorcy zamieszkującego albo mającego
siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącego odbiorcą uzbrojenia
przekazywanego w ramach zezwoleń generalnych na transfer wewnątrzunijny
wydanych przez właściwe organy innych państw członkowskich Unii Europejskiej,
poświadcza świadectwo wiarygodności odbiorcy wydawane przez Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zwanego dalej „Szefem ABW”, w drodze decyzji
administracyjnej.
Art. 21f. Świadectwo wiarygodności odbiorcy wydane przez właściwy organ
innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest
ważne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 21g. 1. Świadectwo wiarygodności odbiorcy wydaje się na wniosek
przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 21e.
2. Wniosek o wydanie świadectwa wiarygodności odbiorcy zawiera:
1) dane identyfikujące odbiorcę;
2) oświadczenie o strukturze kapitałowej i powiązaniach kapitałowych odbiorcy;
3) numer koncesji na obrót uzbrojeniem, o której mowa w ustawie z dnia
13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie
wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz
wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku
o wydanie świadectwa wiarygodności odbiorcy, mając na uwadze dane, o których
mowa w ust. 2, oraz rodzaje uzbrojenia.
Art. 21h. 1. Świadectwo wiarygodności odbiorcy wydaje się, jeżeli
przedsiębiorca:
1) prowadzi na obszarze Unii Europejskiej działalność gospodarczą związaną
z uzbrojeniem, w szczególności związaną z integracją systemów i podsystemów;
2) wyznaczy pracownika wykonującego czynności kierownicze, odpowiedzialnego
za transfery wewnątrzunijne i wywóz uzbrojenia;
3) dołączy do wniosku, o którym mowa w art. 21g ust. 1:
a) pisemne zobowiązanie do przestrzegania i egzekwowania warunków
związanych z końcowym zastosowaniem i wywozem lub transferem
wewnątrzunijnym uzbrojenia,
b) pisemne zobowiązanie do przekazania Szefowi ABW dokumentów
niezbędnych do weryfikacji informacji, o których mowa w lit. d oraz w art.
21g ust. 2, i potwierdzenia spełnienia warunków, o których mowa w pkt 1
i 2, oraz do dostarczenia informacji dotyczących końcowych użytkowników
i ostatecznego przeznaczenia uzbrojenia będącego przedmiotem wywozu
lub transferu wewnątrzunijnego z terytorium i na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
c) kopię certyfikatu zgodności, o którym mowa w art. 11 ust. 5,
d) wykaz umów na obrót uzbrojeniem zawartych w okresie 6 miesięcy
poprzedzających złożenie wniosku,
e) pisemne zobowiązanie do informowania Szefa ABW o zmianach danych
objętych wnioskiem.
2. Szef ABW, przed wydaniem świadectwa wiarygodności odbiorcy, może
wystąpić do organu kontroli obrotu, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szefa Służby Wywiadu Wojskowego, Szefa Służby
Kontrwywiadu Wojskowego, Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego
Straży Granicznej, ministra właściwego do spraw zagranicznych oraz ministra
właściwego do spraw finansów publicznych o przekazanie stanowiska o braku
przeciwwskazań do wydania świadectwa wiarygodności odbiorcy. Przepisy art.
12 ust. 2 i art. 12a stosuje się odpowiednio.
3. Szef ABW, wydając świadectwo wiarygodności odbiorcy, może odstąpić od
uzasadnienia decyzji albo ograniczyć uzasadnienie, ze względu na interes
bezpieczeństwa państwa lub porządek publiczny.
Art. 21i. Organy administracji rządowej, organy państwowe, organy samorządu
terytorialnego, sądy oraz przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie
użyteczności publicznej, na żądanie Szefa ABW, udzielają informacji w zakresie
niezbędnym do wydania lub cofnięcia świadectwa wiarygodności odbiorcy.
Art. 21j. Świadectwo wiarygodności odbiorcy jest wydawane na okres 5 lat.
