Wejscie w życie: 1 stycznia 2002

Ostatnia Zmiana: 18 kwietnia 2020

Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej

art. 1. więcej Art. 1. 1. Każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację
publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie
określonych w niniejszej ustawie.
2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających
odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi,
pod warunkiem że nie ograniczają obowiązków przekazywania informacji publicznej
do centralnego repozytorium informacji publicznej, o którym mowa w art. 9b ust. 1,
zwanym dalej „centralnym repozytorium”.
3. Przepisów ustawy w zakresie przekazywania informacji publicznej do
centralnego repozytorium oraz jej udostępniania w tym repozytorium nie stosuje się
do:
1) centralnej bazy danych ksiąg wieczystych, o której mowa w art. 363 ust. 1 ustawy
z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1916 i 2354 oraz z 2019 r. poz. 730);
2) Krajowego Rejestru Karnego, o którym mowa w art. 1 ustawy z dnia 24 maja
2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1158);
3) Krajowego Rejestru Sądowego, o którym mowa w art. 1 ustawy z dnia
20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 986 i
1544 oraz z 2019 r. poz. 55, 60 i 534) oraz elektronicznego katalogu
dokumentów spółek, o którym mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 tej ustawy;
4) rejestru zastawów, o którym mowa w art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia
1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz. U. z 2018 r.
poz. 2017);
5) Rejestru Należności Publicznoprawnych, o którym mowa w przepisach ustawy
z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, z późn. zm.).

art. 2. więcej Art. 2. 1. Każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do
informacji publicznej, zwane dalej „prawem do informacji publicznej”.
2. Od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać
wykazania interesu prawnego lub faktycznego.

Art. 2a. (uchylony).

art. 3. więcej Art. 3. 1. Prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do:
1) uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej
w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego;
2) wglądu do dokumentów urzędowych;
3) dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących
z powszechnych wyborów.
2. Prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego
uzyskania informacji publicznej zawierającej aktualną wiedzę o sprawach
publicznych.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze
publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności:
1) organy władzy publicznej;
2) organy samorządów gospodarczych i zawodowych;
3) podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa;
4) podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne
samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe
jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego;
5) podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują
zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne,
w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu
gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu
przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.
2. Obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są organizacje
związkowe i pracodawców, reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca
2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2232), oraz partie polityczne.
3. Obowiązane do udostępniania informacji publicznej są podmioty, o których
mowa w ust. 1 i 2, będące w posiadaniu takich informacji.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na
zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie
innych tajemnic ustawowo chronionych.
1a. (utracił moc)
2. Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na
prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy
informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem
tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz
przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im
prawa.
2a. Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na
zasadach określonych w przepisach o przymusowej restrukturyzacji.
3. Nie można, z zastrzeżeniem ust. 1, 2 i 2a, ograniczać dostępu do informacji
o sprawach rozstrzyganych w postępowaniu przed organami państwa,
w szczególności w postępowaniu administracyjnym, karnym lub cywilnym, ze
względu na ochronę interesu strony, jeżeli postępowanie dotyczy władz publicznych
lub innych podmiotów wykonujących zadania publiczne albo osób pełniących funkcje
publiczne – w zakresie tych zadań lub funkcji.
4. Ograniczenia dostępu do informacji w sprawach, o których mowa w ust. 3, nie
naruszają prawa do informacji o organizacji i pracy organów prowadzących
postępowania, w szczególności o czasie, trybie i miejscu oraz kolejności rozpatrywania spraw.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o:
1) polityce wewnętrznej i zagranicznej, w tym o:
a) zamierzeniach działań władzy ustawodawczej oraz wykonawczej,
b) projektowaniu aktów normatywnych,
c) programach w zakresie realizacji zadań publicznych, sposobie ich realizacji,
wykonywaniu i skutkach realizacji tych zadań;
2) podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym o:
a) statusie prawnym lub formie prawnej,
b) organizacji,
c) przedmiocie działalności i kompetencjach,
d) organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach,
e) strukturze własnościowej podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3–
5,
f) majątku, którym dysponują;
3) zasadach funkcjonowania podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym o:
a) trybie działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych,
b) trybie działania państwowych osób prawnych i osób prawnych samorządu
terytorialnego w zakresie wykonywania zadań publicznych i ich
działalności w ramach gospodarki budżetowej i pozabudżetowej,
c) sposobach stanowienia aktów publicznoprawnych,
d) sposobach przyjmowania i załatwiania spraw,
e) stanie przyjmowanych spraw, kolejności ich załatwiania lub rozstrzygania,
f) prowadzonych rejestrach, ewidencjach i archiwach oraz o sposobach
i zasadach udostępniania danych w nich zawartych,
g) naborze kandydatów do zatrudnienia na wolne stanowiska, w zakresie
określonym w przepisach odrębnych;
h) (uchylona)
4) danych publicznych, w tym:
a) treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności:
– treść aktów administracyjnych i innych rozstrzygnięć,
– dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia,
stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających,
– treść orzeczeń sądów powszechnych, Sądu Najwyższego, sądów
administracyjnych, sądów wojskowych, Trybunału Konstytucyjnego
i Trybunału Stanu,
b) stanowiska w sprawach publicznych zajęte przez organy władzy publicznej
i przez funkcjonariuszy publicznych w rozumieniu przepisów Kodeksu
karnego,
c) treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy
publicznej,
d) informacja o stanie państwa, samorządów i ich jednostek organizacyjnych;
5) majątku publicznym, w tym o:
a) majątku Skarbu Państwa i państwowych osób prawnych,
b) innych prawach majątkowych przysługujących państwu i jego długach,
c) majątku jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządów
zawodowych i gospodarczych oraz majątku osób prawnych samorządu
terytorialnego, a także kas chorych3)
,
d) majątku podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5, pochodzącym
z zadysponowania majątkiem, o którym mowa w lit. a–c, oraz pożytkach
z tego majątku i jego obciążeniach,
e) dochodach i stratach spółek handlowych, w których podmioty, o których
mowa w lit. a–c, mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów
Kodeksu spółek handlowych, oraz dysponowaniu tymi dochodami
i sposobie pokrywania strat,
f) długu publicznym,
g) pomocy publicznej,
h) ciężarach publicznych.
2. Dokumentem urzędowym w rozumieniu ustawy jest treść oświadczenia woli
lub wiedzy, utrwalona i podpisana w dowolnej formie przez funkcjonariusza
publicznego w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, w ramach jego kompetencji,
skierowana do innego podmiotu lub złożona do akt sprawy.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Udostępnianie informacji publicznych następuje w drodze:
1) ogłaszania informacji publicznych, w tym dokumentów urzędowych,
w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w art. 8;
2) udostępniania, o którym mowa w art. 10 i 11;
3) wstępu na posiedzenia organów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3,
i udostępniania materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych,
dokumentujących te posiedzenia;
4) udostępniania w centralnym repozytorium.
2. Dostęp do informacji publicznej jest bezpłatny, z zastrzeżeniem art. 15.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Tworzy się urzędowy publikator teleinformatyczny – Biuletyn
Informacji Publicznej – w celu powszechnego udostępniania informacji publicznej,
w postaci ujednoliconego systemu stron w sieci teleinformatycznej, zwany dalej
„Biuletynem Informacji Publicznej”.
2. Informacje publiczne są udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej
przez podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2.
3. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, obowiązane są do udostępniania
w Biuletynie Informacji Publicznej informacji publicznych, o których mowa w art. 6
ust. 1 pkt 1–3, pkt 4 lit. a tiret drugie, lit. c i d i pkt 5. Podmioty, o których mowa
w zdaniu pierwszym, mogą udostępniać w Biuletynie Informacji Publicznej również
inne informacje publiczne.
4. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, są obowiązane do udostępniania
w Biuletynie Informacji Publicznej informacji dotyczących sposobu dostępu do
informacji publicznych będących w ich posiadaniu i nieudostępnionych w Biuletynie
Informacji Publicznej.
5. W przypadku wyłączenia jawności informacji publicznej, w Biuletynie
Informacji Publicznej podaje się zakres wyłączenia, podstawę prawną wyłączenia
jawności oraz wskazuje się organ lub osobę, które dokonały wyłączenia, a w
przypadku, o którym mowa w art. 5 ust. 2, podmiot, w interesie którego dokonano
wyłączenia jawności.
6. Podmioty udostępniające informacje publiczne w Biuletynie Informacji
Publicznej są obowiązane do:
1) oznaczenia informacji danymi określającymi podmiot udostępniający
informację;
2) podania w informacji danych określających tożsamość osoby, która wytworzyła
informację lub odpowiada za treść informacji;
3) dołączenia do informacji danych określających tożsamość osoby, która
wprowadziła informację do Biuletynu Informacji Publicznej;
4) oznaczenia czasu wytworzenia informacji i czasu jej udostępnienia;
5) zabezpieczenia możliwości identyfikacji czasu rzeczywistego udostępnienia
informacji.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji tworzy stronę główną
Biuletynu Informacji Publicznej:
1) zawierającą wykaz podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, wraz
z odnośnikami umożliwiającymi połączenie z ich stronami;
2) zapewniającą dostęp do informacji publicznej oraz możliwość jej przeszukiwania
w systemie, o którym mowa w ust. 4a;
3) zapewniającą dostęp do centralnego repozytorium.
2. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, przez zastosowanie systemu,
o którym mowa w ust. 4a, albo innego systemu teleinformatycznego, tworzą własne
strony Biuletynu Informacji Publicznej, na których udostępniają informacje
podlegające udostępnieniu w tej drodze.
3. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, są obowiązane przekazać
ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji informacje niezbędne do
zamieszczenia na stronie, o której mowa w ust. 1.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji:
1) gromadzi i udostępnia adresy wskazujące strony Biuletynu Informacji Publicznej
tworzone przez podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2;
2) gromadzi i udostępnia dane o liczbie pobrań stron, o których mowa w pkt 1;
3) nieodpłatnie udostępnia system, o którym mowa w ust. 4a.
4a. Scentralizowany System Dostępu do Informacji Publicznej stanowi system
teleinformatyczny, który umożliwia tworzenie stron Biuletynu Informacji Publicznej,
o których mowa w ust. 2, oraz przetwarzanie informacji publicznych, w tym ich
przeszukiwanie według kryteriów przedmiotowych i podmiotowych.
5. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania dotyczące układu ujednoliconego systemu stron
Biuletynu Informacji Publicznej, w szczególności:
a) strukturę strony głównej, o której mowa w ust. 1,
b) standardy struktury stron, o których mowa w ust. 2,
2) zakres i tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 3,
3) wymagania dotyczące zabezpieczania treści informacji publicznych
udostępnianych w Biuletynie Informacji Publicznej
– mając na względzie sprawność i jednolitość działania systemu stron Biuletynu
Informacji Publicznej, a także uwzględniając konieczność równego traktowania
rozwiązań informatycznych oraz potrzebę umożliwienia realizacji prawa do
stosowania przez podmioty obowiązane do przekazywania informacji
oprogramowania bez konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów z tytułu opłat
licencyjnych.

