Art. 2. 1. Osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna
nieposiadająca osobowości prawnej, zwane dalej „podmiotem przyjmującym na
praktykę”, może przyjmować na praktykę osobę, która ukończyła co najmniej
gimnazjum lub ośmioletnią szkołę podstawową i w dniu rozpoczęcia praktyki nie
ukończyła 30. roku życia, zwaną dalej „praktykantem”.
2. Przepis ust. 1 stosuje się do osób, które posiadają świadectwo ukończenia
szkoły za granicą, uznane za równorzędne świadectwu ukończenia polskiego
gimnazjum lub ośmioletniej szkoły podstawowej zgodnie z art. 93 ustawy z dnia 7
września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2017 r. poz. 2198, 2203 i 2361).

Ustawa o praktykach absolwenckich art. 2

Poprzedni

Art. 1. 1. Ustawa określa zasady odbywania praktyki absolwenckiej, zwanej dalej „praktyką”. 2. Praktyka ma na celu ułatwienie absolwentom uzyskiwania doświadczenia i nabywania umiejętności praktycz...

Nastepny

Art. 3. 1. Praktyka może być odbywana odpłatnie lub nieodpłatnie. 2. Wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego nie może przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustal...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich
  • Wejscie w życie 28 sierpnia 2009
  • Ost. zmiana ustawy 1 września 2017
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 05 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka