Art. 73. W ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374,
567 i 568) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4:
a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„W przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do których uczęszcza dziecko, albo niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu
COVID-19, ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy oraz funkcjonariuszowi, o którym mowa
w ust. 4, zwolnionemu od pełnienia służby, z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad:”,
b) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. W przypadku zamknięcia szkoły, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze z powodu COVID-19, do
których uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna, ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy oraz
funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 4, zwolnionemu od pełnienia służby, z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dorosłą osobą niepełnosprawną, przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy przez
okres nie dłuższy niż 14 dni.”,
c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Zasiłki, o których mowa w ust. 1 i 1a, stanowiące dodatkowe uposażenie funkcjonariuszy, o których
mowa w art. 3 ust. 2, przyznaje się w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2020 r. poz. 360), ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2020 r.
poz. 305), ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1499, 1635,
1726 i 2020), ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu
(Dz. U. z 2020 r. poz. 27), ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1529 i 1726), ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r.
o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1921 i 2020), ustawie z dnia 8 grudnia 2017 r.
o Służbie Ochrony Państwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 384), ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 505 i 568) oraz ustawie z dnia 26 stycznia 2018 r. o Straży Marszałkowskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1940) nie wlicza się do okresów, o których mowa odpowiednio w art. 121b ust. 3,
art. 125b ust. 3, art. 105b ust. 3, art. 136b ust. 3, art. 96b ust. 3, art. 102b ust. 3, art. 194 ust. 3 oraz
art. 233 ust. 2 tych ustaw.”;
2) w art. 7a ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. W okresie zawieszenia postępowań, o których mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw zdrowia może
podejmować wszelkie czynności w ramach tych postępowań włącznie z wydaniem decyzji administracyjnych
uwzględniających w całości żądanie wnioskodawcy, o których mowa w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji
leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych. Ograniczenia
wynikającego z art. 102 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r.
poz. 256 i 695) nie stosuje się.”;
3) w art. 7b pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) do zmian planu finansowego Narodowego Funduszu Zdrowia na 2020 r. w zakresie środków przekazywanych
Narodowemu Funduszowi Zdrowia z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 stosuje się przepis art. 124 ust. 4
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
oraz nie stosuje się przepisów art. 118 ust. 3 i art. 121 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”;
4) art. 7c otrzymuje brzmienie:
„Art. 7c. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii nie przeprowadza się konkursów ofert
i rokowań, o których mowa w art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, z wyłączeniem konkursów ofert i rokowań dotyczących świadczeń opieki zdrowotnej z zakresów, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 15 i 16 tej ustawy.”;
5) w art. 7e ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, składa się do Policji lub państwowego powiatowego inspektora sanitarnego właściwego dla miejsca odbywania kwarantanny. Oświadczenie może być złożone za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Oświadczenie może być złożone za pośrednictwem organów administracji publicznej
oraz jednostek organizacyjnych wykonujących zadania związane z potwierdzaniem realizacji obowiązku przestrzegania kwarantanny.”;
6) po art. 7e dodaje się art. 7f i art. 7g w brzmieniu:
„Art. 7f. 1. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii:
1) okres akredytacji, o którym mowa w art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 562 i 567), kończący się w okresie ogłoszenia jednego z tych stanów, przedłuża się
na okres 120 dni od dnia odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni;
2) postępowania akredytacyjne, o których mowa w art. 59 ust. 7 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, ulegają zawieszeniu z mocy prawa na okres ogłoszenia danego stanu oraz do upływu 30. dnia
następującego po odwołaniu tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.
2. Postanowień w sprawie zawieszenia postępowań na podstawie ust. 1 pkt 2 nie wydaje się.
Art. 7g. 1. Wojewoda powołuje lekarzy i lekarzy dentystów do stwierdzania zgonów osób podejrzanych o zakażenie wirusem SARS-CoV-2 albo zakażonych tym wirusem poza szpitalem.
2. Wykonywanie zadania, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie umowy zawartej z osobą powołaną
przez właściwego wojewodę i jest finansowane ze środków budżetu państwa z części, której dysponentem jest wojewoda.
3. Środki, o których mowa w ust. 2, uwzględniają wyposażenie powołanej osoby w środki ochrony indywidualnej stosowane w przypadku wykonywania czynności stwierdzania zgonu osoby zmarłej na chorobę wywołaną wirusem
SARS-CoV-2 (COVID-19), określone w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia
1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1473 oraz z 2020 r. poz. 284).”;
7) w art. 8:
a) w ust. 8 wyrazy „ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi
kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 517, 1649 i 1667)” zastępuje
się wyrazami „ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 369,
1571 i 1667)”,
b) w ust. 9 w pkt 1 po wyrazach „lub udzielił” dodaje się wyraz „informacji”,
c) w ust. 10 wyrazy „art. 8 i art. 26–28” zastępuje się wyrazami „art. 8, art. 26–28 i art. 31 tej ustawy”;
8) w art. 8c ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Kontrolę przestrzegania przez przedsiębiorców zakazu, o którym mowa w art. 8b, sprawuje w zakresie swojej
właściwości, Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
2. W zakresie niezastrzeżonym dla inspekcji, o której mowa w ust. 1, kontrolę przestrzegania przez przedsiębiorców zakazu, o którym mowa w art. 8b, sprawuje Inspekcja Handlowa.”;
9) w art. 9 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Środki przekazane w ramach finansowania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, nie podlegają egzekucji sądowej ani administracyjnej. Środki te, w razie ich przekazania na rachunek bankowy, rachunek oszczędnościowy, rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy oraz rachunek terminowych lokat oszczędnościowych, są
wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego.”;
10) art. 11 otrzymuje brzmienie:
„Art. 11. 1. Wojewoda może wydawać polecenia obowiązujące wszystkie organy administracji rządowej działające w województwie, państwowe osoby prawne, organy samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz
samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. O wydanych poleceniach wojewoda niezwłocznie informuje właściwego ministra.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia może, z własnej inicjatywy lub na wniosek wojewody, wydawać polecenia obowiązujące podmioty inne, niż wymienione w ust. 1, w szczególności osoby prawne i jednostki organizacyjne
nieposiadające osobowości prawnej oraz przedsiębiorców.
3. Prezes Rady Ministrów może, z własnej inicjatywy, wydawać polecenia obowiązujące podmioty, o których
mowa w ust. 1 i 2. Wydając polecenie wobec przedsiębiorcy Prezes Rady Ministrów może wyznaczyć organ odpowiedzialny za zawarcie umowy.
4. Polecenia, o których mowa w ust. 1–3, są wydawane w związku z przeciwdziałaniem COVID-19, w drodze
decyzji administracyjnej i podlegają natychmiastowemu wykonaniu z chwilą ich doręczenia lub ogłoszenia oraz nie
wymagają uzasadnienia.
5. Zadania Prezesa Rady Ministrów wynikające z ust. 3 wykonuje Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
z jego upoważnienia.
6. Wykonywanie zadań objętych poleceniami wydanymi w stosunku do przedsiębiorców następuje na podstawie
umowy zawartej z przedsiębiorcą, przez wskazanego w decyzji:
1) Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ministra albo wojewodę – w przypadku decyzji wydawanych przez
Prezesa Rady Ministrów lub
2) ministra albo wojewodę – w przypadku decyzji wydawanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia
– i jest finansowane ze środków budżetu państwa z części budżetowej, której dysponentem jest, odpowiednio, Szef
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, minister albo wojewoda; finansowanie może odbywać się także ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 65 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy
o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych
chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568 i 695),
na zasadach określonych w ustawie.
7. Prace związane z prowadzeniem przygotowań do realizacji zadań objętych poleceniami, o których mowa
w ust. 6, mające charakter planistyczny, są finansowane ze środków własnych przedsiębiorcy.
8. W przypadku niezawarcia umowy, o której mowa w ust. 6, zadania objęte poleceniami są wykonywane na
podstawie decyzji, o której mowa w ust. 4. W takim przypadku decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.
9. Polecenia, o których mowa w ust. 1–3, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej
w drodze decyzji administracyjnej, a także nie mogą dotyczyć czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych oraz czynności z zakresu ścigania wykroczeń.
10. Polecenia, o których mowa w ust. 1–3, mogą być wydawane także ustnie, pisemnie w formie adnotacji, telefonicznie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r.
o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344) lub za pomocą innych środków łączności. Istotne
okoliczności takiego załatwienia sprawy powinny być utrwalone w formie protokołu.
11. Właściwy minister może wstrzymać wykonanie poleceń, o których mowa w ust. 1, i wystąpić z wnioskiem
do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu, przedstawiając jednocześnie stanowisko w sprawie.
12. Zadania nałożone w trybie, o którym mowa w ust. 1, są realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.”;
11) w art. 11a:
a) w ust. 6 wyrazy „art. 69” zastępuje się wyrazami „art. 67”,
b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu:
„9. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, może także dotyczyć magazynowania odpadów medycznych przez
ich wytwórcę.”;
12) w art. 11d w ust. 1 wyrazy „art. 34 ust. 2 i 3” zastępuje się wyrazami „art. 34 ust. 1–3”;
13) po art. 11d dodaje się art. 11e–11g w brzmieniu:
„Art. 11e. 1. Właściciel infrastruktury krytycznej, w tym urządzeń służących do świadczenia usług telekomunikacyjnych, dostarczania energii elektrycznej, wody, ciepła, ropy naftowej, paliw lub gazu oraz odprowadzania ścieków,
lub jego upoważniony przedstawiciel, którego infrastruktura lub urządzenia są zlokalizowane na terenie nieruchomości
należących do osób trzecich lub znajdujących się w posiadaniu osób trzecich, może w okresie obowiązywania stanu
zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo stanu wyjątkowego, wnioskować do właściwego miejscowo komendanta Policji o asystę funkcjonariuszy Policji, w celu umożliwienia wejścia lub wjazdu na teren nieruchomości, w tym
do budynku, również z użyciem środków przełamujących istniejące zabezpieczenia, w celu przeprowadzenia czynności niezbędnych dla ciągłości świadczenia usług, w tym w zakresie prac budowlanych. Asysta funkcjonariusza Policji
jest udzielana niezwłocznie.
2. Asysta funkcjonariusza Policji jest udzielana po przedstawieniu przez właściciela infrastruktury lub urządzeń,
o którym mowa w ust. 1, lub jego upoważnionego przedstawiciela, właściwemu miejscowo komendantowi Policji dowodów potwierdzających odmowę przez właściciela, użytkownika lub zarządcę nieruchomości wejścia lub wjazdu na
teren nieruchomości, w tym budynku.
3. Funkcjonariusz Policji, asystując przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1, zapewnia bezpieczeństwo uczestnikom czynności, mając w szczególności na względzie poszanowanie godności osób biorących udział
w tych czynnościach oraz zapewnia zachowanie porządku.
4. Przepis ust. 2 obejmuje także sytuację braku możliwości kontaktu z właścicielem, użytkownikiem lub zarządcą nieruchomości, w tym budynku.
5. Z czynności, o których mowa w ust. 1, jest sporządzany protokół, w szczególności uwzględniający zakres
czynności wykonanych w celu wejścia lub wjazdu na teren nieruchomości lub do budynku. Protokół sporządza się
w trzech egzemplarzach, ze wskazaniem dokładnego terminu i czasu zdarzenia, opisem przeprowadzonych czynności
oraz podpisami przedstawiciela właściciela infrastruktury lub urządzeń, o którym mowa w ust. 1, oraz funkcjonariusza
Policji.
6. Właściciel infrastruktury lub urządzeń, po zakończeniu czynności, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany
do zabezpieczenia nieruchomości, w tym budynku przed dostępem osób niepowołanych, niezwłocznego poinformowania jego właściciela, użytkownika lub zarządcy o zaistniałym stanie faktycznym oraz do naprawienia szkód, o ile
powstały w związku z prowadzonymi czynnościami.
7. W przypadkach, gdy nieruchomość lub budynek są objęte ograniczeniem dostępu osób z uwagi na działania
podejmowane w związku z przeciwdziałaniem COVID-19 ust. 1–4 stosuje się odpowiednio, przy czym wejście lub
wjazd na teren tej nieruchomości lub tego budynku jest możliwy po uzgodnieniu niezbędnych środków bezpieczeństwa
z właściwym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym.
Art. 11f. 1. W związku z przeciwdziałaniem COVID-19, podczas stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo stanu klęski żywiołowej, operator w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 2460 oraz z 2020 r. poz. 374 i 695) jest obowiązany do udostępniania ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji danych o lokalizacji, obejmujących okres ostatnich 14 dni, telekomunikacyjnego
urządzenia użytkownika końcowego chorego na chorobę zakaźną COVID-19 lub objętego kwarantanną, na żądanie
oraz w sposób i w formie ustalonej przez ministra właściwego do spraw informatyzacji.
2. Operator w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne na żądanie ministra właściwego do spraw informatyzacji jest obowiązany do przekazania w sposób i w formie ustalonej przez tego
ministra, w celu przeciwdziałania COVID-19, podczas stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo stanu klęski żywiołowej zanonimizowanych danych o lokalizacji urządzeń końcowych użytkowników końcowych.
3. Zgoda użytkownika końcowego na przetwarzanie i udostępnianie danych, o których mowa w ust. 1 i 2, nie jest
wymagana.
Art. 11g. Podczas stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo stanu klęski żywiołowej anonimizacja
danych o lokalizacji, o których mowa w art. 159 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, w celu przeciwdziałania COVID-19, nie stanowi czynności przetwarzania, o której mowa w art. 161 ust. 1
ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.”;
14) w art. 12 w ust. 6 w pkt 1 wyrazy „art. 95” zastępuje się wyrazami „art. 95d”;
15) w art. 12a:
a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) art. 39a ust. 1 pkt 6, art. 39d ust. 2, art. 39f, art. 39j, art. 39k i art. 39l ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września
2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140);”,
b) w ust. 3 w zdaniu trzecim wyrazy „o wykonywaniu zawodu lekarza i lekarza dentysty” zastępuje się wyrazami „o
zawodach lekarza i lekarza dentysty”,
c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Przepisy ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, a także żołnierzy zawodowych, w tym również do pierwszego badania okresowego.”;
16) po art. 12a dodaje się art. 12b–12f w brzmieniu:
„Art. 12b. Do projektowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych dotyczących utrzymania ciągłości działania istotnych usług, w szczególności w zakresie telekomunikacji, łączności publicznej, transportu, świadczeń zdrowotnych, energii, handlu, gospodarki wodnej lub kanalizacyjnej, oczyszczania
ścieków, porządku publicznego, obronności art. 12 stosuje się odpowiednio.
Art. 12c. Terminy przejścia kursu doskonalącego, o którym mowa w przepisie art. 38b ust. 1 ustawy z dnia
22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2018 r. poz. 2142 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 1495) i przedstawienia zaświadczenia o odbyciu tego kursu właściwemu komendantowi wojewódzkiemu Policji oraz termin wydania
opinii, o której mowa w art. 26 ust. 3 pkt 6 tej ustawy, przedłuża się do 90. dnia od dnia odwołania stanu zagrożenia
epidemicznego albo stanu epidemii.
Art. 12d. Terminy przedstawienia właściwemu organowi Policji orzeczeń lekarskich i psychologicznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2019 r. poz. 284 i 1214 oraz z 2020 r. poz. 148 i 284), przedłuża się do 90. dnia od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.
Art. 12e. 1. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii dopuszcza się przeprowadzanie
szkoleń wstępnych w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy i służby w całości za pośrednictwem środków
komunikacji elektronicznej, z wyjątkiem instruktażu stanowiskowego:
1) pracownika zatrudnianego na stanowisku robotniczym;
2) pracownika zatrudnionego na stanowisku, na którym występuje narażenie na działanie czynników niebezpiecznych;
3) pracownika przenoszonego na stanowisko, o którym mowa w pkt 1 i 2;
4) ucznia odbywającego praktyczną naukę zawodu oraz studenta odbywającego praktykę studencką.
2. W przypadku gdy termin przeprowadzenia szkolenia okresowego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy
lub bezpieczeństwa i higieny służby przypada w:
1) okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii lub
2) w okresie 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego, w przypadku gdy nie zostanie ogłoszony
stan epidemii, albo stanu epidemii
– termin ten wydłuża się do 60. dnia od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego, w przypadku gdy nie zostanie
ogłoszony stan epidemii, albo stanu epidemii.