Art. 9a. 1. Informacje publiczne o szczególnym znaczeniu dla rozwoju
innowacyjności w państwie i rozwoju społeczeństwa informacyjnego, które ze
względu na sposób przechowywania i udostępniania pozwalają na ich ponowne
wykorzystywanie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 lutego 2016 r.
o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1243 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 730), w sposób użyteczny i efektywny, stanowią
zbiór, zwany dalej „zasobem informacyjnym”, i są udostępniane w centralnym
repozytorium.
2. Do przekazania, w celu udostępnienia w centralnym repozytorium,
posiadanych zasobów informacyjnych oraz metadanych opisujących ich strukturę są
obowiązane:
1) organy administracji rządowej;
2) fundusze celowe;
3) Zakład Ubezpieczeń Społecznych;
4) Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
5) Narodowy Fundusz Zdrowia;
6) (uchylony)
7) państwowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu
wykonywania zadań publicznych, z wyjątkiem podmiotów, o których mowa
w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym
i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.), innych niż państwowe instytuty
badawcze.
2a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 2, może zostać spełniony poprzez
przekazanie:
1) zasobu informacyjnego oraz metadanych, o których mowa w ust. 2;
2) metadanych, o których mowa w ust. 2, w przypadku gdy zasób informacyjny jest
przez podmiot udostępniany w repozytorium powszechnie dostępnym w sieci
teleinformatycznej innym niż centralne repozytorium i umożliwiającym
zastosowanie automatyzacji procesów.
2aa. Do przekazania, w celu udostępnienia w centralnym repozytorium,
posiadanych zasobów informacyjnych oraz metadanych opisujących ich strukturę są
obowiązane podmioty reprezentujące osoby prawne samorządu terytorialnego,
jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, podmioty reprezentujące lub inne
osoby prawne, w których jednostki samorządu terytorialnego mają pozycję
dominującą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie
konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 369, 1571 i 1667).
2ab. Udostępnieniu w centralnym repozytorium podlegają zasoby informacyjne
będące w posiadaniu podmiotów, o których mowa w ust. 2aa, w szczególności
w zakresie:
1) ochrony zdrowia;
2) transportu drogowego;
3) pomocy społecznej;
4) edukacji publicznej;
5) kultury oraz ochrony zabytków;
6) kultury fizycznej i turystyki;
7) ochrony środowiska i przyrody;
8) gospodarki komunalnej.
2b. Podmioty wskazane w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 są
obowiązane do dostosowania:
1) formatów danych oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących,
umożliwiających odczyt maszynowy do zasad określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 18 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz.
700, 730 i 848);
2) metadanych, o których mowa w ust. 2, do zestawu elementów metadanych,
o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 i art. 9b ust. 6.
2c. Podmioty wskazane w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 są
obowiązane do systematycznego weryfikowania i aktualizowania zasobów
informacyjnych oraz metadanych udostępnionych w centralnym repozytorium.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
odrębnie dla poszczególnych podmiotów, o których mowa w ust. 2:
1) sposób przekazania, o którym mowa w ust. 2, mając na względzie posiadaną
przez ten podmiot infrastrukturę teleinformatyczną umożliwiającą gromadzenie
w niej informacji publicznych oraz ich udostępnianie, a także możliwości
techniczne przechowywania tych informacji w centralnym repozytorium;
2) zakres zasobu informacyjnego, mając na względzie szczególne znaczenie
określonych informacji publicznych dla rozwoju innowacyjności
i społeczeństwa informacyjnego;
3) (uchylony)
4) harmonogram przekazania zasobu informacyjnego oraz metadanych, o których
mowa w ust. 2, oraz ich aktualizowania mając na względzie konieczność
zagwarantowania aktualności informacji.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji w rozporządzeniu, o którym
mowa w ust. 3, może określić dodatkowe wymagania techniczne opracowania zasobu
informacyjnego oraz dodatkowy zestaw elementów metadanych, innych niż określone
w przepisach wydanych na podstawie art. 9b ust. 6, mając na względzie:
1) ułatwienie wyszukiwania zasobu informacyjnego w sposób określony w art. 9b
ust. 2;
2) kontrolę zasobu informacyjnego oraz jego długotrwałe przechowywanie
i zarządzanie nim;
3) możliwość jak najszerszego ponownego wykorzystywania informacji
publicznych i ich maszynowego odczytu.

