Art. 40. 1. Pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody żywej
i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej,
kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi
cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa,
krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki,
jary, głazy narzutowe oraz jaskinie.
2. Na terenach niezabudowanych, jeżeli nie stanowi to zagrożenia dla ludzi lub
mienia, drzewa stanowiące pomniki przyrody podlegają ochronie aż do ich
samoistnego, całkowitego rozpadu.
3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
kryteria uznawania tworów przyrody żywej i nieożywionej za pomniki przyrody,
kierując się potrzebą ochrony drzew i krzewów ze względu na ich wielkość, wiek,
pokrój i znaczenie historyczne, a odnośnie tworów przyrody nieożywionej – ze
względu na ich znaczenie naukowe, estetyczne i krajobrazowe.

Ustawa o ochronie przyrody art. 40

Poprzedni

Art. 39. Koszty związane z wdrożeniem i funkcjonowaniem sieci obszarów Natura 2000 w zakresie nieobjętym finansowaniem przez Wspólnotę są finansowane z budżetu państwa, a także z budżetów jednostek ...

Nastepny

Art. 41. 1. Stanowiskami dokumentacyjnymi są niewyodrębniające się na powierzchni lub możliwe do wyodrębnienia, ważne pod względem naukowym i dydaktycznym, miejsca występowania formacji geologicznyc...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody
  • Wejscie w życie 1 maja 2004
  • Ost. zmiana ustawy 13 listopada 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 18 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka