Art. 2. 1. Służba Więzienna realizuje na zasadach określonych w ustawie z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 523 i 568)
zadania w zakresie wykonywania tymczasowego aresztowania oraz kar pozbawienia
wolności i środków przymusu skutkujących pozbawieniem wolności.
2. Do podstawowych zadań Służby Więziennej należy:
1) prowadzenie oddziaływań penitencjarnych i resocjalizacyjnych wobec osób
skazanych na karę pozbawienia wolności, przede wszystkim przez
organizowanie pracy sprzyjającej zdobywaniu kwalifikacji zawodowych,
nauczania, zajęć kulturalno-oświatowych, zajęć z zakresu kultury fizycznej
i sportu oraz specjalistycznych oddziaływań terapeutycznych;
2) wykonywanie tymczasowego aresztowania w sposób zabezpieczający
prawidłowy tok postępowania karnego o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
3) zapewnienie osobom skazanym na karę pozbawienia wolności lub tymczasowo
aresztowanym, a także osobom, wobec których są wykonywane kary
pozbawienia wolności i środki przymusu skutkujące pozbawieniem wolności,
przestrzegania ich praw, a zwłaszcza humanitarnych warunków bytowych,
poszanowania godności, opieki zdrowotnej i religijnej;
4) humanitarne traktowanie osób pozbawionych wolności;
5) ochrona społeczeństwa przed sprawcami przestępstw lub przestępstw
skarbowych osadzonymi w zakładach karnych i aresztach śledczych;
6) zapewnienie w zakładach karnych i aresztach śledczych porządku
i bezpieczeństwa;
7) wykonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tymczasowego
aresztowania oraz kar pozbawienia wolności i środków przymusu skutkujących
pozbawieniem wolności jeżeli mają być wykonywane w zakładach karnych
i aresztach śledczych i jeżeli wynikają z realizacji orzeczenia wydanego przez
właściwy organ;
7a) prowadzenie Centralnej Bazy Danych Osób Pozbawionych Wolności, zwanej
dalej „Centralną Bazą”;
8) współdziałanie z odpowiednimi formacjami innych państw oraz z organizacjami
międzynarodowymi na podstawie umów i porozumień międzynarodowych;
9) realizacja czynności wykonywanych przez podmioty, o których mowa w art. 43g
§ 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy, w przypadku
powierzenia tych czynności przez Ministra Sprawiedliwości.
2a. (uchylony)
2b. Służba Więzienna, w zakresie określonym przez Ministra Sprawiedliwości,
zapewnia porządek i bezpieczeństwo w urzędzie obsługującym Ministra
Sprawiedliwości oraz w Prokuraturze Krajowej.
3. Organem doradczym Ministra Sprawiedliwości w zakresie zadań, o których
mowa w ust. 1 i 2, jest Rada Polityki Penitencjarnej.
4. W skład Rady Polityki Penitencjarnej wchodzą przedstawiciele Ministerstwa
Sprawiedliwości, Służby Więziennej, nauki oraz organizacji pozarządowych.
Członków Rady Polityki Penitencjarnej powołuje na czteroletnią kadencję i odwołuje
Minister Sprawiedliwości.
5. Do zadań Rady Polityki Penitencjarnej należy w szczególności:
1) inicjowanie nowych kierunków oddziaływań penitencjarnych;
2) dokonywanie oceny bieżącej polityki penitencjarnej;
3) inicjowanie, przeprowadzanie i wspieranie badań naukowych dotyczących zadań
Służby Więziennej;
4) inicjowanie i wspieranie przedsięwzięć służących poprawie bezpieczeństwa
funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej oraz osób, o których mowa
w ust. 2 pkt 3;
5) przedstawianie opinii w sprawach przekazanych przez Ministra Sprawiedliwości
związanych z jego kompetencjami określonymi w niniejszej ustawie.
6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze zarządzenia, regulamin
organizacyjny Rady Polityki Penitencjarnej.

Ustawa o Służbie Więziennej art. 2