Art. 12f. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii wydłuża się cykle przeglądowo-naprawcze, o których mowa przepisach wydanych na podstawie art. 20 ustawy z dnia 28 marca 2003 r.
o transporcie kolejowym, o czasookres: 1 miesiąc dla 2 poziomu utrzymania, 3 miesiące dla 3 poziomu utrzymania
i 6 miesięcy dla 4 poziomu utrzymania.”;
17) w art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zarządzający lotniskiem, zarządzający dworcem kolejowym, podmiot zarządzający portem morskim, przystanią morską lub terminalem morskim, przewoźnik lotniczy, kolejowy, drogowy, morski, w żegludze śródlądowej lub
operator pocztowy nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną w związku z uzasadnionymi działaniami
władz publicznych lub własnymi działaniami mającymi na celu przeciwdziałanie COVID-19, w szczególności za brak
możliwości świadczenia usług, w tym brak możliwości przewozu oraz brak możliwości lub ograniczenie prowadzenia
działalności handlowej na lotniskach i dworcach kolejowych, w tym w zakresie zmniejszenia albo utraty przychodów.”;
18) w art. 14a w ust. 4 w pkt 16 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 17 i 18 w brzmieniu:
„17) sprawy o rozpoznanie wniosku restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 243, z późn. zm.);
18) w przedmiocie nakazania przez sąd opuszczenia mieszkania przez członka rodziny wspólnie zajmującego mieszkanie, który swoim zachowaniem polegającym na stosowaniu przemocy w rodzinie czyni szczególnie uciążliwym wspólne zamieszkiwanie, na postawie art. 11a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy
w rodzinie (Dz. U. z 2020 r. poz. 218).”;
19) w art. 15d dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, osoby ponoszące odpłatność za usługi świadczone w ośrodkach
wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w art. 51a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy
społecznej, zwalnia się na ich wniosek z odpłatności za okres niekorzystania z tych usług w związku z zawieszeniem
lub czasowym zamknięciem działalności tych ośrodków, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 12 marca
2004 r. o pomocy społecznej, bez konieczności przeprowadzania rodzinnego wywiadu środowiskowego.”;
20) w art. 15g:
a) ust. 1–3 otrzymują brzmienie:
„1. Przedsiębiorca w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców,
organizacja pozarządowa w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2019 r. poz. 688, 1570 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284), podmiot, o którym
mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz
państwowa osoba prawna w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19, może zwrócić się z wnioskiem o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, o wypłatę ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych świadczeń na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy, w następstwie wystąpienia COVID-19, na zasadach określonych
w ust. 7 i 10.
2. Podmiotom, o którym mowa w ust. 1, przysługują środki z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy na podstawie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321
i 568) od przyznanych świadczeń, o których mowa w ust. 1.
3. Podmioty, o których mowa w ust. 1, muszą spełniać kryteria, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 i 3
ustawy z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy (Dz. U.
z 2019 r. poz. 669), z zastrzeżeniem, że nie zalegają w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz
Pracy lub Fundusz Solidarnościowy do końca trzeciego kwartału 2019 r.”,
b) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Podmioty, o których mowa w ust. 1, mogą obniżyć wymiar czasu pracy pracownika maksymalnie o 20%,
nie więcej niż do 0,5 etatu, z zastrzeżeniem, że wynagrodzenie nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie
za pracę ustalane na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru
czasu pracy.”,
c) ust. 16 otrzymuje brzmienie:
„16. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, oraz środki, o których mowa w ust. 2, przysługują przez łączny
okres 3 miesięcy, przypadających od miesiąca złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1.”,
d) ust. 17 otrzymuje brzmienie:
„17. Do wypłaty i rozliczania świadczeń, o których mowa w ust. 1, oraz środków, o których mowa w ust. 2,
stosuje się odpowiednio przepisy art. 7–16 ustawy z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach
związanych z ochroną miejsc pracy, z wyjątkiem art. 8 ust. 3 pkt 8 oraz art. 13 pkt 2 tej ustawy, oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy.”,
e) ust. 18 otrzymuje brzmienie:
„18. Podmioty, o których mowa w ust. 1, mogą otrzymać pomoc z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych wyłącznie w przypadku, jeśli nie uzyskały pomocy w odniesieniu do tych samych pracowników
w zakresie takich samych tytułów wypłat na rzecz ochrony miejsc pracy.”;
21) art. 15j otrzymuje brzmienie:
„Art. 15j. 1. Opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia
21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65, 284 i 471) za rok 2020 wnosi się w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r.
2. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, późniejszy termin wniesienia opłaty, o której mowa w ust. 1, mając na
względzie okres obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii w związku z wystąpieniem COVID-19 oraz skutki nimi wywołane, a także biorąc pod uwagę, aby termin ten nie przekroczył roku 2020.
3. W przypadku, gdy termin wniesienia opłaty, o której mowa w ust. 1, ustalony na podstawie art. 71 ust. 4 zdanie trzecie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, na wniosek złożony przed dniem
1 kwietnia 2020 r. upływa przed dniem 30 czerwca 2020 r., opłatę wnosi się w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r.
4. W przypadku, gdy termin wniesienia opłaty, o której mowa w ust. 1, ustalony na podstawie art. 71 ust. 4 zdanie trzecie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami upływa przed terminem określonym
zgodnie z ust. 2, opłatę wnosi się w terminie określonym zgodnie z ust. 2.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 i 4, a także w przypadku, gdy termin ustalony na podstawie
art. 71 ust. 4 zdanie trzecie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami upływa w dniu, w którym upływa termin, o którym mowa w ust. 1, lub termin określony na podstawie ust. 2, przepis art. 71 ust. 4 zdanie
trzecie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami stosuje się.”;
22) w art. 15n dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przedsiębiorca jest obowiązany niezwłocznie, nie później niż
w terminie 14 dni od dnia odstąpienia od warunków określonych w zezwoleniu przekazać organowi, który udzielił
zezwolenia informacje o zastosowanych odstępstwach, a także podać je do publicznej wiadomości, przez ogłoszenia
na wszystkich wymienionych w rozkładzie jazdy przystankach lub dworcach.”;
23) w art. 15o:
a) w ust. 1:
– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Z przyczyn związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, ilekroć zgodnie z ustawą z dnia 12 marca 2004 r.
o pomocy społecznej wymagane jest przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego lub jego aktualizacji, w szczególności z osobą lub rodziną, które zostały poddane kwarantannie w związku z podejrzeniem
zakażenia lub choroby zakaźnej, ustalenie sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej zamiast przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego lub jego aktualizacji może nastąpić na podstawie:”,
– pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) rozmowy telefonicznej z pracownikiem socjalnym, a w przypadku osób niepełnosprawnych z powodu
dysfunkcji narządu słuchu przy wykorzystaniu środków wspierających komunikowanie się, o których
mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (Dz. U. z 2017 r. poz. 1824), oraz”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. W sytuacji, o której mowa w ust. 1, w przypadku osób korzystających ze stałych form pomocy, u których nie nastąpiła zmiana danych, aktualizacji rodzinnego wywiadu środowiskowego nie sporządza się, pomimo
upływu ustawowego terminu. W takim przypadku aktualizację rodzinnego wywiadu środowiskowego sporządza
się niezwłocznie po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.”;
24) po art. 15o dodaje się art. 15oa w brzmieniu:
„Art. 15oa. 1. Obniżenie wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub obniżenie dochodu
z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111) z powodu przeciwdziałania COVID-19, stanowi utratę dochodu w rozumieniu tej
ustawy i jest uwzględniane przy ustalaniu prawa do świadczeń rodzinnych na okresy zasiłkowe od dnia 1 listopada
2019 r. do dnia 31 października 2021 r.
2. Obniżenie wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub obniżenie dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym
do alimentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 670, 730, 1802 i 1818) z powodu przeciwdziałania COVID-19, stanowi utratę dochodu w rozumieniu tej ustawy i jest uwzględniane przy ustalaniu prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego na
okresy świadczeniowe od dnia 1 października 2019 r. do dnia 30 września 2021 r.”;
25) w art. 15p dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. W uchwale, o której mowa w ust. 1, rada gminy może wprowadzić również zwolnienia od podatku od nieruchomości gruntów, budynków i budowli zajętych na prowadzenie działalności przez:
1) organizacje pozarządowe, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, oraz
2) podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w pkt 1
– których płynność finansowa uległa pogorszeniu w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19.”;
26) w art. 15q dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. W uchwale, o której mowa w ust. 1, rada gminy może przedłużyć terminy płatności rat, o których mowa
w ust. 1, również:
1) organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności
pożytku publicznego i o wolontariacie, oraz
2) podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 ustawy, o której mowa w pkt 1
– których płynność finansowa uległa pogorszeniu w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19.”;
27) w art. 15r:
a) w ust. 1:
– pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) poleceń lub decyzji wydanych przez wojewodów, ministra właściwego do spraw zdrowia lub Prezesa
Rady Ministrów, związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o których mowa w art. 11 ust. 1–3;”,
– pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) innych okoliczności, które uniemożliwiają bądź w istotnym stopniu ograniczają możliwość wykonania
umowy;”,
– dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„6) okoliczności, o których mowa w pkt 1–5, w zakresie w jakim dotyczą one podwykonawcy lub dalszego
podwykonawcy.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. W przypadku wykonawców mających siedzibę lub wykonujących działalność związaną z realizacją
umowy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w miejsce dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5,
składa się dokumenty wydane przez odpowiednie instytucje w tych krajach lub oświadczenia tych wykonawców.”,
c) w ust. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) zmianę zakresu świadczenia wykonawcy i odpowiadającą jej zmianę wynagrodzenia lub sposobu rozliczenia
wynagrodzenia wykonawcy”,
d) dodaje się ust. 10 i 11 w brzmieniu:
„10. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz związanych z nimi
ograniczeń w przemieszczaniu się, umowy w sprawie zamówienia publicznego zawierane są pod rygorem nieważności w formie pisemnej, albo za zgodą zamawiającego w postaci elektronicznej opatrzonej kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
11. Przepisy ust. 1–9 stosuje się odpowiednio do umów w sprawie zamówień publicznych wyłączonych ze
stosowania ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.”;
28) po art. 15r dodaje się art. 15ra w brzmieniu:
„Art. 15ra. 1. Strona umowy offsetowej, zawartej na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 2014 r.
o niektórych umowach zawieranych w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa
państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1379 i 2020), będąca zagranicznym dostawcą w rozumieniu tej ustawy, niezwłocznie
informuje Ministra Obrony Narodowej o wpływie okoliczności związanych z wystąpieniem COVID-19 na należyte
wykonanie tej umowy oraz zasadność ustalenia i dochodzenia kar lub odszkodowań, o ile taki wpływ wystąpił lub
może wystąpić.
2. Strona umowy offsetowej, o której mowa w ust. 1, będąca zagranicznym dostawcą, o którym mowa w ust. 1,
przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej oświadczenia lub dokumenty potwierdzające wpływ okoliczności związanych z wystąpieniem COVID-19 na należyte wykonanie tej umowy oraz zasadność ustalenia i dochodzenia kar lub
odszkodowań.
3. Minister Obrony Narodowej na podstawie otrzymanych oświadczeń lub dokumentów, o których mowa
w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania, przekazuje stronie umowy offsetowej, o której mowa w ust. 1, będącej zagranicznym dostawcą, o którym mowa w ust. 1, swoje stanowisko, wraz z uzasadnieniem, odnośnie do wpływu
okoliczności związanych z wystąpieniem COVID-19 na należyte wykonanie umowy offsetowej oraz zasadność ustalenia i dochodzenia kar lub odszkodowań.
4. Stanowisko, o którym mowa w ust. 3, stanowi w szczególności podstawę do:
1) zastosowania w odniesieniu do umowy offsetowej, o której mowa w ust. 1, art. 21 ustawy, o której mowa
w ust. 1;
2) czasowego zawieszenia wykonywania umowy offsetowej, o której mowa w ust. 1, lub jej części.
5. Do zmian umowy offsetowej, o której mowa w ust. 1, wprowadzanych w związku z ust. 1–4 mają zastosowanie odpowiednio przepisy ustawy, o której mowa w ust. 1.
6. Minister Obrony Narodowej, na wniosek strony umowy offsetowej, o której mowa w ust. 1, będącej zagranicznym dostawcą, o którym mowa w ust. 1, lub z własnej inicjatywy, w związku z ust. 1–3, może wyrazić zgodę na
przedłużenie okresu wykonywania umowy offsetowej przez okres dłuższy niż wynikający z art. 14 ust. 1 ustawy, o której mowa w ust. 1.”;
29) uchyla się art. 15w;
30) w art. 15x:
a) w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu:
„3) zobowiązać pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania
pracy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, przepisu art. 1515 § 2 zdanie
drugie ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy nie stosuje się;
4) polecić pracownikowi realizowanie prawa do odpoczynku w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przepis ust. 1 stosuje się do pracodawców zatrudniających pracowników:
1) w przedsiębiorstwie prowadzącym działalność polegającą na zapewnieniu funkcjonowania:
a) systemów i obiektów infrastruktury krytycznej w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 26 kwietnia
2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1398 oraz z 2020 r. poz. 148, 284, 374 i 695),
b) sieci przesyłowych lub dystrybucyjnych w rozumieniu art. 3 pkt 11a i 11b ustawy z dnia 10 kwietnia
1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755, z późn. zm.);
2) w przedsiębiorstwie będącym podwykonawcą lub dostawcą, którzy nie są częścią infrastruktury krytycznej,
o której mowa w pkt 1 lit. a i b, ale są kluczowi dla zachowania ciągłości działania infrastruktury krytycznej;
3) zapewniających funkcjonowanie stacji paliw płynnych w rozumieniu art. 3 pkt 10h ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne oraz stacji gazu ziemnego w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy z dnia
11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1124, 1495, 1527
i 1716 oraz z 2020 r. poz. 284 i 568);
4) u przedsiębiorcy, w stosunku do którego wydano polecenie, o którym mowa w art. 11 ust. 2;
5) w przedsiębiorstwie pełniącym funkcję sprzedawcy z urzędu w rozumieniu art. 3 pkt 29 ustawy z dnia
10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;
6) na obszarze lub na terenie obiektu ważnego dla obronności, interesu gospodarczego państwa, bezpieczeństwa publicznego i innych ważnych interesów państwa, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia
22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, umieszczonych w wykazach, o których mowa w art. 5 ust. 3 tej ustawy;
7) w przedsiębiorstwie prowadzącym działalność polegającą na świadczeniu czynności bankowych w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357 oraz z 2020 r. poz. 284, 288 i 321);
8) w przedsiębiorstwie prowadzącym obiekt unieszkodliwiania odpadów wydobywczych kategorii A w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o odpadach wydobywczych (Dz. U. z 2017 r.
poz. 1849 oraz z 2020 r. poz. 284), którego działanie lub niewłaściwe działanie może spowodować poważny
wypadek, wynikający z krótkoterminowej lub długoterminowej utraty stateczności tego obiektu obejmującej
wszelkie awarie mechanizmów związanych z jego konstrukcją lub jego niewłaściwej eksploatacji, który
skutkuje znacznym ryzykiem utraty życia, poważnego zagrożenia dla zdrowia ludzi lub środowiska;
9) u przedsiębiorcy prowadzącego działalność w sektorze rolno-spożywczym związaną z wytwarzaniem lub
dostarczaniem żywności.”;
31) po art. 15z dodaje się art. 15z¹ – 15z⁴ w brzmieniu:
„Art. 15z¹. 1. W przypadku cudzoziemca, który w dniu, od którego po raz pierwszy ogłoszono stan zagrożenia
epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) na podstawie wizy Schengen,
2) na podstawie wizy wydanej przez inne państwo obszaru Schengen,
3) na podstawie dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo obszaru Schengen,
4) w ramach ruchu bezwizowego,
5) na podstawie wizy długoterminowej wydanej przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niebędące
państwem obszaru Schengen, jeżeli zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej uprawnia ona do pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
6) na podstawie dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niebędące
państwem obszaru Schengen, jeżeli zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej uprawnia ona do pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
– jego pobyt na tym terytorium uważa się za legalny od dnia następującego po ostatnim dniu legalnego pobytu wynikającego z tych wiz, dokumentów lub ruchu bezwizowego, do upływu 30. dnia następującego po dniu odwołania stanu
zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który obowiązywał jako ostatni.
2. Cudzoziemcy, o których mowa w ust. 1, są uprawnieni do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w okresie pobytu uznawanego za legalny, o którym mowa w ust. 1, jeżeli posiadają ważne zezwolenie na pracę
lub ważne zezwolenie na pracę sezonową.
3. Cudzoziemcy, o których mowa w ust. 1, są uprawnieni do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w okresie pobytu uznawanego za legalny, o którym mowa w ust. 1, jeżeli posiadają oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy wpisane do ewidencji oświadczeń na podstawie art. 88z ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia
2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w tym oświadczenie, które zgodnie z art. 15zzq
ust. 3 umożliwia wykonywanie pracy w okresie lub okresach nieobjętych oświadczeniem.
Art. 15z². 1. Ważność kart pobytu, których okres ważności, o którym mowa w art. 244 ust. 1 pkt 16 ustawy
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, upłynął w czasie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, przedłuża się do 30. dnia od dnia odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie wydaje się i nie wymienia kart pobytu.
Art. 15z³. 1. Ważność tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca, których okres ważności, o którym
mowa w art. 55a ust. 2 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1666 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 322), upłynął w czasie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, przedłuża się do 30. dnia od odwołania tego, ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.