Art. 9b. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji prowadzi centralne
repozytorium, powszechnie dostępne w sieci teleinformatycznej.
2. Centralne repozytorium zapewnia przeszukiwanie zasobów informacyjnych
w szczególności według:
1) kryterium przedmiotowego;
2) kryterium podmiotowego;
3) elementów metadanych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie
ust. 6 i art. 9a ust. 3.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zlecić wyspecjalizowanym
podmiotom czynności związane z prowadzeniem centralnego repozytorium, pod
warunkiem zapewnienia:
1) przez te podmioty:
a) rozliczalności i niezawodności jego prowadzenia,
b) integralności, rozliczalności, dostępności, autentyczności
i niezaprzeczalności zasobów informacyjnych w nim udostępnianych;
2) możliwości przeprowadzenia przez tego ministra kontroli spełnienia warunków,
o których mowa w pkt 1.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji weryfikuje przekazywane zasoby
informacyjne oraz metadane, o których mowa w art. 9a ust. 2, pod względem
spełnienia wymogów, o których mowa w art. 9a ust. 2b, oraz wymogów określonych
w przepisach wydanych na podstawie ust. 6 i art. 9a ust. 3.
5. W przypadku gdy zasób informacyjny lub metadane, o których mowa
w art. 9a ust. 2, nie spełniają wymogów, o których mowa w ust. 4, minister właściwy
do spraw informatyzacji wzywa podmiot, który je przekazał do ich niezwłocznego
dostosowania do tych wymogów.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób weryfikacji,
o której mowa w ust. 4, sposób przetwarzania i udostępniania w centralnym
repozytorium zasobów informacyjnych i metadanych, o których mowa w art. 9a
ust. 2, oraz standardy techniczne prowadzenia centralnego repozytorium, minimalny
zestaw elementów metadanych, o których mowa w art. 9a ust. 2, uwzględniając
zasadę neutralności technologicznej, konieczność zapewnienia przeszukiwalności,
dostępności informacji jak najszerszej grupie użytkowników, możliwość zastosowania
automatyzacji procesów oraz potrzebę zapewnienia ich użyteczności i efektywności.

