Art. 36. 1. Fundusz inwestycyjny może dokonać podziału jednostek
uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, jeżeli statut funduszu inwestycyjnego
na to zezwala. Podział jednostki uczestnictwa albo certyfikatu inwestycyjnego jest
dokonywany na równe części, tak aby ich całkowita wartość odpowiadała wartości
jednostki uczestnictwa albo certyfikatu inwestycyjnego przed podziałem.
1a. Fundusz inwestycyjny, o którym mowa w art. 15 ust. 1a, nie może dokonać
podziału certyfikatów inwestycyjnych, jeżeli po podziale certyfikatów inwestycyjnych
wartość aktywów netto funduszu przypadająca na certyfikat inwestycyjny, ustalona
według wyceny aktywów funduszu w dniu podziału, będzie niższa niż równowartość
w złotych kwoty 40 000 euro. Równowartość w złotych kwoty wyrażonej w euro
ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank
Polski w dniu podziału.
2. Statut funduszu inwestycyjnego określa sposób podziału jednostek
uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych oraz sposób dokonywania ogłoszeń
o zamiarze dokonania podziału.
3. Fundusz inwestycyjny może dokonać łączenia jednostek uczestnictwa tej
samej kategorii w przypadku znacznego spadku ich wartości, jeżeli statut funduszu
inwestycyjnego tak stanowi.
4. Fundusz inwestycyjny może dokonać łączenia certyfikatów inwestycyjnych
reprezentujących jednakowe prawa majątkowe, jeżeli statut funduszu tak stanowi.
5. W przypadku gdy z zasad łączenia wynika, że przydzielona uczestnikowi
liczba certyfikatów nie byłaby liczbą całkowitą, fundusz inwestycyjny zwraca
uczestnikowi w środkach pieniężnych kwotę wynikającą z iloczynu nadwyżki ponad
całkowitą liczbę certyfikatów oraz wartości aktywów netto funduszu przypadających
na certyfikat inwestycyjny po połączeniu certyfikatów.
6. Statut funduszu inwestycyjnego określa warunki i sposób łączenia jednostek
uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych, sposób dokonywania ogłoszeń
o zamiarze dokonania łączenia, sposób poinformowania uczestników o liczbie
jednostek uczestnictwa, które uczestnik będzie posiadał po połączeniu, a także tryb
i termin zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 5.

Art. 36a. 1. Czynności wyceny aktywów specjalistycznego funduszu
inwestycyjnego otwartego oraz funduszu inwestycyjnego zamkniętego przeprowadza:
1) towarzystwo będące organem funduszu, pod warunkiem że zapewniona jest
niezależność przeprowadzania wyceny od zarządzania portfelem inwestycyjnym
funduszu oraz rzetelność jej przeprowadzania, a dodatkowo polityka
wynagrodzeń ogranicza występowanie konfliktów interesów, w tym wywieranie
wpływu na decyzje pracownika;
2) zewnętrzny podmiot wyceniający wyznaczony przez fundusz, niezależny od
funduszu, towarzystwa, zarządzającego tym funduszem zarządzającego z UE
i podmiotów pozostających z tymi podmiotami w bliskich powiązaniach oraz
zapewniający prawidłowe i rzetelne wykonanie czynności wyceny.
2. Przez niezależność, o której mowa w ust. 1 pkt 2, należy rozumieć brak
bezpośrednich powiązań osobowych lub kapitałowych pomiędzy podmiotami.
3. Zewnętrznym podmiotem wyceniającym może być, z uwzględnieniem
art. 73 rozporządzenia 231/2013:
1) firma audytorska;
2) podmiot uprawniony do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych;
3) podmiot wymieniony w art. 71 ust. 2 i 3;
4) inny podmiot, którego wyspecjalizowany zakres działalności gwarantuje
prawidłowe wykonywanie czynności wyceny.
4. Przy wyznaczaniu zewnętrznego podmiotu wyceniającego do wykonywania
czynności wyceny aktywów funduszu inwestycyjnego, o których mowa w art. 147
ust. 1 i 2, zapewnia się, aby były one wykonywane przez zespół co najmniej trzech
rzeczoznawców majątkowych uprawnionych do szacowania nieruchomości na
podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami.
5. Zewnętrznym podmiotem wyceniającym nie może być firma audytorska
badająca sprawozdania finansowe funduszu wyznaczającego, towarzystwa będącego
jego organem lub zarządzającego tym funduszem zarządzającego z UE, depozytariusz
tego funduszu ani inny podmiot, którego interesy mogą być sprzeczne z interesem tego
funduszu, towarzystwa lub zarządzającego z UE lub interesem uczestników funduszu.
6. Do zewnętrznego podmiotu wyceniającego oraz do jego wyznaczania stosuje
się odpowiednio przepis art. 45a ust. 4. Zewnętrzny podmiot wyceniający nie może
przekazać innemu podmiotowi wykonywania czynności związanych z wyceną
aktywów funduszu.
7. Do odpowiedzialności zewnętrznego podmiotu wyceniającego za szkody
spowodowane niewykonaniem lub nieprawidłowym wykonaniem umowy, której przedmiotem jest wykonanie czynności wyceny, stosuje się odpowiednio przepis art. 45a ust. 6.
8. Fundusz inwestycyjny niezwłocznie powiadamia Komisję i depozytariusza
o wyznaczeniu zewnętrznego podmiotu wyceniającego. Komisja może nakazać
funduszowi zmianę zewnętrznego podmiotu wyceniającego, jeżeli nie są spełnione
warunki określone w ust. 3–5 oraz w art. 45a ust. 4 lub zewnętrzny podmiot
wyceniający nie zapewnia prawidłowego i obiektywnego wykonywania czynności
wyceny.
9. Przepisy ust. 1–8 stosuje się odpowiednio do czynności wyceny aktywów
unijnego AFI, którym zarządza towarzystwo.

Ustawa o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi art. 36

DODAJ