2. W przypadku, o który mowa w ust. 1, nie wydaje się tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca.
Art. 15z⁴. Jeżeli w związku z wprowadzeniem przepisów mających na celu zapobieganie oraz zwalczanie chorób
zakaźnych u ludzi repatriant nie ma możliwości opuszczenia ośrodka adaptacyjnego dla repatriantów w terminie określonym w decyzji Pełnomocnika Rządu do Spraw Repatriacji, o której mowa w art. 3c ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada
2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1472), Pełnomocnik Rządu do Spraw Repatriacji może, na uzasadniony
wniosek repatrianta, wydać decyzję o przedłużeniu jego pobytu w ośrodku o kolejny okres, nie dłuższy jednak niż 90 dni.”;
32) w art. 15zc dodaje się ust. 10 i 11 w brzmieniu:
„10. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, od dnia ogłoszenia danego
stanu, zawiesza się wykonywanie obowiązków wynikających z przepisu art. 5 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 11 września
2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 330, 730 i 1726) w zakresie kierowania
z urzędu żołnierzy zawodowych do wojskowej komisji lekarskiej po powrocie do kraju.
11. Po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego, w przypadku gdy nie zostanie ogłoszony stan epidemii albo
po odwołaniu stanu epidemii, należy niezwłocznie podjąć wykonywanie zawieszonych obowiązków, o których mowa
w ust. 10, i wykonać je w okresie nie dłuższym niż 90 dni od dnia odwołania danego stanu.”;
33) w art. 15zp ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przedsiębiorca prowadzący działalność związaną z organizacją wystaw i kongresów, w tym z udostępnianiem pomieszczeń i powierzchni na imprezy targowe, szkolenia, konferencje lub egzaminy, a także prowadzący działalność kulturalną, rozrywkową, rekreacyjną i sportową lub organizujący wystawy tematyczne lub imprezy plenerowe w przypadku rozwiązania umowy z klientem, w tym na świadczenie usług dodatkowych związanych z udostępnieniem powierzchni lub pomieszczeń, które to rozwiązanie umowy pozostaje w bezpośrednim związku z negatywnymi skutkami COVID-19, jest zobowiązany zwrócić wpłacone mu przez klienta środki w terminie 180 dni od dnia skutecznego rozwiązania umowy.”;
34) w art. 15zq:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą świadczenie postojowe przysługuje, jeżeli
rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej przed dniem 1 lutego 2020 r. i:
1) nie zawiesiła prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej oraz jeżeli przychód z prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych
uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku o świadczenie postojowe był o co najmniej
15% niższy od przychodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym ten miesiąc;
2) zawiesiła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej po dniu 31 stycznia 2020 r.”,
b) w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) umowa cywilnoprawna została zawarta przed dniem 1 kwietnia 2020 r.;”;
35) w art. 15zr:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę
ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r. nie więcej
niż trzykrotnie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15zq ust. 6, świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r. nie więcej niż trzykrotnie.”;
36) w art. 15zs w ust. 3:
a) w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) numer PESEL, a jeżeli nie nadano tego numeru, serię i numer dowodu osobistego albo paszportu – w przypadku osób, o których mowa w art. 15zq ust. 1 pkt 2,”,
b) w pkt 4 uchyla się lit. a;
37) po art. 15zu dodaje się art. 15zua w brzmieniu:
„Art. 15zua. 1. Świadczenie postojowe może zostać przyznane ponownie, na podstawie oświadczenia osoby
uprawnionej, której wypłacono świadczenie postojowe, o którym mowa w art. 15zu ust. 1.
2. Wypłata po raz kolejny świadczenia postojowego może zostać dokonana nie wcześniej niż w miesiącu następującym po miesiącu wypłaty świadczenia postojowego, o którym mowa w art. 15zu ust. 1.
3. Warunkiem przyznania kolejnego świadczenia postojowego jest wykazanie w oświadczeniu, że sytuacja materialna wykazana we wniosku, o którym mowa w art. 15zs, nie uległa poprawie.”;
38) w art. 15zzb:
a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 1, może być przyznane mikroprzedsiębiorcom, małym oraz
średnim przedsiębiorcom w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców na
okres nie dłuższy niż 3 miesiące, przypadające od miesiąca złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 10.”,
b) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Przedsiębiorca jest obowiązany do utrzymania w zatrudnieniu pracowników objętych umową, o której
mowa w ust. 1, przez okres, na który przyznane zostało dofinansowanie.”;
39) w art. 15zzc:
a) w ust. 3 część wspólna otrzymuje brzmienie:
„– na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, przypadające od miesiąca złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 8.”,
b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 3, jest wypłacane w okresach miesięcznych.
6. Przedsiębiorca jest obowiązany do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres, na który przyznane zostało dofinansowanie.”,
c) w ust. 8 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) niezaleganiu w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie
zdrowotne, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy do końca trzeciego kwartału 2019 r.;”,
d) w ust. 9 wyrazy „Oświadczenia, o których mowa w ust. 5 i 8,” zastępuje się wyrazami „Oświadczenie, o którym mowa w ust. 8,”;
40) w art. 15zzd:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wniosek o pożyczkę mikroprzedsiębiorca składa do powiatowego urzędu pracy, właściwego ze względu
na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, po ogłoszeniu naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy.”,
b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Pożyczka wraz z odsetkami na wniosek mikroprzedsiębiorcy podlega umorzeniu, pod warunkiem, że
mikroprzedsiębiorca będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki. We wniosku o umorzenie mikroprzedsiębiorca oświadcza, że prowadził działalność gospodarczą przez
okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki.”,
c) w ust. 8 wyrazy „Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 i 7,” zastępuje się wyrazami: „Oświadczenie, o którym
mowa w ust. 7,”,
d) dodaje się ust. 10 w brzmieniu:
„10. Przychód z tytułu umorzenia pożyczki na zasadach, określonych w ust. 7, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób
prawnych.”;
41) w art. 15zze:
a) w ust. 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 1, może być przyznane organizacji pozarządowej lub podmiotowi, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie,
na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, przypadające od miesiąca złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 9, w przypadku spadku przychodów z działalności statutowej o:”,
b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Organizacja pozarządowa lub podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r.
o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, są obowiązane do utrzymania w zatrudnieniu pracowników
objętych umową, o której mowa w ust. 1, przez okres, na który zostało przyznane dofinansowanie.”;
42) po art. 15zzf dodaje się art. 15zzf1
i art. 15zzf2 w brzmieniu:
„Art. 15zzf1
. W przypadku realizacji zadań, o których mowa w art. 11 ust. 2, art. 12a, art. 26, art. 26d, art. 26e,
art. 26g, art. 40 i art. 41 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych w zakresie niezbędnym do niwelowania i ograniczenia negatywnych skutków COVID-19, starosta
na wniosek strony lub za jej zgodą, w drodze aneksu do zawartej umowy, może zmienić jej warunki, w tym w szczególności wydłużyć termin na jej realizację lub przesunąć termin na realizację zobowiązań z niej wynikających.
Art. 15zzf2
. 1. Podmiot, któremu udzielono pożyczki, o której mowa w art. 61e pkt 1, 1a lub 2 ustawy z dnia
20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, z powodu COVID-19 może złożyć wniosek do
pośrednika finansowego, z którym zawarł umowę pożyczki, o zmianę następujących warunków tej umowy:
1) zawieszenie spłat rat kapitałowo-odsetkowych na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, przy jednoczesnym wydłużeniu okresu spłaty udzielonej pożyczki;
2) wydłużenie karencji o dodatkowy, nie dłuższy niż 6 miesięcy okres, w przypadku gdy pożyczkobiorca nie rozpoczął spłaty rat kapitałowo-odsetkowych;
3) wydłużenie okresu spłaty o dodatkowy, nie dłuższy niż 12 miesięcy okres lub
4) obniżenie oprocentowania spłaty pożyczki do 0% w skali roku, na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy.
2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, może złożyć do pośrednika finansowego wniosek o zgodę na:
1) zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej przed upływem 12 miesięcy, obliczonych od pierwszego
miesiąca, w którym podjął działalność gospodarczą z wykorzystaniem środków pożyczki, lub
2) nieutrzymanie zatrudnienia na utworzonym stanowisku pracy przed upływem okresu 36 miesięcy, obliczonych
od pierwszego miesiąca, w którym zatrudnił na tym stanowisku pracy pracownika
– na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, bez ponoszenia negatywnych konsekwencji określonych w art. 61o ust. 1, 1a, 2
lub 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. We wniosku pożyczkobiorca podaje powód oraz planowany okres trwania zawieszenia lub niezatrudniania pracownika na utworzonym stanowisku pracy.
3. W okresie zawieszenia prowadzenia działalności gospodarczej lub niezatrudniania pracownika na utworzonym stanowisku pracy, o którym mowa w ust. 2, następuje wstrzymanie biegu terminów prowadzenia działalności gospodarczej lub zatrudnienia na utworzonym stanowisku pracy, o których mowa w art. 61o ust. 1, 1a lub 3 ustawy z dnia
20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
4. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, może złożyć do pośrednika finansowego wniosek o zgodę na zakończenie
działalności gospodarczej lub zgodę na likwidację stanowiska pracy przed upływem 36 miesięcy, obliczonych od
pierwszego miesiąca, w którym podjął działalność gospodarczą lub od pierwszego miesiąca, w którym zatrudnił na
utworzonym stanowisku pracy pracownika, bez ponoszenia negatywnych konsekwencji określonych w art. 61o ust. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. We wniosku pożyczkobiorca
podaje powód, który uniemożliwia dalsze prowadzenie działalności gospodarczej lub utrzymanie stanowiska pracy.
5. Pośrednik finansowy dokonuje zmiany warunków umowy pożyczki lub podejmuje decyzję o odstąpieniu od
zastosowania sankcji, o których mowa w art. 61o ust. 1, 1a, 2 lub 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w przypadku gdy według jego oceny pożyczkobiorca uzasadnił, że sytuacja związana z COVID-19 spowodowała dla pożyczkobiorcy negatywne konsekwencje ekonomiczne lub powoduje ryzyko wystąpienia takich konsekwencji w przyszłości.
6. Zmiana warunków umowy pożyczki może spowodować wydłużenie okresu karencji lub spłaty pożyczki,
o których mowa w art. 61h ust. 3 lub art. 61i ust. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.”;
43) po art. 15zzh dodaje się art. 15zzha w brzmieniu:
„Art. 15zzha. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, minister właściwy
do spraw instytucji finansowych, w drodze rozporządzenia, może przedłużyć termin następujący po dniu bilansowym
roku obrotowego, za który emitent zobowiązany jest udostępnić w propozycji nabycia obligacji sprawozdanie finansowe wraz ze sprawozdaniem z badania, o którym mowa w art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2018 r. poz. 483, z późn. zm.), biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji tego obowiązku.”;
44) w art. 15zzo:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz w okresie 4 miesięcy następujących po dniu odwołania ich obowiązywania, okres na jaki przyznano stypendia sportowe, o których
mowa w art. 32 i art. 32a ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1468, 1495 i 2251),
może zostać dodatkowo przedłużony, ale nie dłużej niż do roku od dnia odwołania obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.”,
b) w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„Przepisy art. 32 ust. 1–1b, 1e i 2–5, art. 33 ust. 1 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 32 ust. 7
ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 3.”;
45) po art. 15zzr dodaje się art. 15zzra w brzmieniu:
„Art. 15zzra. 1. Jeżeli podstawa do ogłoszenia upadłości dłużnika powstała w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, a stan niewypłacalności powstał z powodu COVID-19, bieg terminu do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 21 ustawy z dnia
28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega przerwaniu. Po tym okresie termin ten
biegnie na nowo. Jeżeli stan niewypłacalności powstał w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 domniemywa się, że zaistniał z powodu COVID-19.
2. Jeżeli termin na zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości ustalany jest z uwzględnieniem postanowień ust. 1
i wniosek o ogłoszenie upadłości zostanie złożony przez dłużnika w tym terminie, a brak jest wcześniejszego wniosku
o ogłoszenie upadłości, określone przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe terminy, dla których obliczania znaczenie ma dzień zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości wydłuża się o liczbę dni pomiędzy
dniem zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, a ostatnim dniem, w którym wniosek ten winien być złożony stosownie do art. 21 ust. 1, lub odpowiednio art. 21 ust. 2a, ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, bez
uwzględniania postanowień ust. 1 niniejszego artykułu.”;
46) w art. 15zzs:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Wstrzymanie rozpoczęcia i zawieszenie biegu terminów, o których mowa w ust. 1, nie dotyczy terminów:
1) opiniowania i uzgadniania projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego,
projektu planu miejscowego oraz projektu uchwały ustalającej zasady i warunki sytuowania obiektów małej
architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane, przez organy, o których mowa
odpowiednio w art. 11 pkt 5, art. 17 pkt 6, art. 37b ust. 2 pkt 3–7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
2) opiniowania projektu gminnego programu rewitalizacji przez organy, o których mowa w art. 17 ust. 2 pkt 4
ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1398 oraz z 2019 r. poz. 730,
1696 i 2020);
3) o których mowa w art. 11 pkt 1, art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
4) wydania decyzji, o których mowa w art. 59 ust. 1–2a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
5) o których mowa w art. 7 ust. 4, 5, 10–15 i 18 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu
i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (Dz. U. z 2020 r. poz. 219 i 471);
6) o których mowa w art. 6 ust. 4, art. 7 ust. 1, art. 17 ust. 4, art. 18 ust. 1, art. 19 ust. 3 i 3a, art. 19a ust. 3 i 6,
art. 25a ust. 3, art. 27 ust. 2 i art. 34 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1554, 1724
i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284);
7) o których mowa w art. 4 ust. 4 i 7, art. 5 ust. 1, art. 20 ust. 1, art. 21 ust. 3 i 4, art. 22 ust. 4 i 7, art. 29 ust. 2,
art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 2 i art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze naftowym (Dz. U. poz. 630 oraz z 2020 r. poz. 284 i 471);
8) o których mowa w art. 4 ust. 3, art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 3, art. 15 ust. 3 i art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 24 lipca
2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz. U.
z 2020 r. poz. 191 i 284).”,
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Wstrzymanie i zawieszenie biegu terminów, o których mowa w ust. 1, nie dotyczy kontroli i inspekcji
oraz postępowań administracyjnych, prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. –
Prawo farmaceutyczne i przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii, jeżeli nieprowadzenie czynności kontrolnych
lub inspekcyjnych oraz niewydanie decyzji mogłoby spowodować niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzi
lub zwierząt albo poważną szkodę dla interesu społecznego.”,
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W okresie, o którym mowa w ust. 1, organ, sąd lub podmiot, prowadzący odpowiednio postępowanie lub
kontrolę, może wyznaczyć stronie termin do dokonania czynności lub zarządzić bieg terminu określonego ustawą
z możliwością określenia go na czas dłuższy, niż przewidziany ustawą, jeżeli wymaga tego interes publiczny lub
ważny interes strony albo kontrolowanego. Strona, uczestnik postępowania, kontrolowany i ich kontrahent oraz
organ, do którego zwrócono się o zajęcie stanowiska w trybie art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego, są obowiązani do dokonania czynności w wyznaczonym terminie, a w przypadku zarządzenia biegu terminu następują skutki, które ustawa wiąże z upływem terminu.”,
d) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu:
„8a. Wstrzymanie rozpoczęcia i zawieszenie biegu terminów, o których mowa w ust. 8, nie dotyczy terminów na:
1) przedstawienie stanowiska lub warunków, o którym mowa w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
2) zajęcie stanowiska lub wyrażenie opinii, o których mowa w art. 37b ust. 4 i 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
3) zajęcie lub wyrażenie stanowiska, o których mowa w art. 53 ust. 5 i 5c oraz art. 60 ust. 1a ustawy z dnia
27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
4) przedstawienie opinii, o której mowa w art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji;
5) przekazanie opinii lub przedstawienie stanowiska, o których mowa w art. 7 ust. 13 i 15 ustawy z dnia 5 lipca
2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących;
6) wydanie opinii, o których mowa w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie
terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu, w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia
24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych oraz
art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 22 lutego 2019 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze naftowym;
7) uzgodnienia, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych oraz art. 4 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 22 lutego
2019 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w sektorze naftowym.”,
e) ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. W okresie, o którym mowa w ust. 1, organ lub podmiot może wydać odpowiednio decyzję w całości
uwzględniającą żądanie strony lub uczestnika postępowania, zaświadczenie o braku podstaw do wniesienia sprzeciwu, wyrazić stanowisko albo wydać interpretację indywidualną lub decyzję w sprawach, o których mowa
w ust. 3a.”,
f) dodaje się ust. 12 w brzmieniu:
„12. Przepisów ust. 1 i 8 nie stosuje się do postępowań administracyjnych i sądowych, w tym sądowoadministracyjnych, dotyczących infrastruktury telekomunikacyjnej w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 16 lipca
2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.”;
47) art. 15zzu otrzymuje brzmienie:
„Art. 15zzu. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego
z powodu COVID-19 nie wykonuje się tytułów wykonawczych nakazujących opróżnienie lokalu mieszkalnego.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy orzeczeń wydanych na podstawie art. 11a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.”;
48) po art. 15zzu dodaje się art. 15zzu1–15zzu11 w brzmieniu:
„Art. 15zzu¹. 1. Do dnia 30 września 2020 r. w ramach realizacji zadań przeciwdziałania COVID-19 powierza
się operatorowi wyznaczonemu, o którym mowa w art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2188, z 2019 r. poz. 1051, 1495 i 2005 oraz z 2020 r. poz. 695), świadczenie usługi pocztowej,
o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej na etapie doręczania.
2. Przez usługę pocztową, o której mowa w ust. 1, rozumie się przyjęcie przesyłki poleconej, a następnie jej przemieszczenie i doręczenie w postaci dokumentu elektronicznego do adresata bez konieczności składania własnoręcznego podpisu.
3. Usługa pocztowa, o której mowa w ust. 1, jest przeznaczona dla podmiotów posiadających profil zaufany
w rozumieniu art. 3 pkt 14 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568 i 695).
4. Przez przesyłkę poleconą rozumie się również przesyłkę poleconą z potwierdzeniem odbioru, pokwitowaniem
odbioru albo elektronicznym potwierdzeniem odbioru.
Art. 15zzu². 1. Do dnia 30 września 2020 r. ilekroć w przepisach prawa jest mowa o przesyłce poleconej w rozumieniu w art. 3 pkt 22 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, albo o doręczaniu pisma za pokwitowaniem przez operatora pocztowego w rozumieniu tej ustawy, doręczenie takiej przesyłki może nastąpić przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej, jeżeli adresat wyrazi na to zgodę i upoważni operatora wyznaczonego
do obioru przesyłek poleconych celem ich przetworzenia i doręczenia w postaci dokumentów elektronicznych na
skrzynkę elektroniczną adresata. W upoważnieniu adresat uzgadnia z operatorem wyznaczonym sposób postępowania
z odebranymi przesyłkami poleconymi.
2. Datą doręczenia przesyłki jest data zapoznania się przez odbiorcę z dokumentem zamieszczonym na skrzynce
elektronicznej adresata. W razie braku zapoznania się dokument uznaje się za doręczony po upływie 14 dni od zamieszczenia dokumentu.
3. Operator wyznaczony przesyła na adres elektroniczny wskazany przez adresata zawiadomienie zawierające
informację, że doręczono na skrzynkę elektroniczną adresata dokument elektroniczny.
Art. 15zzu³. 1. Przepisu art. 15zzu¹ nie stosuje się w przypadkach, gdy korespondencja nie może być doręczona
ze względu na:
1) konieczność doręczenia niepodlegającego przekształceniu dokumentu utrwalonego w postaci innej niż elektroniczna lub rzeczy;
2) ważny interes publiczny, w tym istotne interesy państwa, a w szczególności jego bezpieczeństwo, obronność lub
porządek publiczny;
3) opatrzenie tekstem plastycznym, odbitką pieczęci plastycznej, hologramem lub innym zabezpieczeniem, które
nie może być odzwierciedlone w wyniku przekształcenia;
4) inne przyczyny techniczne.
2. Istnienie przesłanek wymienionych w ust. 1 ocenia nadawca.
Art. 15zzu⁴. Niniejsze przepisy mają zastosowanie do wszystkich przesyłek poleconych, o których mowa
w art. 15zzu¹ ust. 4, nadawanych na podstawie zawartych z operatorem wyznaczonym umów, bez względu na tryb
w jakim zostały zawarte te umowy.
Art. 15zzu⁵. Dokument elektroniczny powstały w ramach realizacji usługi, o której mowa w art. 15zzu¹ ust. 1,
ma moc równą mocy dokumentu w postaci papierowej, z którego został przekształcony.
Art. 15zzu⁶. 1. Operator wyznaczony w ramach świadczenia usługi, o której mowa w art. 15zzu¹ ust. 1:
1) jest obowiązany do zapewnienia jednoznacznej identyfikacji adresata będącego osobą fizyczną;
2) może zapewnić jednoznaczną identyfikację adresata lub osób uprawnionych do jego reprezentowania, w przypadku gdy adresat jest osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, o ile operator wyznaczony ma takie możliwości techniczne.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji na okres do dnia 30 września 2020 r. zapewnia adresatowi będącemu osobą fizyczną możliwość uwierzytelnienia w systemie operatora wyznaczonego za pomocą profilu zaufanego
dla potrzeb korzystania z usługi, o której mowa w art. 15zzu¹ ust. 1.
Art. 15zzu⁷. Operator wyznaczony świadczy usługę, o której mowa w art. 15zzu1 ust. 1, na podstawie regulaminu
usługi. Regulamin, poza wymogami określonymi w ustawie z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, określa
zasady identyfikacji adresata oraz zasady odbioru przesyłek.
Art. 15zzu⁸. 1. Dodatkowe czynności związane z doręczeniem wynikające z pełnomocnictwa, o którym mowa
w art. 15zzu² ust. 1, wykonywane w ramach usługi, o której mowa w art. 15zzu¹ ust. 1, są zwolnione z opłaty. Operator
wyznaczony, który nie pobrał opłaty, otrzymuje z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 środki związane z funkcjonowaniem usługi w okresie jej świadczenia, na pokrycie kosztów całkowitych tej usługi powiększonych o wskaźnik
zwrotu kosztu zaangażowanego kapitału dla operatora wyznaczonego.
2. Podstawę obliczenia należnych operatorowi wyznaczonemu środków stanowi:
1) wartość poniesionych w okresie świadczenia usługi kosztów uzasadnionych rozumianych jako całkowity rzeczywisty koszt jednostkowy przesyłki hybrydowej, skalkulowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września
1994 r. o rachunkowości i przepisami wydanymi na podstawie art. 104 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. –
Prawo pocztowe oraz opisem kalkulacji kosztów zatwierdzanym przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej zgodnie z art. 97 ust. 2 tej ustawy, powiększonych o wskaźnik zwrotu kosztu zaangażowanego kapitału dla operatora wyznaczonego;
2) rzeczywisty wolumen przesyłek hybrydowych zrealizowanych w okresie świadczenia usługi.
3. Okresem rozliczeniowym środków jest miesiąc kalendarzowy.
4. Środki, o w których mowa w ust. 1, stanowią pomoc publiczną i mogą być udzielone zgodnie z postanowieniami zawartymi w decyzji Komisji Europejskiej, wydanej w wyniku notyfikacji, w okresie obowiązywania tej decyzji.
5. W przypadku gdy przepisy Unii Europejskiej dotyczące pomocy publicznej dopuszczają zwolnienie z wymogu notyfikacji Komisji Europejskiej pomocy publicznej udzielanej zgodnie z ich postanowieniami, środki, o których
mowa w ust. 1, mogą być również udzielone zgodnie z tymi przepisami.
6. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki udzielania
środków, o których mowa w ust. 1, zwolnionych z wymogu notyfikacji Komisji Europejskiej, mając na uwadze potrzebę zapewnienia zgodności przyznawania tych środków z rynkiem wewnętrznym.
Art. 15zzu⁹. W ramach doręczania, o którym mowa w art. 15zzu¹, operator wyznaczony zapewnia:
1) w toku przekształcenia wykonanie z należytą starannością i jakością techniczną odwzorowania cyfrowego druku
lub korespondencji zawartej w przesyłce listowej oraz koperty umożliwiające zapoznanie się z treścią dokumentu
elektronicznego bez potrzeby weryfikacji tej treści z dokumentem w postaci papierowej;
2) integralność dokumentu elektronicznego wytworzonego w wyniku przekształcenia.
Art. 15zzu¹⁰. Przepisów art. 15zzu¹–15zzu⁹ nie stosuje się do przesyłek wysyłanych do ani wysyłanych przez:
1) Sądy i Trybunały;
2) prokuraturę i inne organy ścigania;
3) komornika sądowego.
Art. 15zzu¹¹. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii spółka prowadząca rynek regulowany udostępnia uczestnikom obrotu zmiany regulaminu rynku regulowanego oraz inne ustanowione przez spółkę regulacje obowiązujące na prowadzonym przez nią rynku, co najmniej na 3 dni robocze przed dniem ich wejścia w życie.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego może, w drodze decyzji wydawanej
na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r.
poz. 89, 284, 288 i 568), określić inny termin, nie dłuższy jednak niż 2 tygodnie, jeżeli wymaga tego interes uczestników obrotu.”;
49) w art. 15zzx ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii organy stanowiące jednostek
samorządu terytorialnego oraz działające kolegialnie organy: wykonawcze w jednostkach samorządu terytorialnego,
w związkach jednostek samorządu terytorialnego, w związku metropolitalnym, w regionalnych izbach obrachunkowych, samorządowych kolegiach odwoławczych oraz w organach pomocniczych jednostek samorządu terytorialnego
mogą zwoływać i odbywać obrady, sesje, posiedzenia, zgromadzenia lub inne formy działania właściwe dla tych organów, a także podejmować rozstrzygnięcia, w tym uchwały, z wykorzystaniem środków porozumiewania się na odległość lub korespondencyjnie (zdalny tryb obradowania).”;
50) po art. 15zzz dodaje się art. 15zzz¹ w brzmieniu:
„Art. 15zzz¹. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, pracownika samorządowego, o którym mowa w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1282) można tymczasowo przenieść, za jego zgodą, do wykonywania innej pracy, niż określona w umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami, w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, o której mowa
w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, w tej samej lub innej miejscowości, jeżeli nie narusza to ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika samorządowego, oraz przemawiają za
tym ważne potrzeby po stronie jednostki przejmującej.
2. Okres wykonywania pracy, o której mowa w ust. 1, nie może być dłuższy niż do 30 dni od dnia odwołania
stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.
3. Przeniesienia dokonuje się w drodze porozumienia jednostek, o których mowa w ust. 1, zawierającego
w szczególności:
1) wskazanie podstawy prawnej przeniesienia;
2) dane pracownika i jego kwalifikacje oraz dotychczasowe stanowisko pracy;
3) określenie nowego stanowiska pracy;
4) określenie daty, z jaką nastąpi przeniesienie, rozpoczęcie i zakończenie świadczenia pracy;
5) informacje o wynagrodzeniu, w wysokości nie niższej niż dotychczasowe;
6) oświadczenie, że przeniesienie nie narusza ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika;
7) wskazanie potrzeb jednostki przyjmującej uzasadniających przeniesienie;
8) określenie zasad odpowiedzialności jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika i jednostki przyjmującej
za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy.”;
51) art. 15zzzc otrzymuje brzmienie:
„Art. 15zzzc. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz w terminie
6 miesięcy po ogłoszeniu jego odwołania w przypadku wygaśnięcia w czasie kadencji mandatu członka zarządu lub
członka organu kontroli wewnętrznej, powodującej zmniejszenie liczby członków zarządu lub członków organu kontroli wewnętrznej poniżej minimum przewidzianego w statucie polskiego związku sportowego, odpowiednio zarządowi lub organowi kontroli wewnętrznej polskiego związku sportowego przysługuje prawo uzupełnienia składu do stanu minimum określonym w statucie związku.
2. W przypadku upływu kadencji organów polskiego związku sportowego do dnia 30 czerwca 2021 r. kadencja
tych organów ulega przedłużeniu nie dłużej niż do dnia 30 września 2021 r.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do związków sportowych, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia
25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1468, 1495 i 2251).”;
52) w art. 15zzze:
a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Kierownicy państwowych jednostek organizacyjnych na rzecz których ustanowiony został trwały zarząd w stosunku do nieruchomości Skarbu Państwa mogą odstąpić od dochodzenia należności z tytułu oddania
nieruchomości w najem, dzierżawę lub użytkowanie, przypadających za okres stanu zagrożenia epidemicznego
albo stanu epidemii na wniosek podmiotu, którego płynność finansowa uległa pogorszeniu w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19.”,
b) w ust. 4 wyrazy „ust. 2 i 3” zastępuje się wyrazami „ust. 2–3a”;
53) w art. 15zzzh ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Wsparcie:
1) o którym mowa w art. 15m, art. 15p, art. 15q, art. 15za ust. 2, art. 15zzb–15zze, art. 31zo oraz art. 31zy¹⁰,
2) udzielone na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa w związku z COVID-19
– zgodne z warunkami zawartymi w Komunikacie Komisji – Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu
wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (2020/C 91 I/01) (Dz. Urz. UE C 91I z 20.03.2020,
str. 1) stanowi pomoc publiczną mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce.”;
54) skreśla się oznaczenie i tytuł rozdziału 2a;
55) w art. 15zzzj w ust. 3:
a) uchyla się pkt 1,
b) uchyla się pkt 3;
56) w art. 15zzzo:
a) w ust. 1 wyrazy „rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 46 ust. 4 pkt 2” zastępuje się wyrazami „przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 46 ust. 4 pkt 2 albo art. 46a i art. 46b”,
b) uchyla się ust. 3;
57) po art. 15zzzr dodaje się art. 15zzzs–15zzzzzx w brzmieniu:
„Art. 15zzzs. Prace geologiczne, w tym roboty geologiczne, wykonywane na podstawie ustawy z dnia 9 czerwca
2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2019 r. poz. 868, 1214 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284), które nie mogą
być wykonane zgodnie z harmonogramem określonym w koncesji lub projekcie robót geologicznych ze względu na
obowiązywanie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, mogą zostać wykonane w terminie późniejszym,
bez potrzeby zmiany koncesji lub projektu robót geologicznych, do czasu upływu terminu obowiązywania koncesji lub
czasu na jaki został zatwierdzony projekt robót geologicznych lub terminu określonego w projekcie robót geologicznych podlegającym zgłoszeniu staroście albo ministrowi właściwemu do spraw środowiska.
Art. 15zzzt. 1. Świadectwo zdrowia wydane na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy
na morzu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1889 i 2197) lub art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2019 r. o pracy na statkach
rybackich (Dz. U. poz. 2197), które traci ważność w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 13 marca 2020 r. albo
w okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii
ogłoszonego w związku z COVID-19, zachowuje ważność do dnia upływu 60 dni od dnia odwołania tego stanu.
2. W przypadku gdy 3-miesięczny termin, o którym mowa w art. 6 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r.
o pracy na morzu oraz w art. 6 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 września 2019 r. o pracy na statkach rybackich, upływa
w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 13 marca 2020 r. lub w okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, termin ten
ulega przedłużeniu do upływu 60 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.
Art. 15zzzu. Certyfikat audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego wydany na podstawie art. 24n ustawy z dnia
21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470 i 471), którego ważność upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo w okresie 30 dni następujących po ich odwołaniu, zachowuje ważność, jednak nie dłużej niż do dnia upływu 90 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego
albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później.
Art. 15zzzv. W przypadku gdy termin, o którym mowa w art. 81b ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. –
Prawo o ruchu drogowym, upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii,
ulega on przedłużeniu do dnia upływu 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii,
w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później.
Art. 15zzzw. W przypadku gdy ważność:
1) prawa jazdy,
2) pozwolenia na kierowanie tramwajem,
3) zezwolenia na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub pojazdem przewożącym wartości pieniężne,
4) świadectwa kierowcy,
5) legitymacji instruktora nauki jazdy,
6) legitymacji egzaminatora,
7) zaświadczenia o wpisie do ewidencji instruktorów techniki jazdy (świadectwa instruktora techniki jazdy),
8) uprawnień do kierowania pojazdami,
9) wpisu w prawie jazdy kodu 95 potwierdzającego uzyskanie kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyspieszonej albo ukończenie szkolenia okresowego
– upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ważność tych dokumentów,
uprawnień i wpisu ulega przedłużeniu do dnia upływu 60 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego,
w przypadku gdy nie zostanie ogłoszony stan epidemii, albo stanu epidemii.
Art. 15zzzx. Badanie techniczne pojazdu, którego termin upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, którego właścicielem lub posiadaczem jest osoba przebywająca na obowiązkowej
kwarantannie lub poddana leczeniu z powodu COVID-19 w tym okresie, zachowuje ważność przez okres 7 dni od dnia
zakończenia leczenia lub zwolnienia z obowiązkowej kwarantanny, jedynie w celu umożliwienia dojazdu na badanie
techniczne.
Art. 15zzzy. 1. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii zawiesza się przeprowadzanie
badań lekarskich i psychologicznych:
1) osób ubiegających się o uzyskanie licencji maszynisty albo o zachowanie jego ważności, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 22a ust. 11 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym;
2) osób ubiegających się o uzyskanie świadectwa maszynisty albo o zachowanie jego ważności, określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 22b ust. 22 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym;
3) pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz z prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych, określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 22d ust. 3 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym;
4) pracowników zatrudnionych na stanowisku zwrotniczego, o którym mowa w art. 22d ust. 1 ustawy z dnia
28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 9 stycznia
2020 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 462);
5) funkcjonariuszy straży ochrony kolei, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 59 ust. 6 pkt 3
ustawy z dnia 23 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.
2. W przypadku gdy ważność badań lekarskich i psychologicznych, o których mowa w ust. 1, upływa w okresie
obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ważność tych badań ulega przedłużeniu do dnia
upływu 90 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego, w przypadku gdy nie zostanie ogłoszony stan epidemii, albo stanu epidemii.