Art. 21k. 1. Świadectwo wiarygodności odbiorcy zawiera:
1) oznaczenie organu, który wystawił świadectwo;
2) nazwę i adres odbiorcy;
3) poświadczenie wiarygodności odbiorcy wydane na podstawie art. 21h ust. 1;
4) datę wydania i okres ważności świadectwa.
2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór świadectwa
wiarygodności odbiorcy, uwzględniając dane, o których mowa w ust. 1.
Art. 21l. Szef ABW prowadzi kontrolę w zakresie spełniania przez odbiorcę
warunków i zobowiązań określonych w art. 21h ust. 1. Przepisy art. 30 i art. 32 stosuje
się odpowiednio.
Art. 21m. Szef ABW, w drodze decyzji administracyjnej, odmawia wydania
świadectwa wiarygodności odbiorcy albo cofa świadectwo wiarygodności odbiorcy,
gdy odbiorca nie spełnia warunków określonych w art. 21h ust. 1 lub naruszył przepisy
dotyczące obrotu towarami o znaczeniu strategicznym. Przepis art. 21h ust. 3 stosuje
się odpowiednio.
Art. 21n. Kopię decyzji o cofnięciu świadectwa wiarygodności odbiorcy Szef
ABW przekazuje organowi kontroli obrotu.
Art. 21o. Organ kontroli obrotu informuje Komisję Europejską oraz właściwe
organy państw członkowskich Unii Europejskiej o przypadkach cofnięcia świadectwa
wiarygodności odbiorcy.
Art. 21p. 1. Szef ABW prowadzi wykaz certyfikowanych odbiorców mających
miejsce zamieszkania albo siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, Szef ABW przesyła organowi kontroli
obrotu, który przesyła go Komisji Europejskiej, Parlamentowi Europejskiemu oraz
właściwym organom państw członkowskich Unii Europejskiej.
Art. 21q. Minister właściwy do spraw zagranicznych informuje właściwe
organy państw członkowskich Unii Europejskiej o zagrożeniu nieprzestrzeganiem
warunków krajowego zezwolenia generalnego na transfer wewnątrzunijny uzbrojenia
przez odbiorcę w innym państwie, który uzyskał świadectwo wiarygodności odbiorcy,
lub o naruszeniu przez niego bezpieczeństwa publicznego lub istotnych interesów
w zakresie bezpieczeństwa państwa oraz, o ile to konieczne, zwraca się do tych
organów o wyjaśnienia w tej sprawie.
art. 22.
więcej
tego wymagają, organ kontroli obrotu, na wniosek podmiotu, może wydać certyfikat
importowy lub poświadczyć oświadczenie końcowego użytkownika.
1a. W przypadku gdy właściwe organy kraju zagranicznego eksportera tego
wymagają, organ kontroli obrotu, w ramach poświadczenia oświadczenia końcowego
użytkownika, może zobowiązać się do uznania ograniczeń i warunków związanych
z obrotem towarami o znaczeniu strategicznym określonych przez te organy.
1b. Organ kontroli obrotu może odmówić wydania zezwolenia na obrót
z zagranicą towarami o znaczeniu strategicznym objęty oświadczeniem końcowego
użytkownika mającego siedzibę albo miejsce zamieszkania w Rzeczypospolitej
Polskiej, jeżeli nie zostaną spełnione warunki i ograniczenia określone przez właściwe
organy kraju zagranicznego eksportera.
2. Do wniosku o wydanie certyfikatu importowego lub poświadczenia
oświadczenia końcowego użytkownika stosuje się odpowiednio przepisy art. 9 ust. 2, 6 i 7.
2a. Organ kontroli obrotu przed wydaniem certyfikatu importowego lub
poświadczeniem oświadczenia końcowego użytkownika może wystąpić do organów
opiniujących o zajęcie stanowiska. Przepisy art. 12 ust. 2 i art. 12a stosuje się
odpowiednio.
3. Certyfikat importowy oraz poświadczone oświadczenie końcowego
użytkownika są dokumentami przeznaczonymi do okazania właściwym władzom poza
granicami Rzeczypospolitej Polskiej i zaświadczają o wiarygodności podmiotu
i o objęciu kontrolą przez właściwe organy Rzeczypospolitej Polskiej transakcji
w zakresie przywozu lub transferu wewnątrzunijnego na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej towarów o znaczeniu strategicznym.