Art. 9c. 1. W centralnym repozytorium mogą być udostępniane zasoby
informacyjne oraz metadane inne niż wskazane w przepisach wydanych na podstawie
art. 9a ust. 3 lub 4, przez podmioty określone w art. 4.
1a. W centralnym repozytorium mogą być również udostępnione treści
utrwalone w postaci elektronicznej oraz metadane będące w posiadaniu innych
podmiotów niż podmioty zobowiązane określone w art. 4 ustawy.
2. Zasoby informacyjne oraz metadane lub inne treści udostępnione
w centralnym repozytorium na podstawie ust. 1 są systematycznie weryfikowane
i aktualizowane przez podmioty je udostępniające.
3. Do podmiotów oraz zasobów informacyjnych określonych w ust. 1 lub treści
określonych w ust. 1a stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 9b
ust. 6.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji może usunąć z centralnego
repozytorium zasoby informacyjne lub inne treści, które nie mają szczególnego
znaczenia dla rozwoju innowacyjności w państwie i rozwoju społeczeństwa
informacyjnego.

Art. 9d. Podmioty, o których mowa w art. 9a ust. 2 oraz 2aa i art. 9c ust. 1a,
które przekazują do centralnego repozytorium zasoby informacyjne lub inne treści
oraz metadane opisujące ich strukturę, odpowiadają za zgodność z przepisami prawa
udostępnionych zasobów informacyjnych lub treści oraz metadanych.