Art. 15zzzz. 1. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii zawiesza się przeprowadzanie
szkoleń oraz okresowych sprawdzianów wiedzy i umiejętności maszynistów, o których mowa w art. 22b ust. 7 oraz
21 pkt 4 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.
2. W przypadku gdy termin przeprowadzenia szkolenia albo sprawdzianu, o których mowa w ust. 1, przypada
w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ważność tego szkolenia albo sprawdzianu ulega przedłużeniu do dnia upływu 90 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego, w przypadku
gdy nie zostanie ogłoszony stan epidemii, albo stanu epidemii.
Art. 15zzzza. 1. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii zawiesza się przeprowadzanie
egzaminów okresowych, o których mowa w § 42 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia
30 grudnia 2014 r. w sprawie pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem
i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz z prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych (Dz. U.
z 2015 r. poz. 46).
2. W przypadku gdy termin przeprowadzenia egzaminu, o którym mowa w ust. 1, przypada w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii termin przeprowadzenia tego egzaminu ulega przedłużeniu do dnia upływu 90 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego, w przypadku gdy nie zostanie ogłoszony stan epidemii, albo stanu epidemii.
Art. 15zzzzb. 1. Zarządzający lotniskiem użytku publicznego określonym w przepisach wydanych na podstawie
ust. 5 jest obowiązany do utrzymania minimalnej gotowości operacyjnej lotniska dostosowanej do planowanych startów i lądowań statków powietrznych w okresie stanu zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii.
2. Na finansowanie kosztów utrzymania minimalnej gotowości operacyjnej lotniska, o której mowa w ust. 1,
udziela się dotacji z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19.
3. Na finansowanie dodatkowych kosztów wynikających z obowiązku utrzymania minimalnej gotowości operacyjnej lotniska, o której mowa w ust. 1, udziela się dotacji z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19.
4. Dotacji, o której mowa w ust. 2, udziela na wniosek zarządzającego lotniskiem, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw transportu.
5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz lotnisk użytku publicznego, na których należy zapewnić utrzymanie minimalnej gotowości operacyjnej lotniska oraz wymagania, których spełnienie potwierdza osiągnięcie minimalnej gotowości operacyjnej przez lotnisko mając na uwadze konieczność zapewnienia funkcjonowania lotnisk użytku publicznego współużytkowanych z wojskiem oraz lotnisk użytku publicznego niezbędnych dla zachowania
ciągłości ruchu pasażerskiego i towarowego.
6. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi w drodze rozporządzenia, sposób i tryb rozliczania i dokumentowania kosztów, o których mowa w ust. 2,
oraz wzór wniosku, o którym mowa w ust. 4, mając na uwadze konieczność zapewnienia przejrzystości gospodarowania
środkami budżetu państwa oraz ograniczenie finansowania do niezbędnych kosztów.
Art. 15zzzzc. Pracownicy zarządzającego lotniskiem odpowiedzialni za zapewnienie niezbędnej pomocy medycznej, o której mowa w art. 68 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2019 r. poz. 1580
i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284), pracownicy lotniskowej służby ratowniczo-gaśniczej, o których mowa w art. 84 tej
ustawy, oraz inne osoby, którym zarządzającym lotniskiem powierzył wykonywanie czynności związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, w czasie wykonywania tych czynności korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych.
Art. 15zzzzd. W przypadku gdy ważność specjalistycznego szkolenia dla pracowników lotniskowej służby ratowniczo-gaśniczej, o którym mowa w art. 84 ust. 5 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, w odniesieniu do
lotniska użytku publicznego, upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii,
ważność tego szkolenia ulega przedłużeniu do dnia upływu 6 miesięcy od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później.
Art. 15zzzze. 1. W przypadku gdy ważność szkoleń, o których mowa w § 20 ust. 1 załącznika do rozporządzenia
Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 31 lipca 2012 r. w sprawie Krajowego Programu
Ochrony Lotnictwa Cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 631), upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ważność tych szkoleń ulega przedłużeniu do dnia upływu 30 dni od dnia odwołania
stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później,
albo stanu epidemii, jednak nie dłużej niż o 6 miesięcy od dnia utraty ważności szkoleń.
2. W przypadku gdy ważność sprawdzenia przeszłości, o którym mowa w § 32 załącznika do rozporządzenia
Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 31 lipca 2012 r. w sprawie Krajowego Programu
Ochrony Lotnictwa Cywilnego oraz w § 15 ust. 1 pkt 1 załącznika do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 20 września 2013 r. w sprawie Krajowego Programu Szkolenia w zakresie ochrony
lotnictwa cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1852), upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego
albo stanu epidemii, ważność takiego sprawdzenia przeszłości ulega przedłużeniu do dnia upływu 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany
później, jednak nie dłużej niż o 6 miesięcy od dnia utraty ważności sprawdzenia.
Art. 15zzzzf. 1. W przypadku gdy ważność szkolenia okresowego, o którym mowa w § 2 pkt 10 załącznika do
rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 20 września 2013 r. w sprawie Krajowego Programu Szkolenia w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ważność tego szkolenia ulega przedłużeniu do dnia upływu 30 dni od dnia
odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany
później, jednak nie dłużej niż o 6 miesięcy od dnia utraty ważności szkolenia.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, osoby wymienione w § 13 ust. 1 pkt 1–3 załącznika do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 20 września 2013 r. w sprawie Krajowego Programu Szkolenia w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, są obowiązane odbyć szkolenie okresowe niezwłocznie odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany
później.
3. W przypadku gdy termin ponownej certyfikacji osób wymienionych w § 13 ust. 1 pkt 1–3 załącznika do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 20 września 2013 r. w sprawie Krajowego Programu Szkolenia w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, przypada w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ważność uprawnień tych osób ulega przedłużeniu do dnia upływu 30 dni od
dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później, jednak nie dłużej niż o 6 miesięcy od dnia utraty ważności szkoleń.
4. W przypadku gdy ważność szkoleń, o których mowa w § 13 ust. 11 i 12 załącznika do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 20 września 2013 r. w sprawie Krajowego Programu
Szkolenia w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego
albo stanu epidemii, ważność tych szkoleń ulega przedłużeniu do dnia upływu 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później, jednak nie
dłużej niż o 6 miesięcy od dnia utraty ważności szkoleń.
5. Szkolenia z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego, o których mowa w § 2 pkt 3 załącznika do rozporządzenia
Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 20 września 2013 r. w sprawie Krajowego Programu
Szkolenia w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego, dla kategorii osób, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, oraz szkolenia, o których mowa w § 2 pkt 4 tego rozporządzenia, dla kategorii osób, o których mowa
w § 13 ust. 1 pkt 1–3 i 17 załącznika do tego rozporządzenia, odbywające się w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, są przeprowadzane w sposób określony w § 18 ust. 1 pkt 3 załącznika do
tego rozporządzenia. Szkolenia odbywają się z zapewnieniem zdalnej dostępności instruktora szkolenia.
Art. 15zzzzg. 1. W przypadku gdy termin szkolenia, o którym mowa w § 77 ust. 2 pkt 2, § 82 ust. 2, § 83 ust. 4
oraz § 94 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 19 maja 2017 r. w sprawie licencji
i świadectw kwalifikacji personelu służb ruchu lotniczego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1115 oraz z 2018 r. poz. 1488), przypada w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ważność tego szkolenia ulega
przedłużeniu do dnia upływu 90 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później, jednak nie dłużej niż o 6 miesięcy od dnia utraty ważności
szkolenia. Przepis stosuje się do szkoleń dla informatorów lotniskowej służby informacji powietrznej (AFIS).
2. W przypadku gdy ważność uprawnień uzupełniających lub uprawnień uzupełniających w jednostce, o którym
mowa w § 77 ust. 2, § 82 ust. 1, § 83 ust. 3 oraz § 94 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa
z dnia 19 maja 2017 r. w sprawie licencji i świadectw kwalifikacji personelu służb ruchu lotniczego, upływa w okresie
obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ważność tych uprawnień uzupełniających lub
uprawnień uzupełniających w jednostce, ulega przedłużeniu na okres do 90 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia
epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później, jednak nie dłużej
niż o 6 miesięcy od dnia utraty ważności uprawnień. Przepis stosuje się do uprawnień informatorów lotniskowej służby
informacji powietrznej (AFIS).
3. Trzymiesięczny okres, o którym mowa w § 77 ust. 2 pkt 1, rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 19 maja 2017 r. w sprawie licencji i świadectw kwalifikacji personelu służb ruchu lotniczego, w okresie
obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2020 r.,
ulega przedłużeniu do 6 miesięcy.
4. Termin końcowy obowiązku, o którym mowa w § 105 ust. 2, 5 i 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury
i Budownictwa z dnia 19 maja 2017 r. w sprawie licencji i świadectw kwalifikacji personelu służb ruchu lotniczego,
ulega przedłużeniu do dnia upływu 120 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii,
w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2020 r.
Art. 15zzzzh. 1. W przypadku gdy ważność uprawnień podstawowych lub dodatkowych, o których mowa
w § 12 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 3 czerwca 2013 r.
w sprawie świadectw kwalifikacji (Dz. U. z 2017 r. poz. 288), upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ważność tych uprawnień podstawowych lub dodatkowych, ulega przedłużeniu do
dnia upływu 90 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego,
który z nich zostanie odwołany później, jednak nie dłużej niż o 6 miesięcy od dnia utraty ważności uprawnień.
2. W przypadku gdy ważność badań lotniczo-lekarskich, o których mowa w § 12 ust. 1, rozporządzenia Ministra
Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 27 maja 2013 r. w sprawie badań lotniczo-lekarskich (Dz. U.
z 2017 r. poz. 129), upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ważność
tych badań, ulega przedłużeniu do dnia upływu 90 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później, jednak nie dłużej niż o 6 miesięcy od dnia
utraty ważności badań, pod warunkiem że orzeczenie lotniczo-lekarskie nie zawiera ograniczeń za wyjątkiem wzrokowych.
Art. 15zzzzi. W przypadku gdy termin szkolenia z zakresu bezpiecznej obsługi materiałów niebezpiecznych
przewożonych drogą powietrzną, przypada w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ważność tego szkolenia ulega przedłużeniu do dnia upływu 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później, jednak nie dłużej niż
o 6 miesięcy od dnia utraty ważności szkolenia.
Art. 15zzzzj. W przypadku gdy termin szkolenia, o którym mowa w art. 95f ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. –
Prawo lotnicze, przypada w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ważność
tego szkolenia ulega przedłużeniu do dnia upływu 30 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później, jednak nie dłużej niż o 6 miesięcy od dnia
utraty ważności szkolenia.
Art. 15zzzzk. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii zezwala się operatorom lotniczym na przewóz środków zawierających materiał niebezpieczny UN1887 Alcohols, n.o.s. oraz
UN1170 Ethanol solution, jako środków do dezynfekcji rąk dla pasażerów i załóg statków powietrznych, zgodnie z postanowieniami Instrukcji Technicznych Bezpiecznego Transportu Materiałów Niebezpiecznych Drogą Powietrzną ICAO Doc. 9284 – AN/905, w rozumieniu pkt 119 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 965/2012 z dnia 5 października 2012 r. ustanawiającego wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz. Urz. UE L 296
z 25.10.2012, str. 1, z późn. zm.).
2. Operatorzy lotniczy upewniają się, że środki, o których mowa w ust. 1, są odpowiednio przechowywane i zabezpieczone, aby zapobiec przypadkowemu rozlaniu, uszkodzeniu lub ryzyku pożaru oraz, że opakowania zapasowe
są również odpowiednio zapakowane. Pojemność każdego pojemnika nie może przekraczać 0,5 litra, a całkowita ilość
środków, o których mowa w ust. 1, na pokładzie statku powietrznego nie może przekraczać 8 litrów.
3. Operatorzy lotniczy dokonują oceny ryzyka związanego z przewozem środków, o których mowa w ust. 1, odpowiednio zmieniają procedury postępowania awaryjnego i informują załogi statków powietrznych o wprowadzonych zmianach.
Art. 15zzzzl. 1. W okresie obowiązywania ustawy operacje bezzałogowych statków powietrznych mogą być realizowane po poinformowaniu Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej o zamiarze wykonania lotu za pośrednictwem
systemu teleinformatycznego, określonego przez Agencję oraz zgodnie z warunkami wykonywania lotów określonymi
w rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 marca 2013 r. w sprawie wyłączenia zastosowania niektórych przepisów ustawy – Prawo lotnicze do niektórych rodzajów statków powietrznych oraz
określenia warunków i wymagań dotyczących używania tych statków (Dz. U. z 2019 r. poz. 1497).
2. Udziela się dotacji z budżetu państwa na finansowanie realizacji zadań wskazanych w ust. 1, przez Polską Agencję Żeglugi Powietrznej.
3. Dotacji, o której mowa w ust. 2, udziela na wniosek Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej minister właściwy do spraw transportu.
4. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi w drodze rozporządzenia sposób i tryb przekazywania i rozliczania dotacji, o której mowa w ust. 2, i dokumentowania kosztów objętych finansowaniem z tej dotacji, oraz wzór wniosku, o którym mowa w ust. 3, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia przejrzystości gospodarowania środkami budżetu państwa.
5. Na potrzeby realizacji zadań wskazanych w ust. 1 Polska Agencja Żeglugi Powietrznej może przejąć wszystkie przysługujące właścicielowi autorskie prawa majątkowe do systemów teleinformatycznych służących do koordynacji i zarządzania lotami bezzałogowych statków powietrznych w polskiej przestrzeni powietrznej, które przeszły proces weryfikacji, i są dopuszczone przez odpowiednie organy nadzoru lotniczego do ich wykorzystania w pracy operacyjnej wraz z prawami do dokumentacji systemu. Przejęcie następuje na wszystkich polach eksploatacji wskazanych
w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 oraz z 2020
r. poz. 288), w tym wskazanych w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
a w zakresie praw do dokumentacji na polach eksploatacji wskazanych w art. 50 tej ustawy. Przejęcie następuje
z chwilą złożenia oświadczenia woli właścicielowi praw o ich przejęciu na podstawie niniejszego artykułu. Przejęcie
następuje za wynagrodzeniem odpowiadającym wartości księgowej aktywa na dzień złożenia oświadczenia woli
o przejęciu praw. O złożeniu oświadczenia Polska Agencja Żeglugi Powietrznej zawiadamia ministra właściwego do
spraw transportu oraz ministra właściwego do spraw aktywów państwowych.
Art. 15zzzzm. W związku z czasowym ograniczeniem lub czasowym zawieszeniem funkcjonowania jednostek
systemu oświaty pracodawcom, którzy zawarli z młodocianymi pracownikami umowę o pracę w celu przygotowania
zawodowego, okres zwolnienia młodocianego pracownika z obowiązku świadczenia pracy wlicza się do okresu, za
który przysługuje dofinansowanie, o którym mowa w art. 122 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.
Art. 15zzzzn. Uprawnienia:
1) inspektora ochrony radiologicznej, o których mowa w art. 7 ust. 3 lub 5 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. –
Prawo atomowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 1792 oraz z 2020 poz. 284 i 322),
2) do zajmowania stanowiska mającego istotne znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony
radiologicznej, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, o której mowa w pkt 1
– których ważność upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii albo w okresie 30 dni następujących po ich odwołaniu, zachowują ważność przez okres kolejnych 9 miesięcy od dnia upływu terminu ich ważności.
Art. 15zzzzo. W okresie trwania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii oraz w terminie 14 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii sprawozdania oraz informacje, o których mowa w art. 4ba ust. 4, art. 43d ust. 1 i art. 43e ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne mogą być składane za pośrednictwem poczty elektronicznej.
Art. 15zzzzp. Okres, na który Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wyznaczył, w drodze decyzji, operatora systemu dystrybucyjnego oraz operatora systemu skraplania gazu ziemnego, o których mowa w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, upływający przed dniem 31 grudnia 2020 r., ulega przedłużeniu do dnia 31 grudnia
2020 r.
Art. 15zzzzr. Termin realizacji w 2020 r. obowiązku określonego w art. 16:
1) ust. 14 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, przedłuża się do dnia 31 marca 2021 r.;
2) ust. 18 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, przedłuża się do dnia 30 kwietnia 2021 r.
Art. 15zzzzs. Ważność decyzji o udzieleniu koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresach,
o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, które wygasają w czasie
trwania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, przedłuża się do
dnia 31 grudnia 2020 r. pod warunkiem złożenia przez przedsiębiorstwo energetyczne wniosku o przedłużenie okresu
obowiązywania koncesji, nie później niż 30 dni przed upływem okresu jej obowiązywania, a wniosek zawiera co najmniej informacje, o których mowa w art. 35 ust. 1–1c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.
Art. 15zzzzt. 1. W sprawach wszczętych i niezakończonych przed dniem lub w czasie trwania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, termin o którym mowa w art. 35 ust. 2a
ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, przedłuża się do 60 dni po dniu odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej tego stanu.
2. W postępowaniach wszczętych w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia
2020 r., termin, o którym mowa w art. 35 ust. 2a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, wynosi
60 dni.
Art. 15zzzzu. Obowiązek określony w art. 49c ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne za
pierwszy kwartał 2020 r. wykonuje się w terminie 30 dni od dnia zakończenia drugiego kwartału 2020 r.
Art. 15zzzzw. Terminy realizacji w 2020 r. obowiązków, o których mowa w art. 25 ust. 3 i art. 27 ust. 2 ustawy
z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania
w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2020 r.
poz. 411), zmienia się w następujący sposób:
1) termin, o którym mowa w art. 25 ust. 3, przedłuża się do dnia 30 czerwca 2020 r.;
2) termin, o którym mowa w art. 27 ust. 2 pkt 1, przedłuża się do dnia 31 grudnia 2020 r., przy czym informacja
o rzeczywistej wielkości utrzymywanych zapasów obowiązkowych gazu ziemnego oraz miejscu ich magazynowania dotyczy stanu na dzień 1 października 2020 r.;
3) termin, o którym mowa w art. 27 ust. 2 pkt 2, przedłuża się do dnia 31 grudnia 2020 r.
Art. 15zzzzv. W okresie trwania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii sprawozdania, o których mowa w art. 30b ust. 3 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach
i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, 1123, 1210 i 1527 oraz z 2020 r. poz. 284), mogą być składane za
pośrednictwem poczty elektronicznej.
Art. 15zzzzx. 1. Oświadczenia, o których mowa w art. 6e ust. 1, art. 6f ust. 1 i art. 6g ust. 1 ustawy z dnia
10 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz niektórych
innych ustaw (Dz. U. poz. 311, z 2019 r. poz. 201 oraz z 2020 r. poz. 300), w związku z przeciwdziałaniem COVID-19,
mogą być również składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
2. W przypadku złożenia przez rolnika oświadczenia, o którym mowa w art. 6e ust. 1, art. 6f ust. 1 i art. 6g ust. 1
ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz
niektórych innych ustaw, w trybie, o którym mowa w ust. 1, rolnik ten, w terminie 14 dni od dnia odwołania stanu
zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, który obowiązywał jako ostatni, dla potwierdzenia czynności złożenia tego oświadczenia składa do właściwego kierownika biura
powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa podpisane oświadczenie, o którym mowa w art. 6e
ust. 1, art. 6f ust. 1 i art. 6g ust. 1 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz niektórych innych ustaw.
3. W przypadku potwierdzenia czynności złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 6e ust. 1, art. 6f ust. 1
i art. 6g ust. 1 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz niektórych innych ustaw, w terminie, o którym mowa w ust. 2, uznaje się, że oświadczenie to zostało
złożone w terminie, w którym złożono je za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Art. 15zzzzy. 1. W okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa przed udzieleniem upoważnienia do prowadzenia badań skuteczności działania środka ochrony
roślin nie przeprowadza kontroli, o której mowa w art. 17 ust. 6 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony
roślin (Dz. U. z 2019 r. poz. 1900 oraz z 2020 r. poz. 284 i 425).
2. W okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 oraz w okresie 30 dni od dnia odwołania tych stanów dopuszcza się:
1) dokonywanie zbycia środków ochrony roślin ostatecznemu nabywcy środków ochrony roślin w rozumieniu
art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin w ramach wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin, przez osoby
niespełniające wymagań określonych w art. 25 ust. 3 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach
ochrony roślin;
2) dokonywanie zbycia środków ochrony roślin nabywcy innemu, niż wskazany w pkt 1, bez możliwości bieżącej
konsultacji z osobą posiadającą kwalifikacje określone w art. 25 ust. 3 pkt 1 lit. a lub b ustawy z dnia 8 marca
2013 r. o środkach ochrony roślin;
3) nabywanie środków ochrony roślin przeznaczonych dla użytkowników profesjonalnych w rozumieniu
art. 2 pkt 24 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin przez osoby, które nie spełniają wymagań
określonych w art. 28 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin;
4) wykonywanie zabiegów z zastosowaniem środków ochrony roślin przeznaczonych dla użytkowników profesjonalnych w rozumieniu art. 2 pkt 24 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin przez osoby, które
nie spełniają wymagań określonych w art. 41 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin;
5) świadczenie usług doradczych dotyczących metod ochrony roślin w zakresie realizacji wymagań integrowanej
ochrony roślin oraz stosowania środków ochrony roślin, w tym wykonywanych w ramach działalności marketingowej, przez osoby, które nie spełniają wymagań określonych w art. 42 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach
ochrony roślin.
3. W okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 oraz w okresie 30 dni od dnia odwołania tych stanów, w przypadku wykonania zabiegu z zastosowaniem środka ochrony roślin przy użyciu sprzętu agrolotniczego, nie
jest wymagane dołączenie oświadczenia, o którym mowa w art. 39 ust. 4 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 8 marca 2013 r.
o środkach ochrony roślin, do planu zabiegów, o którym mowa w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin, przekazywanego wojewódzkiemu inspektorowi ochrony roślin i nasiennictwa.
4. W okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 oraz w okresie 30 dni od dnia odwołania tych stanów dopuszcza się używanie do wykonania zabiegów z zastosowaniem środków ochrony roślin sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin niespełniającego wymagań określonych w art. 48 ust. 2 lub 4 ustawy
z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin, jeżeli:
1) sprzęt ten przed ogłoszeniem tych stanów został poddany okresowym badaniom w celu potwierdzenia sprawności technicznej, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin, albo
2) pierwsze badanie w celu potwierdzenia sprawności technicznej tego sprzętu powinno zostać przeprowadzone
w okresie trwania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii
w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2.
5. W okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 oraz w okresie 30 dni od dnia odwołania tych stanów do zgłoszenia zamiaru stosowania integrowanej produkcji roślin w rozumieniu art. 2 pkt 17 ustawy z dnia 8 marca
2013 r. o środkach ochrony roślin, nie jest wymagane dołączenie kopii zaświadczeń lub dokumentów określonych
w art. 55 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin.
6. Dla roślin ze zbioru w 2020 r. certyfikat, o którym mowa w art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin, może zostać wydany, jeżeli nie został spełniony wymóg określony w art. 57 ust. 2 pkt 1 ustawy
z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin.
Art. 15zzzzz. 1. W okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 lub stanu nadzwyczajnego
w związku z zakażeniami tym wirusem oraz w okresie 30 dni od dnia odwołania tych stanów do oświadczenia, o którym mowa w art. 66 ust. 2 lit. c pkt (i) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia
26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniającego rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylającego dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (Dz. Urz.
UE L 317 z 23.11.2016, str. 4, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2016/2031”, zamiast zaświadczenia,
o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami (Dz. U.
poz. 424), lub jego kopii, może zostać dołączone oświadczenie o posiadaniu przez osoby, które będą dokonywały ocen,
o których mowa w art. 87 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031, wiedzy określonej w art. 89 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2016/2031.
2. Jeżeli podmiot profesjonalny w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin
przed agrofagami, któremu udzielone zostało upoważnienie do wydawania paszportów roślin w rozumieniu
art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami, nie dołączył do oświadczenia, o którym mowa w art. 66 ust. 2 lit. c pkt (i) rozporządzenia 2016/2031, zaświadczenia, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami, lub jego kopii, podmiot ten, w terminie 30 dni od
dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia
2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem
SARS-CoV-2, przekazuje do wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa, który udzielił mu tego upoważnienia, to zaświadczenie lub jego kopię.
3. Jeżeli podmiot upoważniony do wydawania paszportów roślin nie dopełnił obowiązku określonego w ust. 2,
wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa cofa, w drodze decyzji, upoważnienie do wydawania paszportów roślin.
4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
5. W okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu
epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 oraz w okresie 30 dni od dnia odwołania tych stanów oceny, o których mowa w art. 87 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031, mogą być przeprowadzane przez osoby nieposiadające zaświadczenia, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami, jeżeli osoby te posiadają wiedzę określoną w art. 89 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2016/2031.
6. W okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu
epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 dopuszcza się:
1) przekazanie informacji o zamiarze podjęcia działalności w zakresie przemysłowego przetwarzania roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów porażonych lub podejrzanych o porażenie przez agrofaga kwarantannowego dla Unii, agrofaga objętego środkami przyjętymi zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia 2016/2031 lub agrofaga niekwarantannowego, który spełnia kryteria agrofaga kwarantannowego dla Unii, lub przemysłowego przetwarzania na obszarze strefy chronionej roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów porażonych lub podejrzanych o porażenie przez agrofaga kwarantannowego dla tej strefy chronionej, o której mowa
w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami,
2) złożenie wniosku o wpis do urzędowego rejestru podmiotów profesjonalnych, o którym mowa w art. 21 ust. 2
ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami,
3) przekazanie oświadczenia, o którym mowa w art. 66 ust. 2 lit. c pkt (i) rozporządzenia 2016/2031,
4) złożenie wniosku o wydanie paszportu roślin w przypadku, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami,
5) złożenie wniosku o udzielenie upoważnienia, o którym mowa w art. 98 ust. 1 rozporządzenia 2016/2036,
6) złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie prac nad agrofagami, o którym mowa w art. 4 akapit
pierwszy rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/829 z dnia 14 marca 2019 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, upoważniającego państwa członkowskie do ustanowienia tymczasowych odstępstw na potrzeby badań urzędowych, celów naukowych lub edukacyjnych, doświadczeń, selekcji odmianowych lub hodowli
(Dz. Urz. UE L 137 z 23.05.2019, str. 15),
7) złożenie wniosku o wydanie fitosanitarnego świadectwa eksportowego lub fitosanitarnego świadectwa reeksportowego, o którym mowa w art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami,
8) złożenie wniosku o dokonanie wpisu do rejestru eksporterów, o którym mowa w art. 49 ust. 2 ustawy z dnia
13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed agrofagami
– za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej w formie dokumentu elektronicznego stanowiącego kopię
dokumentu wymienionego w pkt 1–8 sporządzonego w postaci innej niż elektroniczna.
7. W 2020 r. informację, o której mowa w art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o ochronie roślin przed
agrofagami, przekazuje się do dnia 30 czerwca tego roku.
Art. 15zzzzza. W okresie obowiązywania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonych na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 oraz w okresie 30 dni od dnia
odwołania tych stanów kontrola, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1353 i 1824 oraz z 2020 r. poz. 285 i 425), może być prowadzona przez osoby, które
nie zostały wpisane do rejestru inspektorów rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 tej ustawy.
Art. 15zzzzzb. 1. Strony umowy o wsparcie realizacji zadania publicznego lub o powierzenie realizacji zadania
publicznego lub umowy zawartej w trybie określonym w art. 11a–11c lub art. 19a ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r.
o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, zawartej przed ogłoszeniem stanu zagrożenia epidemicznego
z powodu COVID-19, niezwłocznie, wzajemnie informują się o wpływie okoliczności związanych z wystąpieniem
COVID-19 na należyte wykonanie tej umowy, o ile taki wpływ wystąpił lub może wystąpić. Strony umowy potwierdzają ten wpływ dołączając do informacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, oświadczenia, które mogą dotyczyć
w szczególności:
1) liczby i stanowisk pracowników lub osób świadczących pracę za wynagrodzeniem na innej podstawie niż stosunek pracy, które uczestniczą lub mogłyby uczestniczyć w realizacji umowy:
a) podlegających obowiązkowej hospitalizacji w celu zapobiegania szerzeniu się zakażenia wirusem
SARS-CoV-2 lub COVID-19,
b) podlegających obowiązkowej kwarantannie lub nadzorowi epidemiologicznemu w związku z pozostawaniem w styczności z osobami zakażonymi wirusem SARS-CoV-2 lub chorymi na COVID-19,
c) zwolnionych od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem,
o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa lub dzieckiem legitymującym się orzeczeniem
o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do ukończenia 18 lat albo dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności, w przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub
innej placówki, do których uczęszcza dziecko, lub niemożności sprawowania opieki przez nianię lub dziennego opiekuna z powodu rozprzestrzeniania się COVID-19,
d) skierowanych do pracy przy zwalczaniu epidemii w drodze decyzji wydanej na podstawie art. 47 ust. 4
ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
2) decyzji wydanych przez Głównego Inspektora Sanitarnego lub działającego z jego upoważnienia państwowego
wojewódzkiego inspektora sanitarnego, w związku z przeciwdziałaniem COVID-19, nakładających na stronę
umowy obowiązek podjęcia określonych czynności zapobiegawczych lub kontrolnych;
3) poleceń lub decyzji wydanych przez wojewodów, ministra właściwego do spraw zdrowia lub Prezesa Rady Ministrów, związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o których mowa w art. 11 ust. 1–3;
4) wstrzymania dostaw produktów, komponentów produktu lub materiałów, trudności w dostępie do sprzętu lub
trudności w realizacji usług transportowych;
5) okoliczności, o których mowa w pkt 1–4, w zakresie w jakim dotyczą one stron umowy;
6) braku możliwości realizacji poszczególnych działań określonych umową.
2. Strony umowy, po stwierdzeniu, że okoliczności związane z wystąpieniem COVID-19, o których mowa
w ust. 1, mogą wpłynąć lub wpływają na należyte wykonanie umowy, mogą dokonać zmiany tej umowy, w szczególności przez zmianę:
1) terminu wykonania umowy lub jej części, lub czasowe zawieszenie wykonywania umowy lub jej części;
2) sposobu wykonywania umowy lub jej części;
3) zakresu wykonania umowy lub jej części.
3. Po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii organ administracji publicznej zlecający realizację zadania publicznego może skontrolować prawdziwość oświadczeń, o których mowa w ust. 1.
Art. 15zzzzzc. Nie stanowi naruszenia dyscypliny finansów publicznych, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i 2,
art. 8 pkt 2 i 3 oraz art. 9 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny
finansów publicznych:
1) nieustalenie lub niedochodzenie od organizacji pozarządowej lub podmiotu, o którym mowa w art. 3 ust. 3
ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, należności powstałych
w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem umowy, o której mowa w art. 15zzzzzb ust. 1;
2) zmiana umowy zgodnie z art. 15zzzzzb ust. 2;
3) odstąpienie od dochodzenia należności, o którym mowa w art. 15zzze ust. 2–3a, art. 15zzzf oraz art. 15zzzg
ust. 2.
Art. 15zzzzzd. Nie popełnia przestępstwa, o którym mowa w art. 296 § 1–4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny, kto nie ustala lub nie dochodzi od organizacji pozarządowej lub podmiotu, o którym mowa
w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, należności powstałych w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem umowy, o której mowa w art. 15zzzzzb ust. 1,
lub zmienia umowę zgodnie z art. 15zzzzzb ust. 2.
Art. 15zzzzze. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, Przewodniczący
Komitetu do spraw Pożytku Publicznego, w drodze rozporządzenia, może określić inny termin wypełniania przez organizacje pożytku publicznego obowiązku, o którym mowa w art. 23 ust. 6 lub ust. 6b ustawy z dnia 24 kwietnia
2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia prawidłowej
jego realizacji.
Art. 15zzzzzf. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, Przewodniczący
Komitetu do spraw Pożytku Publicznego, w drodze rozporządzenia, może określić inne terminy wypełniania przez
Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego obowiązków, o których mowa
w art. 8 ust. 6 i 7 oraz w art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 15 września 2017 r. o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum
Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1813 oraz z 2019 r. poz. 2020), a także w art. 27 ust. 4
ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie – biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji tych obowiązków.
Art. 15zzzzzg. 1. W przypadku gdy termin rozpoczęcia działalności w zakresie urządzania loterii promocyjnej
lub loterii fantowej określony w zezwoleniu udzielonym na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r.
o grach hazardowych przypada na okres obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, termin
ten nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na ten okres. Przepisu art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada
2009 r. o grach hazardowych nie stosuje się.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz do wniosku podmiotu posiadającego zezwolenie na urządzanie
loterii promocyjnej lub loterii fantowej, udzielone na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach
hazardowych, złożonego w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii i dotyczącego
zmiany tego zezwolenia, o której mowa odpowiednio w art. 51 ust. 2 pkt 2 lit. c lub pkt 3 lit. c tej ustawy, przepisu
art. 68 ust. 1 pkt 4 tej ustawy nie stosuje się.
Art. 15zzzzzh. Organy administracji publicznej wykonujące decyzje, zalecenia lub wytyczne, o których mowa
w art. 8a ust. 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub współdziałając w realizacji zadań
z zakresu ochrony zdrowia publicznego przed zakażeniami i chorobami zakaźnymi, mają prawo przetwarzać dane osobowe określone w tych decyzjach, zaleceniach lub wytycznych i przekazywać właściwym organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
Art. 15zzzzzi. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii lub stanu klęski
żywiołowej oraz w okresie 60 dni od dnia odwołania tych stanów, zachowują ważność: zaświadczenia o ukończeniu
kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika, zaświadczenia o ukończeniu szkolenia w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika oraz zaświadczenia o zdaniu egzaminu
potwierdzającego posiadanie tytułu ratownika, przez ratowników jednostek współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym
Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 993 i 1590 oraz z 2020 r. poz. 374 i 567).