3a. Podmioty dostarczające towary o znaczeniu strategicznym mające siedzibę
albo miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane do
udokumentowanego informowania podmiotów odbierających towary o znaczeniu
strategicznym o warunkach zezwolenia na obrót towarami o znaczeniu strategicznym,
w tym o ograniczeniach w zakresie dysponowania towarem o znaczeniu
strategicznym. W przypadku wydanego przez organ kontroli obrotu poświadczenia
oświadczenia końcowego użytkownika w odniesieniu do towaru o znaczeniu
strategicznym lub jego części stanowiących przedmiot obrotu, do informacji należy
dołączyć numer i datę poświadczenia oraz nazwę końcowego użytkownika.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. Organ kontroli obrotu może odmówić wydania certyfikatu importowego lub
odmówić poświadczenia oświadczenia końcowego użytkownika, jeżeli nie jest
możliwe potwierdzenie faktów, o których mowa w ust. 3, z powodu braku rękojmi
zgodnego z prawem prowadzenia obrotu towarami o znaczeniu strategicznym lub
niestosowania przez podmiot wewnętrznego systemu kontroli.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
wzór certyfikatu importowego, uwzględniając dane, o których mowa w ust. 8.
8. Wzór certyfikatu, o którym mowa w ust. 7, zawiera w szczególności: nazwę
importera lub odbiorcy, nazwę zagranicznego eksportera, ich siedziby i adresy, nazwę
i opis towaru o znaczeniu strategicznym, numer kontrolny, ilość i wartość, opis
ostatecznego wykorzystania towaru o znaczeniu strategicznym oraz oświadczenie, że
importer lub odbiorca:
1) zobowiązał się, iż wprowadzi wymienione w certyfikacie towary o znaczeniu
strategicznym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i niezwłocznie
powiadomi organ kontroli obrotu o zmianach w warunkach kontraktu;
2) złożył oświadczenie, że jest świadomy, że dalszy wywóz lub transfer
wewnątrzunijny z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zmiana końcowego
użytkownika lub deklarowanego końcowego wykorzystania towaru o znaczeniu
strategicznym wymagają uprzedniej zgody organu kontroli obrotu;
3) w uzgodnieniu z końcowym użytkownikiem zobowiązał się do umożliwienia
przeprowadzenia przez organ kontroli obrotu, przy ewentualnym udziale
przedstawicieli władz kraju zagranicznego eksportera, kontroli zgodności
wykorzystania towarów o znaczeniu strategicznym z warunkami zezwolenia
w miejscu ich wykorzystania w całym okresie pozostawania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
art. 23.
więcej
Rzeczypospolitej Polskiej towarów o znaczeniu strategicznym organ kontroli obrotu
żąda od podmiotu dostarczenia certyfikatu importowego lub oświadczenia końcowego
użytkownika poświadczonego przez właściwe organy kraju zagranicznego importera
lub odbiorcy.
2. Oświadczenie końcowego użytkownika jest wystawiane przez zagranicznego
końcowego użytkownika i zawiera treść wymaganą przez organ kontroli obrotu.
3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, powinno być także poświadczone
przez zagranicznego importera i właściwe władze kraju końcowego przeznaczenia.
3a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, jest dokumentem, w którym
zagraniczny końcowy użytkownik oraz importer lub odbiorca zobowiązuje się do
przestrzegania postanowień w zakresie dysponowania oraz wykorzystywania
towarów o znaczeniu strategicznym objętych oświadczeniem.
4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera w szczególności:
1) nazwę i adres eksportera lub dostawcy;
2) określenie towaru o znaczeniu strategicznym, jego opis, oznaczenie, ilość
i wartość oraz numer kontrolny;
3) opis końcowego zastosowania towaru o znaczeniu strategicznym;
4) określenie kraju końcowego przeznaczenia;
5) nazwę i adres zagranicznego końcowego użytkownika;
6) zobowiązanie końcowego użytkownika do nieprzekazywania uzbrojenia
odbiorcom w kraju objętym embargiem na broń, jeżeli przedmiotem obrotu jest
uzbrojenie;
7) zobowiązanie końcowego użytkownika do nieprzekazywania towaru
o znaczeniu strategicznym żadnemu innemu podmiotowi bez uprzedniej zgody
organu kontroli obrotu;
8) poświadczenie przez właściwy organ kraju końcowego użytkownika przyjęcia
przez końcowego użytkownika zobowiązań, o których mowa w pkt 6 lub 7, oraz
oświadczenie właściwego organu kraju końcowego użytkownika, że końcowy
użytkownik jest upoważniony do posiadania towarów o znaczeniu
strategicznym;
9) zobowiązanie właściwego organu kraju końcowego użytkownika, że bez
wcześniejszej zgody tego organu nie zostanie udzielone zezwolenie na: wywóz,
sprzedaż, pożyczenie lub dysponowanie towarami o znaczeniu strategicznym
objętymi oświadczeniem w inny sposób niż określony w oświadczeniu
końcowego użytkownika;
10) nazwę i adres zagranicznego importera lub odbiorcy;
11) zobowiązanie importera lub odbiorcy do nieprzekazywania uzbrojenia
odbiorcom z kraju przeznaczenia objętego embargiem na broń, jeżeli
przedmiotem obrotu jest uzbrojenie;
12) zobowiązanie importera lub odbiorcy do nieprzekazywania towaru o znaczeniu
strategicznym żadnemu innemu odbiorcy niż końcowy użytkownik bez
uprzedniej zgody organu kontroli obrotu;
13) poświadczenie przez właściwy organ kraju importera lub odbiorcy przyjęcia
przez importera lub odbiorcę zobowiązań, o których mowa w pkt 11 lub 12, oraz
oświadczenie właściwego organu kraju importera lub odbiorcy, że importer lub
odbiorca jest upoważniony do posiadania towarów o znaczeniu strategicznym;
14) wskazanie pośrednich nabywców, o ile występują.
5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, może nie zawierać jednego lub więcej
elementów wymienionych w ust. 4 pkt 7–9, 12 i 13, w przypadku gdy państwo
końcowego użytkownika lub importera posiada system kontroli obrotu,
w szczególności jest członkiem międzynarodowych porozumień, o których mowa
w art. 16 ust. 1 pkt 2 lit. b i c, oraz jeżeli:
1) stopień zaawansowania technologicznego towaru o znaczeniu strategicznym jest
niski i towar o znaczeniu strategicznym nie jest śmiercionośny lub nie jest
kluczową częścią składową lub komponentem takiego towaru lub
2) końcowy użytkownik ma status organu lub podmiotu państwowego.
6. W przypadku wywozu uzbrojenia do końcowych użytkowników
posiadających siedzibę poza obszarem Unii Europejskiej, z wyłączeniem końcowych
użytkowników posiadających siedzibę w krajach określonych w części 2 załącznika IIa do rozporządzenia nr 428/2009, polskie przedstawicielstwo dyplomatyczne
lub urząd konsularny potwierdzają autentyczność podpisu osoby reprezentującej
zagraniczny organ właściwy do spraw kontroli obrotu, poświadczającej oświadczenie,
o którym mowa w ust. 2, oraz zgodność tego oświadczenia z prawem miejsca jego
wystawienia.
art. 24.
więcej
terminie 30 dni od dnia zwolnienia lub odbioru towaru o znaczeniu strategicznym,
wystąpić do naczelnika urzędu celno-skarbowego właściwego ze względu na siedzibę
końcowego użytkownika tego towaru z wnioskiem o wydanie certyfikatu weryfikacji
dostawy stwierdzającego, że towar objęty certyfikatem został przez ten podmiot
faktycznie i w sposób zgodny z przepisami prawa wprowadzony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Do wydania certyfikatu weryfikacji dostawy stosuje się odpowiednio przepisy
działu VII Kodeksu postępowania administracyjnego.
3. Podmiot jest obowiązany zwrócić właściwemu organowi celnemu koszty
poniesione przez ten organ w toku postępowania w sprawie wydania certyfikatu
weryfikacji dostawy.
