Ustawa z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa sposób informowania o cenach oferowanych towarów
i usług oraz skutki nieprzestrzegania jej uregulowań.

art. 2. więcej Art. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do informowania o cenach w obrocie
między osobami fizycznymi, z których żadna nie jest przedsiębiorcą, a także do
informowania o cenach uregulowanego na podstawie odrębnych ustaw.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) cena – wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest
obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę;
2) cena jednostkowa towaru (usługi) – cenę ustaloną za jednostkę określonego
towaru (usługi), którego ilość lub liczba jest wyrażona w jednostkach miar
w rozumieniu przepisów o miarach;
3) przedsiębiorca – podmiot, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 6
marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212);
4) towar – rzecz, również energię oraz prawa majątkowe zbywalne;
5) usługa – czynność świadczoną odpłatnie, wymienioną w klasyfikacjach
wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.
2. W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy,
jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu
podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się
również stawkę taryfową.

art. 4. więcej Art. 4. 1. W miejscu sprzedaży detalicznej i świadczenia usług uwidacznia się
cenę oraz cenę jednostkową towaru (usługi) w sposób jednoznaczny, niebudzący
wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób uwidaczniania cen towarów i usług, w tym cen jednostkowych towarów (usług),
2) wykaz towarów, w przypadku których nie jest wymagane uwidocznienie ceny
jednostkowej towarów (usług)
– mając na uwadze potrzebę zapewnienia dostępności informacji o cenie, a także
uwzględniając przypadki, gdy uwidocznienie ceny jednostkowej towaru (usługi) nie
byłoby przydatne ze względu na rodzaj lub przeznaczenie towaru (usługi).

art. 5. więcej Art. 5. W przypadku rozbieżności lub wątpliwości co do ceny za oferowany
towar lub usługę konsument ma prawo do żądania sprzedaży towaru lub usługi po
cenie dla niego najkorzystniejszej.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Jeżeli przedsiębiorca nie wykonuje obowiązków, o których mowa
w art. 4, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej nakłada na niego, w drodze
decyzji, karę pieniężną do wysokości 20 000 zł.
2. Jeżeli przedsiębiorca nie wykonał obowiązków, o których mowa w art. 4, co
najmniej trzykrotnie w okresie 12 miesięcy licząc od dnia, w którym stwierdzono
naruszenie tych obowiązków po raz pierwszy, wojewódzki inspektor Inspekcji
Handlowej nakłada na niego, w drodze decyzji, karę pieniężną do wysokości
40 000 zł.
3. Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej uwzględnia się stopień naruszenia
obowiązków oraz dotychczasową działalność przedsiębiorcy, a także wielkość jego
obrotów i przychodu.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Przedsiębiorca uiszcza karę pieniężną na rachunek bankowy
wojewódzkiego inspektoratu Inspekcji Handlowej, wskazany przez wojewódzkiego
inspektora Inspekcji Handlowej, w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja
o nałożeniu kary pieniężnej stała się ostateczna.
2. Nie wydaje się decyzji, jeżeli od dnia stwierdzenia niewykonania obowiązku,
o którym mowa w art. 4, upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym stwierdzono
naruszenie tego obowiązku.
3. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Do kar pieniężnych, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, stosuje
się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.).
2. Kary pieniężne podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze
pieniężnym.

art. 9. więcej Art. 9. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2013 r. poz. 482, z późn.
zm.) w art. 137 uchyla się § 1.

art. 10. więcej Art. 10. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U.
z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) w art. 23 w ust. 1 uchyla się pkt 25.

art. 11. więcej Art. 11. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2011 r. Nr 41,
poz. 214, z późn. zm.) w art. 2 w ust. 1 uchyla się pkt 14a.

art. 12. więcej Art. 12. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z
2014 r. poz. 851) w art. 16 w ust. 1 uchyla się pkt 32.

art. 13. więcej Art. 13. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749,
z późn. zm.) w art. 2 § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. Przepisów ustawy nie stosuje się do świadczeń pieniężnych wynikających ze stosunków cywilnoprawnych.”.

art. 14. więcej Art. 14. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2013 r.
poz. 743, z późn. zm.) w art. 8 w ust. 2 uchyla się pkt 11.

art. 15. więcej Art. 15. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414
oraz z 2014 r. poz. 486 i 805) po art. 11a dodaje się art. 11b i art. 11c w brzmieniu:
„Art. 11b. 1. Rada gminy może ustalać ceny za przewozy taksówkami na terenie gminy.
W mieście stołecznym Warszawie uprawnienia te przysługują Radzie Warszawy.
2. Rada gminy określa strefy cen (stawki taryfowe) obowiązujące przy przewozie osób
i ładunków taksówkami.
Art. 11c. Ceny i stawki taryfowe, o których mowa w art. 11b, mają charakter cen i stawek taryfowych maksymalnych.”.

art. 16. więcej Art. 16. W ustawie z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz. U. z 2014 r.
poz. 333) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 21 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a i 4b w brzmieniu:
„4a) zakazie okresowego podwyższania cen na towary lub usługi określonego rodzaju;
4b) nakazie stosowania cen ustalonych na towary lub usługi mające podstawowe znaczenie dla
kosztów utrzymania konsumentów;”;
2) w art. 27 w ust. 1 po pkt 5 dodaje się pkt 5a i 5b w brzmieniu:
„5a) wbrew zakazowi określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 4a podwyższa ceny na towary lub usługi,
5b) wbrew nakazowi określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 4b stosuje ceny inne niż ustalone na towary
lub usługi,”.

art. 17. więcej Art. 17. W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym (Dz. U. Nr 113, poz. 985,
z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 21 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) swobody uzgadniania cen przez strony umowy, poprzez zakazanie okresowego podwyższania cen na towary lub usługi określonego rodzaju albo nakazanie stosowania cen ustalonych na
towary lub usługi mające podstawowe znaczenie dla kosztów utrzymania konsumentów,”;
2) w art. 22 w ust. 3 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) właściwego wojewodę – w przypadku stosowania ograniczenia określonego w art. 21 pkt 3
do szkół, z wyłączeniem szkół wyższych, oraz stosowania ograniczeń określonych w art. 21
pkt 1, 1a, 2 i 5, jeżeli stan wyjątkowy wprowadzono na obszarze jednego województwa lub jego części.”;
3) w art. 23 w ust. 1 po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu:
„11a) wbrew zakazowi określonemu w art. 21 pkt 1a podwyższa ceny na towary lub usługi określonego rodzaju albo nie stosuje się do nakazu stosowania cen w wysokości ustalonej na towary lub usługi określonego rodzaju,”.

art. 18. więcej Art. 18. W ustawie z dnia 29 sierpnia 2002 r. o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz. U. Nr 156, poz. 1301, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 24:
a) w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) swobody uzgadniania cen przez strony umowy, poprzez zakazanie okresowego podwyższania cen na towary lub usługi określonego rodzaju albo nakazanie stosowania cen
ustalonych na towary lub usługi mające podstawowe znaczenie dla kosztów utrzymania konsumentów,”,
b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) Radę Ministrów – w przypadku ograniczeń określonych w ust. 1 pkt 1, 1a, 2 i 7,”;
2) w art. 33 w ust. 1 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
„8a) wbrew zakazowi określonemu w art. 24 ust. 1 pkt 1a podwyższa ceny na towary lub usługi
określonego rodzaju albo nie stosuje się do nakazu stosowania cen w wysokości ustalonej na towary lub usługi określonego rodzaju,”.

art. 19. więcej Art. 19. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r.
poz. 907, z późn. zm.) w art. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) cenie – należy przez to rozumieć cenę w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia
9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. poz. 915);”.

art. 20. więcej Art. 20. W ustawie z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz. 1033,
z późn. zm.) w art. 37 uchyla się ust. 6.

art. 21. więcej Art. 21. W ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U.
z 2011 r. Nr 5, poz. 13 i Nr 228, poz. 1368 oraz z 2014 r. poz. 423) po art. 50 dodaje się art. 50a
i art. 50b w brzmieniu:
„Art. 50a. 1. Rada gminy może ustalać ceny za usługi przewozowe w publicznym transporcie
zbiorowym w zakresie zadania o charakterze użyteczności publicznej w gminnych przewozach
pasażerskich. W mieście stołecznym Warszawie uprawnienia te przysługują Radzie Warszawy.
2. Rada powiatu może ustalać ceny za usługi przewozowe w publicznym transporcie zbiorowym w zakresie zadania o charakterze użyteczności publicznej w powiatowych przewozach pasażerskich.
3. Sejmik województwa może ustalać ceny za usługi przewozowe w publicznym transporcie
zbiorowym w zakresie zadania o charakterze użyteczności publicznej w wojewódzkich przewozach pasażerskich.
Art. 50b. Ceny, o których mowa w art. 50a, mają charakter cen maksymalnych.”.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Do spraw wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie
ustawy mają zastosowanie przepisy dotychczasowe.
2. Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, jeżeli od dnia
stwierdzenia niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 12 ustawy
wymienionej w art. 26, upłynęło 5 lat licząc od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

art. 23. więcej Art. 23. 1. W przypadku gdy przedsiębiorca przed dniem wejścia w życie
ustawy naruszył przepisy ustawy wymienionej w art. 26, stosuje się przepisy
dotychczasowe.
2. W przypadku gdy przedsiębiorca przed dniem wejścia w życie ustawy
stosował ceny urzędowe lub marże handlowe urzędowe z naruszeniem przepisów
ustawy wymienionej w art. 26 i w ten sposób osiągnął kwotę nienależną, stosuje się
przepisy dotychczasowe.

art. 24. więcej Art. 24. Przepisy prawa miejscowego wydane na podstawie art. 8 ustawy
wymienionej w art. 26 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wydanych
odpowiednio na podstawie art. 11b ustawy wymienionej w art. 15 oraz na podstawie
art. 50a ustawy wymienionej w art. 21.

art. 25. więcej Art. 25. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12
ust. 3 ustawy wymienionej w art. 26 zachowują moc do dnia wejścia w życie
przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 2, nie dłużej jednak niż
do dnia 31 grudnia 2015 r.

art. 26. więcej Art. 26. Traci moc ustawa z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013 r.
poz. 385).

art. 27. więcej Art. 27. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.