Art. 9e. 1. W celu zwiększenia ilości oraz poprawy jakości zasobów
informacyjnych i treści oraz metadanych opisujących ich strukturę udostępnianych
w centralnym repozytorium, minister właściwy do spraw informatyzacji opracowuje
Program Otwierania Danych, zwany dalej „programem” uwzględniając
w szczególności:
1) aktualny stan udostępniania otwartych danych;
2) obowiązujący stan prawny;
3) kierunki rozwoju w zakresie otwartości danych;
4) wyniki przeglądu prowadzonej polityki otwartych danych;
5) możliwości finansowania projektowanych rozwiązań;
6) potrzebę wsparcia nowoczesnych technologii wykorzystujących otwarte dane;
7) potrzebę współpracy z interesariuszami otwartych danych.
2. Program ustalany jest na okres siedmioletni, z możliwością wprowadzenia
zmian w okresie jego obowiązywania.
3. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw informatyzacji,
przyjmuje program w drodze uchwały.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji przedstawia Radzie Ministrów
końcowe sprawozdanie z realizacji programu w ciągu 6 miesięcy od jego zakończenia.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie
Informacji Publicznej lub centralnym repozytorium, jest udostępniana na wniosek.
2. Informacja publiczna, która może być niezwłocznie udostępniona, jest
udostępniana w formie ustnej lub pisemnej bez pisemnego wniosku.

art. 11. więcej Art. 11. Informacja publiczna może być udostępniana:
1) w drodze wyłożenia lub wywieszenia w miejscach ogólnie dostępnych;
2) przez zainstalowane w miejscach, o których mowa w pkt 1, urządzenia
umożliwiające zapoznanie się z tą informacją.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Informacje publiczne udostępniane w sposób, o którym mowa
w art. 10 i 11, są oznaczane danymi określającymi podmiot udostępniający
informację, danymi określającymi tożsamość osoby, która wytworzyła informację lub
odpowiada za treść informacji, danymi określającymi tożsamość osoby, która
udostępniła informację, oraz datą udostępnienia.
2. Podmiot udostępniający informację publiczną jest obowiązany zapewnić
możliwość:
1) kopiowania informacji publicznej albo jej wydruk lub
2) przesłania informacji publicznej albo przeniesienia jej na odpowiedni,
powszechnie stosowany nośnik informacji.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez
zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku,
z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2.
2. Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie
określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym
terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie
dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób
i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje
podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji
w sposób i w formie określonych we wniosku.
2. Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób lub w formie
określonych we wniosku, podmiot obowiązany do udostępnienia powiadamia
pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji
zgodnie z wnioskiem i wskazuje, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może
być udostępniona niezwłocznie. W takim przypadku, jeżeli w terminie 14 dni od
powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji
w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie
informacji umarza się.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Jeżeli w wyniku udostępnienia informacji publicznej na wniosek,
o którym mowa w art. 10 ust. 1, podmiot obowiązany do udostępnienia ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku, podmiot ten
może pobrać od wnioskodawcy opłatę w wysokości odpowiadającej tym kosztom.
2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia złożenia
wniosku, powiadomi wnioskodawcę o wysokości opłaty. Udostępnienie informacji
zgodnie z wnioskiem następuje po upływie 14 dni od dnia powiadomienia
wnioskodawcy, chyba że wnioskodawca dokona w tym terminie zmiany wniosku
w zakresie sposobu lub formy udostępnienia informacji albo wycofa wniosek.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie
postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14
ust. 2 przez organ władzy publicznej następują w drodze decyzji.
2. Do decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego, z tym że:
1) odwołanie od decyzji rozpoznaje się w terminie 14 dni;
2) uzasadnienie decyzji o odmowie udostępnienia informacji zawiera także imiona,
nazwiska i funkcje osób, które zajęły stanowisko w toku postępowania
o udostępnienie informacji, oraz oznaczenie podmiotów, ze względu na których
dobra, o których mowa w art. 5 ust. 2, wydano decyzję o odmowie udostępnienia
informacji.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Do rozstrzygnięć podmiotów obowiązanych do udostępnienia
informacji, niebędących organami władzy publicznej, o odmowie udostępnienia
informacji oraz o umorzeniu postępowania o udostępnienie informacji przepisy
art. 16 stosuje się odpowiednio.
2. Wnioskodawca może wystąpić do podmiotu, o którym mowa w ust. 1,
o ponowne rozpatrzenie sprawy. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy
dotyczące odwołania.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących
z powszechnych wyborów są jawne i dostępne.
2. Posiedzenia kolegialnych organów pomocniczych organów, o których mowa
w ust. 1, są jawne i dostępne, o ile stanowią tak przepisy ustaw albo akty wydane na
ich podstawie lub gdy organ pomocniczy tak postanowi.
3. Organy, o których mowa w ust. 1 i 2, są obowiązane zapewnić lokalowe lub
techniczne środki umożliwiające wykonywanie prawa, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3. W miarę potrzeby zapewnia się transmisję audiowizualną lub teleinformatyczną z posiedzeń organów, o których mowa w ust. 1.
4. Ograniczenie dostępu do posiedzeń organów, o których mowa w ust. 1 i 2,
z przyczyn lokalowych lub technicznych nie może prowadzić do nieuzasadnionego
zapewnienia dostępu tylko wybranym podmiotom.