4. Certyfikat weryfikacji dostawy zawiera w szczególności:
1) nazwę importera lub odbiorcy, nazwę eksportera lub dostawcy, ich siedziby i adresy;
2) nazwę i opis towaru o znaczeniu strategicznym;
3) numer kontrolny, ilość i wartość, opis ostatecznego wykorzystania towaru
o znaczeniu strategicznym;
4) numer zgłoszenia celnego, numer konosamentu, listu przewozowego lub innego
dokumentu potwierdzającego przywóz towarów o znaczeniu strategicznym oraz
potwierdzenie, że importer lub odbiorca przedstawił wiarygodne dowody dokonania dostawy i wprowadził wymienione w certyfikacie towary o znaczeniu
strategicznym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór certyfikatu weryfikacji dostawy oraz sposób ewidencjonowania
wydanych certyfikatów, uwzględniając elementy określone w ust. 4 oraz mając na
uwadze zapewnienie możliwości weryfikacji zaewidencjonowanych danych.
6. W przypadku wywozu lub transferu wewnątrzunijnego z terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej towarów o znaczeniu strategicznym, organ kontroli obrotu
może żądać od podmiotu dostarczenia certyfikatu weryfikacji dostawy wydawanego
przez właściwe organy kraju importera lub odbiorcy.
art. 25.
więcej
obowiązany do prowadzenia ewidencji tego obrotu.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności następujące dane:
1) opis towaru o znaczeniu strategicznym oraz jego oznaczenie;
2) ilość i wartość towaru o znaczeniu strategicznym;
3) daty obrotu;
4) nazwę i adres eksportera lub dostawcy oraz importera lub odbiorcy;
5) końcowe przeznaczenie i oznaczenie końcowego użytkownika;
6) dowód, że informacja na temat ograniczeń eksportowych związanych
z zezwoleniem na transfer została przekazana odbiorcy towarów o znaczeniu
strategicznym.
3. Podmiot dokonujący obrotu towarami o znaczeniu strategicznym, jest
obowiązany do przechowywania zapisów, rejestrów oraz dokumentów gromadzonych
w ramach ewidencji, o której mowa w ust. 1, przez okres 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym dokonano obrotu.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe informacje gromadzone w ewidencji, o której mowa w ust. 1, oraz sposób jej prowadzenia, mając na względzie warunki, jakim powinien odpowiadać
wewnętrzny system kontroli oraz zakres danych, o których mowa w ust. 2
art. 26.
więcej
obowiązany przekazać organowi kontroli obrotu coroczną informację o realizacji tego
obrotu, w terminie do końca I kwartału następnego roku.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
zakres informacji, o których mowa w ust. 1, uwzględniając dane zawarte w ewidencji,
o których mowa w art. 25 ust. 2, oraz rodzaje towarów o znaczeniu strategicznym.
art. 27.
więcej
organom informacje o realizacji obrotu towarami o znaczeniu strategicznym.
Art. 27a. 1. Podmiot dokonujący wywozu uzbrojenia jest obowiązany przekazać
ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych roczny raport z faktycznego
wykonania tego wywozu, w terminie do końca kwietnia następnego roku.
2. Raport, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1) nazwę, ilość i wartość uzbrojenia będącego przedmiotem wywozu;
2) kategorię kontrolną;
3) numery wykorzystanych zezwoleń;
4) kraj końcowego użytkownika.
Art. 27b. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór raportu, o którym mowa w art. 27a ust. 1, uwzględniając
informacje, o których mowa w art. 27a ust. 2, oraz rodzaje uzbrojenia.
Art. 27c. 1. Minister właściwy do spraw zagranicznych sporządza roczne
sprawozdanie dotyczące wywozu uzbrojenia, które przekazuje właściwym organom
państw członkowskich Unii Europejskiej, w terminie do końca III kwartału
następnego roku.
