Art. 42. Posiadacz czeku powinien o niezapłaceniu zawiadomić swojego
indosanta i wystawcę w ciągu czterech dni powszednich, następujących po dniu
protestu lub równoznacznego stwierdzenia, a w przypadku zastrzeżenia „bez
kosztów” – po dniu przedstawienia. Każdy indosant powinien w ciągu dwóch dni
powszednich, następujących po dniu, w którym otrzymał zawiadomienie, podać do
wiadomości swojego poprzednika otrzymane zawiadomienie, wskazując nazwiska
i adresy tych, którzy dokonali zawiadomień poprzednich, i tak kolejno aż do
wystawcy. Terminy powyższe biegną od otrzymania zawiadomienia poprzedniego.
Ilekroć w myśl ustępu poprzedzającego zawiadamia się osobę, podpisaną na
czeku, należy tak samo w tymże terminie zawiadomić jej poręczyciela.
Jeżeli indosant nie wskazał swego adresu lub podał go w sposób nieczytelny,
wystarczy zawiadomienie poprzedzającego go indosanta.
Zawiadomienia można dokonać w jakikolwiek sposób, nawet przez proste
odesłanie czeku.
Obowiązany do zawiadomienia ma udowodnić, że dokonał go w przepisanym
terminie. Termin ten uważa się jako zachowany, jeżeli pismo z zawiadomieniem
oddano na pocztę w przepisanym terminie.
Kto nie zawiadomi w czasie powyżej oznaczonym, nie traci praw z czeku,
odpowiada jednak za szkodę, spowodowaną przez swe niedbalstwo tylko do sumy, na
jaką czek jest wystawiony.

Prawo czekowe art. 42

DODAJ