Art. 3. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa jest:
1) organem właściwym, o którym mowa w art. 75 ust. 1 rozporządzenia nr
1107/2009, w zakresie wykonania przepisów tego rozporządzenia oraz
przepisów Unii Europejskiej wydanych na podstawie przepisów tego
rozporządzenia, dotyczących:
a) wypełniania obowiązków państwa członkowskiego Unii Europejskiej przy
zatwierdzaniu substancji czynnych, sejfnerów, synergetyków oraz w
zakresie składników obojętnych,
b) zezwoleń na wprowadzanie środka ochrony roślin do obrotu,
c) pozwoleń na handel równoległy, o których mowa w art. 52 rozporządzenia
nr 1107/2009, zwanych dalej „pozwoleniami na handel równoległy”,
d) pozwoleń na prowadzenie doświadczeń lub testów do celów badań lub
rozwoju, wiążących się z uwalnianiem do środowiska środków ochrony
roślin, o których mowa w art. 54 rozporządzenia nr 1107/2009, zwanych
dalej „pozwoleniami na prowadzenie badań”;
2) krajowym organem koordynującym, o którym mowa w art. 75 ust. 2
rozporządzenia nr 1107/2009;
3) organem właściwym do współpracy z Komisją Europejską i innymi państwami
członkowskimi Unii Europejskiej w zakresie spraw określonych w art. 1 pkt 2, nienależących do właściwości innych organów administracji publicznej lub jednostek organizacyjnych;
4) organem właściwym do współpracy z Komisją Europejską w zakresie wdrożenia
integrowanej ochrony roślin;
5) organem właściwym do współpracy z Komisją Europejską i innymi państwami
członkowskimi Unii Europejskiej w zakresie wyników ocen dotyczących
ograniczania ryzyka związanego ze stosowaniem środków ochrony roślin dla
zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska;
6) organem właściwym, o którym mowa w art. 67 ust. 2 rozporządzenia nr 1107/2009;
7) organem właściwym do przekazywania Komisji Europejskiej powiadomienia,
o którym mowa w art. 139 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, w odniesieniu do
obszaru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. h rozporządzenia 2017/625,
w zakresie środków ochrony roślin.
2. Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwany dalej „Głównym
Inspektorem”, jest organem właściwym do przekazywania Komisji Europejskiej
informacji o wdrożeniu systemu kontroli sprzętu przeznaczonego do stosowania
środków ochrony roślin.
3. Wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa, zwany dalej
„wojewódzkim inspektorem”:
1) jest organem właściwym, o którym mowa w art. 67 ust. 1 rozporządzenia nr 1107/2009;
2) jeżeli ustawa, ustawa z dnia 13 lutego 2020 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony
Roślin i Nasiennictwa (Dz. U. poz. 425, 695 i 1069) lub przepisy odrębne nie
stanowią inaczej:
a) jest organem właściwym w rozumieniu rozporządzenia 2017/625
i przepisów Unii Europejskiej wydanych na podstawie rozporządzenia
2017/625 w odniesieniu do obszaru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. h
rozporządzenia 2017/625, w zakresie środków ochrony roślin,
b) wykonuje obowiązki i uprawnienia państwa członkowskiego Unii
Europejskiej wynikające z rozporządzenia 2017/625 i przepisów Unii
Europejskiej wydanych na podstawie rozporządzenia 2017/625
w odniesieniu do obszaru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. h
rozporządzenia 2017/625, w zakresie środków ochrony roślin.
4. Główny Inspektor i wojewódzki inspektor wykonują zadania w zakresie
nadzoru nad produkcją, wprowadzaniem do obrotu i stosowaniem środków ochrony
roślin na zasadach, w zakresie i w sposób określony w przepisach rozporządzenia
2017/625 oraz przepisach Unii Europejskiej wydanych na podstawie rozporządzenia 2017/625.
5. Wojewódzki inspektor, w przypadku stwierdzenia niezgodności w zakresie
produkcji, wprowadzania do obrotu lub stosowania środków ochrony roślin, lub
ryzyka lub zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt lub dla środowiska, związanego
z produkcją, wprowadzaniem do obrotu lub stosowaniem środków ochrony roślin,
podejmuje środki, o których mowa w art. 66, art. 67 oraz art. 138 ust. 1 lit. b
i ust. 2 rozporządzenia 2017/625, w zakresie i w sposób określony w ustawie.
6. Podejmując środki, o których mowa w art. 138 ust. 2 lit. i rozporządzenia
2017/625, wojewódzki inspektor stosuje przepisy ustawy dotyczące:
1) zakazu wykonywania przez przedsiębiorcę działalności regulowanej, o której
mowa w art. 25 ust. 1, art. 49 ust. 1 i art. 67 ust. 1, lub
2) wykreślenia z rejestrów, o których mowa w art. 52 ust. 1 i art. 70 ust. 1,
podmiotów niebędących przedsiębiorcami.
7. Jeżeli wykonanie obowiązków lub uprawnień właściwego organu lub państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, należących zgodnie z ust. 3 do właściwości
wojewódzkiego inspektora, wymaga indywidualnego rozstrzygnięcia o prawach lub
obowiązkach adresatów przepisów rozporządzenia 2017/625 lub stosowanych
bezpośrednio przepisów Unii Europejskiej wydanych na podstawie rozporządzenia
2017/625, wojewódzki inspektor dokonuje takiego rozstrzygnięcia w drodze decyzji,
chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
8. Naczelnik urzędu celno-skarbowego jest organem właściwym do
przeprowadzania kontroli, o których mowa w art. 44 ust. 1 rozporządzenia 2017/625,
w odniesieniu do obszaru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. h rozporządzenia
2017/625, w zakresie środków ochrony roślin, przy czym ocena ryzyka, o której mowa
w tym artykule, jest wykonywana w porozumieniu z organami Państwowej Inspekcji
Ochrony Roślin i Nasiennictwa.

Ustawa o środkach ochrony roślin art. 3

DODAJ