Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się do bezpośredniego zagrożenia szkodą
w środowisku lub do szkody w środowisku:
1) spowodowanych przez działalność podmiotu korzystającego ze środowiska
stwarzającą ryzyko szkody w środowisku;
2) spowodowanych również przez inną działalność niż ta, o której mowa w pkt 1,
podmiotu korzystającego ze środowiska, jeżeli dotyczą gatunków chronionych
lub chronionych siedlisk przyrodniczych oraz wystąpiły z winy podmiotu korzystającego ze środowiska.
2. Przepisy ustawy stosuje się do bezpośredniego zagrożenia szkodą
w środowisku lub do szkody w środowisku, wywołanych emisją rozproszoną,
pochodzącą z wielu źródeł, gdy jest możliwe ustalenie związku przyczynowego
między bezpośrednim zagrożeniem szkodą w środowisku lub szkodą w środowisku
a działalnością podmiotu korzystającego ze środowiska.

Ustawa o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie art. 2