art. 19. więcej Art. 19. Organy, o których mowa w art. 18 ust. 1 i 2, sporządzają i udostępniają
protokoły lub stenogramy swoich obrad, chyba że sporządzą i udostępnią materiały
audiowizualne lub teleinformatyczne rejestrujące w pełni te obrady.

art. 20. więcej Art. 20. Przepisy art. 18 i 19 stosuje się odpowiednio do pochodzących
z powszechnych wyborów kolegialnych organów jednostek pomocniczych jednostek
samorządu terytorialnego i ich kolegialnych organów pomocniczych.

art. 21. więcej Art. 21. Do skarg rozpatrywanych w postępowaniach o udostępnienie
informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn.
zm.), z tym że:
1) przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia
otrzymania skargi;
2) skargę rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz
z odpowiedzią na skargę.

art. 22. więcej Art. 22. (uchylony).

art. 23. więcej Art. 23. Kto, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie udostępnia informacji
publicznej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
roku.

art. 24. więcej Art. 24. W ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 90, poz. 999) wprowadza się następujące zmiany:
1) dodaje się art. 3a w brzmieniu:
Art. 3a. W zakresie prawa dostępu prasy do informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198).”;
2) w art. 4: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przedsiębiorcy i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku są obowiązane do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, o ile na podstawie odrębnych przepisów informacja nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności.”,
b) skreśla się ust. 2, c) w ust. 3 wyrazy „Na żądanie redaktora naczelnego” zastępuje się wyrazami „W przypadku odmowy udzielenia informacji, na żądanie redaktora naczelnego,” d) skreśla się ust. 5 i 6;
3) w art. 11 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa organizację i zadania rzeczników prasowych w urzędach organów administracji rządowej.”

art. 25. więcej Art. 25. 1. Do spraw z zakresu dostępu do informacji publicznej,
niezakończonych w dniu wejścia w życie ustawy ostatecznym albo prawomocnym
rozstrzygnięciem, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.
2. Podmioty są obowiązane w sprawach, o których mowa w ust. 1, w terminie
14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, udostępnić informację publiczną albo wydać
decyzję o odmowie udostępnienia informacji.

art. 26. więcej Art. 26. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem
przepisu art. 8 ust. 3, który odnośnie do nałożonego obowiązku udostępniania
w Biuletynie Informacji Publicznej informacji publicznych w zakresie, o którym
mowa w:
1) art. 6 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 lit. e oraz pkt 4 lit. a tiret drugie, lit. c i d – wchodzi
w życie po upływie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy;
2) art. 6 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 lit. a–d i lit. f – wchodzi w życie po upływie 18 miesięcy
od dnia wejścia w życie ustawy;
3) art. 6 ust. 1 pkt 5 – wchodzi w życie po upływie 36 miesięcy od dnia wejścia
w życie ustawy.

Wyszukiwarka