2. Minister właściwy do spraw zagranicznych publikuje sprawozdanie, o którym
mowa w ust. 1, w terminie do końca III kwartału następnego roku.
art. 28.
więcej
2. Kontrola obejmuje w szczególności:
1) przestrzeganie zgodności obrotu z zezwoleniem, w tym weryfikację transakcji po
jej dokonaniu;
2) działanie wewnętrznego systemu kontroli;
3) prawidłowość prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 25.
3. Kontrolę przeprowadza organ kontroli obrotu przy współdziałaniu organów,
o których mowa w art. 29 ust. 2.
4. Organ kontroli obrotu może zwrócić się o przeprowadzenie kontroli do innego
właściwego państwowego organu kontrolnego.
art. 29.
więcej
kontroli obrotu może powołać zespół kontrolny, zwany dalej „zespołem”.
2. Na wniosek organu kontroli obrotu organy opiniujące delegują do prac
w zespole funkcjonariuszy, żołnierzy lub pracowników podległych albo
nadzorowanych jednostek organizacyjnych. W skład zespołu organ kontroli obrotu
może także powołać biegłych i ekspertów, za ich zgodą.
3. Organ kontroli obrotu, powołując zespół, wyznacza jego kierownika, który
koordynuje przebieg czynności kontrolnych oraz sporządza protokół pokontrolny.
4. Czynności kontrolne są wykonywane na podstawie upoważnienia do
przeprowadzenia kontroli wydanego przez organ kontroli obrotu.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,
wzór upoważnienia do przeprowadzenia kontroli. Wzór upoważnienia powinien
zawierać w szczególności: wskazanie osoby, rodzaj i numer dokumentu tożsamości,
datę ważności upoważnienia oraz informację, że na żądanie posiadacza upoważnienia
wykonującego czynności kontrolne kontrolowany jest obowiązany udzielać informacji
i okazywać dokumenty.
art. 30.
więcej
1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest
wykonywana przez kontrolowanego działalność, w dniach i godzinach,
w których jest ona wykonywana lub powinna być wykonywana;
2) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych
nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek
z przedmiotem kontroli.
2. Kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy dokonuje się w obecności
kontrolowanego albo osoby przez niego upoważnionej.
2a. W przypadku nieobecności osób, o których mowa w ust. 2, czynności
kontrolne mogą być wykonywane w obecności innego pracownika kontrolowanego,
który może być uznany za osobę, o której mowa w art. 97 ustawy z dnia 23 kwietnia
1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495), lub w obecności
przywołanego świadka, którym powinien być funkcjonariusz publiczny, niebędący
jednak pracownikiem organu przeprowadzającego kontrolę.
3. Kierownik zespołu przekazuje kontrolowanemu protokół pokontrolny, do
którego kontrolowany ma prawo zgłosić uwagi, w terminie 14 dni od dnia jego
otrzymania.
4. Protokół pokontrolny wraz z uwagami zgłoszonymi przez kontrolowanego
kierownik zespołu przekazuje organowi kontroli obrotu.
art. 31.
więcej
kontroli obrotu wzywa podmiot do przywrócenia stanu zgodnego z ustawą w terminie
miesiąca od dnia doręczenia wezwania.
2. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, organ kontroli
obrotu cofa, w drodze decyzji administracyjnej, zezwolenia indywidualne lub
zezwolenia globalne. W przypadku zezwoleń generalnych organ kontroli obrotu
wydaje decyzję administracyjną zakazującą podmiotowi korzystania z zezwolenia.
O wydaniu decyzji organ kontroli obrotu informuje organy opiniujące.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, podmiot może otrzymać następne
zezwolenie indywidualne lub zezwolenie globalne lub skorzystać z zezwolenia
generalnego nie wcześniej niż po upływie roku odpowiednio od dnia, w którym
decyzja o cofnięciu zezwolenia indywidualnego lub zezwolenia globalnego lub
decyzja o zakazie korzystania z zezwolenia generalnego stała się ostateczna.
art. 32.
więcej
przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
art. 33.
więcej
wbrew warunkom określonym w zezwoleniu, podlega karze pozbawienia wolności od
roku do lat 10.
2. Jeżeli sprawca, dokonujący obrotu wbrew warunkom określonym
w zezwoleniu, działa nieumyślnie i przywrócił stan, o którym mowa w art. 31 ust. 1,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2a. Kto zamieszcza nieprawdziwe lub niepełne informacje we wniosku
o wydanie zezwolenia na obrót podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do lat 2.
3. Karze określonej w ust. 1 podlega, kto dopuszcza do popełnienia czynu
określonego w ust. 1 lub 2.
4. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1, 2 lub 3 sąd może orzec
przepadek towarów o znaczeniu strategicznym lub innych przedmiotów służących lub
przeznaczonych do popełnienia albo pochodzących bezpośrednio lub pośrednio
z przestępstwa, w tym środków płatniczych i papierów wartościowych, chociażby nie
stanowiły one własności sprawcy.
art. 34.
więcej
karze grzywny.
art. 35.
więcej
podlega karze grzywny.
Art. 35a. Kto nie wypełnia obowiązku, o którym mowa w art. 21c ust. 2, podlega
karze grzywny.
art. 36.
więcej
w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania
w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2019 r. poz. 1120, 1123, 1556 i 1694).
art. 37.
więcej
osobowości prawnej, o ile posiada zdolność prawną, która dokonuje obrotu bez
ważnego zezwolenia, organ kontroli obrotu wymierza, w drodze decyzji
administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 200 000 zł.
Art. 37a. Podmiotowi dokonującemu przywozu lub transferu wewnątrzunijnego
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów podwójnego zastosowania
określonych w art. 21a, bez zgłoszenia zamiaru dokonania przywozu lub transferu
wewnątrzunijnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej organowi
monitorującemu, organ kontroli obrotu wymierza, w drodze decyzji administracyjnej,
karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł.
Art. 37b. Podmiotowi, który nie wypełnia obowiązków, o których mowa w art.
8 ust. 3, art. 22 ust. 3a, art. 25 ust. 1 i art. 27a ust. 1, organ kontroli obrotu wymierza,
w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł.
art. 38.
więcej
osobowości prawnej, o ile posiada zdolność prawną, która dokonuje obrotu wbrew
warunkom określonym w zezwoleniu lub zamieszcza nieprawdziwe lub niepełne
informacje we wniosku o wydanie zezwolenia organ kontroli obrotu wymierza,
w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł.
art. 39.
więcej
osobowości prawnej, o ile posiada zdolność prawną, która nie wypełnia obowiązków
lub warunków, o których mowa w art. 26 ust. 1, organ kontroli obrotu wymierza,
w drodze decyzji administracyjnej, karę pieniężną w wysokości do 50 000 zł.
art. 40.
więcej
stwierdzono zaistnienie podstaw odpowiedzialności określonej w art. 37–39, upłynęło 5 lat.
2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia,
w którym decyzja o jej wymierzeniu stała się ostateczna.
art. 41.
więcej
decyzja o jej wymierzeniu stała się ostateczna.
2. Kara pieniężna nieuiszczona w terminie podlega, wraz z odsetkami za zwłokę,
przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji.
art. 42.
więcej
określonym w art. 41 ust. 1 znacznie ograniczy lub uniemożliwi dalsze prowadzenie
działalności gospodarczej przez podmiot, organ kontroli obrotu może na wniosek podmiotu wydać decyzję administracyjną o odroczeniu terminu płatności lub
rozłożeniu kary pieniężnej na raty, na okres nie dłuższy niż rok.
art. 43.
więcej
art. 44.
więcej
art. 45.
więcej
art. 46.
więcej
art. 47.
więcej
art. 48.
więcej
art. 49.
więcej
art. 50.
więcej
art. 51.
więcej
kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami
i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. poz. 598, z 1996 r. poz. 496, z 1997 r.
poz. 554 i 1026 oraz z 1999 r. poz. 775 i 931).
art. 52.
więcej
1) art. 8 ust. 2, który wchodzi w życie po upływie 3 lat od dnia ogłoszenia;
2) art. 9 ust. 4 pkt 1 i 4 i art. 10 ust. 1, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia
2003 r.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców