Art. 39. 1. Stopa rezerwy obowiązkowej może być zróżnicowana ze względu
na umowny okres przechowywania środków pieniężnych, rodzaj waluty, a także
rodzaj dokonywanych operacji finansowych stanowiących źródło pozyskania
środków.
2. Suma rezerw obowiązkowych nie może przekroczyć:
1) 30% sumy środków pieniężnych, o których mowa w art. 38 ust. 2 i 3, od
wkładów na żądanie;
2) 20% sumy środków pieniężnych, o których mowa w art. 38 ust. 2 i 3, od
wkładów terminowych.
3. Zarząd NBP może zwolnić bank z obowiązku utrzymywania rezerwy
obowiązkowej w okresie wdrażania planu naprawy banku.
3a. Zarząd NBP może zwolnić spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową
oraz Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową z obowiązku
utrzymywania rezerwy obowiązkowej w okresie realizacji programu postępowania
naprawczego.
4. Środki pieniężne z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej
przekazywane są bankom, spółdzielczym kasom oszczędnościowo-kredytowym
oraz Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej.

Art. 39a. Banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe oraz
Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa pomniejszają kwotę
naliczonej rezerwy obowiązkowej o kwotę stanowiącą równowartość 500 000 euro,
obliczoną według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia
miesiąca stanowiącego podstawę naliczenia rezerwy obowiązkowej, a w przypadku
gdy w tym dniu nie ogłoszono takiego kursu, według ostatniego kursu ogłoszonego
przed tym dniem.

Ustawa o Narodowym Banku Polskim art. 39

DODAJ