Art. 15zzzzzj. Do dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego w związku
z COVID-19, przepisów art. 95 ust. 3–4a, art. 109 ust. 2 i 3 oraz art. 230 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu
rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1111, 924 i 1818) w zakresie limitu liczby dzieci i osób,
które osiągnęły pełnoletność przebywając w pieczy zastępczej, o których mowa w art. 37 ust. 2, oraz w zakresie kryterium wieku dzieci, nie stosuje się do dzieci umieszczonych w pieczy zastępczej w związku z przeciwdziałaniem COVID-19.
Art. 15zzzzzk. Do dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego w związku
z COVID-19, starosta może zawiesić dokonywanie określonych w dziale III w rozdziale 4 ustawy z dnia 9 czerwca
2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej ocen sytuacji dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej
oraz ocen rodzin zastępczych i rodzinnych domów dziecka.
Art. 15zzzzzl. 1. Dopuszcza się wykonywanie operacji lotniczych przez Śmigłowcową Służbę Ratownictwa Medycznego w celu udzielenia pomocy medycznej w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego (lot HEMS) na zamkniętym
dla ruchu lotniczego lotnisku użytku publicznego, o którym mowa w art. 59a ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 3 lipca
2002 r. – Prawo lotnicze, lub poza godzinami jego pracy, pod warunkiem zapewnienia zabezpieczenia wykonywania
tych operacji lotniczych przez Państwową Straż Pożarną.
2. Zarządzający lotniskiem, o którym mowa w ust. 1, oraz Państwowa Straż Pożarna są obowiązani do współpracy ze Śmigłowcową Służbą Ratownictwa Medycznego w zakresie zapewnienia zabezpieczenia wykonania operacji
lotniczej na lotnisku zamkniętym dla ruchu lotniczego lub poza godzinami jego pracy.
Art. 15zzzzzm. W roku 2020 przepisów art. 374 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym
i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374 i 695) nie stosuje się.
Art. 15zzzzzn. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, w szczególności, gdy urząd administracji obsługujący organ administracji publicznej wykonuje zadania w sposób wyłączający bezpośrednią obsługę
interesantów, organ administracji publicznej:
1) może odstąpić od zasady określonej w art. 10 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego także w przypadku, gdy wszystkie strony zrzekły się swego prawa;
2) może zapewnić stronie udostępnienie akt sprawy lub poszczególnych dokumentów stanowiących akta sprawy
również za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r.
o świadczeniu usług drogą elektroniczną na adres wskazany w rejestrze danych kontaktowych, o którym mowa
w art. 20j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne lub inny adres elektroniczny wskazany przez stronę;
3) może przeprowadzić czynność w toku postępowania wymagającego zgodnie z przepisami prawa osobistego stawiennictwa, również przez udostępnienie przez stronę lub innego uczestnika postępowania swojego wizerunku
w czasie rzeczywistym, za pośrednictwem transmisji audiowizualnej, o ile przemawia za tym interes strony, a organ prowadzący postępowanie wyraził na to zgodę.
Art. 15zzzzzo. 1. W przypadku gdy negatywne skutki gospodarcze COVID-19 spowodowują stan zagrożenia dla
finansów publicznych państwa, w szczególności wyższy od zakładanego w ustawie budżetowej wzrost deficytu budżetu państwa lub państwowego długu publicznego, Rada Ministrów, na wniosek Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, zaopiniowany przez Szefa Służby Cywilnej, może, w drodze rozporządzenia, określić rodzaj stosowanych
rozwiązań w zakresie ograniczenia kosztów wynagrodzeń osobowych w podmiotach wymienionych w art. 15zzzzzp
ust. 1, uwzględniając potrzeby budżetu państwa, a także konieczność zapewnienia prawidłowego realizowania zadań
administracji rządowej.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów może:
1) nałożyć obowiązek zmniejszenia zatrudnienia w podmiotach wymienionych w art. 15zzzzzp ust. 1 lub
2) wprowadzić, na czas określony, nie dłuższy niż do końca danego roku budżetowego, mniej korzystne warunki
zatrudnienia pracowników niż wynikające z podstawy nawiązania stosunku pracy w podmiotach wymienionych
w art. 15zzzzzp ust. 1.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, Rada Ministrów, w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1,
wskazuje podmioty objęte obowiązkiem zmniejszenia zatrudnienia, z uwzględnieniem art. 15zzzzzp ust. 1, a także
określa odrębnie dla każdego z tych podmiotów:
1) wysokość procentowego wskaźnika zmniejszenia zatrudnienia, o którym mowa w art. 15zzzzzp ust. 2;
2) czas na realizację obowiązku zmniejszenia zatrudnienia;
3) termin przedłożenia informacji, o którym mowa w art. 15zzzzzw ust. 1;
4) okres obowiązkowego utrzymania poziomu zatrudnienia, o którym mowa w art. 15zzzzzw ust. 3.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, Rada Ministrów, w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1,
wskazuje podmioty, w których wprowadza ograniczenia skutkujące mniej korzystnymi warunkami zatrudnienia pracowników niż wynikające z podstawy nawiązania stosunku pracy – z uwzględnieniem art. 15zzzzzp ust. 1, a także
określa odrębnie dla każdego z tych podmiotów:
1) zakres wprowadzonych ograniczeń skutkujących mniej korzystnymi warunkami zatrudnienia pracowników niż
wynikające z podstawy nawiązania stosunku pracy, w podziale na grupy pracowników, w zależności od podstawy nawiązania stosunku pracy;
2) okres obowiązywania wprowadzonych ograniczeń, o których mowa w pkt 1;
termin przedłożenia informacji, o której mowa w art. 15zzzzzx.
Art. 15zzzzzp. 1. Obowiązek zmniejszenia zatrudnienia, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1, oraz możliwość wprowadzenia ograniczeń skutkujących mniej korzystnymi warunkami zatrudnienia pracowników niż wynikające z podstawy nawiązania stosunku pracy może mieć zastosowanie do osób zatrudnionych na podstawie stosunku
pracy w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzędach obsługujących członków Rady Ministrów, urzędach obsługujących organy administracji rządowej w województwie, a także w jednostkach podległych i nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów, ministra kierującego działem administracji rządowej lub wojewodę.
2. Realizacja obowiązku zmniejszenia zatrudnienia, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1, polega na
zmniejszeniu w podmiocie ilości etatów, o liczbę stanowiącą iloczyn wskaźnika zmniejszenia zatrudnienia oraz średniej liczby etatów.
3. Wskaźnik zmniejszenia zatrudnienia określa się odrębnie dla każdej z grup pracowników, stosownie do rodzaju podstawy nawiązania stosunku pracy.
4. Wysokość wskaźnika zmniejszenia zatrudnienia określa się z uwzględnieniem aktualnej sytuacji finansów publicznych, sytuacji społeczno-gospodarczej oraz potrzeb zapewnienia sprawnej realizacji zadań podmiotu.
5. Średnią liczbę etatów ustala się biorąc za podstawę liczbę etatów na pierwszy dzień danego roku budżetowego,
a w przypadku podmiotów utworzonych w ciągu roku budżetowego liczbę etatów na ostatni dzień drugiego miesiąca
funkcjonowania takiego podmiotu, oraz liczbę etatów na dzień wejścia w życie rozporządzenia nakładającego obowiązek zmniejszenia zatrudnienia, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1. Do stanu zatrudnionych nie wlicza się osób
będących na urlopach bezpłatnych, wychowawczych i macierzyńskich.
6. Średnią liczbę etatów ustaloną w sposób określony w ust. 5 pomniejsza się o etat lub część etatu:
1) osoby zajmującej kierownicze stanowisko państwowe;
2) kierownika jednostki niebędącego osobą zajmującą kierownicze stanowisko państwowe;
3) dyrektora generalnego urzędu;
4) głównego księgowego jednostki, głównego księgowego części budżetowej, której dysponentem jest wojewoda,
oraz głównego księgowego części budżetowej, której dysponentem jest minister albo kierownik urzędu centralnego;
5) audytora wewnętrznego jednostki;
6) pełnomocnika do spraw ochrony informacji niejawnych jednostki;
7) pracownika służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz pracownika zatrudnionego w jednostce przy innej pracy,
któremu powierzono wykonywanie zadań tej służby;
8) pracownika objętego szczególną ochroną przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy na mocy
przepisów odrębnych, o którym mowa w art. 15zzzzzr ust. 9 i 13;
9) pracowników finansowanych w ramach programów z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2
lub 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
7. Realizacja obowiązku zmniejszenia zatrudnienia, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1, nie dotyczy
osób, o których mowa w ust. 6.
Art. 15zzzzzq. 1. Realizacja obowiązku zmniejszenia zatrudnienia, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1,
może nastąpić przez:
1) rozwiązanie z pracownikiem stosunku pracy, w tym z pracownikiem posiadającym ustalone prawo do emerytury
lub renty;
2) nie zawarcie z pracownikiem kolejnej umowy o pracę, w przypadku umowy zawartej na okres próbny, umowy
zawartej na czas określony;
3) obniżenie wymiaru czasu pracy pracownika z jednoczesnym proporcjonalnym zmniejszeniem wynagrodzenia za
pracę.
2. Do zmniejszenia zatrudnienia w ramach realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1, nie
stosuje się przepisów ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2018 r. poz. 1969).
Art. 15zzzzzr. 1. Zmniejszenie zatrudnienia w ramach realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 15zzzzzo
ust. 2 pkt 1, przeprowadza osoba właściwa w danym podmiocie do dokonywania za pracodawcę czynności w sprawach
z zakresu prawa pracy.
2. Osoba, o której mowa w ust. 1, opracowuje kryteria wyboru pracowników, które mają zastosowanie do
zmniejszenia zatrudnienia w ramach realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1.
3. W ramach kryteriów, o których mowa w ust. 2, ustala się kryteria:
1) podstawowe, o charakterze obiektywnym, sprawiedliwym i niedyskryminującym, związane ze stosunkiem
pracy, w szczególności:
a) kwalifikacje zawodowe lub
b) umiejętności i doświadczenie zawodowe, lub
c) dotychczasowy przebieg pracy i stosunek do obowiązków pracowniczych, lub
d) przydatność pracownika do pracy, lub
e) dyspozycyjność pracownika, w związku z potrzebą zapewnienia prawidłowego funkcjonowania podmiotu;
2) pomocnicze, służące ocenie zgodności z zasadami współżycia społecznego, w tym uwzględniające sytuację osobistą i rodzinną pracownika, w szczególności:
a) samotne wychowywanie dzieci lub
b) samotne utrzymywanie rodziny, lub
c) niepełnosprawność.
4. Kryteria, o których mowa w ust. 2, osoba, o której mowa w ust. 1, podaje do wiadomości pracowników w sposób przyjęty w danym podmiocie.
5. Osoba, o której mowa w ust. 1, zawiadamia na piśmie zakładowe organizacje związkowe działające w tym
podmiocie, o ustalonych kryteriach, o których mowa w ust. 2, określając jednocześnie proponowany sposób przeprowadzenia zmniejszenia zatrudnienia w ramach realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1,
w szczególności przekazuje informację o liczbie pracowników, z którymi zamierza rozwiązać stosunek pracy.
6. Zakładowa organizacja związkowa może, w terminie 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym
mowa w ust. 5, przekazać opinię dotyczącą proponowanego sposobu przeprowadzenia zmniejszenia zatrudnienia w ramach realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1.
7. Jeżeli w jednostce nie działają zakładowe organizacje związkowe, uprawnienia tych organizacji, w zakresie
wynikającym z ust. 5 i 6, przysługują przedstawicielom pracowników wyłonionym w trybie przyjętym w tej jednostce.
8. Przy wypowiadaniu pracownikom stosunków pracy w ramach realizacji obowiązku zmniejszenia zatrudnienia,
o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1, nie stosuje się art. 38 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
9. Przy wypowiadaniu pracownikom stosunków pracy w ramach realizacji obowiązku zmniejszenia zatrudnienia,
o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1, stosuje się przepisy art. 39–41 i działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca
1974 r. – Kodeks pracy dotyczące ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy,
z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.
10. Wypowiedzenie pracownikowi stosunku pracy w sytuacjach, o których mowa w art. 41 ustawy z dnia
26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, jest dopuszczalne w czasie urlopu udzielonego na co najmniej 3 miesiące, a jeżeli
upłynął już okres uprawniający pracodawcę do rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia – także w czasie innej
usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy.
11. Wypowiedzenie pracownikowi warunków pracy i płacy w sytuacjach, o których mowa w art. 41 ustawy
z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, jest dopuszczalne niezależnie od okresu, na który urlop jest udzielony, lub
okresu trwania innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy.
12. Przy wypowiadaniu pracownikom stosunków pracy w ramach realizacji obowiązku zmniejszenia zatrudnienia, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1, nie stosuje się przepisów odrębnych dotyczących szczególnej ochrony
pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy oraz ustalających szczególne przesłanki lub
warunki nawiązywania lub rozwiązywania stosunku pracy.
13. Przepis ust. 12 nie ma zastosowania do pracowników w okresie objęcia szczególną ochroną przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy, na podstawie przepisów odrębnych, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, oraz pracowników będących społecznymi inspektorami
pracy, w okresie objęcia szczególną ochroną przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy, a także inspektorów ochrony danych osobowych.
Art. 15zzzzzs. 1. Objęcie pracownika, w tym urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej,
zmniejszeniem zatrudnienia w ramach realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1, stanowi samoistną podstawę do rozwiązania z nim stosunku pracy w drodze wypowiedzenia lub obniżenia wymiaru czasu pracy
pracownika z jednoczesnym proporcjonalnym zmniejszeniem wynagrodzenia za pracę.
2. Złożenie pracownikowi oświadczenia o wypowiedzeniu stosunku pracy lub oświadczenia o wypowiedzeniu
zmieniającym, którego istotą jest obniżenie wymiaru czasu pracy z jednoczesnym proporcjonalnym zmniejszeniem
wynagrodzenia za pracę, lub innego oświadczenia o takim charakterze, może nastąpić nie wcześniej niż po upływie
14 dni od dnia przekazania zawiadomienia, o którym mowa w art. 15zzzzzr ust. 5.
Art. 15zzzzzt. 1. Pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem w ramach realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości:
1) jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony w danym podmiocie krócej niż 3 lata;
2) dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony w danym podmiocie od 3 do 10 lat;
3) trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony w danej jednostce ponad 10 lat.
2. Przy ustalaniu okresu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 36 § 1
1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
3. Odprawę pieniężną, o której mowa w ust. 1, ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.
4. Wysokość odprawy pieniężnej, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w dniu rozwiązania
stosunku pracy.
Art. 15zzzzzu. 1. Ograniczenia, o których mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 2, mogą polegać na zawieszeniu
prawa do dodatkowych składników wynagrodzeń, nagród, premii i innych świadczeń o takim charakterze, lub zawieszeniu uprawnień wynikających z innych przepisów, w tym prawa do dodatkowego urlopu, przy czym w czasie obowiązywania tych ograniczeń, nie stosuje się przepisów stanowiących podstawę do przyznawania zawieszonych składników wynagrodzeń, świadczeń lub uprawnień.
2. Ograniczenia, o których mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 2, wprowadza się na czas określony nie dłuższy niż
do końca danego roku budżetowego, z uwzględnieniem aktualnej sytuacji finansów publicznych, sytuacji społeczno-
-gospodarczej oraz potrzeb zapewnienia sprawnej realizacji zadań podmiotu, z poszanowaniem zasad równości i niedyskryminacji.
3. Ograniczenia, o których mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 2, mogą być wprowadzane w stosunku do wszystkich pracowników podmiotu lub w grupach pracowników w zależności od podstawy nawiązania stosunku pracy.
4. Osoba właściwa w danym podmiocie do dokonywania za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa
pracy informuje pisemnie pracownika o wprowadzonych ograniczeniach, o których mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 2.
5. Pracownik, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 4, może złożyć osobie właściwej w danym podmiocie do dokonywania za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy,
oświadczenie o braku zgody na zastosowanie wobec niego ograniczeń, o których został poinformowany w zawiadomieniu. Oświadczenie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest równoznaczne ze złożeniem przez pracownika
oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy za wypowiedzeniem.
Art. 15zzzzzw. 1. Osoba, o której mowa w art. 15zzzzzr ust. 1, przedstawia Prezesowi Rady Ministrów informację o realizacji obowiązku zmniejszenia zatrudnienia, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1) średni stan zatrudnienia, w przeliczeniu na etaty, o którym mowa w art. 15zzzzzp ust. 2;
2) wskazanie kryteriów, o których mowa w art. 15zzzzzr ust. 2, oraz stanowisku zawartym w opinii, o której mowa
w art. 15zzzzzr ust. 6;
3) stan zatrudnienia, w przeliczeniu na etaty po przeprowadzonym zmniejszeniu zatrudnienia;
4) liczbę i wysokość odpraw wypłaconych zgodnie z art. 15zzzzzt ust. 1.
3. Osoba, o której mowa w art. 15zzzzzr ust. 1, jest zobowiązana do utrzymania zatrudnienia na poziomie nie
wyższym niż osiągnięty po przeprowadzonym zmniejszeniu zatrudnienia w ramach realizacji obowiązku, o którym
mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 1, na czas określony w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 15zzzzzo ust. 1, nakładającym ten obowiązek.
4. Obowiązek utrzymania zatrudnienia, o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy zwiększenia liczby etatów
w związku z zakończeniem okresu, w którym pracownik miał obniżony wymiar czasu pracy na podstawie przepisów
działu ósmego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, oraz pracowników, którzy podjęli pracę w wyniku
przywrócenia do pracy przez sąd pracy.
Art. 15zzzzzx. Osoba, o której mowa w art. 15zzzzzu ust. 5, przedstawia Prezesowi Rady Ministrów informację
o wprowadzeniu w podmiocie ograniczeń, o których mowa w art. 15zzzzzo ust. 2 pkt 2 oraz o liczbie pracowników,
o których mowa w art. 15zzzzzu ust. 5.”;
58) w art. 31f ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii bank może dokonać zmiany
określonych w umowie warunków lub terminów spłaty kredytu udzielonego na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357 oraz z 2020 r. poz. 284, 288 i 321) przedsiębiorcy, w rozumieniu
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, organizacji pozarządowej, o której mowa w art. 3 ust. 2
ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, jeżeli:
1) kredyt został udzielony przed dniem 8 marca 2020 r. oraz
2) zmiana taka jest uzasadniona oceną sytuacji finansowej i gospodarczej kredytobiorcy dokonaną przez bank nie
wcześniej niż w dniu 30 września 2019 r.”;
59) w art. 31m:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Jeżeli odrębne przepisy uzależniają wykonywanie określonych czynności lub uzyskanie określonych
uprawnień w celu wykonania czynności zawodowych od posiadania odpowiedniego, niewynikającego z badań
o których mowa w ust. 1, orzeczenia lekarskiego albo psychologicznego, orzeczenie takie powinno być wydane
niezwłocznie, nie później niż do upływu 90. dnia od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii.”,
b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Jeżeli odrębne przepisy uzależniają wykonywanie określonych czynności lub uzyskanie określonych
uprawnień w celu wykonania czynności przez żołnierzy zawodowych od posiadania odpowiedniego orzeczenia
lekarskiego, psychologicznego albo zaświadczenia o ukończeniu kursu, turnusu lub szkolenia, orzeczenie takie
powinno być wydane niezwłocznie, nie później niż do upływu 60. dnia od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii. Jednocześnie przewidziane przepisami kursy, turnusy lub szkolenia w roku
2020 nie będą się odbywały, co nie wpływa na uprawnienia żołnierzy zawodowych do wykonywania obowiązków
służbowych.”;
60) w art. 31q:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Koszty, o których mowa w art. 15zzb oraz art. 15zzc–15zze, oraz koszty ich obsługi są finansowane
w roku 2020 ze środków Funduszu Pracy, o którym mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w ramach kwot ujętych w planie finansowym Funduszu Pracy na rok 2020.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Koszty obsługi, o których mowa w ust. 1, wynoszą 0,5% kwoty przeznaczonej na koszty, o których
mowa w art. 15zzb oraz art. 15zzc–15zze.
1b. Przekazane samorządom powiatów kwoty środków, o których mowa w ust. 1a, stanowią dochód powiatu, o którym mowa w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 23 i 374).”;
61) art. 31x otrzymuje brzmienie:
„Art. 31x. 1. Komisje kwalifikacyjne powołane na podstawie art. 54 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia
1997 r. – Prawo energetyczne, których okres powołania upływa w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 30 grudnia
2020 r. przedłuża się do dnia 31 grudnia 2020 r.
2. Świadectwa potwierdzające posiadanie kwalifikacji w zakresie eksploatacji sieci oraz urządzeń i instalacji,
o których mowa w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, których ważność wygasa
w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 30 grudnia 2020 r. zachowują ważność do dnia 31 grudnia 2020 r.
3. Sprawdzenie kwalifikacji w zakresie eksploatacji sieci oraz urządzeń i instalacji w okresie do dnia 31 grudnia
2020 r., może być przeprowadzane zdalnie pod warunkiem zachowania możliwości identyfikacji osoby której kwalifikacje się sprawdza i zabezpieczenia przebiegu egzaminu przed ingerencją osób trzecich.”;
62) po art. 31x dodaje się art. 31x¹ w brzmieniu:
„Art. 31x¹. Posiadane przez żołnierzy zawodowych i pracowników resortu obrony narodowej świadectwa potwierdzające posiadanie kwalifikacji w zakresie eksploatacji pojazdów, sieci oraz urządzeń i instalacji, których ważność wygasa w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do czasu zakończenie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, zachowują ważność do dnia 31 grudnia 2020 r.”;
63) w art. 31z dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu:
„2. Przedłuża się do dnia 30 września 2020 r. termin do złożenia oświadczenia o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 23y ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
od osób fizycznych i art. 11m ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,
w przypadku podmiotów, których rok podatkowy lub rok obrotowy rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2018 r., a zakończył przed dniem 31 grudnia 2019r.
3. Przedłuża się do dnia 31 grudnia 2020 r. termin do dołączenia do lokalnej dokumentacji cen transferowych
grupowej dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 23zb ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych i art. 11p ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych, w przypadku podmiotów, których rok obrotowy rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2018 r. i zakończył przed
dniem 31 grudnia 2019 r.”;
64) w art. 31za ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii bieg terminów do podjęcia
przez Komisję Nadzoru Finansowego czynności, w tym czynności nadzorczych, terminów załatwiania spraw oraz terminów przewidzianych do wydania decyzji lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie albo wniesienia
sprzeciwu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub
stanu epidemii, chyba że Komisja Nadzoru Finansowego wyda decyzję załatwiającą sprawę, dokona czynności, wyda
decyzję lub postanowienie kończące postępowanie w sprawie albo wniesie sprzeciw. W zakresie nieuregulowanym
stosuje się art. 15zzs.”;
65) w art. 31zo:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Na wniosek płatnika składek zwalnia się z obowiązku opłacania nieopłaconych należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, należne za okres od dnia
1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r., wykazanych w deklaracjach rozliczeniowych złożonych za ten okres,
jeżeli był zgłoszony jako płatnik składek:
1) przed dniem 1 lutego 2020 r. i na dzień 29 lutego 2020 r.,
2) w okresie od dnia 1 lutego 2020 r. do dnia 29 lutego 2020 r. i na dzień 31 marca 2020 r.,
3) w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 marca 2020 r. i na dzień 30 kwietnia 2020 r.
– zgłosił do ubezpieczeń społecznych mniej niż 10 ubezpieczonych.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Na wniosek płatnika składek, zwalnia się z obowiązku opłacenia nieopłaconych należności z tytułu
składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy,
Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, należnych za okres
od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r., w wysokości 50% łącznej kwoty należności z tytułu składek
wykazanych w deklaracji rozliczeniowej złożonej za dany miesiąc, jeżeli był zgłoszony jako płatnik składek:
1) przed dniem 1 lutego 2020 r. i na dzień 29 lutego 2020 r.,
2) w okresie od dnia 1 lutego 2020 r. do dnia 29 lutego 2020 r. i na dzień 31 marca 2020 r.,
3) w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 marca 2020 r. i na dzień 30 kwietnia 2020 r.
– zgłosił do ubezpieczeń społecznych od 10 do 49 ubezpieczonych.
1b. Na wniosek płatnika składek, będącego spółdzielnią socjalną zwalnia się z obowiązku opłacenia nieopłaconych należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy,
Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, należne za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r., wykazanych w deklaracjach rozliczeniowych złożonych za ten okres, jeżeli był zgłoszony jako płatnik składek przed dniem 1 kwietnia 2020 r.”,
c) w ust. 2 wyrazy „przed 1 lutego 2020 r.” zastępuje się wyrazami „przed dniem 1 kwietnia 2020 r.”,
d) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Liczbę ubezpieczonych, o których mowa w ust. 1 i 1a, oblicza się nie uwzględniając ubezpieczonych
będących pracownikami młodocianymi.”;
66) w art. 31zr dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. W przypadku złożenia przez płatnika składek, o którym mowa w art. 31zo ust. 1a, deklaracji rozliczeniowej
korygującej lub imiennych raportów miesięcznych korygujących za miesiąc, za który nastąpiło zwolnienie z obowiązku opłacenia należności z tytułu składek, Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonuje korekty danych wyłącznie
na kontach ubezpieczonych, o których mowa w art. 40 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.”;
67) art. 31zx otrzymuje brzmienie:
„Art. 31zx. Przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek, o których mowa
w art. 31zo, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.”;
68) po art. 31zy dodaje się art. 31zy¹–31zy¹⁰ w brzmieniu:
„Art. 31zy¹. 1. W okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19
przepisów art. 55 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.) nie stosuje się, a wnioski o udzielenie pozwolenia na użytkowanie złożone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli nie wydano decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, traktuje się jak zawiadomienie o zakończeniu budowy o którym mowa w art. 54 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.
2. W przypadku wniosków, o których mowa w ust. 1, termin do zgłoszenia sprzeciwu w drodze decyzji liczy się
od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 31zy². W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, kolegialne organy samorządu zawodowego architektów i inżynierów budownictwa, a także ich organy wykonawcze oraz inne organy wewnętrzne mogą podejmować uchwały przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość lub w trybie obiegowym.
Art. 31zy³. Rolnikowi i domownikowi, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu
społecznym rolników (Dz. U. z 2020 r. poz. 174), w sytuacji objęcia obowiązkową kwarantanną, nadzorem epidemiologicznym lub hospitalizacją w związku z COVID-19, przysługuje zasiłek w wysokości 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177 oraz z 2019 r. poz. 1564).
Art. 31zy⁴. 1. W roku 2020 Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie przesyła ubezpieczonym informacji o stanie
konta, o której mowa w art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
2. Ubezpieczonym, którzy w systemie teleinformatycznym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych utworzyli profil
informacyjny, w roku 2020 zakres danych objętych informacją o stanie konta, o której mowa w art. 50 ust. 1 ustawy
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, udostępniany jest w systemie teleinformatycznym
w formie elektronicznej.
3. W roku 2020 informacja o stanie konta, o której mowa w art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r.
o systemie ubezpieczeń społecznych, na żądanie ubezpieczonego przesyłana jest listem.
Art. 31zy⁵. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii płatnik składek,
ubezpieczony oraz pobierający świadczenia z ubezpieczeń społecznych lub inne świadczenia wypłacane przez Zakład
Ubezpieczeń Społecznych na podstawie odrębnych przepisów, który w systemie teleinformatycznym udostępnionym
bezpłatnie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych utworzył profil informacyjny, może samodzielnie pobierać dokument potwierdzający swoje dane zgromadzone w systemie teleinformatycznym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
2. Zakres danych możliwych do samodzielnego pobrania z systemu teleinformatycznego Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych, zawartych w potwierdzeniach, o których mowa w ust. 1, określa Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
3. Dokument, o którym mowa w ust. 1, może być wykorzystywany przez płatnika składek, ubezpieczonego lub
pobierającego świadczenia z ubezpieczeń społecznych lub inne świadczenia wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń
Społecznych na podstawie odrębnych przepisów, który je pobrał, w postaci dokumentu elektronicznego, potwierdzonego kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną Zakładu lub w formie wydruku.
4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych umożliwia weryfikację dokumentu, o którym mowa w ust. 1, przez udostępnioną przez Zakład stronę internetową.
5. Dokument, o którym mowa w ust. 1, ma moc zrównaną z mocą dokumentu wydanego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli jego weryfikacja dokonana została w sposób określony w ust. 4.
Art. 31zy⁶. W przypadku czasowego ograniczenia, w celu przeciwdziałania COVID-19, prowadzenia usług rehabilitacyjnych w ramach prewencji rentowej, o której mowa w art. 69 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 13 października
1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321 i 568) do roszczeń stron umów o świadczenie usług rehabilitacyjnych o których mowa w § 18 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 października
2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu kierowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na rehabilitację
leczniczą oraz udzielania zamówień na usługi rehabilitacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 277) oraz roszczeń osób, które
w wyniku czasowego ograniczenia w celu przeciwdziałania COVID-19 nie mogły skorzystać z usług podmiotów prowadzących działalność leczniczą, zastosowanie będzie mieć art. 495 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495).
Art. 31zy⁷. Jeżeli termin, o którym mowa w art. 2 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach
przedemerytalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2173 oraz z 2020 r. poz. 252) upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, termin ten uważa się za zachowany w razie zgłoszenia wniosku o przyznanie
świadczenia przedemerytalnego w ciągu 30 dni od dnia ustania obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub
stanu epidemii w związku z COVID-19.
Art. 31zy⁸. W roku 2020 termin, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych uważa się za zachowany, jeżeli osoba uprawniona do świadczenia lub zasiłku przedemerytalnego powiadomi organ rentowy o wysokości przychodu uzyskanego w roku rozliczeniowym przypadającym od dnia 1 marca 2019 r. do dnia 29 lutego 2020 r., z uwzględnieniem przychodów uzyskanych w kolejnych miesiącach tego roku, w ciągu 30 dni od ustania obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii w związku z COVID-19.
Art. 31zy⁹. 1. Osobom, które w okresie 30 dni po ustaniu obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii związanych z COVID-19 zgłoszą wniosek o przyznanie, ponowne ustalenie wysokości lub podjęcie
wypłaty emerytury, renty lub innego świadczenia o charakterze długoterminowym, do którego przyznania właściwy
jest organ rentowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do świadczenia, prawo do świadczenia w ponownie
ustalonej wysokości lub wypłata świadczenia przysługuje, na ich żądanie wyrażone w formie oświadczenia, od dnia,
w którym zostały spełnione warunki do przyznania, ponownego ustalenia wysokości lub podjęcia wypłaty świadczenia,
nie wcześniej jednak niż od dnia 1 marca 2020 r.
2. Przepisu ust. 1, nie stosuje się do emerytur i rent, o których mowa w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia
1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252 i 568) i w art. 16
ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych
i okresu powojennego (Dz. U. z 2020 r. poz. 517) oraz do rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, o którym
mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym (Dz. U. poz. 303).
Art. 31zy¹⁰. 1. Ze względów gospodarczych związanych z wystąpieniem COVID-19, Zakład może na wniosek
dłużnika odstąpić od pobierania odsetek za zwłokę, o których mowa w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 13 października
1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych od należności z tytułu składek należnych za okres przypadający po dniu
31 grudnia 2019 r.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być złożony do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w terminie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii albo w okresie 30 dni następujących po ich odwołaniu.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) dane płatnika składek:
a) imię i nazwisko, nazwę skróconą,
b) numer NIP i REGON, a jeżeli płatnikowi składek nie nadano tych numerów lub jednego z nich – numer
PESEL lub serię i numer dowodu osobistego albo paszportu,
c) adres do korespondencji;
2) uzasadnienie odstąpienia pobierania odsetek za zwłokę;
3) inne informacje niezbędne do odstąpienia pobierania odsetek za zwłokę;
4) podpis wnioskodawcy.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być złożony w formie dokumentu papierowego albo elektronicznego
opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, za pomocą
profilu informacyjnego utworzonego w systemie teleinformatycznym udostępnionym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych informuje płatnika składek o odstąpieniu pobierania odsetek za zwłokę,
o których mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku.
6. W przypadku płatnika składek, który utworzył profil informacyjny w systemie teleinformatycznym Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych, informacja o której mowa w ust. 5, udostępniana jest wyłącznie na tym profilu.
7. Odmowa odstąpienia od pobierania odsetek za zwłokę, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji.
8. Od decyzji, o której mowa w ust. 7, płatnikowi składek przysługuje prawo do wniesienia wniosku do Prezesa
Zakładu o ponowne rozpatrzenie sprawy, na zasadach dotyczących decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego dotyczące odwołań od decyzji oraz ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
9. Do zamówień na usługi lub dostawy udzielane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w związku z realizacją
zadań związanych z odstąpieniem od pobierania odsetek za zwłokę nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. – Prawo zamówień publicznych.”;
69) art. 36 otrzymuje brzmienie:
„Art. 36. 1. Przepisy art. 3–5, art. 6 ust. 1, art. 7b, art. 7d, art. 8, art. 10–11c, art. 12 i art. 12b, art. 13 i art. 14–14b
i art. 14h tracą moc po upływie 180 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Przepisy art. 6 ust. 2 i art. 15zn tracą moc z dniem 1 stycznia 2021 r.
3. Przepisy art. 7, art. 8d–8f, art. 9 oraz art. 31 tracą moc po upływie 365 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
4. Przepisy art. 15g tracą moc po upływie 180 dni od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 31 marca 2020 r.
o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw.
5. Przepisy art. 31a–31c tracą moc po upływie 365 dni od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 31 marca 2020 r.
o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw.”.

Ustawa o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 art. 73

DODAJ