Art. 42. 1. Zgody na użycie lub wykorzystanie środków przymusu
bezpośredniego przez pododdział zwarty udzielają w przypadku:
1) Policji – Komendant Główny Policji, właściwy miejscowo komendant
wojewódzki (Stołeczny) albo osoby przez nich upoważnione;
2) Straży Granicznej – Komendant Główny Straży Granicznej, właściwy
miejscowo komendant oddziału Straży Granicznej albo osoby przez nich upoważnione;
3) Służby Więziennej – Dyrektor Generalny Służby Więziennej, właściwy
miejscowo dyrektor okręgowy Służby Więziennej, właściwy miejscowo dyrektor
zakładu karnego albo aresztu śledczego albo osoby przez nich upoważnione;
4) Żandarmerii Wojskowej – Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej,
właściwy miejscowo komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej albo osoby
przez nich upoważnione.
2. Zgody na użycie lub wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego przez
pododdział zwarty może udzielić także jego dowódca, gdy zwłoka w użyciu lub wykorzystaniu tych środków groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia
lub zdrowia uprawnionego, innej osoby lub mienia lub niebezpieczeństwem zamachu
na ważne obiekty, urządzenia lub obszary.

Ustawa o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej art. 42

Poprzedni

Art. 41. Środki przymusu bezpośredniego mogą być użyte lub wykorzystane przez pododdział zwarty.

Nastepny

Art. 43. 1. Użycie lub wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego przez pododdział zwarty następuje na rozkaz dowódcy tego pododdziału. 2. Bezpośrednio przed wydaniem rozkazu użycia środków przym...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej
  • Wejscie w życie 5 czerwca 2013
  • Ost. zmiana ustawy 5 kwietnia 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 02 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka